Translate

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΝΤΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΥ ΥΠΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Τα εγκαίνια του ανακαινισθέντος Επισκοπείου πραγματοποίησε ο παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ.



























ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Θ.Π. ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ ΚΑΤΑ ΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΜΕΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
(Κέρκυρα, 11 Δεκεμβρίου 2014)

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

«Τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁγίασμα, Κύριε, εἰς μακρότητα ἡμερῶν» (Ψαλμ. 92,5).
«Χαράν μεγάλην γηθοσύνως φέρει» ἡ τοπική Ἐκκλησία τῆς Κερκύρας, τῶν Παξῶν καί τῶν Διαποντίων Νήσων διά τό πρό ὀλίγου ἐπισυμβάν γεγονός. Τό Ἐπισκοπεῖον, ἡ ἐπί περισσότερον ἀπό διακόσια ἔτη ἱστορική ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως καί κατοικία τοῦ ἑκάστοτε Ἐπισκόπου, ἀνοίγει καί πάλι τάς θύρας του. Ἔργον ἀπαραίτητον ἡ ἀνακαίνισίς του. Ἡ φθορά τοῦ χρόνου εἶχε ἀφήσει τά σημάδια της ἀνεξίτηλα ἐπάνω του. Καί χάρις εἰς τήν ἐξ ὁλοκλήρου εὐγενικήν συνδρομή τοῦ μεγάλου εὐεργέτου τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας, τοῦ κ. Σπυρίδωνος Μπέλλου, ὁ ὁποῖος, ἐκ τῶν χρόνων ἀκόμη τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου μας ἀοιδίμου Μητροπολίτου Τιμοθέου Τριβυζᾶ, συνέδραμε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν καί συνεχίζει νά συμβάλλει ἔκτοτε ἀδιαλείπτως, αὐτή ἡ ἀνακαίνισι κατέστη ἐφικτή. Προηγήθηκε τό Ἵδρυμα Χρονίως Πασχόντων «Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ». Ἀκολούθησαν τό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὁ Βρεφονηπιακός Σταθμός ὁ ὁποῖος φέρει τό ὄνομα τῆς ἀειμνήστου συζύγου του ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΛΛΟΥ, τά Γραφεῖα, τό Ἀρχεῖον καί ὁ Ἐκκλησιαστικός Ξενώνας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Ὄλα αὐτά τά ἔργα ὑλοποιήθηκαν χάρις στήν εὐγενική χορηγία καί τήν ἀγάπη τοῦ εὐεργέτου μας, εἴτε ἐξ ὁλοκλήρου εἴτε κατά τό μεγαλύτερο μέρος. Ἡ εὐγνωμοσύνη μας διαρκής καί τό «εὐχαριστῶ», καίτοι ἐκ βάθους καρδίας, δέν ἀρκεῖ γιά τό μέγεθος τῆς δωρεᾶς. Κύριος ὁ Θεός νά ἀνταποδώσει σέ ἐκεῖνον ἀντί τῆς κτιτορικῆς καί ἀνακαινιστικῆς πνοῆς τήν χαρά εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί νά δίδει κατά τήν καρδίαν του, ἐκπληρῶν πᾶσαν βουλήν αὐτοῦ (Ψαλμ. 19,4). Ἡ μνημόνευσί του στό ἱερόν θυσιαστήριο τοῦ ναϋδρίου τοῦ Ἁγίου Ἁρσενίου, Μητροπολίτου Κερκύρας, τό ὁποῖο ἀποτελεῖ τό πνευματικό κέντρο τοῦ χώρου αὐτοῦ, ἀλλά καί σέ κάθε θεία λειτουργία τήν ὁποῖα τελεῖ ὁ ἐπίσκοπος εἶναι τό ἐλάχιστον πού μποροῦμε νά κάνουμε.
Τό Ἐπισκοπεῖον δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνα κτήριο πρός χρῆσιν παρά τῶν κατοικούντων ἐν αὐτῷ. Εἶναι σημεῖον τῆς ἱστορίας τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Ἐντός του οἱ Ἐπίσκοποι δέν κατοίκησαν μόνο, ἀλλά ἐργάστηκαν τό ἔργο τοῦ ἀνακαινισμοῦ τῶν ἀνθρώπων. Δέν ἐξυπηρέτησαν ἁπλῶς τίς θρησκευτικές ἀνάγκες τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ, ἀπαραίτητες ἐφόσον ἡ Ἐκκλησία ἔχει σχέση μέ τήν ἀνθρώπινη καθημερινότητα, ἡ ὁποία λειτουργεῖ καί ἐν τῷ κόσμῳ, ἀλλά ἔγιναν τά πνευματικά ἐκεῖνα στρατηγεῖα, ὅπου ἀκούστηκαν ὁ πόνος καί ἡ λύπη, ἐλύθησαν προβλήματα καί δυσκολίες, κατέστη γνωστή καί μοιράστηκε ἡ χαρά, εἰσῆλθαν οἱ ποιμένες καί οἱ διάκονοι τῶν πιστῶν καί ἔλαβαν τίς κατευθυντήριες γραμμές γιά τήν ἐργασία τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ. Τά δωμάτιά του ἀντιφεγγίζουν τήν ἀνύστακτον μέριμνα τῶν πνευματικῶν πατέρων τοῦ τόπου αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι «ἠγρύπνησαν ὡς στρουθία μονάζοντα» (Ψαλμ. 101,8), προσευχήθηκαν καί ἔκλαυσαν στόν Θεό «ὑπέρ τῶν σφετέρων ἁμαρτημάτων καί τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων», ἐτέλεσαν τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τίς ἱερές ἀκολουθίες, ἐβίωσαν τήν μοναξιά τοῦ Ἐπισκόπου καί τήν ἴδια στιγμή παρηγορήθησαν ἐκ τῆς δρόσου τοῦ Πνεύματος καί τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ χρέους τους.
Τό Ἐπισκοπεῖον ὅμως εἶναι καί ἕνα ἀρχιτεκτόνημα τό ὁποῖο ἀντανακλᾶ τήν πολιτιστική παράδοσι τοῦ τόπου. Φέρει στοιχεῖα τῆς ἀρχοντιᾶς καί τοῦ τρόπου ὑπάρξεως τῶν δωρητῶν του. Διότι αὐτοί οἱ ὁποῖοι τό κληροδότησαν στήν Ἱερά Μητρόπολι τό ἄφησαν ὡς διαρκῆ ὑπόμνησι τῆς ἐπιθυμίας τους ἡ Ἐκκλησία νά φανερώνει αὐτή τήν ἀρχοντιά στούς ἀνθρώπους. Δέν εἶναι μόνον ὁ τυχόν πλοῦτος ἤ ἡ καλαισθησία τοῦ ἐξοπλισμοῦ ἡ κυρίως μαρτυρία τῆς ἀρχοντιᾶς. Εἶναι ἡ εὐγένεια τῆς καρδίας. Ἡ μεγαλοδωρία. Ἡ μακροθυμία. Ἡ ἐλεημοσύνη στούς ἐμπεριστάτους. Ἡ αἴσθηση τῆς λαμπρότητος. Καί ὅλα αὐτά πηγάζουν καί ἀπό τήν ἀρχιτεκτονική καί ἀπό τά ἀντικείμενα τά ὁποῖα κοσμοῦνε τόν χῶρο, πρωτίστως ὅμως ἀπό τήν ποιότητα τῆς ψυχῆς τῶν ἀνθρώπων.
Καί αὐτή εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κερκύρας. Μεγαλοπρέπεια καί ἀρχοντιά, λιτότητα καί ἐκζήτηση τοῦ οὐσιώδους, στοιχεῖα τῆς Δύσεως καί τῆς Ἀνατολῆς συναντιοῦνται τόσο στά κτήρια ὅσο καί στήν εὑρύτερη παράδοσή μας. Κυρίως ὅμως ἡ ἐκζήτηση τῆς ἁγιαστικῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ σέ κάθε ἔργο μας, ἡ κοινωνία μετά τῶν Ἁγίων τοῦ τόπου μας, ἡ ὁποία ἀνεβάζει τόν πῆχυ τῶν προσδοκιῶν ἐπί τό ὑψηλότερον. Αὐτός ἦταν καί ὁ προσανατολισμός μας στόν ἀγώνα τῆς ἀνακαινίσεως αὐτοῦ τοῦ κτηρίου. Νά διατηρηθεῖ καί νά προβληθεῖ ἡ ἱστορία τῆς Ἑκκλησίας τῆς Κερκύρας, μέ τά κειμήλιά της τά ὁποῖα τεθησαυρίστηκαν ἐν αὐτῷ καί καθίστανται πλέον προσιτά στόν κάθε ἐπισκέπτη, καί τήν ἴδια στιγμή νά ἀποτυπώνεται ἡ ἀρχοντιά τῶν δωρητῶν, ἀλλά καί ἡ ἐπιθυμία τοῦ Ἐπισκόπου τά πάντα νά γίνονται «ἐν πᾶσι» (Α’ Κορ. 9,20).
Πρός τήν κατεύθυνσι αὐτή βοήθησαν οἱ ἀρχιτέκτονες καί μηχανικοί, οἱ ὁποῖοι ἐργάστηκαν στόν χῶρο αὐτό. Τό ζεῦγος Τριανταφυλλίδη, οἱ ὁποῖοι σχεδίασαν καί ἐπιμελήθηκαν τόν κτηριακό ἐκσυγχρονισμό, μέ γνώμονα τήν διατήρηση τῆς ἀρχιτεκτονικῆς παραδόσεως. Τό πνευματικό μας τέκνο καί συνεργάτη μας κ. Νικόλαο Μακρόπουλο, ὁ ὁποῖος εἶχε τήν ἐπιμέλεια καί τήν ὅλη εὐθύνη γιά τίς ἐργασίες. Τήν προϊσταμένη τῆς Ἐφορίας Ἀρχαιοτήτων Κέρκυρας κ. Ρηγάκου, γιά τήν κατανόηση, τήν συνεργασία καί τήν βοήθεια. Ὅσους ἐργάστηκαν φανερῶς καί ἀφανῶς.
Ἡ ἡμέρα αὐτή τῆς ἐπισήμου ἐπαναλειτουργίας τοῦ κτηρίου αὐτοῦ λαμπρύνεται ἀπό τήν δική Σας παρουσία, Παναγιώτατε. Γνωρίζετε τί σημαίνει τό Ἐπισκοπεῖον, τό ὁποῖο εἶναι ταυτόχρονα καί οἶκος, νά ἀνακαινίζεται. Τό ζήσατε στό Φανάρι καί ἀκόμη τό ζῆτε. Μπορεῖτε νά κατανοήσετε ἐκ τῆς πείρας καί τῆς σοφίας Σας τήν χαρά τήν ὁποία αἰσθανόμεθα. Αὐτήν τήν χαρά τήν πολλαπλασιάζει ἡ δική Σας ἀγάπη. Τό ὅτι προστήκατε τῶν Ἐγκαινίων. Τό ὅτι τό ὄνομά Σας θά μείνει «εἰς μακρότητα ἡμερῶν» ὡς Ἐκείνου ὁ Ὁποῖος προσέφερε τόν ἁγιασμό στόν οἶκο τοῦτο. Μᾶς τιμᾶτε μέ τήν ἐπίσκεψί Σας. Καί σᾶς ὑποδεχόμεθα καί ἐδῶ ὡς τά τέκνα τά ὁποῖα θέλουν νά μοιρασθοῦν μετά τοῦ πατρός των τήν χαρά τῆς προόδου καί τῆς δημιουργίας. Εὐγνωμόνως Σᾶς εὐχαριστοῦμε. Ταπεινῶς παρακαλοῦμε νά εὔχεσθε τοῦτος ὁ χῶρος νά ἀναδεικνύει τήν ἀρχοντιά τῆς Ἐκκλησίας καί τήν ἴδια στιγμή νά γίνεται σχεδιαστήριον διακονίας πρός ἁγιασμόν τῶν ἀνθρώπων. Καί νά αἰσθάνεσθε καί τόν χῶρο αὐτό καί τήν Κέρκυρά μας σπίτι Σας. Πρωτίστως ὅμως τίς καρδιές ὅλων μας ὅπου ὑπάρχει τόπος δι’ Ὑμᾶς ὡς τόν Προεστῶτα τῆς Ἀγάπης, τῆς Σοφίας καί τῆς Μαρτυρίας τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως εἰς τήν ἐποχήν μας.
Ὡς εὖ παρέστητε! 

Δεν υπάρχουν σχόλια: