ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2012
Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῶ Κυρίῳ τό παρόν μυστήριον ἐκδιηγούμενοι» (Στιχηρόν τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων). Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ φέρνει χαρά μεγάλη στήν Ἐκκλησία μας καί στόν κόσμο. Μπορεῖ ἡ ἐποχή μας νά εἶναι παραδομένη στήν ἀγωνία τῆς λύπης γιά τήν κρίση τήν ὁποία διερχόμαστε, ὡστόσο ἡ Ἐκκλησία μας δέν παύει νά ἑορτάζει τά Χριστούγεννα καί νά μᾶς καλεῖ νά συμμετάσχουμε στήν χαρά της. Γιατί μέ τή γιορτή ἀλλάζει ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο βλέπουμε τόν κόσμο, ἀνοίγει ὁ δρόμος γιά νά ἐξέλθουμε ἀπό τήν κρίση, ἡ ὁποία ξεκινᾶ ἀπό τίς καρδιές μας.
Ἑορτάζουμε γιά νά θυμήσουμε στούς ἑαυτούς μας ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ Πατέρας μας, ὁ Ὁποῖος δέν μᾶς λησμονεῖ. Μπορεῖ νά ἀποστατοῦμε καθημερινά ἀπό τό θέλημά Του καί νά παραδιδόμαστε στήν ἁμαρτία, στό κοσμικό φρόνημα, στό κλείσιμο στόν ἑαυτό μας, ὅμως Ἐκεῖνος μᾶς συγχωρεῖ. Καί εἶναι ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ Του τό ὁρατό σημεῖο τῆς συγχωρήσεως πού ἤδη μᾶς ἔχει παράσχει. Ἐνανθρωπίζει ὁ Χριστός, γίνεται «παιδίον νέον», γιατί τά παιδιά γνωρίζουν νά ἀγαποῦν καί νά συγχωροῦν ὅ,τι κι ἄν ὑφίστανται, καθώς ἡ καρδιά τους εἶναι ἀθῶα καί ἀνεξίκακη. Καί ὁ Χριστός λησμονεῖ τήν παρακοή τῶν ἀνθρώπων καί μᾶς εἰσάγει στόν τρόπο τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, στήν ἀγάπη καί τήν συνάντηση ὅλων μας μέ τόν Θεό, ἡ ὁποία ξεκινᾶ μέ τήν ἀποδοχή τοῦ σκοποῦ τῆς δημιουργίας μας: νά γίνουμε καί ἐμεῖς «τέκνα Θεοῦ». Νά ἀποδεχθοῦμε τήν δωρεά τοῦ «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ» καί νά ἀγωνιστοῦμε νά γίνει πράξη τό «καθ’ ὁμοίωσιν».
Ἑορτάζουμε γιά νά θυμήσουμε στούς ἑαυτούς μας ὅτι πλαστήκαμε ἐλεύθεροι ἀπό κάθε δουλεία, τόσο πνευματική ὅσο καί φυσική. Καί ἐλεύθερος εἶναι αὐτός πού δέν ἔχει στήν καρδιά του μίσος. Ἐλεύθερος εἶναι αὐτός πού δέν βιώνει τόν διχασμό τῆς κακίας, ἡ ὁποία τόν χωρίζει ἐξαιτίας τῶν παθῶν ἀπό τόν συνάνθρωπο. Ἐλεύθερος εἶναι αὐτός πού ἀγαπᾶ. Πού ἐμπιστεύεται, ἐκτός ἀπό τόν κόπο καί τόν ἀγώνα του, τόν Θεό γιά κάθε ἀνάγκη τῆς ζωῆς του, χωρίς νά ἡττᾶται ἀπό αὐτήν. Σέ ἀντίθεση μέ τόν σύγχρονο πολιτισμό, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ ἐλευθερία τήν ἀπιστία καί τήν ἀθεΐα, τήν ἱκανοποίηση κάθε ἐπιθυμίας, ἐμεῖς γινόμαστε τά παιδιά ἐκεῖνα τά ὁποῖα βλέπουμε στό πρόσωπο τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ τόν Πατέρα πού δέν θά μᾶς ἀφήσει στίς δυσκολίες μας. Γιατί ἡ συγχώρεση πού μᾶς παρέχει, συνοδεύεται ἀπό τήν πρόνοιά Του γιά μᾶς. Καί αὐτή ἡ πρόνοια ἐλευθερώνει.
Ἑορτάζουμε, τέλος, γιατί ζοῦμε τήν πατρότητα καί τήν συγχωρητικότητα τοῦ Θεοῦ στήν Ἐκκλησία. Δέν εἴμαστε μόνοι μας! Ἡ ὁδός τῆς συμφιλιώσεως μέ τόν Θεό γίνεται, ταυτόχρονα, ὁδός συμφιλιώσεως καί μέ τόν συνάνθρωπο. Στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ὁ Χριστός, ἔτσι κι ἐμεῖς γινόμαστε παιδιά ὡς πρός τήν κακία καί μαθαίνουμε νά συγχωροῦμε ὅσους μᾶς ὀφείλουν! Μεταδίδουμε ἔτσι ἕνα ἄλλο ἦθος στόν κόσμο πού δέν συγχωρεῖ. Δείχνουμε στούς Ἰσχυρούς, οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἐξουσία τους, οἰκονομική, στρατιωτική, πολιτική, τιμωροῦν τούς λαούς καί τούς ἀνθρώπους, ἀλλά καί στόν καθέναν ὅτι ὁ ἀληθινά δυνατός εἶναι αὐτός πού μπορεῖ νά νικήσει τήν ἐπιθυμία γιά ἐπιβολή καί ἀνωτερότητα, ὅτι ὁ ἀληθινά δυνατός εἶναι αὐτός πού μπορεῖ νά βοηθήσει μέ ἀρχοντιά καί μεγαλοκαρδία τόν ἄλλο, ὅτι ὁ ἀληθινά δυνατός εἶναι αὐτός πού ἐπιλέγει στή ζωή του νά ἀκολουθήσει τό παράδειγμα τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος καί ὄχι τήν σκληρότητα τοῦ Ἡρώδη.
Εἶναι μυστήριον ἡ Ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ. Εἶναι μυστήριον ἡ ἑκούσια πτώχευση τοῦ Θεοῦ μέ τήν πρόσληψη τῆς πεπτωκυίας φύσεώς μας. Εἶναι μυστήριον ἡ συγγνώμη πού μᾶς παρέχει. Εἶναι μυστήριον ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐλευθερία τήν ὁποία λαμβάνουμε ἀπό τό «παιδίον Ἰησοῦν». Εἶναι μυστήριον ἡ ἐπιμονή τῆς Ἐκκλησίας μας νά μᾶς καλεῖ στήν χαρά τῆς ἑορτῆς. Εἶναι μυστήριον, τελικά, τό πῶς ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά ἀλλάξει ἐντός του ἐάν ἐμπιστευθεῖ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ, ἐάν ἀποβάλει τήν σκληρότητα τῆς καρδιᾶς καί τῶν παθῶν, ἐάν δέν καταβληθεῖ ἀπό τήν λαίλαπα τῆς κρίσεως καί μέ ἐμπιστοσύνη στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ ἀποφασίσει ὅτι θέλει καί μπορεῖ νά ἀντέξει στίς δοκιμασίες. Καί ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νά διηγηθοῦμε «ἀγαλλόμενοι» αὐτό τό μυστήριο καί νά παλέψουμε, τόσο προσωπικά ὅσο καί ὅλοι μαζί, νά τό ζήσουμε, ξεκινώντας «σήμερον» τόν ἀγώνα νά καταστήσουμε οἰκεία τήν συγχωρητικότητα πού μᾶς διδάσκει ὁ Χριστός μας. Νά μοιραστοῦμε τή χαρά καί νά νικήσουμε κάθε λύπη.
Χρόνια Πολλά κι εὐλογημένα! Ὁ Γεννηθείς Κύριος νά δίδει ὑγεία, φωτισμό καί τήν χάρη Του σέ ὅλους!
Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί θερμῆς ἐν Κυρίῳ γεννηθέντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ο ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ & ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου