Τετάρτη 2 Απριλίου 2025
Η ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΙΑ
Έλεγε ο αββάς Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης: «η φοβερή και αδίστακτη της φιλοχρηματίας αγάπη, κόρο μη γνωρίζοντας, στο έσχατο των κακών σπρώχνει την ψυχή, αφού την κυριεύσει. Λοιπόν, από την αρχή-αρχή ας διώξουμε τέτοια αγάπη. Γιατί, αν κυριαρχήσει μέσα μας, δεν κατανικάται» (από το «Γεροντικό»).
Στο εσώτερο του ανθρώπου συγκρούονται δύο δυνάμεις: η μία είναι το συμφέρον και η άλλη η αγάπη. Το συμφέρον ορθώνει ένα τεράστιο «εγώ». Μόνο αυτό υπάρχει. Το «εγώ» γίνεται δίκιο, δικαίωμα, απόλαυση, κτήση, προτεραιότητα. Η αγάπη κάνει τον άνθρωπο να νιώθει και το «εσύ», τον άλλον, τον πλησίον. Ο άνθρωπος τότε βλέπει τη ζωή σε σχέση με τον συνάνθρωπό του. Αυτό που έχει το μοιράζεται. Αυτό που είναι χωράει και τον άλλον.
Κλειδί για τη θέαση της ζωής στην προοπτική του συμφέροντος είναι το χρήμα. Προφανώς και το χρήμα είναι μέσο για την επιβίωση του ανθρώπου, για την ποιότητα της κατά κόσμον ζωής, για την καλλιέργεια του νου, για να μπορεί ο άνθρωπος να χαρεί. Και το χρήμα έρχεται ως ανταμοιβή για την εργασία, ως δωρεά από γονιό σε παιδί, ως απόκτημα συνύπαρξης μέσα από μία σχέση. Όταν όμως όλη ζωή του ανθρώπου στηρίζεται στη φιλοχρηματία, τότε δεν υπάρχει κόρος, χορτασμός. Γιατί τότε κυριεύει την ψυχή, κάνοντας τον άνθρωπο πλεονέκτη, να μην αρκείται στην κάλυψη των αναγκών του ή στην αξιοποίηση των πόρων για να έχει ο άνθρωπος χαρά, αλλά νομίζει ότι με τη δύναμη του χρήματος μπορεί να εξαγοράσει τα πάντα, τον συνάνθρωπο, τις θέσεις, κάποτε και όλον τον κόσμο. Το χρήμα γίνεται πηγή εξουσίας και η εξουσία γίνεται μέθη γι’ αυτόν που δεν έχει όριο πνευματικό στην καρδιά του.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Χριστός στο ευαγγέλιο επισημαίνει ότι το να θησαυρίζουμε θησαυρούς επί της γης δεν μας δίνει προοπτική αιωνιότητας. Πέρα από το ότι αυτοί οι θησαυροί σκουριάζουν την καρδιά μας, διότι την σκληραίνουν, έχουμε πάντοτε και το άγχος μη τους χάσουμε, μην μας τους κλέψουν. Μοιάζουμε ολοένα και περισσότερο με τον ήρωα των κόμικς που κάνει μπάνιο στα δολάρια, που φοβάται όσο κανείς την κλοπή τους, που είναι μόνος του, με τους μόνους που νοιάζονται γι’ αυτόν να είναι ο ανιψιός του και η οικογένειά του, ένας ήρωας που έχει τα πάντα, αλλά δεν μπορεί να χαρεί τίποτα, ένας ήρωας που δεν νιώθει την φθαρτότητά του.
Από την άλλη, η ασκητική παράδοση της Εκκλησίας μάς υπενθυμίζει ότι η φιλοχρηματία θέλει αγώνα για να τη διώξεις εξαρχής. Θέλει υπενθύμιση των αληθινών προτεραιοτήτων, που έχουν να κάνουν με την αγάπη για τον Θεό και τον συνάνθρωπο, θέλει εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού, που δεν θα αφήσει οι ανάγκες μας να μην εκπληρωθούν. Δεν ζητά η Εκκλησία να μην εργαζόμαστε, να μην παλεύουμε να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Θέλει όμως από εμάς να μην παραδιδόμαστε στην κυριαρχία του χρήματος, ακριβώς διότι αυτό δεν μας σώζει, αλλά μας υποδουλώνει. Κλειδί είναι το μέτρο. Μαζί και η ελεήμων καρδιά. Η μίμηση του Θεού. Και το βίωμα ότι η αγάπη δίνει νόημα, καθώς δεν είναι το συμφέρον που δίνει χαρά, αλλά το να μπορείς να αγαπάς, ακόμη κι αν χάσεις.
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην "Ορθόδοξη Αλήθεια"
στο φύλλο της Τετάρτης 2 Απριλίου 2025
Τρίτη 1 Απριλίου 2025
ΙΕΡΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Γενική Ιερατική σύναξη εν όψει του Πάσχα έγινε το πρωί της Τρίτης 1η Απριλίου 2025 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος ζήτησε από τους κληρικούς να δώσουν στους ανθρώπους το αναστάσιμο μήνυμα της χαράς διά της λειτουργικής ζωής, της φιλανθρωπίας, της αγάπης, σε μία εποχή στην οποία η Πολιτεία έχει επιλέξει να μένει απαθής στις προσβολές έναντι της πίστεως, νίπτοντας τας χείρας της. Ο κ. Νεκτάριος επεσήμανε ότι η έκθεση εικόνων ιδιαιτέρως προσβλητικών για τα ιερά και τα όσια της πατρίδας μας στην Εθνική Πινακοθήκη του προκάλεσε ιδιαίτερη θλίψη. Είναι ένα ακόμη σημείο των καιρών η αδιαφορία του κράτους και γι’ αυτό η Εκκλησία πρέπει να αφυπνίσει τον λαό με τη στάση ζωής των κληρικών, την πίστη στον Θεό, το παράδειγμα και την ιεροπρέπεια. Ο ίδιος θα συνεχίσει τον αγώνα του τοποθετούμενος για οποιοδήποτε ζήτημα προσβάλλει την θρησκευτική συνείδηση του λαού μας, όπως είναι η ευθύνη του.
Ομιλητής κατά την σύναξη ήταν ο Αγιορείτης αρχιμανδρίτης π. Ιλαρίων Χιλανδαρινός, Γέρων του Ιερού Κελλίου του Αποστόλου Θωμά στις Καρυές του Αγίου Όρους, προσκεκλημένος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κερκύρας, με τον οποίο συνδέονται διά μακράς φιλίας επί σαράντα και πλέον έτη. Ο π. Ιλαρίων τόνισε ότι η αποστολή του κληρικού στους καιρούς μας, αλλά και σε κάθε εποχή, είναι να τελεί την θεία λειτουργία, όχι όμως μόνο ως λειτουργός, αλλά και ως λειτουργούμενος. Να ζει δηλαδή το μυστήριο με όλη του την καρδιά, συμφιλιωμένος με τον πλησίον του και με ειρήνη στην ύπαρξή του. Να αφήνει κατά μέρος κάθε λογισμό, κάθε ενθύμηση, κάθε αμαρτία, βιώνοντας την μετάνοια και να οδηγεί τους ανθρώπους όχι απλώς να αποδεχτούν τον σταυρό που καλούνται να έχουν στη ζωή τους, αλλά και να τον αγκαλιάσουν, όπως έκανε ο Χριστός.
Ο π. Ιλαρίων επεσήμανε ότι ο διάβολος επιτίθεται ιδιαιτέρως στους κληρικούς, για να σκανδαλίσει τον κόσμο, καθότι ο κληρικός είναι ως λύχνος επί την λυχνίαν. Αν δεν έχει αυτομεμψία, θέληση για αλλαγή, ειλικρίνεια, αίσθηση της αμαρτωλότητάς του, κυρίως ταπείνωση και αγάπη, τότε οι πειρασμοί παραμονεύουν για να τον νικήσουν και να δυσφημιστεί το όνομα του Θεού. Ας είμαστε σε εγρήγορση, τόνισε ο γέροντας. Ας ενθυμούμαστε την αγάπη του Χριστού προς πάντας και να μην εξουθενώνουμε τους ανθρώπους. Να υπάρχει η λεβεντιά της σοφίας στην καρδιά μας, η οποία κάνει τους ανθρώπους να ωριμάζουν και να είναι επιεικείς, όπως οι άγιοι γέροντες του Αγίου Όρους, οι οποίοι στην νεότητά τους μπορεί να ήταν και αυστηροί, καθώς η νεότητα έχει τη λεβεντιά του ενθουσιασμού και της όρεξης για αλλαγή των πάντων, όμως καθώς προχωρούν στη ζωή, οι γεροντάδες συνειδητοποιούν ότι σοφία είναι η αγάπη και η επιείκεια και η συμπόρευση με αυτούς που δυσκολεύονται πνευματικά. Να μην απογοητεύουμε λοιπόν τους ανθρώπους, να μην τους στερούμε την θεία κοινωνία στο μέτρο της διακρίσεως, να τέμνουμε τον κακό λογισμό βάζοντας τον καλό στη θέση του, να έχουμε υπομονή και μακροθυμία, να πορευόμαστε εν αγάπη.
Τέλος, ο π. Ιλαρίων προέτρεψε όλους τους κληρικούς να παλεύουν εν τη πίστη, παρακαλώντας τον Χριστό να τους βοηθά , όπως ο πατέρας της ευαγγελικής περικοπής της Κυριακής Δ’ Νηστειών, στις δυσκολίες της αμφιβολίας και της όποιας ολιγοπιστίας. Όλα να ξεκινούν από τη λειτουργική ζωή και να γίνονται αγάπη.
Ο Μητροπολίτης Κερκύρας, αφού ευχαρίστησε τον γέροντα για τον βιωματικό του λόγου και την σοφία της εμπειρίας που μοιράστηκε με τους ιερείς, αντάλλαξε ευχές με τον ιερό κλήρο, προσφέροντας σε όλους τους πατέρες από μία πασχάλια λαμπάδα.
Κυριακή 30 Μαρτίου 2025
Ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Δ’ Κυριακής στην Κέρκυρα
Στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα, το απόγευμα της Δ’ Κυριακής των Νηστειών, 30 Μαρτίου 2025, τελέστηκε ο Κατανυκτικός Εσπερινός. Στον Εσπερινό χοροστάτησε ο οικείος Ποιμενάρχης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, κ. Νεκτάριος.
Στο πέρας του Εσπερινού ομίλησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ιλλαρίων Χιλανδαρινός, Γέρων του Ιερού Κελλίου του Αποστόλου Θωμά στις Καρυές του Αγίου Όρους, προσκεκλημένος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κερκύρας. Ο κ. Νεκτάριος, στη σύντομη προσλαλιά του, καλωσόρισε το Γέροντα Ιλλαρίωνα και αναφέρθηκε στη μακρά, άνω των σαράντα ετών, πνευματική τους φιλία. Ο Σεβασμιώτατος, επίσης, εισάγοντας το θέμα της ομιλίας του π. Ιλλαρίωνος, αναφέρθηκε στη φιλοκαλική παράδοση της Εκκλησίας μας και το ασκητικό πνεύμα που οδηγεί στην εκρίζωση της αμαρτίας και των παθών. Ο π. Ιλλαρίων προέρχεται από την ευρύτερη πνευματική οικογένεια του Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, καθώς ήταν υποτακτικός και μαθητής του Γέροντος Χαραλάμπους του Διονυσιάτου και πλάι του, ασκήθηκε στην υπακοή και στη νοερά προσευχή.
Κατόπιν παρότρυνσης του Σεβασμιωτάτου, ο Γέρων Ιλλαρίων ομίλησε μέσα από την εμπειρία που απέκτησε τις δεκαετίες που μονάζει στο Άγιον Όρος και τις εμπειρίες του από την επαφή του με πνευματικά ανεβασμένους ανθρώπους της ασκήσεως και σύγχρονους Αγίους. Το θέμα της ομιλίας του ήταν η άσκηση και η αγιότητα. Αρχικά, με αφορμή το μεγάλο ασκητή και Άγιο της Εκκλησίας μας, τον Άγιο Ιωάννη Συγγραφέα της Κλίμακος, έθεσε τις προϋποθέσεις με τις οποίες απαιτείται να προσεγγίζεται η ζωή του ασκητή. Αυτές είναι οι αγάπη και η ταπείνωση, αρετές συνδεδεμένες. Σε διαφορετική περίπτωση, ο διάβολος κλέπτει τους καρπούς της ασκήσεως εκ δεξιών μέσω της υπερηφάνειας. Έτσι, ο άνθρωπος – αγωνιστής του Θεού, οφείλει να είναι σε εγρήγορση, πλουτισμένος με αληθινή αγάπη και πίστη στο Χριστό ως Θεό, ώστε να υπερβεί τους πειρασμούς. Κατά το παράδειγμα των προπατόρων της Παλαιάς Διαθήκης, οι οποίοι άκουγαν το Θεό και είχαν στέρεα πίστη σε αυτόν και τις υποσχέσεις Του, ο άνθρωπος χρειάζεται να καλλιεργείται στην υπομονή. Όσο μάλιστα μεγαλύτερη η υπομονή, τόσο πολυτιμότεροι οι πνευματικοί καρποί αυτής με υπέρτατο δώρο του Θεού τη Βασιλεία Του, την οποία οι Άγιοι Πατέρες βίωναν από τούτον τον κόσμο.
Στόχος της Σαρακοστή είναι ο άνθρωπος να αισθανθεί το Χριστό ώστε να γίνει ακλόνητος στην πίστη και να φθάσει σταδιακά στην εκρίζωση των παθών και όχι απλά στο κόψιμό τους. Στη συνέχεια, ο Γέρων Ιλλαρίων αναφέρθηκε στην αγιότητα ως θυσία και σταυρό, ενώ την διαχώρισε από τον πλούτο των αρετών. Ο Σταυρός είναι σύμβολο αγάπης και αγιότητας που οδηγεί στην απόκτηση των καρπών του Αγίου Πνεύματος. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας επιδίδονταν σε σπουδαία ασκητικά κατορθώματα, όμως το κυριότερο χαρακτηριστικό τους και δείγμα της αγιότητάς τους ήταν ότι ξεχείλιζαν από αγάπη και αγκάλιαζαν τον κάθε άνθρωπο. Μάλιστα, η αγάπη και όχι το μέτρο της άσκησης ήταν κριτήριο αγιότητας στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια. Οι Άγιοι σέβονταν όλα τα κτιστά του Θεού, ζούσαν το Χριστό και ο κάθε άνθρωπος δίπλα στους γινόταν ο στηριγμός τους.
Όμως, η βίωση του Χριστού στη ζωή του ανθρώπου είναι εμπειρία που δε διδάσκεται με ορθολογιστικό τρόπο μέσω της στείρας γνώσης. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του προσωπική στιγμή που θα γνωρίσει το Χριστό και θα του δοθεί η δυνατότητα να θέσει ως σκοπό της ζωής του την εντολή του Θεού, «Ἅγιοι γίνεσθε, ὅτι ἐγὼ ἅγιός εἰμι». Η απόκτηση της αγιότητας είναι και ο στόχος της Σαρακοστής. Όμως, η άσκηση είναι ένα μέσο και όχι αυτοσκοπός. Ο άνθρωπος που ζει πραγματικά το Χριστό δεν έχει ανάγκη από κανόνα προσευχής και μεγάλους ασκητικούς αγώνες. Επίσης, ο Γέρων Ιλλαρίων ανέφερε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει επηρεαστεί από το δυτικό πνεύμα, με αποτέλεσμα να εστιάζει περισσότερο στο να πράττει καλά έργα και να υλοποιεί φιλανθρωπικού τύπου δράσεις, ξεχνώντας ότι η Εκκλησία είναι ουσιαστικά αγάπη και το βασικό έργο αυτής είναι η αγιότητα.
Τέλος, προέτρεψε τους ανθρώπους να αποφεύγουν την υπερβολική προσκόλληση στις μέριμνες της ζωής, να καλλιεργούν την υπομονή και την πίστη ώστε να αφήνονται στην πρόνοια του Θεού. Να έχουν πνεύμα φιλοπονίας και να μην απελπίζονται, να μάθουν να ακούν τους αδελφούς τους και να προσεύχονται επικαλούμενοι τον παθόντα, σταυρωθέντα, ταφέντα, αναστάντα και αναληφθέντα Κύριό μας Ιησού Χριστό. Ο Άγιος είναι άνθρωπος της αγάπης, της υπομονής και της μακροθυμίας.
Η ΚΥΡΙΑΚΗ Δ’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
Στον ιερό ναό Αγίων Πάντων Κέρκυρας λειτούργησε το πρωί της Κυριακής 30 Μαρτίου 2025, Δ’ Νηστειών, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος.
Στο κήρυγμά του ο κ. Νεκτάριος αφορμήθηκε από τρία σημεία του λειτουργικού περιεχομένου της ημέρας.
Πρώτον, από το ευαγγελικό ανάγνωσμα και την συζήτηση του Χριστού με τον πατέρα του σεληνιαζόμενου νέου, στον οποίο ο Κύριος είπε ότι «αν μπορείς να πιστεύεις, όλα είναι δυνατά για τον Θεό». Αυτό το μήνυμα το απευθύνει ο Χριστός και σε μας. Στην εποχή μας η πίστη συγχέεται με τη λογική. Είναι άλλο όμως η λογική και άλλο η πίστη. Η λογική απευθύνεται στο κτιστόν, στο λογικό του ανθρώπου. Η πίστη απευθύνεται στο άκτιστο, πώς αποδεχόμαστε τον Θεό. Η πίστη είναι οντολογικό γεγονός. Σήμερα ιδίως προσπαθούμε με τη λογική να προσεγγίσουμε το θείον. Η λογική όμως έχει να κάνει με τα τρέχοντα θέματα της καθημερινότητας της ζωής μας. Η πίστη διέρχεται διά της λογικής και απογειώνεται, όπως το αεροπλάνο, πατεί στη γη, στον διάδρομο, για να ανυψωθεί. Η πίστη λοιπόν διά της λογικής απογειώνεται, για να φτάσει στο υπέρλογον, στο θαυμαστόν. Ο πατέρας του σεληνιαζόμενου νέου δεν είχε καταφέρει ακόμη να φτάσει στην πίστη και γι’ αυτό ζήτησε τη βοήθεια του Χριστού. Αυτό καλούμαστε να πράξουμε και εμείς.
Δεύτερον, ο κ. Νεκτάριος τόνισε ότι η μνήμη του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος που εορτάζεται από την Εκκλησία την Δ’ Κυριακή των Νηστειών είναι μία προτροπή προς όλους μας για πνευματικούς αγώνες. Μέσα από το λογικό μας σώμα καλούμαστε να φτάσουμε στο υπέρλογον της ψυχής. Πρέπει να περάσουμε μέσα από τα φθαρτά για να φτάσουμε στα άφθαρτα. Χρειαζόμαστε λοιπόν νηστεία και σωματική και πνευματική. Χρειαζόμαστε σιωπή, απαλλαγή από την κατάκριση. Να τιθασεύσουμε την κακία και να αποξενωθούμε από αυτήν. Καλούμαστε λοιπόν να προσεγγίσουμε το θείον και υπερβατικόν, που μας μιλά εσωτερικά, στην ψυχή μας, η οποία είναι δώρο του Θεού, για να μην κρατιόμαστε από τα γήινα πράγματα και να μην εμμένουμε σ’ αυτά. Η πίστη μας έχει να κάνει με τον πνευματικό αγώνα, ώστε να μπορέσουμε δι’ αυτού να ανέλθουμε πνευματικά.
Τρίτον, ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος αποτελεί πρότυπο ψυχικής δύναμης. Ενώ θα μπορούσε να διαπρέψει οπουδήποτε αλλού, καθότι ήταν φιλόσοφος και διανοούμενος άνθρωπος, πήγε στην έρημο του Σινά. Οικειοθελώς στερήθηκε αυτά που οι άνθρωποι δεν θέλουμε να στερηθούμε. Σήμερα ζούμε σε μια πλησμονή αγαθών που καταπνίγει το είναι μας, τον έσω άνθρωπο. Παθαίνουμε σύγχυση και δεν στρεφόμαστε προς τον ουρανό. Ο άγιος Ιωάννης θέλησε να προσεγγίσει το θείο, να φτάσει τον Θεό. Έγραψε την Κλίμακα, ένα βιβλίο πνευματικής φιλοσοφίας. Κάθε σκαλοπάτι της κλίμακος είναι αρετή και χρειάζεται να σταθεροποιούμαστε σε κάθε αρετή, ώστε διά της πίστεως να ανεβαίνουμε την κλίμακα. Μόνο έτσι μπορούμε να ξεπεράσουμε την καθήλωση της λογικής στα παρόντα και τα γήινα και να προσεγγίσουμε τον Θεό.
Έχουμε ανάγκη αυτή την προσέγγιση στην εποχή μας, διότι συνταυτιστήκαμε με τα εφήμερα, περιοριστήκαμε στα όσα τα παγκόσμια κέντρα μας υπαγορεύουν, σαν να βρισκόμαστε μέσα στο google, όπου παίρνουμε πληροφορίες και κατευθύνσεις αλλά δεν ελευθερωνόμαστε από τα πρόσκαιρα. Παγιδεύεται λοιπόν η ελευθερία μας, παγιδεύεται η ύπαρξή μας στη λογική των γήινων και το συμφέρον. Χάνουμε την πνευματική μας πυξίδα και κατεύθυνση.
«Ο Χριστός επαναλαμβάνει ότι τα όσα εμείς θεωρούμε αδύνατα ότι πραγματοποιούνται. Χρειάζεται υπομονή και εμπιστοσύνη στον Θεό και όχι αδημονία. Ο Θεός δεν θα μας λησμονήσει, αρκεί να μη μένουμε στη λογική του παρόντος, αλλά να προχωρούμε στη σύνδεση με το υπέρλογον και το άκτιστον, για το οποίο είμαστε πλασμένοι», κατέληξε τις σκέψεις του ο Μητροπολίτης Κερκύρας.
Στο πέρας της Θείας Λειτουργίας ο κ. Νεκτάριος χειροθέτησε σε αναγνώστες δύο νέα παιδιά της ενορίας, τον Δημήτρη Νίκα και τον Λευτέρη Ελευθεριάδη, που είναι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο, και τους οποίους ο Μητροπολίτης Κερκύρας γνώριζε από μικρά παιδιά. Είναι σπουδαίο, όπως είπε στο πολυπληθές εκκλησίασμα, να νιώθουμε ότι τα παιδιά μας πιστεύουν στον Θεό, διακονούν την Εκκλησία, έχουν ζήλο και γι’ αυτό δεν πρέπει να επιρρίπτουμε σ’ αυτά ευθύνες για την κατάσταση του κόσμου, αλλά να δίνουμε το καλό παράδειγμα.
Τέλος, ο κ. Νεκτάριος εξέφρασε την χαρά του που βρέθηκε για μια ακόμη φορά στον παλαίφατο Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων, στον οποίο διακονεί ο συνεργάτης του και πνευματικό του παιδί Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, ο οποίος τον ακολούθησε από την αρχή που ο κ. Νεκτάριος ήρθε στην Κέρκυρα και συνοδοιπορεί στον αγώνα της Εκκλησίας να καταθέσει την μαρτυρία στο παρόν. Ευχαρίστησε και τους πολλούς πιστούς, οι οποίοι, παρά την αλλαγή της ώρας, συνέρρευσαν στον ναό και συμμετείχαν στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας, δίδοντας χαρά στον επίσκοπο.
