Ο Δ’ Κατανυκτικός Εσπερινός στον Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Κερκύρας

Το απόγευμα της Κυριακής 11 Μαρτίου 2018 τελέστηκε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος, ο Δ’ Κατανυκτικός Εσπερινός, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου.

Ομιλητής ήταν ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Σεβαστιανός Τοπάλης, Αρχ. Επίτροπος Αμυνταίου της Ι.Μ. Φλωρίνης, με θέμα :”η συνύπαρξη των αρετών με τα πάθη ”.

Ο Σεβασμιώτατος καλωσόρισε τον π. Σεβαστιανό, έναν πνευματικό άνθρωπο, που μιλά στις καρδιές των ανθρώπων και αφυπνίζει συνειδήσεις.

Ακόμη ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι η ρίζα όλων των παθών είναι η κενοδοξία. Πέφτοντας θύμα αυτής ο άνθρωπος μεταπίπτει και στους υπόλοιπους πειρασμούς, που τον οδηγούν στην  άβυσσο και στη  διακοπή της αγαπητικής σχέσεως μετά του Θεού.

Κλείνοντας ο Μητροπολίτης Κερκύρας ζήτησε από τους πιστούς να στρέψουν την καρδιά και τον νου τους στον Σταυρό του Κυρίου, που στέκεται στο μέσον του ναού, υπενθυμίζοντάς μας την αποστολή μας ως Χριστιανών, την συμπόρευση δηλαδή με τον Χριστό, δια της στενής και τεθλιμμένης οδού, της απάγουσας εις την  σωτηρία και την Ανάσταση.

Ο π. Σεβαστιανός αφού ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο, ανέλυσε τους  λόγους τόσο του  Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, όσο και του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος, ο οποίος ονομάζει την κενοδοξία ως μητέρα της υπερηφάνειας. Το δαιμόνιο της κενοδοξίας πειράζει συνεχώς τον αγωνιζόμενο Χριστιανό, ώστε να του ακυρώσει το πνευματικό του έργο. Μαζί με την κενοδοξία συνυπάρχει και ο Φαρισαϊσμός, η φιλαυτία από τη μια και η κατάκριση του πλησίον από την άλλη. Ο πνευματικός αγώνας του πιστού ομοιάζει με ένα χωράφι που καλλιεργείται. Ανάμεσα στους καρπούς αναπτύσσονται και ζιζάνια, αυτά είναι τα πάθη. Στην κενοδοξία πέφτει ευκολότερα ο άνθρωπος εκείνος που δεν έχει πνεύμα ταπεινώσεως, άγρυπνο οφθαλμό καρδιάς και κυρίως διάκριση. Σε έναν τέτοιο άνθρωπο, ο Θεός δημιουργεί τεχνηέντως την λεγόμενη “Θεοεγκατάλειψη”, μια δοκιμασία, ώστε ο άνθρωπος να έλθει εις εαυτόν και να γίνει εκζητητής του ελέους του Ουρανίου Πατρός. Παραδείγματα “Θεοεγκατάλειψης” υπάρχουν πολλά μέσα στην Αγία Γραφή, όπως π.χ. ο Προφήτης Ηλίας, ο Θεόπτης Μωϋσής, ο Απόστολος Πέτρος, ο Απόστολος Παύλος κ.ά.

Επιπλέον ο π. Σεβαστιανός επεσήμανε τους τρόπους πο μπορούν να πολεμηθούν τα πάθη και αυτοί είναι, η αδιαφορία στις επιθέσεις του πονηρού και η προσήλωση καρδίας και νοός στο πρόσωπο του Χριστού, η ολόθερμη προσευχή, η ταπείνωση και τέλος η συχνή μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται χριστοφόρος και οπλίζεται με την Χάρη του Παναγίου Πνεύματος.

Καταλήγοντας ο π. Σεβαστιανός ζήτησε από τον Σεβασμιώτατο να εύχεται για την πνευματική προκοπή όλων, διότι μοναδικό καύχημα του Επισκόπου δεν είναι άλλο παρά η άρση του σταυρού των πνευματικών του παιδιών, των ψυχών εκείνων που του ενεπιστεύθη ο Ιησούς Χριστός.