Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής του Θωμά
Κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἀνεῖλε δὲ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν Ἰωάννου μαχαίρᾳ. Καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς Ἰουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων· ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετὰ τὸ πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ. Ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ· προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενῶς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. Ὅτε δὲ ἤμελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ Ἡρῴδης, τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί, φύλακές τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν.
Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων· Ἀνάστα ἐν τάχει· καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. Εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. Ἐποίησε δὲ οὕτω· Καὶ λέγει αὐτῷ· Περιβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι ἀληθές ἐστι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου, ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν. Διελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς, καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ’ αὐτοῦ. Καὶ ὁ Πέτρος γενόμενος ἐν ἑαυτῷ εἶπε· Νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλε Κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετό με ἐκ χειρὸς Ἡρῴδου καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων.
Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής του Θωμά
Εκείνη τήν ἐποχή, ὁ βασιλιάς Ἡρώδης ἂρχισε τόν διωγμό ἐναντίον μερικῶν μελῶν τῆς ἐκκλησίας. Πρῶτα ἀποκεφἀλισε τόν Ἰάκωβο, τόν ἀδελφό τοῦ Ἰωάννη. Ὃταν εἶδε ὃτι αὐτό ἂρεσε στούς Ἰουδαίους, ἀποφάσισε στή συνέχεια νά συλλάβει καί τόν Πέτρο. Αὐτὀ ἒγινε τίς μέρες τοῦ πάσχα. Τόν συνέλαβε, λοιπόν, καί τόν ἒριξε στή φυλακή, κι ἒβαλε νά τόν φυλᾶνε διαδοχικά τέσσερις ὁμάδες ἀπό τέσσερις στρατιῶτες στήν κάθε μια, σκοπεύοντας νά τόν φέρει σέ δημόσια δίκη μετά τό Πάσχα. Ἐνῶ ὁ Πέτρος ἦταν στή φυλακή, ἡ ἐκκλησία προσευχόταν ἀδιάκοπα στόν Θεό γι’ αὐτόν. Τή νύχτα πού ὁ Ἡρώδης ἐπρόκειτο νά φέρει τόν Πέτρο, ἐκεῖνος κοιμόταν ἀνάμεσα σέ δύο στρατιῶτες, δεμένος μέ δύο αλυσίδες, καί δυὀ φύλακες μπροστά στήν πόρτα φύλαγαν σκοπιά.
Ξαφνικά φανερώθηκε ἓνας ἂγγελος Κυρίου κι ἓνα φῶς ἒλαμψε στό κελί. Ὁ ἂγγελος ξύπνησε τόν Πέτρο σκουντώντας τον στό πλευρό καί τοῦ εἶπε: «Σήκω γρήγορα». Ἀμέσως ἒπεσαν οἱ ἀλυσίδες ἀπό τά χέρια του. Ὁ ἂγγελος συνέχισε: «Βάλε τή ζώνη σου καί τά σανδάλια σου». Ὁ Πέτρος τό ἒκανε. Ὓστερα τοῦ λέει ὁ ἂγγελος: «Βάλε τό ἱμάτιό σου κι ἀκολούθησέ με». Ὁ Πέτρος τόν ἀκολούθησε καί βγῆκε ἒξω. Δέν καταλάβαινε ὃτι συνέβαιναν πραγματικά αὐτά πού γίνονταν μέσω τοῦ ἀγγέλου, ἀλλά νόμιζε ὃτι ἒβλεπε ὃραμα. Πέρασαν τήν πρώτη φρουρά καί τή δεύτερη καί ἒφθασαν στήν σιδερένια πύλη πού βγάζει στήν πόλη. Ἡ πύλη ἂνοιξε ἀπό μόνη της, καί βγῆκαν ἒξω. Πέρασαν ἓνα στενό καί ἀμέσως ὁ ἂγγελος ἐξαφανίστηκε. Τότε ὁ Πέτρος συνῆλθε καί εἶπε: «Τώρα κατάλαβα πραγματικά ὃτι ὁ Κύριος ἒστειλε τόν ἂγγελό του καί μέ γλίτωσε ἀπό τά χέρια τοῦ Ἡρώδη καί ἀπ’ αὐτό πού οἱ Ἰουδαῖοι περίμεναν νά πάθω!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου