Απόστολος και Ευαγγέλιο 19 Ιανουαρίου

 ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ´ 13 – 21

13 Καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος, καὶ προσκαλεῖται οὓς ἤθελεν αὐτός, καὶ ἀπῆλθον πρὸς αὐτόν. 14 καὶ ἐποίησε δώδεκα, ἵνα ὦσι μετ’ αὐτοῦ καὶ ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτοὺς κηρύσσειν 15 καὶ ἔχειν ἐξουσίαν θεραπεύειν τὰς νόσους καὶ ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια· 16 καὶ ἐπέθηκεν ὄνομα τῷ Σίμωνι Πέτρον, 17 καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν τοῦ Ἰακώβου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτοῖς ὀνόματα Βοανεργές, ὅ ἐστιν υἱοὶ βροντῆς· 18 καὶ Ἀνδρέαν καὶ Φίλιππον καὶ Βαρθολομαῖον καὶ Ματθαῖον καὶ Θωμᾶν καὶ Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ἁλφαίου καὶ Θαδδαῖον καὶ Σίμωνα τὸν Κανανίτην 19 καὶ Ἰούδαν Ἰσκαριώτην, ὃς καὶ παρέδωκεν αὐτόν. 20 Καὶ ἔρχονται εἰς οἶκον· καὶ συνέρχεται πάλιν ὄχλος, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺς μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. 21 καὶ ἀκούσαντες οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν· ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.

Ευαγγέλιο 19 Ιανουαρίου απόδοση στα νέα ελληνικά

ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ Γ´ 13 – 21

13 Και ανεβαίνει επάνω στο όρος, προσκαλεί δε εκεί εκείνους τους οποίους αυτός ήθελε και ήλθαν προς αυτόν. 14 Και εξέλεξε δώδεκα, δια να είναι μαζή του και δια να τους στέλλη να κηρύττουν 15 και να έχουν εξουσίαν, ώστε να θεραπεύουν τας ασθενείας και να εκδιώκουν τα δαιμόνια. 16 Και έβαλε νέον όνομα στον Σιμωνα, το όνομα Πετρος. 17 Και εξέλεξε τον Ιάκωβον τον υιόν του Ζεβεδαίου και τον Ιωάννην τον αδελφόν του Ιακώβου· και έβαλε εις αυτούς νέα ονόματα Βοαναργές, που σημαίνει υιοί βροντής (και τούτο δια τον ορμητικόν χαρακτήρα των, που παρουσίαζαν ενίοτε). 18 Εξέλεξε ακόμη και τον Ανδρέαν και τον Φιλιππον και τον Βαρθολομαίον και τον Ματθαίον και τον Θωμάν, και τον Ιάκωβον, τον υιόν του Αλφαίου, και τον Κανανίτην, δηλαδή τον Ζηλωτήν. 19 Και τον Ιούδαν τον Ισκαριώτην, ο οποίος και τον παρέδωκε αργότερα στους εχθρούς του. 20 Και έρχονται εις κάποιο σπίτι της Καπερναούμ. Και συγκεντρώνεται πάλιν εκεί λαός πολύς, ώστε να μη μπορούν και να μη ευρίσκουν ευκαιρίαν ούτε ψωμί να φάγουν. 21 Οταν δε ήκουσαν αυτάς τας υπερβολάς στο έργον οι ιδικοί του, δηλαδή οι θεωρούμενοι ως αδελφοί του (οι οποίοι και δεν είχαν πιστεύσει εις αυτόν), εξήλθαν δια να τον πιάσουν και τον περιορίσουν στο σπίτι, διότι ενόμιζαν ότι η τόση υπερβολική προσήλωσις και απασχόλησις στο έργον του είναι αποτέλεσμα ψυχικής διεγέρσεως, και έλεγαν ότι εβγήκεν από τον ευατόν του.

Απόστολος 

Β΄Κορινθ. η΄16 θ΄5

Ἀδελφοί, Χάρις τῷ Θεῷ τῷ διδόντι τὴν αὐτὴν σπουδὴν ὑπὲρ ὑμῶν ἐν τῇ καρδίᾳ Τίτου, ὅτι τὴν μὲν παράκλησιν ἐδέξατο, σπουδαιότερος δὲ ὑπάρχων αὐθαίρετος ἐξῆλθε πρὸς ὑμᾶς.

Συνεπέμψαμεν δὲ μετ᾿ αὐτοῦ τὸν ἀδελφὸν οὗ ὁ ἔπαινος ἐν τῷ εὐαγγελίῳ διὰ πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν· οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ χειροτονηθεὶς ὑπὸ τῶν ἐκκλησιῶν συνέκδημος ἡμῶν σὺν τῇ χάριτι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾿ ἡμῶν πρὸς τὴν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου δόξαν καὶ προθυμίαν ἡμῶν· στελλόμενοι τοῦτο, μή τις ἡμᾶς μωμήσηται ἐν τῇ ἁδρότητι ταύτῃ τῇ διακονουμένῃ ὑφ᾿ ἡμῶν, προνοούμενοι καλὰ οὐ μόνον ἐνώπιον Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον ἀνθρώπων.

Συνεπέμψαμεν δὲ αὐτοῖς τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν, ὃν ἐδοκιμάσαμεν ἐν πολλοῖς πολλάκις σπουδαῖον ὄντα, νυνὶ δὲ πολὺ σπουδαιότερον πεποιθήσει πολλῇ τῇ εἰς ὑμᾶς.

Εἴτε ὑπὲρ Τίτου, κοινωνὸς ἐμὸς καὶ εἰς ὑμᾶς συνεργός· εἴτε ἀδελφοὶ ἡμῶν, ἀπόστολοι ἐκκλησιῶν, δόξα Χριστοῦ. Τὴν οὖν ἔνδειξιν τῆς ἀγάπης ὑμῶν καὶ ἡμῶν καυχήσεως ὑπὲρ ὑμῶν εἰς αὐτοὺς ἐνδείξασθε εἰς πρόσωπον τῶν ἐκκλησιῶν.

Περὶ μὲν γὰρ τῆς διακονίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους περισσὸν μοί ἐστι τὸ γράφειν ὑμῖν· οἶδα γὰρ τὴν προθυμίαν ὑμῶν ἣν ὑπὲρ ἡμῶν καυχῶμαι Μακεδόσιν, ὅτι Ἀχαΐα παρεσκεύασται ἀπὸ πέρυσι· καὶ ὁ ἐξ ὑμῶν ζῆλος ἠρέθισε τοὺς πλείονας.

Ἔπεμψα δὲ τοὺς ἀδελφούς, ἵνα μὴ τὸ καύχημα ἡμῶν τὸ ὑπὲρ ὑμῶν κενωθῇ ἐν τῷ μέρει τούτῳ, ἵνα, καθὼς ἔλεγον, παρεσκευασμένοι ἦτε, μήπως ἐὰν ἔλθωσι σὺν ἐμοὶ Μακεδόνες καὶ εὕρωσιν ὑμᾶς ἀπαρασκευάστους, καταισχυνθῶμεν ἡμεῖς, ἵνα μὴ λέγωμεν ὑμεῖς, ἐν τῇ ὑποστάσει ταύτῃ τῆς καυχήσεως.

Ἀναγκαῖον οὖν ἡγησάμην παρακαλέσαι τοὺς ἀδελφοὺς ἵνα προέλθωσιν εἰς ὑμᾶς καὶ προκαταρτίσωσι τὴν προκατηγγελμένην εὐλογίαν ὑμῶν, ταύτην ἑτοίμην εἶναι, οὕτως ὡς εὐλογίαν καὶ μὴ ὡς πλεονεξίαν.

Ἀπόδοση στη νεοελληνική:

Ἀδελφοί, Ἂς γίνῃ εὐχαριστία εἰς τὸν Θεόν, ὁ ὁποῖος δίνει τὸν ἴδιο ζῆλον γιὰ σᾶς εἰς τὴν καρδιὰ τοῦ Τίτου, διότι ὄχι μόνον ἐδέχθηκε τὴν παράκλησίν σας, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἔχει μεγάλον ζῆλον ἔρχεται ἐξ ἰδίας προθέσεως σ’ ἐσᾶς.

Μαζὶ δὲ μ’ αὐτὸν στέλλομεν τὸν ἀδελφόν, ὁ ὁποῖος ἐπαινεῖται ἀπὸ ὅλας τὰς ἐκκλησίας διὰ τὸ ἔργον του ὑπὲρ τοῦ εὐαγγελίου. Καὶ ὄχι μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ διωρίσθηκε ἀπὸ τὰς ἐκκλησίας νὰ εἶναι συνοδοιπόρος μας εἰς τὴν ὑπηρεσίαν μας αὐτὴν ποὺ προσφέρομεν πρὸς δόξαν αὐτοῦ τοῦ Κυρίου καὶ διὰ νὰ δείξωμεν τὴν προθυμίαν μας. Καὶ ἔτσι ἀποφεύγομεν τὸ νὰ μᾶς προσάψῃ κανεὶς μομφὴν διὰ τὸν τρόπον τῆς διαχειρήσεως τοῦ πλουσίου αὐτοῦ δώρου, διότι ἀποβλέπομεν εἰς ὅ,τι εἶναι καλὸν ὄχι μόνον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων.

Στέλλομεν δὲ μαζὶ μ’ αὐτοὺς τὸν ἀδελφόν μας, τὸν ὁποῖον εἰς πολλὰς περιστάσεις ἐδοκιμάσαμεν καὶ εὑρήκαμεν πρόθυμον, τώρα δὲ πολὺ προθυμότερον ἕνεκα τῆς μεγάλης ἐμπιστοσύνης ποὺ ἔχει σ’ ἐσᾶς.

Εἴτε διὰ τὸν Τίτον πρόκειται, αὐτὸς εἶναι συμβοηθός μου, καὶ συνεργάτης εἰς τὸ ἔργον γιὰ σᾶς· εἴτε πρόκειται διὰ τοὺς ἀδελφούς μας, αὐτοὶ εἶναι ἀπεσταλμένοι τῶν ἐκκλησιῶν, δόξα τοῦ Χριστοῦ. Ἀποδείξατε λοιπὸν εἰς αὐτοὺς τὴν ἀγάπην σας καὶ ὅτι ἔχω λόγους νὰ ὑπερηφανεύωμαι γιὰ σᾶς ἐνώπιον τῶν ἐκκλησιῶν.

Ὅσον ἀφορᾷ τὴν ὑπηρεσίαν πρὸς τοὺς ἁγίους, εἶναι περιττὸν νὰ σᾶς γράψω, διότι ξέρω τὴν προθυμίαν σας, διὰ τὴν ὁποίαν μιλῶ μὲ ὑπερηφάνειαν εἰς τοὺς Μακεδόνας, ὅτι ἡ Ἀχαΐα ἀπὸ πέρισυ ἔχει ἑτοιμασθῆ καὶ ὁ ζῆλός σας ἐκέντρισε τοὺς περισσοτέρους.

Στέλλω δὲ τοὺς ἀδελφούς, ὥστε ἡ καύχησίς μας γιὰ σᾶς εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο νὰ μὴν ἀποδειχθῇ ἀβάσιμη, ἀλλὰ νὰ εἶσθε, ὅπως τοὺς ἔλεγα, προετοιμασμένοι, μήπως, ἐὰν ἔλθουν μαζί μου Μακεδόνες καὶ σᾶς βροῦν ἀπροετοίμαστους, καταντροπιασθοῦμε ἐμεῖς, γιὰ νὰ μὴ ποῦμε σεῖς, ἀναφορικῶς πρὸς τὸ ζήτημα τοῦτο τὴς καυχήσεώς μας.

Γι’ αυτὸ, ἐθεώρησα ἀναγκαῖον νὰ παρακαλέσω τοὺς ἀδελφοὺς νὰ ἔλθουν προτήτερα σ’ ἐσᾶς καὶ νὰ φροντίσουν διὰ τὴν προσφορὰν ποὺ ὑποσχεθήκατε, ὥστε νὰ εἶναι ἕτοιμη, σὰν προσφορὰ αὐτοπροαίρετη καὶ ὄχι ἀναγκαστική.