ΚΗΡΥΓΜΑ
Εἰς τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον Ἀνδρέαν τὸν Πρωτόκλητον
«Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσία»
Σήμερα η Εκκλησία μας καλεί να σταθούμε με ευγνωμοσύνη μπροστά στη μορφή του Αποστόλου Ανδρέα, του Πρωτοκλήτου. Του πρώτου ανθρώπου που άκουσε τη φωνή του Χριστού και Τον ακολούθησε. Κι αυτή η πρώτη συνάντηση, αυτή η πρώτη κλήση, γέννησε μέσα του μια χαρά τέτοια που δεν κρατήθηκε.
Ακούσαμε στο Ευαγγέλιο την τόσο όμορφη φράση, σχεδόν παιδική μέσα στην απλότητά της: «Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσία».
Το είπε στον αδελφό του, τον Σίμωνα Πέτρο. Όχι με ύφος διδασκάλου, ούτε με κάποια φιλοσοφική βεβαιότητα· το είπε σαν κάποιος που βρήκε αυτό που περίμενε μια ζωή και δεν μπορεί να κρατήσει τη χαρά μέσα του.
Ο Ανδρέας, αδελφοί μου, είναι ο Απόστολος της απλότητας. Δεν κάνει θόρυβο, δεν εμφανίζεται συχνά στο Ευαγγέλιο, δεν διεκδικεί πρωτεία· κι όμως είναι ο πρώτος που είπε το μεγάλο: «Ναι, Κύριε, Σε ακολουθώ». Και αυτό το «ναι» του ήταν τόσο αληθινό, τόσο ζεστό, που έσυρε μαζί του και τον αδελφό του και πολλούς ακόμη.
Και βλέπετε κάτι πολύ όμορφο: η πρώτη κίνηση του Ανδρέα μετά τη συνάντησή του με τον Χριστό δεν είναι να κλειστεί μόνος και να πει «αυτό είναι για μένα». Όχι. Η πίστη, αδελφοί μου, δεν είναι μυστικό· είναι χαρά που θέλεις να τη μοιραστείς.
Όπως λέει και ο Χρυσόστομος: «Τίποτε δεν είναι τόσο χριστιανικό όσο να μεταδίδεις στον άλλον αυτό που έλαβες από τον Θεό».
Και ο Ανδρέας αυτό έκανε: πήγε πρώτα στον πιο κοντινό του άνθρωπο. Η ιεραποστολή αρχίζει από το σπίτι, από τους δικούς μας ανθρώπους, από εκείνους που μας αγαπούν και μας εμπιστεύονται.
Και με πόση απλότητα του το είπε: «Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσία».
Δεν του κάνει κήρυγμα. Δεν επιχειρηματολογεί. Δεν προσπαθεί να τον πείσει. Λέει μόνο αυτό που έχει στην καρδιά: «Τον βρήκαμε».
Και ο Πέτρος ακολουθεί. Γιατί, αδελφοί μου, όταν μιλάς από την καρδιά, ο άλλος το καταλαβαίνει· γιατί η αλήθεια έχει μια δύναμη δική της, που δεν χρειάζεται φωνές.
Για εμάς τους Έλληνες ο Άγιος Ανδρέας έχει και μια ιστορική, αλλά και μια βαθιά συγκινητική σημασία. Είναι ο Απόστολος που ήρθε στη γη μας, στην Πάτρα, και φώτισε τους προγόνους μας. Είναι ο θεμέλιος λίθος της Εκκλησίας μας. Και στο τέλος, πάνω στον σταυρό σε σχήμα Χ, μας έδειξε πώς πεθαίνει ένας που αγάπησε τον Χριστό μέχρι τέλους: με ειρήνη, με προσευχή, με εμπιστοσύνη.
Και σήμερα τι μας λέει ο Άγιος Ανδρέας; Μας λέει:
«Ψάξτε να βρείτε τον Μεσσία στη δική σας ζωή. Είναι εκεί. Σας περιμένει. Και όταν Τον βρείτε, μοιραστείτε Τον. Μην Τον κρατήσετε μόνο για τον εαυτό σας».
Πού Τον βρίσκουμε; Τον βρίσκουμε στην Εκκλησία, στη Θεία Λειτουργία, εκεί όπου ο Χριστός δεν μας δίνει απλώς έναν λόγο, αλλά τον Εαυτό Του.
Τον βρίσκουμε στην προσευχή, ακόμη και όταν η προσευχή είναι στεγνή και δύσκολη.
Τον βρίσκουμε στον πόνο, όταν μέσα στη δοκιμασία νιώθουμε μια ανεξήγητη παρηγοριά.
Τον βρίσκουμε, αδελφοί μου, στο πρόσωπο του άλλου· ειδικά αυτού που έχει ανάγκη από αγάπη.
Και όταν Τον βρούμε, ας πούμε κι εμείς με απλότητα, με χαρά, με ταπείνωση: «Βρήκαμε τον Μεσσία».
Όχι με φωνές· με τη ζωή μας. Με την ειρήνη μας. Με την καλοσύνη μας.
Με την υπομονή μας.
Γιατί ο κόσμος σήμερα δεν διψά τόσο για λόγια· διψά για πρόσωπα που έχουν βρει τον Χριστό και ακτινοβολούν χωρίς να το καταλαβαίνουν.
Ας παρακαλέσουμε τον Άγιο Ανδρέα να μας δώσει αυτή τη χάρη· να έχουμε κι εμείς μια καρδιά Πρωτοκλήτου: καρδιά πρόθυμη να ακολουθεί, να αγαπά, να μοιράζεται τον Χριστό.
Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΣΚΙΝΑΣ
30 Νοεμβρίου 2025

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου