Κάθε που γιορτάζει ένας άγιος νιώθω οτι γιορτάζει η ζωή. Κάθε που γιορτάζει ένας άγιος πανηγυρίζει αυτή η όμορφη φωτεινή πλευρά του εαυτού μας. Για μένα η μνήμη ενός αγίου ή αγίας είναι ημέρα ελπίδας για ενα σημαντικό λόγο, οτι ενώ είμαστε αδύναμοι, ταλαίπωροι και χαμένοι, υπάρχει ένας τρόπος να σταθούμε πάνω από τα τραύματα μας. Να φανούμε πιο μεγάλοι από τις πληγές μας. Κι αυτός είναι ο τρόπος της αγάπης του Θεού. Μια και η αγιότητα δεν είναι τελειότητα ή κατόρθωμα, μα Χάρις, δωρεά, η χαρά και ο έρωτας του Θεού σε στήθη πληγωμένα. Η αγία Μαρίνα που τόσο πολύ από παιδί αγαπώ δίχως να ξέρω το γιατί και δεν με νοιάζει κι ολας να καταλάβω, μου θυμίζει οτι τα λάθη δεν είναι εμπόδιο στο δρόμο για τον Θεό. 'Αλλωστε πάνω στα τραύματα χτίζονται οι πιο λαμπρές και όμορφες ψυχές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου