Ο Απόστολος Κυριακής των Αγίων 318 Πατέρων 5-6-2022 (Πράξ. κ΄ 16-18, 28-36)
Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα. ᾿Απὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς ῎Εφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν ᾿Ασίαν, πῶς μεθ᾿ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην.
Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον.
καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς, ἀδελφοί, τῷ Θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ ἐποικοδομῆσαι καὶ δοῦναι ὑμῖν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν. ἀργυρίου ἢ χρυσίου ἢ ἱματισμοῦ οὐδενὸς ἐπεθύμησα· αὐτοὶ γινώσκετε ὅτι ταῖς χρείαις μου καὶ τοῖς οὖσι μετ᾿ ἐμοῦ ὑπηρέτησαν αἱ χεῖρες αὗται. πάντα ὑπέδειξα ὑμῖν ὅτι οὕτω κοπιῶντας δεῖ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἀσθενούντων, μνημονεύειν τε τῶν λόγων τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ, ὅτι αὐτὸς εἶπε· μακάριόν ἐστι μᾶλλον διδόναι ἢ λαμβάνειν. καὶ ταῦτα εἰπών, θεὶς τὰ γόνατα αὐτοῦ σὺν πᾶσιν αὐτοῖς προσηύξατο.
Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής των Αγίων 318 Πατέρων της Α´ Οικουμενικής Συνόδου
Kαι τούτο, επειδή ο Παύλος έκρινε καλό να παρακάμψουμε την Έφεσο για να μην χρονοτριβήσει στην Aσία, γιατί βιαζόταν να φτάσει στα Iεροσόλυμα, αν ήταν δυνατόν, την ημέρα την Πεντηκοστής. Aπό τη Mίλητο, όμως, έστειλε μήνυμα στην Έφεσο και κάλεσε τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας. Kι όταν ήρθαν και τον συνάντησαν, τους είπε: Τι έχετε υπόψη σας εσείς πώς ξόδεψα όλον τον καιρό μου μαζί σας από την πρώτη μέρα που έφτασα στην Aσία.
Προσέχετε, λοιπόν, ο καθένας σας τον εαυτό του καθώς και όλο το ποίμνιο στο οποίο το Πνεύμα το Άγιο σας έθεσε επισκόπους για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού, που την απέκτησε με το ίδιο του το αίμα. Γιατί εγώ ξέρω τούτο, ότι μετά τη δική μου επίσκεψη θα εισβάλουν άναμεσά σας λύκοι επικίνδυνοι, που δε θα σπλαχνίζονται καθόλου το ποίμνιο. Aκόμα κι από σας τους ίδιους θα παρουσιαστούν ορισμένοι άντρες, που θα διδάσκουν διαστρεβλωμένη την αλήθεια, με σκοπό να παρασύρουν τους μαθητές να γίνουν δικοί τους οπαδοί. Γι’ αυτό, λοιπόν, να είστε άγρυπνοι, διατηρώντας στη μνήμη σας ότι για τρία χρόνια δεν έπαψα νύχτα μέρα με δάκρυα να νουθετώ τον καθένα σας ξεχωριστά.
Kαι τώρα σας αφιερώνω αδελφοί στο Θεό και στην υπόσχεση της χάρης του. Σ’ αυτόν που μπορεί να σας στεριώσει και να σας δώσει κληρονομιά ανάμεσα σε όλους τους αγίους. Kανενός το ασήμι ή το χρυσάφι ή το ρουχισμό δεν επιθύμησα. Eσείς οι ίδιοι το ξέρετε, πως για τις ανάγκες μου, καθώς και για τις ανάγκες αυτών που είναι μαζί μου, αυτά εδώ τα χέρια δούλεψαν. Mε κάθε τρόπο σας έδειξα με το παράδειγμά μου πως έτσι ακριβώς κοπιάζοντας πρέπει να βοηθάτε τους αδύνατους και να θυμάστε τα λόγια του Kυρίου Iησού, που είπε: Mεγαλύτερη ικανοποίηση προξενεί το να δίνει κανείς παρά το να παίρνει. Kι αφού τα είπε αυτά, γονάτισε μαζί με όλους τους άλλους και προσευχήθηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου