Την Κυριακή μετά την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού, ο Σεβ. Μητροπολίτης Κερκύρας, κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, στον Ιερό Ναό όπου διηκόνησε επί 23 έτη. Στην ως άνω Θεία Λειτουργία συμμετείχε και η πολυφωνική χορωδία του Ιερού Ναού Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης – Αγίας Θεοδώρας, μητροπολιτικού ναού της Κέρκυρας. Ο Σύνδεσμος των Εφέδρων Αξιωματικών της πόλης του Βόλου μετά του Συνδέσμου Εφέδρων Αξιωματικών Λεμεσού Κύπρου, εόρτασαν την εορτή του προστάτη τους, Αγίου μάρτυρος Νικήτα, τελώντας θρησκευτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις στον ως άνω Ιερό Ναό. Ο Σεβ. Μητροπολίτης μετά της χορωδίας του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού, συνόδευσε την προσκεκλημένη από τον Σύνδεσμο, Φιλαρμονική Εταιρεία Κέρκυρας - «Παλαιά». Προς το τέλος της Θείας Λειτουργία τελέστηκε αρτοκλασία επί τη μνήμη του Αγίου Νικήτα και μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των πεσόντων εφέδρων αξιωματικών και των κεκοιμημένων προέδρων του Συνδέσμου. Μετά το ιερό μνημόσυνο, κατά το κερκυραϊκό έθος, η «Παλαιά Φιλαρμονική» παιάνισε προσευχή εντός του Ιερού Ναού. Μετά τη λήξη των θρησκευτικών εκδηλώσεων εντός του Ιερού Ναού, πραγματοποιήθηκε μικρά παρέλασις έως το μνημείον των πεσόντων όπου και τελέστηκε επιμνημόσυνος δέησις.
Κατά τη Θεία Λειτουργία, ο Σεβ. απευθυνόμενος εις το πυκνότατο εκκλησίασμα, ανεφέρθη στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας. Έλαβε αφορμή από το λόγο του Αποστόλου Παύλου προς τους Γαλάτας «εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι». Στην Γαλατία, όπου ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη του αποστολική περιοδεία την επισκέφτηκε και κήρυξε το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως του Χριστού, υπήρξε μια διάσταση των θεολογικών απόψεων του Αποστόλου με τους ιουδαΐζοντες Χριστιανούς. Εκείνοι, υποστήριζαν ότι ο μωσαϊκός νόμος δεν πρέπει να απαλειφθεί στην πρακτική ζωή των Χριστιανών, δηλαδή η περιτομή και άλλα έθιμα τα οποία τηρούσαν οι Ιουδαίοι. Η θεολογία του Αποστόλου Παύλου έλεγε ότι ο νόμος που εδόθη από τον Θεό ήταν παιδαγωγός εις Χριστόν και ότι μετά την σάρκωση του Λόγου του Θεού και την εν Χριστώ αναγέννησή μας, αυτά είναι περιττά για τον εν χριστώ αναγεννημένο άνθρωπο καθώς πρέπει να περιτέμνουμε την κακία και την κάθε είδους αμαρτία, η οποία προσβάλει την ψυχή του ανθρώπου και αμαυρώνει τον νουν. Τα ιουδαϊκά έθιμα είναι απλώς εξωτερικά γνωρίσματα. Λέγοντας λοιπόν ο Απόστολος Παύλος ότι εάν αυτά τα οποία τα καταργήσαμε για να αποδεχτούμε τον αληθινό Θεό στη ζωή μας και να ζήσουμε την ζωή της αφθαρσίας και την υπέρβαση του θανάτου, ψυχικού τε και σωματικού, εάν επανέλθουμε στα προηγούμενα, τότε γινόμαστε παραβάτες της συνειδήσεώς μας και των υποσχέσεών μας έναντι του Θεού, «Ὁ λαός οὖτος τοῖς χείλεσί μέ τιμᾶ, ἡ δέ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ». Σήμερα, καταντήσαμε να είμαστε Χριστιανοί των τύπων, της επιφάνειας, των λόγων και όχι των έργων της αγάπης και της θυσίας.
«Εἰ γὰρ ἃ κατέλυσα ταῦτα πάλιν οἰκοδομῶ, παραβάτην ἐμαυτὸν συνίστημι»
Σήμερα λοιπόν, οι περισσότεροι Χριστιανοί, θα έπρεπε να είμαστε μέλη του Χριστού, καθώς απορρίψαμε τα έργα της αμαρτίας, την οποία φέραμε ως κληρονομιά στη ζωή μας. Κατά την ώρα της βαπτίσεώς μας τα απαρνηθήκαμε, τα αποπτύσαμε και δηλώσαμε με παρρησία ότι τα έργα του πειρασμού δεν ανήκουν πια σε εμάς και συνταχθήκαμε με το Χριστό. Όμως, στην πορεία της διαδρομής του χριστιανικού μας βίου παλινδρομήσαμε προς τα έργα του πειρασμού και θελήσαμε να δουλεύουμε και στην αμαρτία αλλά να επικαλούμεθα ταυτόχρονα και τον Θεό. Αυτό όμως μοιάζει στον λόγο του Κυρίου μας, ο οποίος απευθυνόμενος σε εμάς είπε, «Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν». Το να επανέλθουμε στα κοσμικά έργα, τα αμαρτωλά, να υπηρετήσουμε δηλαδή το θέλημα του διαβόλου, τότε γινόμαστε παραβάτες απέναντι στο Θεό. Δυστυχώς και η πατρίδα μας, αλλά και όλη η χριστιανική Ευρώπη, οι οποίες δέχθηκαν με ενθουσιασμό τον ευαγγελικό λόγο και πίστευσαν αληθινά στον Ιησού Χριστό, πλέον έχουν παλινδρομήσει στην πάσης φύσεως αμαρτία η οποία έχει οδηγήσει την κοινωνία στην αθεΐα και στη στείρα άρνηση του Θεού. Τα αποτελέσματα είναι ορατά. Σήμερα λοιπόν, η φωνή του Αποστόλου Παύλου έρχεται να ανανεώσει τις υποσχέσεις και τα καθήκοντά μας απέναντι στον Κύριο μας Ιησού Χριστό.
Στο τέλος, ο Σεβ. εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς τον Μητροπολίτη Δημητριάδος, κ. Ιγνάτιο, για τη φιλοξενία και τη δυνατότητα να λειτουργήσει και να έλθει σε επαφή και σε κοινωνία με τους παλαιούς ενορίτες του, με τους οποίους είχε στενό πνευματικό σύνδεσμο. Ακόμη, εξέφρασε τα αισθήματα συγκινήσεώς του σε όλο το εκκλησίασμα, οι οποίοι δεν τον έχουν λησμονήσει, αλλά παντοιοτρόπως επικοινωνούν μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου