Ακούσαμε δύο θαύματα στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή. Την ανάσταση της θυγατέρας του Ιαείρου και την θεραπεία της αιμορροούσης γυναίκας. Ο Ιάειρος, άρχων της Συναγωγής, έρχεται και προσκυνάει τον Χριστό «πεσὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ Ἰησοῦ», παρ’ όλο που αυτό ήταν ασυμβίβαστο με τη θρησκευτική και κοινωνική του θέση και του ζητάει να κάνει καλά το δωδεκάχρονο κοριτσάκι του, που είναι ετοιμοθάνατο. Ο Χριστός κατευθύνεται προς το σπίτι του, αλλά ο κόσμος τον ακολουθεί δημιουργώντας συνωστισμό.
Μέσα στο πλήθος τον πλησιάζει αθόρυβα μία γυναίκα που υπέφερε από κάποιο γυναικολογικό πρόβλημα και είχε συνεχή αιμορραγία για δώδεκα χρόνια, τον ακουμπάει και αισθάνεται ότι έγινε καλά. Κάνει εντύπωση ότι ο Κύριος δεν αφήνει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός, αλλά ερωτά: «τίς ὁ ἁψάμενός μου», ποιος με ακούμπησε; Στο σχόλιο των μαθητών του και ειδικά του Πέτρου, «ἐπιστάτα, οἱ ὄχλοι συνέχουσί σε καὶ ἀποθλίβουσι, καὶ λέγεις τίς ὁ ἁψάμενός μου;», ο κόσμος σε στριμώχνει και σε πιέζει και ρωτάς ποιος σε ακούμπησε, ο Κύριος απαντάει: κάποιος με άγγιξε γιατί ένοιωσα ότι βγήκε δύναμη από πάνω μου. Τότε παρουσιάστηκε η γυναίκα με ντροπή και φόβο, εξήγησε την αρρώστια της και είπε ότι θεραπεύτηκε μόλις ακούμπησε τον Χριστό. Τα λόγια που ο Κύριος της απευθύνει είναι γεμάτα στοργή και επιδοκιμασία: «θάρσει, θύγατερ, ἡ πίστις σου σέσωκέ σε· πορεύου εἰς εἰρήνην».
Η αρρώστια αυτή της γυναίκας, εκτός από την σαφή επιδείνωση της υγείας της, είχε και κοινωνικές προεκτάσεις. Θεωρείτο ακάθαρτη, μολυσμένη. Δεν μπορούσε να πάρει μέρος σε θρησκευτικές και κοινωνικές εκδηλώσεις. Αν ακουμπούσε κάποιον, αυτός έπρεπε να υποβληθεί στους προβλεπόμενους από το Μωσαϊκό Νόμο καθαρμούς για να ενταχθεί ξανά στην καθημερινότητα. Ο Χριστός λοιπόν, εκτός από την προβολή της πίστης της γυναίκας, «γιατί έλεγε μέσα της ότι ακόμη κι αν αγγίξω τα ρούχα του θα γιατρευτώ», ήθελε να δείξει πως ό,τι δημιουργεί ο Θεός δεν είναι μολυσμένο. Μολυσμένο και ακάθαρτο είναι ότι προέρχεται από την αμαρτία, που επιλέγουμε εμείς. Στην Παλαιά
διαθήκη όλα τα πράγματα χωρίζονταν σε καθαρά και ακάθαρτα. Γι’ αυτό σε κάποια άλλη περίπτωση ο Χριστός, αναφερόμενος σε τροφή, είπε: «Δεν μολύνει τον άνθρωπο αυτό που εισέρχεται στο στόμα, αλλά εκείνο που βγαίνει από το στόμα. Αυτό τον μολύνει τον άνθρωπο, …από την καρδιά βγαίνουν αμαρτωλές σκέψεις και επιθυμίες, φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, ψευδομαρτυρίες, βλασφημίες. Αυτά είναι που τον κάνουν ακάθαρτο ενώπιον του Θεού.» (Μτ. 15,11-20)
Εντύπωση προξενεί η πίστη της γυναίκας. Είχε βαθιά πεποίθηση ότι αν ακουμπήσει τον Χριστό, θα θεραπευτεί. Πολύς κόσμος τον ακουμπούσε και όπως είπε ο Πέτρος τον συνέθλιβαν, αρκετοί από αυτούς θα ήταν άρρωστοι, αλλά δεν έγιναν καλά. Για να ενεργήσει η χάρη του Χριστού πρέπει να υπάρχει δυνατή και αυθεντική πίστη. Η πραγματική πίστη είναι πάνω από ό,τι εμείς ορίζουμε ως λογική. Ο ίδιος ο Κύριος είπε: «σας διαβεβαιώνω, ότι εάν έχετε ακλόνητη πίστη και δεν αμφιβάλλετε εις την δύναμιν του Θεού, …αν πείτε στο όρος τούτο, σήκω και πέσε εις την θάλασσαν, θα γίνει» (Μτ. 21,21). Στις μέρες μας πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν υπάρχει η άκτιστη χάρη του Θεού στην Εκκλησία μας, και πως όλα πρέπει να τα εξηγούμε με τη λογική και τα πορίσματα της επιστήμης.
Να δούμε όμως και το άλλο θαύμα της Ευαγγελικής περικοπής. Ευτυχώς ο αρχισυνάγωγος δεν έβαζε την λογική πάνω από την πίστη. Όταν του είπαν οι υπηρέτες «πέθανε η θυγατέρα σου, μην ενοχλείς το διδάσκαλο», εκείνος εμπιστεύτηκε τον Χριστό, ο οποίος τον διαβεβαίωσε: «Μη φοβάσαι· μόνο να πιστεύεις και θα σωθεί». Ο Ιάειρος πίστευε στη δύναμη του Χριστού, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους που «κατεγέλων αὐτοῦ», όταν ο Χριστός τους συνέστησε: «μὴ κλαίετε· οὐκ ἀπέθανεν, ἀλλὰ καθεύδει». Γι’ αυτό και το θαύμα της ανάστασης της κοπέλας το είδαν μόνο αυτοί που πίστευαν. Ο Κύριος όταν έφθασε στο σπίτι, έβγαλε έξω όλους, πήρε τρεις μαθητές Του, τον πατέρα του παιδιού και την μητέρα, κράτησε το χέρι του κοριτσιού του και του είπε: Παιδί μου, σήκω. Τότε ξαναγύρισε το πνεύμα του παιδιού και αναστήθηκε αμέσως, ο δε Ιησούς έδωσε εντολή να φέρουν φαγητό στη μικρή.
Μόνο όσοι έχουν πραγματική πίστη βλέπουν πως και σήμερα υπάρχει η αόρατη παρουσία και η χάρη του Χριστού, σύμφωνα με τα λόγια που είπε στους μαθητές Του μετά την Ανάσταση: «Εγώ θα είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες, μέχρις το τέλος αυτού του κόσμου. Αμήν» (Μτ.28,20).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου