Και ήλθον σπεύσαντες: Μετά τον λόγο του Αγγέλου οι βοσκοί τρέχοντας ήρθαν (Λουκ. 2, 16) και βρήκαν την Μαριάμ, τον Ιωσήφ, τον γεννηθέντα Κύριο στην φάτνη. Η λαχτάρα του να συναντήσουν την χαρά, ο ενθουσιασμός ότι ξεκίνησε μια νέα εποχή στον κόσμο, αλλά και η τιμή διότι αξιώνονται πρώτοι από όλους να γίνουν συμμέτοχοι στο γεγονός τους κάνει να βάζουν φτερά στα πόδια τους. Ας μην γκρινιάζουμε για μας. Ας ξεπεράσουμε την συνήθεια και «σπεύσαντες» ας Τον προσκυνήσουμε στην Εκκλησία με την καρδιά μας. Είμαστε και θα είμαστε συμμέτοχοι και κοινωνοί αυτής της νέας πραγματικότητας για τον κόσμο, της βασιλείας του Θεού.
Δι’ άλλης οδού ανεχώρησαν εις την χώραν αυτών: οι Μάγοι, αφού προσκύνησαν τον Χριστό και του προσέφεραν τα δώρα τους, επιστρέφουν στον τόπο τους. Δεν μένουν εκεί παθητικοί θεατές, αλλά συνεχίζουν την ζωή τους, μόνο που τώρα αυτή έχει αλλάξει. Ένα ταξίδι που ολοκληρώνεται σε δύο χρόνια, για μία στιγμή προσκύνησης ενός βασιλιά! Τι έρωτας! Τι γλυκιά τρέλα! Και μία επιστροφή με την ψυχή χορτάτη, αδιάφορη για την ταλαιπωρία, για το λίγο. Είναι τα πάντα το λίγο με τον Θεό! Και δι’ άλλης οδού η επιστροφή (Ματθ. 2,12). Ξέρουν ότι το παιδίον νέον θα κυνηγηθεί από εκείνους που ουδέποτε θα το αγαπήσουν. Και οι ίδιοι γνωρίζουν πλέον ότι υπάρχουν κακοτοπιές και άνθρωποι που ζητούν την ζωή του παιδίου και πιθανόν και την δική τους. Ο Θεός τους προστατεύει. Κι εκείνοι δεν πάνε γυρεύοντας. Είναι η μαρτυρία στον τόπο τους που χρειάζεται. Κι εμείς, ας επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας δι’ άλλης οδού: της αγάπης, της εξυπνάδας απέναντι στο κακό, της ταπείνωσης!
Ἄκουε οὐρανέ, καὶ ἐνωτίζου ἡ γῆ, σαλευθήτω τὰ θεμέλια, ἐπιλαβέτω τρόμος τὰ καταχθόνια, ὅτι ὁ Θεός τε καὶ Κτίστης, σαρκὸς εἰσέδυ πλάσιν καὶ ὁ κραταιᾷ κτίσας χειρὶ τὴν κτίσιν, σπλάγχvον ὁρᾶται πλάσματος. Ὢ βάθος πλούτου, καὶ σοφίας καὶ γνώσεως Θεοῦ! ὡς ἀνεξερεύvητα τὰ κρίματα αὐτοῦ, καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ! Άκουε ουρανέ και πρόσεχε με όλες σου τις δυνάμεις γη, ας σαλευτούν τα θεμέλιά σας, ας πιάσει τρόμος τα κάτω μέρη της γης, εκεί όπου κατά την παράδοση παραμέναν οι ψυχές των νεκρών, διότι ο Θεός και Κτίστης εισχώρησε στ δημιούργημα Του της ανθρώπινης ύπαρξης, και Αυτόν που δημιούργησε την κτίση με το παντοδύναμο χέρι Του, Τον βλέπουμε στα σπλάχνα του πλάσματός Του. Τι βάθος πλούτου, σοφίας και γνώσης θεϊκής. Πόσο ανεξερεύνητες είναι οι κρίσεις Του για τον κόσμο, πόσο ανεξιχνίαστοι οι δρόμοι που ετοίμασε! Το Στιχηρό της έκτης Ώρας της παραμονής των Χριστουγέννων τα λέει όλα για τον Θεό που από αγάπη γίνεται άνθρωπος και τα πάντα αλλάζουν, αν προσέξουν την καινούργια ζωή στην οποία μας καλεί!
Χριστός εγεννήθη, Αληθώς εγεννήθη!
π. Θ. Μ.
Χριστούγεννα 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου