Τελέστηκε το απόγευμα της Κυριακής 3 Απριλίου 2016 ο Κατανυκτικός Εσπερινός στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.
Εν συνεχεία ο κ. Νεκτάριος προλογίζοντας την ομιλία του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ι.Μ. Κερκύρας Πρωτ. Θεμιστοκλή Μουρτζανού ανέφερε ότι ο κάθε Χριστιανός στο μέτρο του δυνατού, δίνει τον πνευματικό του αγώνα, έναν αγώνα χαράς και αυτή τη χαρά εκφράζει ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου μας. Το ξύλο της κατάρας, έγινε Ξύλο της σωτηρίας, κατέληξε ο Σεβασμιώτατος.
Ο π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός ανέπτυξε το θέμα «Η χαρμολύπη του Σταυρού». Αφορμώμενος από έναν λόγο του Αγίου Εφραίμ του Σύρου, τόνισε ότι η σχέση μας με τον Θεό περιορίζεται σήμερα στο επίπεδο του «δούναι και λαβείν». Κι έτσι θεωρούμε ότι ο Σταυρός ήταν ο δρόμος του Θεού. Δεν είναι ο δικός μας. Έχουμε δημιουργήσει μία πίστη η οποία φορτώνει τις ευθύνες για την αιωνιότητα, αλλά και γι’ αυτόν τον κόσμο στον Εσταυρωμένο Θεό.Γι’ αυτό και η απομάκρυνσή μας από το εκκλησιοκεντρικό ήθος. Εκκλησία για τον κόσμο μας, ίσως και για τους περισσότερους από εμάς, είναι οι επίσκοποι, οι ιερείς, οι μοναχοί. Αυτοί πρέπει να δίνουν κι εμείς να λαμβάνουμε. Αυτοί πρέπει να σηκώνουν τον σταυρό και τον δικό τους και τον δικό μας, για να μπορούμε εμείς να συνεχίζουμε ανέφελα τη ζωή μας. Αυτοί φέρουν την ευθύνη. Αυτοί μας τα δίνουν όλα. Αυτοί είναι οι εκπρόσωποι του Θεού στον κόσμο. Επομένως, αυτοί φέρουν τα βάρη της επιτυχίας, της αποτυχίας, της ευθύνης.
Όμως ο Σταυρός του Κυρίου μας δείχνει τις αληθινές διαστάσεις τόσο της σχέσης μας με το Χριστό, όσο και του τι είμαστε εμείς στην Εκκλησία. Η σχέση προϋποθέτει επιθυμία. Για να σχετιστώ με το Χριστό, δεν αρκεί εκείνος να θέλει να έχει σχέση μαζί μου. Δεν αρκεί εκείνος να σταυρώνεται για μένα. Δεν αρκεί εκείνος να με αγαπά. Δεν αρκεί εκείνος να έχει την ευθύνη για μένα και τη σωτηρία μου. Χρειάζεται να τον αναζητώ και εγώ. Να επιθυμώ να σχετιστώ μαζί Του. Και η σχέση είναι προσωπική με τον καθέναν μας. Γιατί ο Χριστός απευθύνθηκε και απευθύνεται συνεχώς στην ελευθερία μας. Και η ελευθερία δεν μπορεί να νοηθεί χωρίς την ευθύνη για την σχέση μαζί Του, αλλά και για κάθε σχέση με τον κόσμο και τον άνθρωπο.
Ο ομιλητής ανέλυσε στη συνέχεια τους τρεις λόγους χαράς και λύπης που εμπεριέχονται στη φράση «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι», επισημαίνοντας ότι ο Σταυρός φέρει χαρμολύπη στη ζωή μας, υποδεικνύοντάς μας ποιο είναι αληθινά το νόημά της. Καλούμαστε να μην καταβαλλόμεθα ούτε από την ψευδαίσθηση ότι η πίστη μας εξασφαλίζει την γαλήνη, την ηρεμία, την ανάπαυση και ότι δεν πρόκειται να περάσουμε καμία δοκιμασία στη ζωή μας, αλλά ούτε και από την αίσθηση ότι επειδή πιστεύουμε, όλα μας τα προβλήματα έχουν λυθεί ή δεν υποφέρουμε από την αμαρτία και τον θάνατο. Κι εδώ είναι η ευθύνη όλων των χριστιανών, να δώσουμε την μαρτυρία της ανάστασης με την πίστη, τα έργα, τη ζωή μας εντός της Εκκλησίας. Για να γίνει και για μας ο Σταυρός από πηγή πόνου, δοκιμασίας, θανάτου, «ζωή και Ανάστασις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου