Translate

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Δ.Ι.Σ.: “Το ζήτημα περί του Ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας τυγχάνει αδιαπραγμάτευτο”

Δ.Ι.Σ.: "Το ζήτημα περί του Ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας τυγχάνει αδιαπραγμάτευτο"

Συνήλθε σήμερα Πέμπτη 30ή Απριλίου 2020 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος (Δ.Ι.Σ.) της Εκκλησίας της Ελλάδος της 163ης Συνοδικής Περιόδου, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, κατά την δεύτερη συνεδρίασή Αυτής για τον μήνα Απρίλιο και ασχολήθηκε με τα θέματα της ημερησίας διατάξεως.

Κατά την συνεδρίαση Αυτής η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενέκρινε:

Τις κατά το μεσολαβήσαν από την προηγούμενη Συνεδρίαση Αυτής (1.4.2020) γενόμενες «Συνοδική Εντολή και Εξουσιοδοτήσει» ενέργειες του Μακαριωτάτου Προέδρου, σύμφωνα με τον σχετικό Κανονισμό περί των εργασιών Αυτής.
Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος συζήτησε εκτενέστατα και επανεκτίμησε τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την πανδημία του κορωνοϊού και των εξ αυτής συνεπειών ως προς την τέλεση της Θείας Λατρείας στους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος και απεφάσισε τα εξής:

Δοξάζει το Όνομα του Αναστάντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού, διότι Χάριτι και Φιλανθρωπία Αυτού και προστασίαις των Αγίων Του, αποσοβήθηκε στην Πατρίδα μας η περαιτέρω εξάπλωση της νόσου.
Εκφράζει δημοσίως τις θερμές πατρικές συγχαρητήριες ευχές Της προς όλους τους Ιατρούς και νοσηλευτές, τους επιστήμονες Υγείας, τους αρμοδίους Κρατικούς Λειτουργούς και όλους όσοι αγωνίζονται με σθένος, δύναμη και ελπίδα για την φροντίδα των ασθενών και των οικογενειών τους.

Δέεται διαρκώς προς τον Κύριο για την ανάπαυση όλων των εκ της νόσου κοιμηθέντων αδελφών μας και συλλυπείται θερμά τους οικείους τους.

Συγχαίρει δημοσίως ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος τήρησε εξ αρχής τα υποδειχθέντα από τους ειδικούς μέτρα, με πνεύμα αλληλεγγύης, υπακοής, αυτοθυσίας και αληθινής αγάπης, παραμένοντας κατ’ οίκον υπομένοντας την εξ αυτού του εγκλεισμού δυσκολία και ανάγκη.

Απευθύνεται ιδιαιτέρως προς τον Ορθόδοξο Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή και φιλόχριστο Ελληνικό Λαό, αλλά και όλους τους αφανείς εθελοντές ορθοδόξους Χριστιανούς συνεργάτες, τους οποίους ευχαριστεί και πατρικώς ευλογεί διότι, αν και πολλές φορές εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους για την έλλειψη δυνατότητος συμμετοχής τους στις Ιερές Ακολουθίες, ιδίως της Μεγάλης Εβδομάδος, σηκώνοντας έτσι «σταυρό» δυσβάστακτο, παρέμειναν συντεταγμένοι με τις αποφάσεις της Πολιτείας και προς τις με πατρική ευθύνη δοθείσες οδηγίες της Ιεράς Συνόδου, η Οποία από την αρχή της υγειονομικής κρίσεως (28.2.2020) τήρησε υπεύθυνη θέση, προτρέποντάς τους μέσω ανακοινώσεων και Εγκυκλίων Της να τηρήσουν τους κανόνες υγιεινής και να παραμείνουν κατ’ οίκον, ώστε να μη θέσουν τον εαυτό τους, αλλά και τους συνανθρώπους τους σε οποιονδήποτε κίνδυνο.

Αυτός ο ιερός κλήρος και ο πιστός λαός δικαίως παραπονούνται και η Ιερά Σύνοδος εκφράζει και δημοσίως την πικρία της και το προβληματισμό της για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίσθηκαν πολλοί Χριστιανοί μας στην τόσο σημαντική και ευαίσθητη για τους πιστούς περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας.

Οι αποφάσεις αυτές της Ιεράς Συνόδου δέχθηκαν μεγάλη πολεμική τόσο από ορισμένους αδελφούς χριστιανούς, Κληρικούς και λαϊκούς, όσο και από εκπροσώπους Μέσων Ενημερώσεως, ακόμη και Κοινοβουλευτικών Κομμάτων, οι οποίοι, είτε από άγνοια, είτε από κακή πληροφόρηση ή παρεξήγηση, χρησιμοποίησαν τον προσφιλή και εύκολο τρόπο της συκοφαντίας, της μυθοπλασίας και των ύβρεων.
Όλους αυτούς η Ιερά Σύνοδος τους συγχωρεί, τους ευλογεί πατρικά, αλλά ταυτόχρονα δηλώνει ότι οφείλουν να αποκαταστήσουν τις συκοφαντίες για να μην παραμένουν εκτεθειμένοι έναντι του Θεού και της αληθείας.

Υποδέχεται με ελπίδα το από 28.4.2020 διάγγελμα του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, τον οποίον συγχαίρει για τις ευχαριστίες τις οποίες εξέφρασε δημοσίως προς την Εκκλησία της Ελλάδος και σύμπαντα τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή Λαό Αυτής, αναγνωρίζοντας έτσι την συμβολή του στην αντιμετώπιση της πανδημίας.
Σημαντικό ρόλο σ’ αυτήν την δημόσια αναγνώριση είχε και η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως, της οποίας η συμβολή ιδιαιτέρως επισημαίνεται.

Εκφράζει την χαρά Της διότι ο κύριος Πρωθυπουργός έτεινε «ευήκοον ους» στην από 22 Απριλίου 2020 επιστολή του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, ο οποίος με έναγχο αγωνία τού μετέφερε την κοινή πεποίθηση του Σώματος της Ιεραρχίας, του Ιερού Κλήρου και του ευσεβούς Λαού, ότι έφθασε καιρός για την «υπό όρους» προσέλευση πιστών στους Ιερούς Ναούς και τις Ιερές Μονές της Εκκλησίας της Ελλάδος τόσο για προσκύνημα, όσο και για συμμετοχή στις Ιερές Ακολουθίες, το ιερώτατο Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας και τα λοιπά Ιερά Μυστήρια και γι’ αυτό ο κ. Πρωθυπουργός απεφάσισε την σταδιακή επιστροφή των πιστών στους Ιερούς Ναούς και στην Λατρεία της Εκκλησίας.
Ασφαλώς, η Ιερά Σύνοδος επιθυμούσε και ανέμενε την επιστροφή των πιστών στην Θεία Λατρεία από την πρώτη ημέρα της «σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα» (4.5.2020), όπως είχε η Ίδια ζητήσει.

Κατόπιν πολλής συζητήσεως, όμως, απεφάσισε να αποδεχθεί την απόφαση των οργάνων της Πολιτείας για πλήρη επιστροφή υπό όρους των πιστών στους Ιερούς Ναούς από την Κυριακή 17 Μαΐου 2020, εκλαμβάνοντας και χρησιμοποιώντας το διάστημα αυτό ως δυνατότητα καλύτερης προετοιμασίας, υπό τις παρούσες υγειονομικές συνθήκες και προϋποθέσεις, για τον προγραμματισμό τελέσεως των ιερών Ακολουθιών με την συμμετοχή των πιστών.

Επαναβεβαιώνει την παγία θέση Της, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος στέκεται πάντοτε ηθικώς και υλικώς στο πλευρό της Ελληνικής Πολιτείας και θα συνεχίσει να Την συνδράμει με όλες Της τις δυνάμεις και τα μέσα σε κάθε ζήτημα που αφορά στον Ελληνικό Λαό.
Προς τούτο, σύμφωνα με το διάγγελμα του κυρίου Πρωθυπουργού, περί συμμετοχής των πιστών στην Θεία Λατρεία «με αυστηρούς κανόνες που θα συμφωνηθούν με την Ιερά Σύνοδο και την επιστημονική κοινότητα», επεξεργάζεται ήδη προτάσεις, οι οποίες προέρχονται από τα συμπεράσματα της Επιστημονικής Εποτροπής, τις οποίες αφού συνέλθει και πάλι κατά τον μήνα Μάιο, θα καταθέσει προς την Πολιτεία, προκειμένου να ισχύσουν από την Κυριακή 17η Μαΐου 2020, οπότε και οι πιστοί θα επανέλθουν υπό όρους στην κοινή Λατρεία εντός των Ιερών Ναών.

Από την Δευτέρα 11 Μαΐου 2020, οι Υπηρεσίες της Ιεράς Συνόδου, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ιερών Μητροπόλεων θα επανέλθουν στην κανονική ημερήσια λειτουργία τους, σύμφωνα με τους όρους και τους κανόνες υγιεινής που έχει θεσπίσει η Πολιτεία, ως προς την ασφαλή και εν υγεία λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών.
Αίρεται η προγενέστερη Απόφαση της Ιεράς Συνόδου περί αποχής Αρχιερέων, Ιερέων, Διακόνων και Μοναχών από εμφανίσεις και δημόσιες δηλώσεις στα Μέσα Γενικής Ενημερώσεως και το Διαδίκτυο, η οποία είχε ως μοναδικό στόχο, όπως εξ αρχής τονίσθηκε, την ύπαρξη «ενιαίας φωνής» της ποιμαίνουσας Εκκλησίας προς την κοινωνία.

Παρακαλούνται, όμως, και πάλι όλοι οι Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, οι οποίοι επιθυμούν να επικοινωνήσουν με τις Δημόσιες Αρχές για εκκλησιαστικά ζητήματα ευρυτέρου ενδιαφέροντος, να το πράττουν, κατά την εκκλησιαστική τάξη και δεοντολογία, μέσω της Ιεράς Συνόδου, ενώ όσοι Ιερείς, Μοναχοί και Μοναχές, επιθυμούν να πράξουν το ίδιο, τούτο να γίνεται μόνο μέσω των οικείων αυτών Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών.

Η ΔΙΣ εύχεται και προτρέπει τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς, μέσα στο πλαίσιο των ποιμαντορικών τους ευθυνών, να αναλάβουν έκαστος εξ αυτών, όπως και ο κάθε Κληρικός και Μοναχός, ως και έκαστος ορθόδοξος πιστός, την προσωπική του ευθύνη για την διαχείριση του ανακύψαντος ζητήματος.

Η ΔΙΣ ομοφώνως απεφάσισε την μη σύγκληση της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι: ήδη η Πολιτεία διά του κυρίου Πρωθυπουργού και των αρμόδιων υπουργών και ιατρών απεδέχθη την παρέμβαση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου και της ΔΙΣ διά της από 22.4.2020 επιστολής προς τον κ. Πρωθυπουργό περί της συμμετοχής των πιστών στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας βάσει των απαραίτητων μέτρων υγιεινής.

Για τον σκοπό αυτόν η ΔΙΣ απεφάσισε να συγκληθεί την Τρίτη 12η Μαΐου 2020 προκειμένου να διευκρινήσει τους τρόπους της επαναφοράς στην κανονική λειτουργική ζωή μας σύμφωνα με την σχετική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού ότι: «από την 4η Μαΐου οι εκκλησίες θα είναι ανοιχτές για ατομική λατρεία και από την Κυριακή 17 Μαΐου οι πιστοί θα μπορούν να συμμετέχουν και στην Θεία Λειτουργία και στις υπόλοιπες Ακολουθίες, πάντα όμως με αυστηρούς κανόνες που θα συμφωνηθούν με την Ιερά Σύνοδο και την επιστημονική κοινότητα».

Για την περίοδο 4 -16 Μαΐου 2020, η ΔΙΣ θα αποστείλει σχετική Εγκύκλιο προς τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, με όλες τις σχετικές οδηγίες για την προσέλευση των πιστών στους Ιερούς Ναούς για την κατ’ ιδίαν προσευχή τους.

Η ΔΙΣ επαναλαμβάνει και πάλι ομοφώνως ότι το ζήτημα περί του Ιερού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας τυγχάνει αδιαπραγμάτευτο, όπως ακριβώς ορίζεται από τους Θείους και Ιερούς Κανόνες της Αγίας μας Εκκλησίας.

Ιδιαίτερες είναι οι ευχαριστίες της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου προς τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, ο οποίος σε κρίσιμη εποχή ανέλαβε το υψηλό διακόνημα του εκπροσώπου Αυτής προς τα Μέσα Γενικής Ενημερώσεως και με απόλυτο σεβασμό προς το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, ευγένεια, νηφαλιότητα, θεολογική γνώση και με την εν γένει μόρφωση και παιδεία που διαθέτει, έφερε επιτυχώς εις πέρας.

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για την Παρασκευή 1 Μαΐου

† Παρασκευή 1 Μαΐου
Προφήτης Ιερεμίας
Άγιοι Ακάκιος ο Οσιομάρτυρας από το Νεοχώρι Θεσσαλονίκης,
Ευθύμιος ο Πελοποννήσιος και Ιγνάτιος ο νέος Οσιομάρτυρας

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για την Παρασκευή 1 Μαΐου

Απόστολος Παρασκευή 1 Μαΐου
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Ε´ 1 – 11

1 Ἀνὴρ δέ τις Ἁνανίας ὀνόματι σὺν Σαπφείρῃ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ ἐπώλησε κτῆμα 2 καὶ ἐνοσφίσατο ἀπὸ τῆς τιμῆς, συνειδυίας καὶ τῆς γυναικός αὐτοῦ, καὶ ἐνέγκας μέρος τι παρὰ τοὺς πόδας τῶν ἀποστόλων ἔθηκεν. 3 εἶπε δὲ Πέτρος· Ἁνανία, διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου; 4 οὐχὶ μένον σοι ἔμενε καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχε; τί ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις, ἀλλὰ τῷ Θεῷ. 5 ἀκούων δὲ ὁ Ἁνανίας τοὺς λόγους τούτους πεσὼν ἐξέψυξε, καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα. 6 ἀναστάντες δὲ οἱ νεώτεροι συνέστειλαν αὐτὸν καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν. 7 Ἐγένετο δὲ ὡς ὡρῶν τριῶν διάστημα καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, μὴ εἰδυῖα τὸ γεγονὸς, εἰσῆλθεν. 8 ἀπεκρίθη δὲ αὐτῇ ὁ Πέτρος· Εἰπέ μοι, εἰ τοσούτου τὸ χωρίον ἀπέδοσθε; ἡ δὲ εἶπε· Ναί, τοσούτου. 9 ὁ δὲ Πέτρος εἶπε πρὸς αὐτήν· Τί ὅτι συνεφωνήθη ὑμῖν πειράσαι τὸ Πνεῦμα Κυρίου; ἰδοὺ οἱ πόδες τῶν θαψάντων τὸν ἄνδρα σου ἐπὶ τῇ θύρᾳ καὶ ἐξοίσουσί σε. 10 ἔπεσε δὲ παραχρῆμα παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἐξέψυξεν· εἰσελθόντες δὲ οἱ νεανίσκοι εὗρον αὐτὴν νεκράν, καὶ ἐξενέγκαντες ἔθαψαν πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς. 11 καὶ ἐγένετο φόβος μέγας ἐφ’ ὅλην τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς ἀκούοντας ταῦτα.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Ε´ 1 – 11

1 Ενας άνθρωπος, Ανανίας ονόματι, μαζή με την γυναίκα του την Σαπφείραν επώλησε το κτήμα του 2 και εξεχώρισε και εκράτησε δια τον εαυτόν του ένα μέρος από τα εισπραχθέντα χρήματα, με γνώσιν και συγκατάθεσιν της γυναικός του, εν αγνοία των Αποστόλων. Και αφού έφερε το υπόλοιπον μέρος των χρημάτων, το έθεσε στους πόδας των Αποστόλων. 3 Είπε δε ο Πετρος· “Ανανία, διατί αφήκες τον σατανάν να γεμίση με πονηρίαν την καρδίαν σου, ώστε να πης ψέματα και να θελήσης να απατήσης το Πνεύμα το Αγιον και να κρατήσης δολίως δια τον εαυτόν σου ένα μέρος από το αντίτιμον του χωραφιού; 4 Πριν πωληθή το χωράφι δεν έμενε ιδικόν σου και αφού επωλήθη, δεν ήτο το αντίτιμόν του εις την εξουσίαν σου να το κρατήσης η να το δώσης; Διατί έβαλες εις την καρδίαν σου αυτήν την πονηράν πράξιν, να εξαπατήσης την Εκκλησίαν και να φανής, ότι από χριστιανικήν τάχα αγάπην προσφέρεις τα πάντα στους πιστούς; Δεν είπες ψέματα εις ανθρώπους, αλλά στο Αγιον Πνεύμα, στον Θεόν”. 5 Ενώ δε ήκουε τους λόγους αυτούς ο Ανανίας και σχεδόν πριν τελειώση ο Πετρος, έπεσε καταγής και εξεψύχησε. Και έπεσε μεγάλος φόβος εις όλους εκείνους που ήκουαν αυτά. 6 Οι νεώτεροι δε εσηκώθησαν αμέσως, περιετύλιξαν το νεκρό σώμα του Ανανίου με νεκρικά σάβανα, το μετέφεραν έξω από την πόλιν και το έθαψαν. 7 Υστερον δε από διάστημα τριών περίπου ωρών η σύζυγος του Ανανίου, η οποία δεν είχε ακόμη πληροφορηθή το γεγονός αυτό, ήλθεν στον τόπον της συγκεντρώσεως των πιστών. 8 Την ηρώτησε δε ο Πετρος· πες μου, πράγματι αντί τόσου ποσού επωλήσατε το χωράφι;” Εκείνη δε είπε· “ναι, αντί τόσου”. 9 Ο δε Πετρος της είπε τότε· “διατί εσυμφωνήσατε συ και ο σύζυγός σου να πειράξετε με την ψευδολογίαν και απάτην το Πνεύμα του Κυρίου; Ιδού, τα πόδια εκείνων, που έθαψαν τον άνδρα σου είναι τώρα εις την θύραν και θα μεταφέρουν και σε έξω από την πόλιν, δια να σε θάψουν”. 10 Επεσε δε και αυτή αμέσως κοντά εις τα πόδια του Πετρου και εξεψύχησε. Οταν δε εισήλθαν οι νέοι, ευρήκαν και αυτήν νεκράν. Και αφού την έβγαλαν έξω από την πόλιν, την έθαψαν κοντά στον σύζυγόν της. 11 Και έπεσε μεγάλος φόβος εις όλην την Εκκλησίαν και εις όλους όσοι επληροφορούντο τα φοβερά αυτά γεγονότα.


Ευαγγέλιο Παρασκευή 1 Μαΐου
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ε´ 30 – 47

30 οὐ δύναμαι ἐγὼ ποιεῖν ἀπ’ ἐμαυτοῦ οὐδέν. καθὼς ἀκούω κρίνω, καὶ ἡ κρίσις ἡ ἐμὴ δικαία ἐστίν· ὅτι οὐ ζητῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός. 31 Ἐὰν ἐγὼ μαρτυρῶ περὶ ἐμαυτοῦ, ἡ μαρτυρία μου οὐκ ἔστιν ἀληθής. 32 ἄλλος ἐστὶν ὁ μαρτυρῶν περὶ ἐμοῦ, καὶ οἶδα ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία ἣν μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ. 33 ὑμεῖς ἀπεστάλκατε πρὸς Ἰωάννην, καὶ μεμαρτύρηκε τῇ ἀληθείᾳ· 34 ἐγὼ δὲ οὐ παρὰ ἀνθρώπου τὴν μαρτυρίαν λαμβάνω, ἀλλὰ ταῦτα λέγω ἵνα ὑμεῖς σωθῆτε. 35 ἐκεῖνος ἦν ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων, ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατε ἀγαλλιαθῆναι πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ. 36 ἐγὼ δὲ ἔχω τὴν μαρτυρίαν μείζω τοῦ Ἰωάννου· τὰ γὰρ ἔργα ἃ ἔδωκέ μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσω αὐτά, αὐτὰ τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ, μαρτυρεῖ περὶ ἐμοῦ ὅτι ὁ πατήρ με ἀπέσταλκε. 37 καὶ ὁ πέμψας με πατὴρ, αὐτὸς μεμαρτύρηκε περὶ ἐμοῦ. οὔτε φωνὴν αὐτοῦ ἀκηκόατε πώποτε οὔτε εἶδος αὐτοῦ ἑωράκατε, 38 καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ οὐκ ἔχετε μένοντα ἐν ὑμῖν, ὅτι ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος, τούτῳ ὑμεῖς οὐ πιστεύετε. 39 ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ· 40 καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε. 41 δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω· 42 ἀλλ’ ἔγνωκα ὑμᾶς ὅτι τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς. 43 ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε. 44 πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε; 45 μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα· ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν Μωϋσῆς, εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε. 46 εἰ γὰρ ἐπιστεύετε Μωϋσεῖ, ἐπιστεύετε ἂν ἐμοί· περὶ γὰρ ἐμοῦ ἐκεῖνος ἔγραψεν. 47 εἰ δὲ τοῖς ἐκείνου γράμμασιν οὐ πιστεύετε, πῶς τοῖς ἐμοῖς ῥήμασι πιστεύσετε;

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ϛ´ 1 – 2
1 Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὁ Ἰησοῦς πέραν τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας τῆς Τιβεριάδος· 2 καὶ ἠκολούθει αὐτῷ ὄχλος πολύς, ὅτι ἑώρων αὐτοῦ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ε´ 30 – 47
30 Εγώ θα είμαι ο κριτής των, αλλά εγώ δεν ημπορώ να πράττω τίποτε από τον εαυτόν μου, το οποίον να μη το θέλη ο Πατήρ. Απόλυτος αρμονία υπάρχει μεταξύ εμού και του Πατρός. Δι’ αυτό, καθώς ακούω από τον Πατέρα, κρίνω, και η κρίσις μου είναι πάντοτε δικαία. Διότι εγώ δεν ζητώ να κάμνω το θέλημά μου, αλλά το θέλημα του Πατρός, που με έστειλεν στον κόσμον. 31 Εάν δε εγώ μόνος μου δίδω δια τον ευατόν μου μίαν τέτοιαν μαρτυρία, θα πήτε ίσως ότι η μαρτυρία μου δεν είναι αληθινή και αξιόπιστος. 32 Ομως άλλος είναι εκείνος που μαρτυρεί δι’ εμέ, ο Πατήρ μου ο επουράνιος, και γνωρίζω άριστα και κάλλιστα ότι είναι απολύτως αληθινή η μαρτυρία, την οποίαν μαρτυρεί δι’ εμέ. 33 Σας υπενθυμίζω δε, ότι σεις εστείλατε πρεσβείαν στον Ιωάννην τον Βαπτιστήν και εκείνος έχει δώσει βαρυσήμαντον μαρτυρίαν δια την αλήθειαν. 34 Εγώ όμως, που έχω κατ’ ευθείαν την μαρτυρίαν του Πατρός, δεν έχω ανάγκην να στηριχθώ εις την μαρτυρίαν ανθρώπου, έστω και αν ο άνθρωπος αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο μέγας μεταξύ των προφητών. Αλλά σας τα λέγω αυτά και σας υπενθυμίζω την μαρτυρίαν του Ιωάννου, δια να πεισθήτε σεις εις αυτόν, που τον θεωρείτε, και πολύ δικαίως, ως αξιόπιστον, και βρήτε έτσι την σωτηρίαν. 35 Εκείνος ήτο απλώς ο λύχνος, που το Πνεύμα το Αγιον τον ήναψε και έτσι εφώτιζε. Σεις δε ηθελήσατε να χαρήτε με το φως της διδασκαλίας του, αλλά δι’ ολίγον μόνον χρόνον. 36 Εγώ, που ως άλλος ήλιος είμαι από τον ευατόν μου φως, έχω μαρτυρίαν μεγαλυτέραν από την μαρτυρίαν του Ιωάννου και αυτή είναι τα καταπληκτικά θαύματα, που έδωκε την εξουσίαν εις εμέ τον ενανθρωπήσαντα Υιόν ο Πατήρ, να πραγματοποιήσω στον τέλειον βαθμόν. Αυτά λοιπόν τα έργα, τα οποία εγώ κάμνω, μαρτυρούν δι’ εμέ, ότι ο Πατήρ με έχει στείλει στον κόσμον. 37 Και ο Πατήρ, που με έστειλε έχει από πολύ καιρόν μαρτυρήσει δι’ εμέ μέσα εις τα βιβλία της Αγίας Γραφής. Αλλά σεις ούτε την φωνήν αυτού έχετέ ποτέ έως τώρα ακούσει ούτε την μορφήν του είδατε. 38 Και τον λόγον του Θεού, που περιέχεται εις τας Γραφάς δεν τον έχετε δεχθή με όλην σας την καρδιά, ώστε να μένη μέσα σας. Και απόδειξις ότι δεν πιστεύετε εις εκείνον, τον οποίον ο Πατήρ έστειλε στον κόσμον. 39 Λοιπόν, σεις πρέπει να ερευνάτε τας Γραφάς και να συλλαμβάνετε τα βαθύτερα αυτών νοήματα, διότι και σεις οι ίδιοι πιστεύετε ότι με την έρευναν και την πίστιν εις αυτάς θα έχετε ζωήν αιώνιον. Και αυταί ακριβώς αι Γραφαί είναί που μαρτυρούν δι’ εμέ. 40 Αλλά σεις, παρ’ όλα όσα λέγουν αι Γραφαί, δεν θέλετε να έλθετε με πίστιν προς εμέ, δια να έχετε ζωήν αιώνιον. 41 Εγώ δεν ζητώ να λάβω δόξαν εκ μέρους των ανθρώπων, 42 Αλλά σας εγνώρισα πολύ καλά και είδα ότι δεν έχετε μέσα σας την αληθινήν αγάπην προς τον Θεόν. 43 Και τούτο μαρτυρείται από το γεγονός ότι ενώ εγώ έχω έλθει εξ ονόματος του Πατρός μου, σεις εν τούτοις δεν με δέχεσθε και δεν πιστεύετε εις την θείαν μου αποστολήν και διδασκαλίαν. Εάν όμως έλθη κανένας ψευδομεσσίας, που θα κινήται από ιδιοτέλειαν και προσωπικήν φιλοδοξίαν, εκείνον θα τον δεχθήτε διότι θα κολακεύη τας αδυναμίας σας. 44 Και πως είναι δυνατόν να πιστέψετε εις την αλήθειαν σεις, οι οποίοι επιδιώκετε να παίρνετε δόξαν και τιμήν ο ένας από τον άλλον και δεν ζητείτε την αληθινήν δόξαν, η οποία προέρχεται από τον έναν και μόνον Θεόν; 45 Μη νομίζετε ότι εγώ θα σας κατηγορήσω στον Πατέρα. Υπάρχει άλλος που σας κατηγορεί και αυτός είναι ο Μωϋσής, στον οποίον σεις έχετε στηρίξει τας ελπίδας σας. 46 Διότι εάν επιστεύατε στον Μωϋσέα, θα επιστεύατε και εις εμέ· Επειδή εκείνος πολλά έγραψε και προεικόνισε και προδιετύπωσε δι’ εμέ. 47 Εάν, λοιπόν, εις τα γραμμένα από εκείνον δεν πιστεύετε, πως θα πιστεύσετε εις τα ιδικά μου λόγια;”

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ϛ´ 1 – 2
1 Επειτα από αυτά ανεχώρησεν ο Ιησούς εις τα μέρη της Γαλιλαίας και επέρασε μαζή με τους μαθητάς του στο απέναντι μέρος της θαλάσσης της Γαλιλαίας, η οποία ονομάζεται και θάλασσα της Τιβεριάδος. 2 Και τον ακολουθούσε πολύς λαός, διότι έβλεπαν τα θαύματα που έκαμνε δια την θεραπείαν των ασθενών.


Χριστός Ανέστη

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΓΡΑΦΕΙΑΩΝ


ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ, ΠΑΞΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΝΤΙΩΝ ΝΗΣΩΝ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
       Από την Ιερά Μητρόπολη ανακοινώνεται ότι από την ερχόμενη Δευτέρα 4 Μαΐου 2020 τα γραφεία στην περιοχή «Πλατυτέρα» θα εξυπηρετούν εκδόσεις αδειών γάμων και διαζυγίων τις ημέρες Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή 11:00 π.μ. με 1:00 μ.μ. Για την εξυπηρέτηση των πολιτών απαραιτήτως πρέπει να προηγείται ραντεβού στα τηλέφωνα 2661551973 και 2661039912 για άδειες γάμων και 2661551978 και 2661039912 για διαζύγια.  
     Για τις άλλες υπηρεσίες της Ιεράς Μητροπόλεως (οικονομικές, διοικητικές, τεχνικές κτλ) η εξυπηρέτηση θα γίνεται μόνο κατόπιν ραντεβού, το οποίο θα κλείνεται στο τηλ. 2661039912 ή ηλεκτρονικά στην διεύθυνση info@imcorfu.gr.
    Η είσοδος θα γίνεται από την ακριανή πόρτα δεξιά, ενώ είναι απαραίτητη η τήρηση όλων των μέτρων υγιεινής που ορίζει η Ελληνική Πολιτεία, ιδιαιτέρως η χρήση μασκών και αντισηπτικών.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

Ελένη Γιαμαρέλλου: “Θα κοινωνήσω από την πρώτη Κυριακή που θα ανοίξουν οι εκκλησίες” ΒΙΝΤΕΟ

Η κυρία Γιαμαρέλλου Καθηγήτρια Παθολογίας Λοιμώξεων του Πανεπιστημίου Αθηνών, μιλώντας στην εκπομπή Live News με τον Νίκο Ευαγγελάτο, τάχθηκε υπέρ της επαναλειτουργίας των σχολείων, ενώ δήλωσε με έμφαση πως μόλις ανοίξουν οι εκκλησίες θα πάει να κοινωνήσει.

“Τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται από τη θεία κοινωνία”.
“Το θέμα της θείας Κοινωνίας δεν είναι επιστημονικό αλλά θεολογικό” και πρόσθεσε πως “εκείνος που πιστεύει στο μυστήριο της εκκλησίας και πιστεύει ότι κοινωνώντας είναι Σώμα και Αίμα Χριστού θα πάει να κοινωνήσει χωρίς κανένα φόβο”, δήλωσε για ακόμη μια φορά η κα Γιαμαρέλλου.

Η κα Γιαμαρέλλου αναφέρθηκε και σε πολλά άλλα θέματα όπως την μεταδοτικότητα του ιού από τα παιδιά, αλλά και την προέλευση του COVID-19.

Δείτε τι είπε η κυρία Γιαμαρέλλου

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για την Πέμπτη 30 Απριλίου

† Πέμπτη 30 Απριλίου
Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος αδελφός Ιωάννου του Θεολόγου
Όσιος Κλήμης ο υμνογράφος
Άγιος Δονάτος επίσκοπος Ευροίας Ηπείρου
Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Αργυρής

Ορθόδοξος συναξαριστής 30 Απριλίου, Άγιος Ιάκωβος ο Απόστολος ...

Απόστολος Πέμπτη 30 Απριλίου
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΙΒ´ 1 – 11

1 Κατ’ ἐκεῖνον δὲ τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ἡρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. 2 ἀνεῖλε δὲ Ἰάκωβον τὸν ἀδελφὸν Ἰωάννου μαχαίρᾳ. 3 καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς Ἰουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ Πέτρον· ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων· 4 ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετὰ τὸ πάσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ. 5 ὁ μὲν οὖν Πέτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ· προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενῶς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. 6 Ὅτε δὲ ἤμελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ Ἡρῴδης, τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ Πέτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί, φύλακές τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν. 7 καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι· πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ Πέτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων· Ἀνάστα ἐν τάχει· καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. 8 εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν· Περίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. ἐποίησε δὲ οὕτω· καὶ λέγει αὐτῷ· Περιβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. 9 καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι ἀληθές ἐστι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου, ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν. 10 διελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς, καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ’ αὐτοῦ. 11 καὶ ὁ Πέτρος γενόμενος ἐν ἑαυτῷ εἶπε· Νῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλε Κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετό με ἐκ χειρὸς Ἡρῴδου καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα


ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 – 23

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.


Ευαγγέλιο Πέμπτη 30 Απριλίου
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 – 23

18 Περιπατῶν δὲ παρὰ τὴν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας εἶδεν δύο ἀδελφούς, Σίμωνα τὸν λεγόμενον Πέτρον καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, βάλλοντας ἀμφίβληστρον εἰς τὴν θάλασσαν· ἦσαν γὰρ ἁλιεῖς. 19 καὶ λέγει αὐτοῖς· Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων. 20 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ. 21 Καὶ προβὰς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄλλους δύο ἀδελφούς, Ἰάκωβον τὸν τοῦ Ζεβεδαίου καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ Ζεβεδαίου τοῦ πατρὸς αὐτῶν καταρτίζοντας τὰ δίκτυα αὐτῶν· καὶ ἐκάλεσεν αὐτούς. 22 οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ. 23 Καὶ περιῆγεν ὅλην τὴν Γαλιλαίαν ὁ Ἰησοῦς, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ Δ´ 18 – 23

18 Ενώ δε περιπατούσε εις την παραλίαν της θαλάσσης της Γαλιλαίας, είδε δύο αδελφούς, τον Σιμωνα, τον οποίον αργότερα ο ίδιος ο Χριστός ωνόμασε Πετρον, και τον Ανδρέαν τον αδελφόν αυτού, οι οποίοι έριπταν το δίκτυον εις την θάλασσαν, διότι ήσαν ψαράδες· 19 και λέγει εις αυτούς· “ακολουθήσατέ με και εγώ θα σας κάμω ικανούς να ψαρεύετε και να προσελκύετε ανθρώπους εις την βασιλείαν των ουρανών με το δίκτυον του κυρήγματος”. 20 Αυτοί αμέσως εγκατέλειψαν τα δίκτυα και τον ηκολούθησαν. 21 Και προχωρήσας από εκεί είδε δύο άλλους αδελφούς, τον Ιάκωβον τον υιόν του Ζεβεδαίου και τον Ιωάννην τον αδελφόν αυτού να ετοιμάζουν μαζή με τον πατέρα των τον Ζεβεδαίον τα δίκτυά των μέσα στο πλοίον· και τους εκάλεσεν. 22 Αυτοί δε, χωρίς αναβολήν, άφησαν το πλοίον και τον πατέρα των και τον ηκολούθησαν. 23 Ο δε Ιησούς περιήρχετο τότε όλην την Γαλιλαίαν, εδίδασκεν εις τας συναγωγάς (όπου κάθε Σαββατον εμαζεύοντο οι Εβραίοι) εκήρυσσε το χαρμόσυνον άγγελμα της πνευματικής βασιλείας, που θα εγκαθίδρυε, και εθεράπευε κάθε ασθένειαν και κάθε σωματικήν αδυναμίαν μεταξύ του λαού.


Χριστός Ανέστη

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ...


Πεμπτουσία της χριστιανικής ζωής είναι η αγάπη. Γι’ αυτό και στις συζητήσεις που πολλοί κάνουν το διάστημα της επέλασης του κορωνοϊού, κυρίως όσοι δεν μετέχουν στην ζωή της Εκκλησίας, παροτρύνουν τους χριστιανούς να δείξουν αγάπη και να μείνουν στο σπίτι τους, να μην εκκλησιάζονται, να μην κοινωνούν, ώστε να μη γίνουν άθελά τους αιτία να μολυνθούν και οι ίδιοι και οι συνάνθρωποί τους. Αν μάλιστα δούνε κάποιοι πιστούς να περνούν από τον ναό ή να ζητούν να κοινωνήσουν, σπεύδουν να τους καταγγείλουν στην αστυνομία, ώστε να μαζευτούν από τους δρόμους οι «επικίνδυνοι».
«Αν είσαι χριστιανός, δείξε αγάπη με τον συγκεκριμένο τρόπο», μας προτρέπουν. Μας γεμίζουν ενοχές. Μας επισημαίνουν ότι είναι εγωιστική συμπεριφορά να θέλουμε να συναντηθούμε με τους άλλους, διότι αυτό ενέχει κίνδυνο θανάτου. Μιλούν για τα σπίτια μας ως κατακόμβες της πρώτης Εκκλησίας, στις οποίες κρύβονταν οι χριστιανοί από τους Ρωμαίους. Λησμονούν όμως ότι τις κατακόμβες οι χριστιανοί τις δημιούργησαν ακριβώς για να συναντιούνται με τους άλλους. Μιλούν και για διαδικτυακές ενορίες ακόμη, στις οποίες η επικοινωνία μας θα είναι εικονική και εκ του μακρόθεν. Λησμονούν όμως ότι η Εκκλησία δεν είναι λέσχη ανταλλαγής ιδεών, η οποία και εκ του μακρόθεν μπορεί να λειτουργήσει, αλλά ευχαριστιακή σύναξη, στην οποία καλούμαστε να κοινωνούμε Σώμα και Αίμα Χριστού και να γινόμαστε ένα όλοι με τον Χριστό και μεταξύ μας. Τονίζουν ότι δεν πειράζει που δεν κοινωνούμε. Άλλωστε, έτσι κι αλλιώς είμαστε αμαρτωλοί, οπότε μας αξίζει ένα επιτίμιο για να συνέλθουμε, λες και η θεία κοινωνία είναι για τους αγίους και τους αναμάρτητους. Ότι ο Χριστός θέλει από εμάς να σώσουμε τις ζωές των συνανθρώπων μας και όχι να τους βάλουμε σε κίνδυνο, λησμονώντας ότι στην κοινωνία που ζούμε συναντούμε τους συνανθρώπους μας στους τόπους της επιβίωσης, χωρίς εκεί να εγείρουμε ενστάσεις απουσίας αγάπης, αρκεί να τηρούμε με σεβασμό κάποια συγκεκριμένα μέτρα προφύλαξης.
«Κανείς δεν σώζεται μόνος του». Η κοινωνία η οποία καλλιέργησε τον ατομοκεντρισμό ως στάση ζωής, μέσα από τον καταναλωτισμό, την αποθέωση της λαγνείας, την διάλυση της συζυγίας, τον δικαιωματισμό, διαπιστώνει υποκριτικά ότι υπάρχει ανάγκη ατομικής και κοινωνικής ευθύνης. Μιλά για την «κοινωνική απόσταση», όχι για να χτίσει μετά την κρίση κοινότητες συνάντησης προσώπων που θα εμφορούνται από υπευθυνότητα και αλληλεγγύη και αγάπη, αλλά για να συνεχίσει το ταξίδι του θριάμβου της ατομικότητας. Συνέχισε να ζεις όπως ζούσες, αρκεί να μην κάνεις κακό στον άλλο. Έτσι κι αλλιώς η κοινότητα εμπεριέχει τον κίνδυνο της διασποράς της μόλυνσης. Ο άλλος είναι ο φόβος σου κι εσύ ο φόβος του. Και η αλληλεγγύη, ακόμη και η θυσία απορρίπτεται στην πράξη από τους επικεφαλής των ισχυρών, αφού μπορεί να τους στερήσει τα κέρδη τους.
Η εκκλησιαστική κοινότητα είναι η συνάντηση όσων έχων αποφασίσει να αγαπούν, να νικούν τα μέτρα τους, να πιστεύουν στον Χριστό, να μοιράζονται με τους άλλους την τροφή, την ελπίδα, τον εαυτό τους και να γίνονται ένα μ’ αυτούς στην θεία κοινωνία. Είναι άλλο τα μέτρα που βοηθούν ώστε να μην βλάψουμε τους άλλους και άλλο η παράνοια στην οποία η καλλιέργεια του φόβου οδηγεί. Ουδείς είναι σωματικά άτρωτος. Η κοινότητα μπορεί προσωρινά να υπάρξει διαδικτυακά και από το σπίτι. Δεν χτίζεται όμως στην απομόνωση, ούτε στην ατομική επιβίωση. Θέλει συνύπαρξη. Προευχόμαστε ώστε το προσωρινό να μη γίνει κανόνας. Ζούμε όμως την Αλήθεια.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
στο φύλλο της Τετάρτης 29 Απριλίου 2020

ΣΥΓΚΛΗΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Μητροπολίτης Κέρκυρας: βγάλτε άδεια για άσκηση και ελάτε να ...

Εν όψει της συνεδριάσεως της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου την Πέμπτη 30 Απριλίου 2020 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος απέστειλε προς τον Μακαριώτατο και τα μέλη της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου το εξής έγγραφο, κοινοποιώντας το σε όλους τους Μητροπολίτες που είναι μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος:

«Διά τῆς παρούσης, ἐν ὄψει τῆς αὐριανῆς συνεδριάσεως τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπιθυμῶ νά θέσω τό θέμα τῆς ἐκτάκτου συκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, προκειμένου νά συζητηθοῦν ὅλα τά ἀνακύψαντα θέματα σέ σχέση μέ τήν ἐπιδημία τοῦ κορωνοϊοῦ.

Δέν εἶναι μόνο τό γεγονός ὅτι τά ζητήματα αὐτά, ὅπως καί οἱ προϋποθέσεις τίς ὁποῖες θέτει ἡ Πολιτεία γιά τήν ἐπαναλειτουργία τῶν Ἱερῶν Ναῶν παρουσίᾳ καί συμμετοχῇ τῶν πιστῶν εἶναι μείζονος σημασίας ζητήματα, γιά τά ὁποῖα θεωρῶ ὅτι πρέπει νά ὑπάρξει καί ἐνημέρωσις τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας καί συναπόφασις, καθώς δέν εἶναι διοικητικά θέματα, ἀλλά ἔχουν νά κάνουν μέ τήν συμμετοχή τοῦ λαοῦ μας στήν θεία λειτουργία καί τήν θεία κοινωνία, κάτι τό ὁποῖο ἀσφαλέστατα ἀφορᾶ σέ ὅλες τίς Ἱερές Μητροπόλεις.

Εἶναι καί τό ὅτι γιά τά ὅσα συνέβησαν δέν εἶναι σωστό ὁ Μακαριώτατος νά φέρει τήν ευθύνη ἀφ’ ἑαυτοῦ του, οὔτε ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος καί ὁ ἐκπρόσωπός της μόνο. Ὑπάρχουν σοβαρότατοι προβληματισμοί καί γιά τούς χειρισμούς καί τήν συμπεριφορά τῆς πολιτείας ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως ἐπίσης καί γιά τήν ἀντισυνταγματικότητα τῶν μέχρι τώρα ληφθέντων μέτρων, ἀλλά καί γιά κάποιους ἀπό τούς τρόπους χειρισμοῦ ἀπό τήν δική μας πλευρά αὐτῶν τῶν ἀποφάσεων καί τῶν συμπεριφορῶν.

Τό αἴτημά μου ἀποτυπώνει τήν ἀνάγκη πού ἐξέφρασε καί ἐκφράζει ὁ λαός μας νά προστατευθεῖ μέ ἀποφάσεις τοῦ συνόλου τῆς Ἱεραρχίας ὡς πρός τήν πανταχόθεν βληθεῖσα πίστη του, ἀλλά καί γιά τό τί μέλλει γενέσθαι. Τό Συνοδικό μας πολίτευμα στηρίζεται στόν διάλογο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπαραίτητος, καθώς καί τίς συναποφάσεις.

Προτείνω λοιπόν νά ἐξεταστεῖ στή συνεδρίαση τό ζήτημα τῆς ἐκτάκτου συγκλήσεως τῆς Ἱεραρχίας καί μάλιστα τό συντομότερο. Ἐφόσον ἡ αἴθουσα συνεδριάσεων τῆς Ἱεραρχίας δέν πληροῖ τίς προϋποθέσεις τηρήσεως τῶν κυβερνητικῶν μέτρων, θά μποροῦσε νά ἐξεταστεῖ τό νά γίνει κατ’ ἄκραν οἰκονομίαν ἡ συνεδρίαση στόν Μητροπολιτικό Ναό Ἀθηνῶν ἤ ἀκόμη καί στόν Ἅγιο Παντελεήμονα Ἀχαρνῶν ἤ ἀκόμη καί διά τηλεδιασκέψεως».




Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΙΑΣΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΩΣΙΠΑΤΡΟΥ


Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου λειτούργησε το πρωί της Τετάρτης 29 Απριλίου 2020 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, με την ευκαιρία της μνήμης των Αγίων.

Η θεία λειτουργία διεξήχθη στον χωρίς πιστούς ναό και μεταδόθηκε διαδικτυακά. Προσφωνώντας ο κ. Νεκτάριος όσους παρακολούθησαν από το διαδίκτυο τόνισε ότι οι άγιοι απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος κήρυξαν το μήνυμα της Αναστάσεως σε ένα κλίμα φθαρτότητας, απουσίας ελπίδας για την αιωνιότητα, σε ένα κλίμα διωγμού και μαρτυρίου και οδηγήθηκαν στο μαρτύριο, για να επισφραγίσουν την μαρτυρία της πίστεως.

Κοστίζει η πίστη, κοστίζει η αγάπη στον Θεό, όχι μόνο τότε αλλά και σήμερα, μπροστά στα σύγχρονα ρεύματα της αθεΐας, της απιστίας, της επάρσεως μπροστά στα επιτεύγματα της επιστήμης, που περιθωριοποιούν τον Θεό. Διαπιστώσαμε όμως ότι ο άνθρωπος είναι αδύναμος μπροστά στον πειρασμό της ασθενείας.

Ο Θεός ζητά από όλους, πρωτίστως τους επισκόπους και τους κληρικούς, αλλά και τον λαό να μην απορρίπτουμε την χάρη Του, να ελπίζουμε και να αποδεχόμαστε την δύναμή Του. Σεβόμαστε την επιστήμη, αλλά δεν μπορούμε να αρνηθούμε την προτεραιότητα της χάριτος του Θεού.

Μπροστά στους τάφους και τα λείψανα των αγίων καλούμαστε σε μετάνοια, καλούμαστε σε εμπιστοσύνη στην βασιλεία του Θεού, στο να αφήσουμε το φως της αναστάσεως να καταυγάσει στις καρδιές μας.

Με αιμάσσουσα καρδία τελέσαμε τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, θεωρώντας όμως τους πιστούς ωσεί παρόντες. Όσοι πιστεύουν ότι η παγκοσμιοποίηση θα νικήσει την πίστη του Χριστού και της Εκκλησίας πλανώνται πλάνην οικτράν. Οι άγιοι απόστολοι ζούνε στις καρδιές μας. Οι διώκτες της πίστεως έσβησαν. Κι όταν ξαναλειτουργήσουν οι εκκλησίες θα είναι ένα μήνυμα γιορτής ότι ο Χριστός υπάρχει στις καρδιές μας, είναι το φως στην ζωή μας και ότι η δύναμη της πίστης στην Ανάσταση θα νικήσει!







Τρίτη 28 Απριλίου 2020

Καθηγουμένου Βαρθολομαίου: Μένουμε συνετοί!

Καθηγουμένου Βαρθολομαίου: Μένουμε συνετοί!


Η επιδημία του κορωνοϊού δεν εξαλείφθηκε. Περνάμε απλά στην επόμενη φάση διαχείρισής της.

Οι ιεροί ναοί σύντομα θα ανοίξουν και πάλι! Μέχρι να εξαλειφθεί ο κίνδυνος, όμως, θα πρέπει να διάγουμε τον εκκλησιαστικό μας βίο με προσοχή και σύνεση, ώστε να μην υπάρξει αναζωπύρωση της επιδημίας και να μην ξαναζήσουμε αυτά που ζήσαμε.

Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες, που θα μας δώσουν οι ειδικοί σε συνεννόηση με την Εκκλησία, γιατί οι ειδικοί γνωρίζουν και η Εκκλησία αναλαμβάνει την πνευματική ευθύνη.

Δεν πειράζουμε τον Κύριο, ούτε τον εκβιάζουμε να κάνει θαύμα για εμάς και μόνο. Ο Κύριος συντελεί το θαύμα στις ταπεινές καρδιές, σε αυτούς που πιστεύουν ειλικρινά, ακολουθώντας τους φυσικούς νόμους, που ο Ίδιος θέσπισε και αποφεύγοντας τους σχετικούς κινδύνους. Δεν πέφτουμε σε μια πυρκαγιά ζητώντας από τον Κύριο να μας σώσει.

Συνεπώς, εμπιστευόμαστε τις οδηγίες των ειδικών. Υπακούμε στις οδηγίες της Εκκλησίας. Δεν κάνουμε επίδειξη της δήθεν πίστης μας κάνοντας τον «παλληκαρά». Δεν ξεχωρίζουμε τον εαυτό μας από τους άλλους. Η έννοια της ατομικής σωτηρίας είναι ξένη προς την Ορθοδοξία!

Δεν αποδεικνύουμε πως είμαστε πιο πιστοί από τους υπόλοιπους. Δεν παράγουμε από μόνοι μας «αθεολόγητη» και «ανορθόδοξη» θεολογία. Η Eκκλησία θεολογεί μέσω των Συνόδων της.

Δεν διαπληκτιζόμαστε με τους άλλους μέσα στο ναό και εν ώρα Θείας Λειτουργίας για την τήρηση των κανόνων. Κάθε μας κίνηση πρέπει να διακρίνεται από αγάπη και διάκριση. Αν νιώθουμε αδικημένοι, αυτό ίσως να είναι ένας λογισμός, που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Δεν ζηλεύουμε, δεν συγκρινόμαστε, κάνουμε υπομονή και υπακοή.

Αντιλαμβανόμαστε πως είναι άθλος να τηρηθούν οι κανόνες και δείχνουμε κατανόηση και συγκατάβαση, χωρίς να αλληλοκατηγορούμαστε. Κάθε μας λόγος πρέπει να είναι εποικοδομητικός. Και αυτό γίνεται μόνο αν υπάρχει διάθεση αγάπης μέσα μας. Εξετάζουμε, λοιπόν, το περιεχόμενο της καρδίας μας.

Μένουμε πιστοί ως ένα σώμα, ως Εκκλησία.

Μένουμε αγαπημένοι και όχι διχασμένοι.

Μένουμε συνετοί!

Αμήν!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου

28 Απριλίου 2020

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Οι κόκκινες γραμμές που δεν έθεσε η Εκκλησία – «Οι παπάδες πρέπει να είναι μπροστάρηδες και όχι ουραγοί»



Ο Μητροπολίτης Κερκύρας καυτηρίασε όλους όσους άφησαν να εννοηθεί ότι η Θεία Κοινωνία μεταδίδει νοσήματα και τόνισε ότι «η διοικούσα Εκκλησία έπρεπε να θέσει κόκκινες γραμμές σε ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως είναι η πίστη μας και δεν το έκανε».

«Το Σύνταγμά μας ακόμη, μας καλύπτει και βοηθά την επικρατούσα θρησκεία, αλλά η Εκκλησία δυστυχώς δεν έθεσε κανένα όριο» συμπλήρωσε.

Ο Σεβασμιώτατος είπε, επίσης, ότι τέτοια σφράγιση ναών δεν έγινε ούτε στη Σοβιετική Ένωση.

«Ξέρετε τι σημαίνει οι άνθρωποι να μας ικετεύουν να ανοίξουμε τους ναούς να κοινωνήσουν και να λέμε όχι; Να διψούν για Θεία Κοινωνία και εμείς να λέμε όχι;».

Έπρεπε να υπάρξει μεγαλύτερη στήριξη από τη ΔΙΣ σε αυτά τα θέματα, συμπλήρωσε.

Αναφερόμενος, μάλιστα, και σε συνομιλία του με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο θυμήθηκε ότι ο ίδιος του έλεγε, ότι: «Οι παπάδες πρέπει να είναι μπροστάρηδες και όχι ουραγοί».

Αναφερόμενος στην κατ’ οίκον Εκκλησία, τόνισε ότι είναι ανεπαρκής, γιατί λείπει η Θεία Κοινωνία.

Έχουμε ανάγκη από ηγετικές προσωπικότητες για να οδηγήσουν τον λαό στη γη της Επαγγελίας. Χρειαζόμαστε Μωϋσή στην Εκκλησία για να οδηγήσει στην Σωτηρία και την Λύτρωση, είπε, μεταξύ άλλων, στην συνέντευξή που παρακολουθείτε στο παραπάνω βίντεο.



Τεχνική υποστήριξη: Ανδρέας Χαλκιόπουλος
Επιμέλεια: Πέπη Οικονομάκη

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για την Τετάρτη 29 Απριλίου

† Τετάρτη 29 Απριλίου
Άγιοι Ιάσονας και Σωσίπατρος οι Απόστολοι
Αγία Κέρκυρα η Μάρτυρας
Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης Μητροπολίτης Θηβών
Άγιοι Ευσέβιος, Ζήνων, Βιτάλιος και Νέων
Άγιοι Επτά Μάρτυρες Σατορνίνος, Ιακισχόλος, Φαυστιανός, Ιανουάριος, Μαρσάλιος, Ευφράσιος και Μάμμινος

Ορθόδοξος Συναξαριστής :: Άγιοι Ιάσονας και Σωσίπατρος οι Απόστολοι

Απόστολος Τετάρτη 29 Απριλίου
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Δ´ 13 – 22

13 Θεωροῦντες δὲ τὴν τοῦ Πέτρου παρρησίαν καὶ Ἰωάννου, καὶ καταλαβόμενοι ὅτι ἄνθρωποι ἀγράμματοί εἰσι καὶ ἰδιῶται, ἐθαύμαζον, ἐπεγίνωσκόν τε αὐτοὺς ὅτι σὺν τῷ Ἰησοῦ ἦσαν, 14 τόν δὲ ἄνθρωπον βλέποντες σὺν αὐτοῖς ἑστῶτα τὸν τεθεραπευμένον, οὐδὲν εἶχον ἀντειπεῖν. 15 κελεύσαντες δὲ αὐτοὺς ἔξω τοῦ συνεδρίου ἀπελθεῖν, συνέβαλλον πρὸς ἀλλήλους 16 λέγοντες· Τί ποιήσωμεν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις; ὅτι μὲν γὰρ γνωστὸν σημεῖον γέγονε δι’ αὐτῶν, πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν Ἱερουσαλὴμ φανερόν καὶ οὐ δυνάμεθα ἀρνήσασθαι· 17 ἀλλ’ ἵνα μὴ ἐπὶ πλεῖον διανεμηθῇ εἰς τὸν λαόν, ἀπειλῇ ἀπειλησώμεθα αὐτοῖς μηκέτι λαλεῖν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τούτῳ μηδενὶ ἀνθρώπων. 18 καὶ καλέσαντες αὐτοὺς παρήγγειλαν αὐτοῖς τὸ καθόλου μὴ φθέγγεσθαι μηδὲ διδάσκειν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ Ἰησοῦ. 19 ὁ δὲ Πέτρος καὶ Ἰωάννης ἀποκριθέντες πρὸς αὐτοὺς εἶπον· Εἰ δίκαιόν ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ὑμῶν ἀκούειν μᾶλλον ἢ τοῦ Θεοῦ, κρίνατε. 20 οὐ δυνάμεθα γὰρ ἡμεῖς ἃ εἴδομεν καὶ ἠκούσαμεν μὴ λαλεῖν. 21 οἱ δὲ προσαπειλησάμενοι ἀπέλυσαν αὐτούς, μηδὲν εὑρίσκοντες τὸ πῶς κολάσονται αὐτούς, διὰ τὸν λαόν, ὅτι πάντες ἐδόξαζον τὸν Θεὸν ἐπὶ τῷ γεγονότι· 22 ἐτῶν γὰρ ἦν πλειόνων τεσσαράκοντα ὁ ἄνθρωπος ἐφ’ ὃν ἐγεγόνει τὸ σημεῖον τοῦτο τῆς ἰάσεως.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Δ´ 13 – 22

13 Εκείνοι βλέποντες το θάρρος του Πετρου και του Ιωάννου και έχοντες υπ’ όψιν των, ότι ήσαν αγράμματοι άνθρωποι του λαού, κατελαμβάνοντο από θαυμασμόν δια την σοφίαν και την δύναμιν του λόγου των και συγχρόνως ανεγνώριζαν και παρεδέχοντο ότι αυτοί ήσαν μαζή με τον Ιησούν. 14 Βλέποντες δε θεραπευμένον τον τέως χωλόν να στέκεται μαζή με αυτούς, δεν είχαν και δεν εύρισκαν να αντείπουν τίποτε. 15 Αφού δε τους διέταξαν να βγουν έξω από την αίθουσαν του συνεδρίου, ήρχισαν να συζητούν μεταξύ των και να ανταλλάσσουν τας σκέψεις των. 16 Λεγοντες· “τι να κάμωμεν με αυτούς τους ανθρώπους; Διότι, ότι μεν βέβαια έγινε από αυτούς θαύμα γνωστόν και αναντίρρητον, είναι πλέον φανερόν εις όλους τους κατοίκους της Ιερουσαλήμ, και δεν ημπορούμεν να το αρνηθούμεν. 17 Δια να μη διαδοθή όμως περισσότερον μεταξύ του λαού το θαύμα, ας τους απειλήσωμεν με μεγάλας τιμωρίας, ώστε να μη ομιλούν εις κανένα πλέον των ανθρώπων δια το όνομά του, δηλαδή δια τον Χριστόν”. 18 Και αφού τους εκάλεσαν πάλιν εις την αίθουσαν, τους έδωσαν την εντολήν να μη κηρύττουν πλέον και να μη διδάσκουν πίστιν στο όνομα του Ιησού Χριστού. 19 Αλλά ο Πετρος και ο Ιωάννης απεκρίθησαν προς αυτούς και είπαν· “εάν είναι ορθόν και δίκαιον ενώπιον του Θεού, να υπακούωμεν περισσότερον εις σας παρά στον Θεόν, σκεφθήτε και κρίνετε μόνοι σας. 20 Διότι ημείς δεν ημπορούμεν να μη κηρύττωμεν αυτά που είδαμε και ακούσαμε”. 21 Εκείνοι όμως, αφού διετύπωσαν και νέας απειλάς, τους απέλυσαν, αφ’ ενός μεν διότι δεν εύρισκαν τίποτε το ένοχον, δια να τους τιμωρήσουν, αφ’ ετέρου δε εξ αιτίας του λαού, διότι όλοι εδόξαζαν τον Θεόν, δια το θαυμαστόν αυτό γεγονός της θεραπείας του χωλού. 22 Εδικαιολογείτο δε ο θαυμασμός του λαού, διότι ο εκ γενετής χωλός, στον οποίον έγινε το θαύμα της θεραπείας, ήτο σαράντα ετών και πλέον.

Ευαγγέλιο Τετάρτη 29 Απριλίου
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ε´ 17 – 24

17 ὁ δὲ Ἰησοῦς ἀπεκρίνατο αὐτοῖς· Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι. 18 διὰ τοῦτο οὖν μᾶλλον ἐζήτουν αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι ἀποκτεῖναι, ὅτι οὐ μόνον ἔλυε τὸ σάββατον, ἀλλὰ καὶ πατέρα ἴδιον ἔλεγε τὸν Θεόν, ἴσον ἑαυτὸν ποιῶν τῷ Θεῷ. 19 ἀπεκρίνατο οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ δύναται ὁ υἱὸς ποιεῖν ἀφ’ ἑαυτοῦ οὐδὲν, ἐὰν μή τι βλέπῃ τὸν πατέρα ποιοῦντα· ἃ γὰρ ἂν ἐκεῖνος ποιῇ, ταῦτα καὶ ὁ υἱὸς ὁμοίως ποιεῖ. 20 ὁ γὰρ πατὴρ φιλεῖ τὸν υἱὸν καὶ πάντα δείκνυσιν αὐτῷ ἃ αὐτὸς ποιεῖ, καὶ μείζονα τούτων δείξει αὐτῷ ἔργα, ἵνα ὑμεῖς θαυμάζητε. 21 ὥσπερ γὰρ ὁ πατὴρ ἐγείρει τοὺς νεκροὺς καὶ ζῳοποιεῖ, οὕτω καὶ ὁ υἱὸς οὓς θέλει ζῳοποιεῖ. 22 οὐδὲ γὰρ ὁ πατὴρ κρίνει οὐδένα, ἀλλὰ τὴν κρίσιν πᾶσαν δέδωκε τῷ υἱῷ, 23 ἵνα πάντες τιμῶσι τὸν υἱὸν καθὼς τιμῶσι τὸν πατέρα. ὁ μὴ τιμῶν τὸν υἱὸν οὐ τιμᾷ τὸν πατέρα τὸν πέμψαντα αὐτόν. 24 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.

Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Ε´ 17 – 24

17 Ο Ιησούς όμως απεκρίθη στους Ιουδαίους, που αυτά εκέπτοντο εναντίον του· “ο Πατήρ μου εργάζεται ακατάπαυστα έως τώρα (διότι δεν εδημιούργησε μόνον αλλά και κυβερνά τον κόσμον). Και εγώ ο Υιός του εργάζομαι συνεχώς δια την σωτηρίαν των ανθρώπων (χωρίς να διακόπτω το έργον μου ούτε και το Σαββατον)”. 18 Δι’ αυτά τα λόγια που ήκουσαν εζητούσαν ακόμη περισσότερον οι Ιουδαίοι να τον φονεύσουν, διότι όχι μόνον κατέλυε την αργίαν του Σαββάτου, αλλά και έλεγε ότι έχει ιδικόν του, κατά ένα αποκλειστικόν και μοναδικόν τρόπον, Πατέρα τον Θεόν και έκαμνε τον ευατόν του ίσον με τον Θεόν. 19 Απεκρίθη τότε ο Ιησούς και τους είπε· “σας διαβεβαιώνω, ότι δεν ημπορεί ο Υιός να πράττη από τον ευατόν του τίποτε, εάν δεν βλέπη τον Πατέρα να πράττη. Υπάρχει απόλυτος ομοφωνία μεταξύ Πατρός και Υιού, διότι εκείνα που ενεργεί ο Πατήρ, κατά τον αυτόν τρόπον, τα ίδια πράττει και ο Υιός. 20 Διότι ο Πατήρ αγαπά τον Υιόν και φανερώνει εις αυτόν πλήρως και τελείως όλα όσα πράττει στον ουρανό και την γην. Και του δίδει το δικαίωμα τα ίδια και αυτός να πράττη. Και θα του φανερώση ακόμη μεγαλύτερα και σπουδαιότερα από αυτά, που έως τώρα είδατε, δια να θαυμάζετε και σεις ακόμη, που μένετε εις την απιστίαν σας. 21 Διότι, όπως ο Πατήρ ανασταίνει τους νεκρούς και τους δίδει ζωήν, έτσι και ο Υιός έχει απεριόριστον εξουσίαν να δίδη ζωήν εις οποίον θέλει και κρίνει άξιον. 22 Εχει δε ακόμη το δικαίωμα ο Υιός να κρίνη τους πάντας, διότι ο Πατήρ δεν κρίνει και δεν δικάζει κανένα, αλλά όλην την εξουσίαν της κρίσεως την έχει δώσει στον Υιόν. 23 Και έδωκεν όλα αυτά στον Υιόν, δια να τιμούν και προσκυνούν τον Υιόν όλοι, όπως τιμούν και προσκυνούν τον Πατέρα. Εκείνος που δεν τιμά τον Υιόν, δεν τιμά ούτε τον Πατέρα, ο οποίος τον έστειλεν στον κόσμον. 24 Σας διαβεβαιώνω, ότι εκείνος ο οποίος ακούει την διδασκαλίαν μου και πιστεύει στον Πατέρα, που με έστειλε, αυτός έχει κερδήσει την αιώνιον ζωήν και δεν θα περάση από δίκην και κρίσιν, αλλά έχει μεταβή πλέον από τον πνευματικόν θάνατον της αμαρτίας εις την αιώνιον ζωήν.

Χριστός Ανέστη

Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για την Τρίτη 28 Απριλίου

† Τρίτη 28 Απριλίου
Άγιοι Εννέα Μάρτυρες εν Κυζίκω
Διήγηση θαύματος που έγινε στην Καρθαγένη της Αφρικής
Όσιος Αυξίβιος
Όσιος Κύριλλος Επίσκοπος Τούρωφ
Όσιος Αγάθων

Άγιοι Εννέα Μάρτυρες εν Κυζίκω ΓΙΟΡΤΗ ΣΗΜΕΡΑ 28 Απριλίου – Ποιοι ...

Απόστολος Τρίτη 28 Απριλίου
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Δ´ 1 – 10

1 Λαλούντων δὲ αὐτῶν πρὸς τὸν λαὸν ἐπέστησαν αὐτοῖς οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ στρατηγὸς τοῦ ἱεροῦ καὶ οἱ Σαδδουκαῖοι, 2 διαπονούμενοι διὰ τὸ διδάσκειν αὐτοὺς τὸν λαὸν καὶ καταγγέλλειν ἐν τῷ Ἰησοῦ τὴν ἀνάστασιν τὴν ἐκ νεκρῶν· 3 καὶ ἐπέβαλον αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ ἔθεντο εἰς τήρησιν εἰς τὴν αὔριον· ἦν γὰρ ἑσπέρα ἤδη. 4 πολλοὶ δὲ τῶν ἀκουσάντων τὸν λόγον ἐπίστευσαν, καὶ ἐγενήθη ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ὡσεὶ χιλιάδες πέντε. 5 Ἐγένετο δὲ ἐπὶ τὴν αὔριον συναχθῆναι αὐτῶν τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ γραμματεῖς εἰς Ἱερουσαλήμ, 6 καὶ Ἅνναν τὸν ἀρχιερέα καὶ Καϊάφαν καὶ Ἰωάννην καὶ Ἀλέξανδρον καὶ ὅσοι ἦσαν ἐκ γένους ἀρχιερατικοῦ, 7 καὶ στήσαντες αὐτοὺς ἐν τῷ μέσῳ ἐπυνθάνοντο· Ἐν ποίᾳ δυνάμει ἢ ἐν ποίῳ ὀνόματι ἐποιήσατε τοῦτο ὑμεῖς; 8 τότε Πέτρος πλησθεὶς Πνεύματος ἁγίου εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἄρχοντες τοῦ λαοῦ καὶ πρεσβύτεροι τοῦ Ἰσραὴλ, 9 εἰ ἡμεῖς σήμερον ἀνακρινόμεθα ἐπὶ εὐεργεσίᾳ ἀνθρώπου ἀσθενοῦς, ἐν τίνι οὗτος σέσῳσται, 10 γνωστὸν ἔστω πᾶσιν ὑμῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ Ἰσραὴλ ὅτι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε, ὃν ὁ Θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, ἐν τούτῳ οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν ὑγιής.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα


ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Δ´ 1 – 10

1 Καθ’ ον δε χρόνον ωμιλούσαν οι δύο Απόστολοι στον λαόν, ώρμησαν ξαφνικά εις αυτούς οι ιερείς και ο αξιωματικός ιερεύς, ο στρατηγός, που ήτο επί κεφαλής της φρουράς του ναού και οι Σαδδουκαίοι, 2 στενοχωρούμενοι και αγανακτούντες επειδή οι Απόστολοι εδίδασκαν τον λαόν και εκύρυτταν την ανάστασιν των νεκρών δια του Ιησού Χριστού. 3 Και άπλωσαν επάνω εις αυτούς τα χέρια των, τους επιασαν και τους έβαλαν υπό επιτήρησιν εις την φυλακήν, δια να τους δικάσουν την επομένην ημέραν. Διότι ήτο πλέον εσπέρα και δεν επετρέπετο να γίνη δίκη κατά την νύκτα. 4 Ομως πολλοί από όσους ήκουσαν το κήρυγμα του Πετρου επίστευσαν και έτσι ο αριθμός των πιστών έγινε περίπου πέντε χιλιάδες, εκτός από τας γυναίκας και τα παιδιά. 5 Κατά την επομένην ημέραν συνεκεντρώθησαν οι άρχοντες των Ιουδαίων και οι πρεσβύτεροι και οι γραμματείς, που κατοικούσαν εις την Ιερουσαλήμ, 6 όπως επίσης και ο Αννας ο αρχιερεύς και ο Καϊάφας και ο Ιωάννης και ο Αλέξανδρος και όσοι κατήγοντο από οικογένειαν αρχιερατικήν. 7 Αφού, λοιπόν, έβαλαν τους Αποστόλους να σταθούν όρθιοι στο μέσον, τους ανέκριναν και τους ερωτούσαν· “με ποίαν δύναμιν η δια μέσου ποίου ονόματος εκάματε σστούτο, δηλαδή την θεραπείαν του χωλού;” 8 Τοτε ο Πετρος, αφού εγέμισε και εφωτίσθη από το Πνεύμα το Αγιον, τους είπε· “άρχοντες του λαού και πρεσβύτεροι του Ισραηλιτικού έθνους, 9 εάν ημείς σήμερα ανακρινώμεθα δια την ευεργεσίαν, που εκάμαμεν στον άνθρωπον αυτόν, και ειδικώτερον δια μέσου τίνος έχει αυτός σωθή και θεραπευθή από την ασθένειάν του, 10 ας γίνη γνωστόν εις όλους σας και εις όλον τον Ισραηλιτικόν λαόν, ότι ο τέως χωλός εθεραπεύθη και στέκεται τώρα ενώπιόν σας υγιής με την επίκλησιν του ονόματος του Ιησού Χριστού του Ναζωραίου, τον οποίον σεις μεν εσταυρώσατε, ο δε Θεός ανέστησε εκ νεκρών.


Ευαγγέλιο Τρίτη 28 Απριλίου
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ´ 16 – 21

16 Οὕτω γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον. 17 οὐ γὰρ ἀπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ εἰς τὸν κόσμον ἵνα κρίνῃ τὸν κόσμον, ἀλλ’ ἵνα σωθῇ ὁ κόσμος δι’ αὐτοῦ. 18 ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται· ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται, ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 19 αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς, ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα. 20 πᾶς γὰρ ὁ φαῦλα πράσσων μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα μὴ ἐλεγχθῇ τὰ ἔργα αὐτοῦ· 21 ὁ δὲ ποιῶν τὴν ἀλήθειαν ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς, ἵνα φανερωθῇ αὐτοῦ τὰ ἔργα, ὅτι ἐν Θεῷ ἐστιν εἰργασμένα.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Γ´ 16 – 21

16 Διότι τόσον πολύ ηγάπησεν ο Θεός τον βυθισμένον εις τας αμαρτίας κόσμον, ώστε παρέδωκεν εις σταυρικόν θάνατον τον μονογενή του Υιόν· δια να μη καταδικασθή εις την αιωνίαν απώλειαν κάθε ένας που θα πιστεύη εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. 17 Διότι δεν έστειλεν ο Θεός τον Υιόν του στον κόσμον δια να κρίνη και καταδικάση τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος με την θυσίαν αυτού. 18 Καθε ένας που πιστεύει εις αυτόν, εις οποιοδήποτε έθνος και αν ανήκη, δεν καταδικάζεται. Οποιος όμως δεν πιστεύει, έχει καταδικασθή από τώρα, ακριβώς διότι δεν επίστεψε στο όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού, και με την απιστίαν του απέκλεισεν αυτός μόνος τον εαυτόν του από την σωτηρίαν. 19 Αυτή δε είναι και η αιτία της καταδίκης των απίστων· ότι δηλαδή το φως, ο Υιός του Θεού, ήλθεν στον κόσμον, αλλά οι άνθρωποι ηγάπησαν και έδωσαν μάλλον την καρδιά τους στο σκοτάδι και όχι στο φως. Και τούτο, διότι τα έργα των ήσαν πονηρά. 20 Διότι κάθε ένας που αμετανοήτως πράττει έργα κακά και διεστραμμένα, αντιπαθεί και αποστρέφεται το φως και δεν έρχεται στο φως, δια να μη φανερωθούν τα φαύλα έργα του. 21 Καθένας δε που ζη και πράττει σύμφωνα με την αλήθειαν του Θεού, έρχεται στο φως, πλησιάζει με εμπιστοσύνην στον Κυριον Ιησούν, δια να φανερωθή η ποιότης και η αξία των έργων του, να πληροφορηθή δε και ο ίδιος ότι πράγματι αυτά έχουν γίνει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού”.



Χριστός Ανέστη

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Ο Απόστολος και το Ευαγγέλιο για τη Δευτέρα 27 Απριλίου

† Δευτέρα 27 Απριλίου
Άγιος Συμεών ο Αδελφόθεος Επίσκοπος Ιεροσολύμων
Όσιος Ιωάννης ο Ομολογητής ηγούμενος Μονής Καθαρών
Άγιος Ποπλίων

Συναξαριστής

Απόστολος Δευτέρα 27 Απριλίου
ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Γ´ 19 – 26

19 μετανοήσατε οὖν καὶ ἐπιστρέψατε εἰς τὸ ἐξαλειφθῆναι ὑμῶν τὰς ἁμαρτίας, 20 ὅπως ἂν ἔλθωσι καιροὶ ἀναψύξεως ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου καὶ ἀποστείλῃ τὸν προκεχειρισμένον ὑμῖν Χριστόν Ἰησοῦν, 21 ὃν δεῖ οὐρανὸν μὲν δέξασθαι ἄχρι χρόνων ἀποκαταστάσεως πάντων ὧν ἐλάλησεν ὁ Θεὸς διὰ στόματος πάντων ἁγίων αὐτοῦ προφητῶν ἀπ’ αἰῶνος. 22 Μωϋσῆς μὲν γὰρ πρὸς τοὺς πατέρας εἶπεν ὅτι προφήτην ὑμῖν ἀναστήσει Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν ὡς ἐμέ· αὐτοῦ ἀκούσεσθε κατὰ πάντα ὅσα ἂν λαλήσῃ πρὸς ὑμᾶς. 23 ἔσται δὲ πᾶσα ψυχὴ, ἥτις ἐὰν μὴ ἀκούσῃ τοῦ προφήτου ἐκείνου, ἐξολεθρευθήσεται ἐκ τοῦ λαοῦ. 24 καὶ πάντες δὲ οἱ προφῆται ἀπὸ Σαμουὴλ καὶ τῶν καθεξῆς ὅσοι ἐλάλησαν, καὶ κατήγγειλαν τὰς ἡμέρας ταύτας. 25 ὑμεῖς ἐστε υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ τῆς διαθήκης ἧς διέθετο ὁ Θεὸς πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγων πρὸς Ἀβραάμ· καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου ἐνευλογηθήσονται πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῆς γῆς. 26 ὑμῖν πρῶτον ἀναστήσας ὁ Θεὸς τὸν παῖδα αὐτοῦ Ἰησοῦν ἀπέστειλεν αὐτὸν εὐλογοῦντα ὑμᾶς ἐν τῷ ἀποστρέφειν ἕκαστον ἀπὸ τῶν πονηριῶν ὑμῶν.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ Γ´ 19 – 26

19 Μετανοήσατε, λοιπόν, και γυρίσατε πλησίον στον Θεόν· πιστεύσατε στον Χριστόν, δια να εξαλειφθούν αι αμαρτίαι σας. 20 Και δια να έλθουν εις σας εκ μέρους του Κυρίου καιροί λυτρώσεως και αναψυχής και να αποστείλη εις σας λυτρωτήν τον Ιησούν Χριστόν, τον οποίον προ πάντων των αιώνων είχε προορίσει και ως ιδικόν σας Μεσσίαν. 21 Αυτόν, σύμφωνα με τας προφητείας, πρέπει να τον υποδεχθή και να τον έχη εκεί εν μέσω του πνευματικού κόσμου ένδοξον ο ουρανός, έως ότου έλθουν οι προκαθωρισμένοι χρόνοι δια την αποκατάστασιν και ανακαίνισιν του σύμπαντος, δια τους οποίους χρόνους έχει ομιλήσει ο Θεός με το στόμα όλων των δια μέσου των αιώνων αγίων προφητών του. 22 Διότι ο μεν Μωϋσής είπε στους προγόνους σας, ότι προφήτην ωσάν εμέ, νομοθέτην και μεσίτην, θα αναδείξη εις σας Κυριος ο Θεός σας από τους αδελφούς σας. Αυτόν έχετε καθήκον να υπακούετε εις όλα όσα θα σας διδάξη. 23 Καθε δε ψυχή, η οποία δεν θα υπακούση στον προφήτην εκείνον, θα εξολοθρευθή ανάμεσα από τον λαόν. 24 Και όλοι οι προφήται από τον Σαμουήλ και έπειτα, όσοι εκήρυξαν προς τους προγόνους σας, προανήγγειλαν αυτάς τας ημέρας που ζώμεν σήμερα. 25 Σεις είσθε οι απόγονοι των προφητών και οι κληρονόμοι της διαθήκης, την οποίαν ο Θεός έκαμε με τους πατέρας σας λέγων προς τον Αβραάμ· Δια του Μεσσίου, ο οποίος κατά σάρκα θα είναι ιδικός σου απόγονος, θα ευλογηθούν όλαι αι φυλαί της γης. 26 Εις σας πρώτον ο Θεός, αφού ανέστησε τον παίδα του τον Ιησούν, και τον απέδειξε ως Μεσσίαν, τον έστειλε να σας ευλογή, όταν θα μετανοήσετε δια τας αμαρτίας σας και ο καθένας σας θα ξεκόβη από τας πονηρίας σας


Ευαγγέλιο Δευτέρα 27 Απριλίου

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Β´ 1 – 11

1 Καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ· 2 ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον. 3 καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσιν. 4 λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου. 5 λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· Ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν ποιήσατε. 6 ἦσαν δὲ ἐκεῖ ὑδρίαι λίθιναι ἓξ κείμεναι, κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς. 7 λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω. 8 καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρικλίνῳ· καὶ ἤνεγκαν. 9 ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον – καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντληκότες τὸ ὕδωρ – φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος 10 καὶ λέγει αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησι, καὶ ὅταν μεθυσθῶσι, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι. 11 Ταύτην ἐποίησεν τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ, καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.


Ερμηνευτική απόδοση Ι. Θ. Κολιτσάρα

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Β´ 1 – 11

1 Και την τρίτην ημέραν, έπειτα από τα γεγονότα αυτά, έγινε γάμος εις την Κανά της Γαλιλαίας και ήτο εκεί και η μητέρα του Ιησού. 2 Προσεκλήθη και ο Ιησούς και οι μαθηταί του στον γάμον. 3 Επειδή δε έλειψεν ο οίνος, λέγει η μητέρα του Ιησού προς αυτόν· “οίνον δεν έχουν”. 4 Της λέγει δε ο Ιησούς· “τι κοινόν υπάρχει, ω γύναι, μεταξύ εμού του Μεσσίου και σου, που με εγέννησες ως άνθρωπον; Δεν ήλθεν ακόμη η ώρα μου να κάμω θαύματα εμπρός στους ανθρώπους”. 5 Η μητέρα του από τον τόνον της φωνής του εκατάλαβε, ότι θα επραγματοποιούσε την παράκλησίν της και δι’ αυτό είπεν στους υπηρέτας· “ο,τι σας πη κάμετέ το” 6 Υπήρχαν δε εκεί εξ λίθινες στάμνες, που σκοπόν είχαν να χρησιμοποιούνται δια να πλύνωνται, κατά την συνήθειάν των, οι Ιουδαίοι πριν φάγουν. Καθε μία δε από αυτάς εχωρούσε από δύο η τρεις μετρητάς, δηλαδή 35 έως 54 περίπου κιλά εκάστη. 7 Λεγει εις αυτούς ο Ιησούς· “γεμίσατε τις στάμνες με νερό”. Και τας εγέμισαν έως επάνω. 8 Και έπειτα τους είπε· “βγάλτε τώρα και φέρτε στον αρχιτρίκλινον, εις αυτόν που επιβλέπει τα του συμποσίου”. Και έφεραν. 9 Μολις δε εδοκίμασε ο αρχιτρίκλινος το νερό, που είχε γίνει κρασί-και δεν εγνώριζε αυτός από που προέρχεται· οι υπηρέται μόνον εγνώριζαν που είχαν βγάλει το νερό και γεμίσει τις στάμνες-φωνάζει τον γαμβρόν ο αρχιτρίκλινος 10 και λέγει εις αυτόν· “κάθε άνθρωπος που κάμνει τραπέζι βάζει, σύμφωνα με την συνήθειαν που υπάρχει, πρώτα το καλό κρασί και όταν οι άνθρωποι πιουν μέχρι μέθης, τότε προσφέρει το κατώτερον. Συ όμως εφύλαξες το εκλεκτό κρασί έως αυτήν την στιγμήν”. 11 Αυτό το θαύμα έκαμε ως αρχήν των θαυμάτων του ο Ιησούς εις την Κανά της Γαλιλαίας και εφανέρωσε το μεγαλείον της θείας εξουσίας του και επίστευσαν εις αυτόν οι μαθηταί του.

Χριστός Ανέστη

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟ


Στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος Αγίου Αθανασίου Αγρού λειτούργησε το πρωί της Κυριακής του Θωμά 26 Απριλίου 2020 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος. Στην λειτουργία συμμετείχε η αδελφότητα της Μονής, μια και οι ναοί και οι μονές λειτουργούν κεκλεισμένων των θυρών.

Ο κ. Νεκτάριος, σε σύντομη προσλαλιά του προς την καθηγουμένη της Ιεράς Μονής γερόντισσα Ευφημία και την αδελφότητα επεσήμανε τον λόγο του Χριστού προς τον Θωμά: «μη γίνου άπιστος, αλλά πιστός». Αυτός ο λόγος εκφράζει ένα παράπονο του Κυρίου, ότι οι άνθρωποι αναζητούμε συχνά με την δύναμη της λογικής να ερμηνεύσουμε την πίστη. Η πίστη όμως δεν εκλογικεύεται, αλλά βιώνεται με την καρδιά και την ψυχή μας. Οι απόστολοι έζησαν το μυστήριο της πίστεως, το μυστήριο της Αναστάσεως και αυτό εκήρυξαν. Η πίστη στην Ανάσταση του Χριστού συνεπάγεται και την πίστη στην δική μας Ανάσταση. Γι’ αυτό και έρχεται η αυθεντική χαρά στην λειτουργική ζωή, στην διακονία μας, στην μελέτη.

Η ηγεσία η θρησκευτική και η πολιτική των Ιουδαίων αμέσως μετά το πρώτο κήρυγμα των αποστόλων τους έκλεισαν στην φυλακή. Όμως ο Άγγελος του Θεού τους έβγαλε από την φυλακή και τους παρότρυνε να κηρύξουν την αλήθεια, χωρίς να φοβούνται. Ανάλογη είναι η κατάσταση στους καιρούς μας και η προτροπή της Εκκλησίας μας είναι να διακηρύξουμε την Ανάσταση του Χριστού, την αλήθεια της πίστης μας, να μη φοβόμαστε τον θάνατο. Δεν πρέπει να υποστέλλουμε την σημαία της πίστεως, δεν πρέπει να κλείνουμε το στόμα μας, αλλά να το πλατύνουμε. Η Εκκλησία μπορεί να μεταφερθεί ακόμη και στην έρημο, όπως αναφέρει το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Και η έρημος μπορεί να είναι ένα μοναστήρι.

Ο κ. Νεκτάριος μετέφερε τις δύσκολες εμπειρίες της Μεγάλης Εβδομάδος, κατά τις οποίες σφραγίστηκαν για τον λαό οι εκκλησίες και το ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος και ποινικοποιήθηκε η μετάδοση της θείας Ευχαριστίας και παρεκάλεσε την γερόντισσα και την αδελφότητα περισσότερο να προσεύχονται για τον λαό του Θεού, που βρίσκεται ουσιαστικά σε λιμό πνευματικό και διωγμό για την πίστη του.




Σάββατο 25 Απριλίου 2020

2020-04-26 ΟΡΘΡΟΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΘΩΜΑ

Κυριακή του Θωμά: Για την εμφάνιση του αναστημένου Κυρίου στους μαθητές, την ψηλάφηση του Θωμά και τον σκοπό της συγγραφής του Ευαγγελίου (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)


Κυριακή του Θωμά: Για την εμφάνιση του αναστημένου Κυρίου στους μαθητές, την ψηλάφηση του Θωμά και τον σκοπό της συγγραφής του Ευαγγελίου (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)



[Υπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 20, 19-23]
«Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων ὅπου ἦσαν οἱ μαθηταὶ συνηγμένοι διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων, ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ. ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον. εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς πάλιν· εἰρήνη ὑμῖν. καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται (: όταν λοιπόν βράδιασε την ημέρα εκείνη, την πρώτη της εβδομάδος, κι ενώ οι μαθητές ήταν μαζεμένοι σε ένα σπίτι και είχαν τις θύρες κλειστές επειδή φοβούνταν τους άρχοντες των Ιουδαίων, ήλθε ο Ιησούς και στάθηκε στη μέση και τους είπε: ‘’Ας είναι ειρήνη σε σας’’. Κι αφού το είπε αυτό, τους έδειξε τα χέρια Του και την πλευρά Του, για να δουν τα σημάδια των πληγών και να πεισθούν ότι Αυτός ήταν ο Διδάσκαλός τους που σταυρώθηκε. Αφού λοιπόν βεβαιώθηκαν γι’ αυτό με την επίδειξη των ουλών Του, χάρηκαν οι μαθητές που είδαν τον Κύριο. Όταν λοιπόν οι μαθητές ηρέμησαν κάπως από την πρώτη σφοδρή συγκίνηση που αισθάνθηκαν εξαιτίας της μεγάλης τους χαράς, τους είπε πάλι ο Ιησούς σε σχέση με τη μελλοντική τους τώρα κλήση και αποστολή:
‘’Ας είναι ειρήνη σε σας. Όπως με απέστειλε ο Πατέρας μου για το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι κι εγώ σας στέλνω να συνεχίσετε το ίδιο έργο’’. Κι αφού το είπε αυτό, προκειμένου να τους μεταδώσει την πνοή της νέας ουράνιας ζωής εμφύσησε στα πρόσωπά τους, όπως κάποτε ο Θεός στο πρόσωπο του Αδάμ, και τους είπε: ‘’Λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρήσετε τις αμαρτίες, θα τους είναι συγχωρημένες κι από τον Θεό. Σε όποιους όμως τις κρατάτε ασυγχώρητες, θα μείνουν για πάντα κρατημένες)».
[…] Ανήγγειλε λοιπόν η Μαρία στους μαθητές και την εμφάνιση του αναστημένου Ιησού ενώπιόν της και τα λόγια που της είπε να τους μεταφέρει, πράγματα δηλαδή που ήσαν αρκετά για να τους παρηγορήσουν. Επειδή λοιπόν όμως ήταν φυσικό οι μαθητές, ακούγοντας αυτά ή να μην πιστέψουν στη γυναίκα ή και αν ακόμη την πίστευαν, να αισθάνονταν θλίψη που δεν αξίωσε αυτούς της εμφανίσεώς Του, αν και βεβαίως είχε υποσχεθεί ότι στη Γαλιλαία θα παρουσιασθεί σε αυτούς, για να μη θλίβονται λοιπόν σκεπτόμενοι αυτά, δεν άφησε ο Κύριος ούτε μία ημέρα να περάσει, αλλά, αφού προκάλεσε σε αυτούς τη σχετική επιθυμία και με το ότι πλέον γνώριζαν την έγερσή Του από τους νεκρούς, και με το ότι είχαν ακούσει αυτό από τη γυναίκα, να θέλουν πάρα πολύ να Τον δουν, καθώς επίσης επειδή ήταν κυριευμένοι από φόβο (πράγμα που κατεξοχήν επαύξανε πάρα πολύ την επιθυμία τους), τότε, ακόμη, ενώ ήταν εσπέρα («οὔσης οὖν ὀψίας», Ιω. 20, 18), παρουσιάστηκε σε αυτούς κατά τρόπο πάρα πολύ θαυμαστό.
Και γιατί άραγε παρουσιάστηκε σε αυτούς κατά την εσπέρα; Διότι τότε κυρίως ήταν φυσικό να κατέχονται από φόβο. Αλλά το απορίας άξιο είναι το εξής: πώς δεν Τον εξέλαβαν ως φάντασμα; Διότι εισήλθε με κλειστές τις θύρες και αμέσως. Κυρίως μάλιστα και η γυναίκα εκ των προτέρων κατέστησε μεγάλη την πίστη τους, αλλά και έπειτα έκανε στους μαθητές ο Κύριος την εμφάνισή Του με τρόπο μεγαλοπρεπή και αθόρυβο. Και δεν παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας, για να είναι όλοι συγκεντρωμένοι· διότι ήταν μεγάλη η έκπληξή τους· καθόσον ούτε τη θύρα έκρουσε, αλλά παρευθύς στάθηκε ανάμεσά τους τελείως αθόρυβα και έδειξε την πλευρά και τα χέρια Του.
Συγχρόνως επίσης και με τη φωνή Του, καθησύχασε την ταλαντευόμενη σκέψη τους, λέγοντας: «Ειρήνη να είναι μαζί σας»· δηλαδή, «μη θορυβείσθε», και τους υπενθύμισε τον λόγο εκείνο που είπε προς αυτούς προ του σταυρού Του: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τὴν ἐμὴν δίδωμι ὑμῖν· οὐ καθὼς ὁ κόσμος δίδωσιν, ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν. μὴ ταρασσέσθω ὑμῶν ἡ καρδία μηδὲ δειλιάτω (: Φεύγω και σας αφήνω την ειρήνη. Σας δίνω τη δική μου αληθινή και βαθιά ειρήνη, την οποία ήλθα να φέρω στον κόσμο που συνταράζεται από την αμαρτία. Δεν σας δίνω εγώ μια ειρήνη υποκριτική, απατηλή και ασταθή, σαν αυτή που δίνει ο κόσμος. Ας μην ταράζεται η καρδιά σας από εσωτερικούς φόβους κι ας μη δειλιάζει από εξωτερικά φόβητρα και απειλές)» [Ιω. 14, 27]· και επίσης: «ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον (: Σας τα είπα αυτά για να έχετε ειρήνη έχοντας κοινωνία και ένωση μαζί μου. Εφόσον είστε μέσα στον κόσμο, θα έχετε θλίψη. Αλλά έχετε θάρρος. Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο. Και με τη νίκη μου αυτή εξασφάλισα και για σας το θρίαμβο και τη δόξα).» [Ιω. 16, 33].
«ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον (: Και τότε οι μαθητές, όταν είδαν τον Κύριο αναστημένο, χάρηκαν)». Βλέπεις ότι τα λόγια γίνονται έργα; Διότι εκείνο που τους έλεγε πριν από τον σταυρό, δηλαδή ότι «πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν (: Κι εσείς λοιπόν τώρα που με αποχωρίζεσθε έχετε βέβαια λύπη. Θα σας δω όμως πάλι, όχι μόνο όταν μετά την Ανάσταση θα εμφανισθώ σε σας, αλλά κυρίως όταν θα με αισθάνεστε ενωμένο μαζί σας, καθώς θα ζείτε τη νέα ζωή και θα έχετε κοινωνία μαζί μου. Τότε λοιπόν θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας δεν θα μπορεί κανείς πια να σας την αφαιρέσει, αλλά θα είναι παντοτινή και διαρκής)» [Ιω. 16, 22], αυτό τώρα το πραγματοποίησε. Όλα λοιπόν αυτά οδήγησαν τους μαθητές σε απόλυτη και ακλόνητη πίστη. Επειδή δηλαδή βρίσκονταν σε άσπονδο πόλεμο με τους Ιουδαίους, συνεχώς επαναλαμβάνει το «ειρήνη σε σας», παρέχοντας ως αντιστάθμισμα του πολέμου την παρηγοριά αυτή.
Αυτό τον λόγο, λοιπόν, είπε πρώτο μετά την ανάσταση· (γι’ αυτό και ο Παύλος παντού λέγει: «χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη»)· στις γυναίκες επίσης ο Κύριος αναγγέλλει χαρά (Ματθ. 28, 9: «ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ἰησοῦς ἀπήντησεν αὐταῖς λέγων· χαίρετε. αἱ δὲ προσελθοῦσαι ἐκράτησαν αὐτοῦ τοὺς πόδας καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ (: Καθώς όμως πήγαιναν να τα πουν στους μαθητές Του, ξαφνικά ο Ιησούς τις συνάντησε και είπε: ‘’Χαίρετε’’. Αυτές τότε, αφού πλησίασαν, δεν τόλμησαν να Τον αγγίξουν στο σώμα, αλλά με ευλάβεια πολλή έπιασαν μόνο τα πόδια Του και Τον προσκύνησαν)», διότι το ανθρώπινο αυτό φύλο βρισκόταν μέσα στη λύπη, και αυτή είναι η πρώτη χαρά που δέχτηκαν. Ανάλογα με την περίπτωση λοιπόν, στους μεν άντρες λόγω του πολέμου τους με τους Ιουδαίους αναγγέλλει την ειρήνη, στις δε γυναίκες εξαιτίας της λύπης τους, τη χαρά. Αφού επομένως κατήργησε όλα τα λυπηρά, διακηρύσσει τα κατορθώματα του Σταυρού· αυτά λοιπόν συνίστανται στην ειρήνη.
Αφού λοιπόν κατερρίφθησαν όλα τα εμπόδια, κατέστησε τη νίκη λαμπρή, και είχαν όλα επιτευχθεί, κατόπιν στη συνέχεια λέγει: «καθὼς ἀπέσταλκέ με ὁ πατήρ, κἀγὼ πέμπω ὑμᾶς (: Όταν λοιπόν οι μαθητές ηρέμησαν κάπως από την πρώτη σφοδρή συγκίνηση που αισθάνθηκαν εξαιτίας της μεγάλης τους χαράς, τους είπε πάλι ο Ιησούς σε σχέση με τη μελλοντική τους τώρα κλήση και αποστολή: ‘’Ας είναι ειρήνη σε σας. Όπως με απέστειλε ο Πατέρας μου για το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων, έτσι κι εγώ σας στέλνω να συνεχίσετε το ίδιο έργο’’)» [Ιω. 20, 21]. Καμία δυσκολία δεν έχετε· και εξαιτίας των όσων συνέβησαν και λόγω της δικής μου αξίας που σας στέλνω. Εδώ ανορθώνει το φρόνημά τους και δείχνει μεγάλη αξιοπιστία στους λόγους Του, εάν βέβαια επρόκειτο να αναλάβουν το έργο Του.
Και δεν απευθύνεται πλέον παράκληση προς τον Πατέρα, αλλά με αυθεντία δίδει σε αυτούς τη δύναμη· διότι «ἐνεφύσησε καὶ λέγει αὐτοῖς· λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται (: φύσησε στα πρόσωπά τους τη ζωογόνο πνοή της νέας ζωής και τους είπε• “λάβετε Πνεύμα Άγιο. Σε όποιους συγχωρείτε τις αμαρτίες, θα είναι συγχωρημένες και από τον Θεό. Σε όποιους όμως τις κρατείτε άλυτες και ασυγχώρητες, θα μείνουν αιωνίως ασυγχώρητες)». Όπως δηλαδή ένας βασιλιάς αποστέλλοντας άρχοντες, δίδει εξουσία σε αυτούς και να οδηγούν ανθρώπους στη φυλακή και να απολύουν, έτσι και Αυτός, αποστέλλοντας αυτούς τούς περιβάλλει με αυτή τη δύναμη.
Πώς λοιπόν λέγει: «ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:Αλλά όσο κι αν λυπάστε, βεβαιωθείτε ότι εγώ σας λέω την αλήθεια. Σας συμφέρει να φύγω εγώ. Διότι εάν δεν πεθάνω επάνω στο σταυρό και δεν φύγω, ο Παράκλητος δεν θα έλθει σε σας. Αν όμως προσφέρω πάνω στο σταυρό την εξιλαστήρια θυσία μου και φύγω από τον κόσμο αυτό για να πάω στον Πατέρα μου, θα σας στείλω τον Παράκλητο)» [Ιω. 16, 7] και τώρα δίνει απευθείας σε αυτούς το Πνεύμα;
Ορισμένοι λέγουν ότι δεν έδωσε σε αυτούς το Πνεύμα, αλλά κατέστησε αυτούς δια του εμφυσήματος κατάλληλους για να υποδεχθούν αυτό. Διότι εάν ο Δανιήλ εξεπλάγη όταν είδε άγγελο [Δαν. 8, 16-17: «καὶ ἤκουσα φωνὴν ἀνδρὸς ἀναμέσον τοῦ Οὐβάλ, καὶ ἐκάλεσε καὶ εἶπε· Γαβριήλ, συνέτισον ἐκεῖνον τὴν ὅρασιν. καὶ ἦλθε καὶ ἔστη ἐχόμενος τῆς στάσεώς μου, καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν ἐθαμβήθην, καὶ πίπτω ἐπὶ πρόσωπόν μου, καὶ εἶπε πρός με· σύνες, υἱὲ ἀνθρώπου· ἔτι γὰρ εἰς καιροῦ πέρας ἡ ὅρασις.(: Και άκουσα την φωνή ενός ανδρός, ο οποίος στεκόταν εν μέσω του ποταμού Ουβάλ, η οποία φωνή φώναξε και είπε• “Γαβριήλ, εξήγησε σε αυτόν το όραμα εκείνο”. Αυτός ήλθε και στάθηκε πολύ κοντά μου. Όταν μάλιστα με πλησίασε, εγώ καταλήφθηκα από δέος και θαυμασμό και έπεσα αμέσως πρηνής, με το πρόσωπό μου κάτω στη γη. Εκείνος λοιπόν μου είπε• “Υιέ ανθρώπου, κατανόησε τούτο• ότι το όραμα αυτό αποκαλύπτει το τέλος του καιρού, του καιρού της βασιλείας των θηρίων”)»], τι θα ήταν δυνατόν να μην πάθουν εκείνοι που δέχονταν την απόρρητη εκείνη χάρη, αν δεν τους καθιστούσε προηγουμένως μαθητές Του; Για τον λόγο αυτόν δεν είπε: «ἐλάβετε Πνεῦμα Ἅγιον», αλλά «λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον».
Δε θα έσφαλλε λοιπόν κανείς εάν έλεγε ότι και τότε αυτοί έλαβαν κάποια πνευματική εξουσία και χάρη, αλλά όχι τέτοια ώστε να ανασταίνουν νεκρούς και να κάνουν θαύματα, αλλά να συγχωρούν αμαρτήματα· διότι είναι διάφορα τα χαρίσματα του Πνεύματος. Για τον λόγο αυτό και πρόσθεσε: «ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς», δείχνοντας ποιο είδος ενέργειας δίδει σε αυτούς. Εκεί δε μετά από σαράντα ημέρες έλαβαν τη δύναμη να κάνουν θαύματα· για τον λόγο αυτό λέγει: «λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς (: Θα λάβετε όμως ενίσχυση και δύναμη, όταν θα έλθει πάνω σας το Άγιο Πνεύμα. Και θα γίνετε μάρτυρες της ζωής μου και της διδασκαλίας μου και στη Ιερουσαλήμ και σε όλη την Ιουδαία και στη Σαμάρεια και μέχρι το τελευταίο και πιο απομακρυσμένο σημείο της γης”)» [Πραξ. 1, 8]· μάρτυρες λοιπόν γίνονταν με τα θαύματα· καθόσον είναι απερίγραπτη και ανέκφραστη η χάρη του Πνεύματος και πολύμορφη η δωρεά Αυτού.
Αυτό επομένως γίνεται για να μάθεις ότι μία είναι η δωρεά και η εξουσία του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος· διότι εκείνα που φαίνονται ότι είναι ιδιαίτερα γνωρίσματα του Πατρός, αυτά είναι ιδιότητες και του Υιού και του αγίου Πνεύματος. Πώς λοιπόν, λέγει ότι κανείς δεν έρχεται προς τον Υιό, εάν δεν τον προσελκύσει ο Πατήρ [Ιω. 6, 44: «οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με, ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἑλκύσῃ αὐτόν, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ (: Ο γογγυσμός σας αυτός προέρχεται από την απιστία σας. Και απιστείτε, διότι ο Πατέρας μου σας βρήκε ανάξιους να σας ελκύσει κοντά μου. Κανείς δεν μπορεί να έλθει σε μένα πιστεύοντας στη θεϊκή μου προέλευση και αποστολή, εάν ο Πατέρας μου, που με έστειλε στον κόσμο, δεν μεταβάλει την ψυχή του και δεν τον ελκύσει με τη θεϊκή του δύναμη. Και όταν αυτός ελκυσθεί προς εμένα, εγώ θα ολοκληρώσω το έργο της σωτηρίας του και θα τον αναστήσω την έσχατη ημέρα της Κρίσεως)»];
Αλλά αυτό φαίνεται να είναι γνώρισμα και του Υιού, διότι λέγει: «ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι᾿ ἐμοῦ (: Εγώ είμαι ο μοναδικός δρόμος, από τον οποίο μπορεί να φτάσει κανείς στον ουρανό. Διότι συγχρόνως είμαι και η απόλυτη αλήθεια και η πραγματική και πηγαία ζωή. Κανείς δεν είναι δυνατόν να έλθει προς τον Πατέρα και να μετάσχει στη μακαρία ζωή Του, παρά μόνο αν περάσει από μένα˙ διότι εγώ με τη διδασκαλία μου σας γνωρίζω τον Πατέρα μου και την αλήθειά Του. Και με τη θυσία μου ως αιώνιος αρχιερεύς σας συμφιλιώνω με Αυτόν)» [Ιω. 14, 6].
Πρόσεχε επίσης αυτό που είναι και γνώρισμα του Πνεύματος: «οὐδεὶς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μὴ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ (: κανείς πάλι δεν μπορεί να ομολογήσει με ειλικρινή πίστη και ευλάβεια ότι ‘’ο Ιησούς είναι ο Κύριος”, παρά μόνο με την χάρη, τον φωτισμό και την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος)» [Α΄Κορ. 12, 3]. Και πάλι, τους Αποστόλους τους βλέπουμε να δίδονται στην Εκκλησία, άλλοτε μεν από τον Πατέρα, άλλοτε δε από τον Υιό και άλλοτε από το άγιο Πνεύμα, και τις διαιρέσεις των χαρισμάτων βλέπουμε να είναι του Πατέρα και του Υιού και του αγίου Πνεύματος.
Όλα λοιπόν ας τα κάνουμε, ώστε να μπορέσουμε να έχουμε πλησίον μας το άγιο Πνεύμα, και να τιμούμε πάρα πολύ εκείνους που ορίστηκαν να μεταδίδουν την ενέργεια αυτού· διότι είναι μεγάλη η αξία των ιερέων. «Εκείνους που θα συγχωρήσετε», λέγει, «συγχωρούνται οι αμαρτίες τους». Για τον λόγο αυτόν και ο Παύλος έλεγε «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε (: Να υπακούτε στους πνευματικούς προϊσταμένους σας και να υποτάσσεστε τελείως σε αυτούς. Διότι αυτοί αγρυπνούν γα τη σωτηρία των ψυχών σας, καθώς θα δώσουν λόγο στο Χριστό για τις ψυχές σας. Να τους υπακούτε, για να ενθαρρύνονται με την υπακοή σας, ώστε να επιτελούν το έργο τους αυτό με χαρά και όχι με στεναγμούς. Άλλωστε δεν σας συμφέρει να στενάζουν εξαιτίας σας οι πνευματικοί σας προεστοί, επειδή ο Θεός θα σας τιμωρήσει γι’ αυτό)» [Εβρ. 13, 17] και να τους τιμάτε πάρα πολύ.

[Yπομνηματισμός των εδαφίων Ιω. 20, 24-31]
«Θωμᾶς δὲ εἷς ἐκ τῶν δώδεκα, ὁ λεγόμενος Δίδυμος, οὐκ ἦν μετ᾿ αὐτῶν ὅτε ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς. ἔλεγον οὖν αὐτῷ οἱ ἄλλοι μαθηταί· ἑωράκαμεν τὸν Κύριον. ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω. Καὶ μεθ᾿ ἡμέρας ὀκτὼ πάλιν ἦσαν ἔσω οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ καὶ Θωμᾶς μετ᾿ αὐτῶν. ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον καὶ εἶπεν· εἰρήνη ὑμῖν. εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός. καὶ ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου. λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες (: Ο Θωμάς όμως, που ήταν ένας από τους δώδεκα αποστόλους και τον οποίο ονόμαζαν Δίδυμο όσοι Εβραίοι μιλούσαν την ελληνική γλώσσα, δεν ήταν μαζί τους όταν ήλθε ο Ιησούς. Όταν λοιπόν Τον είδαν, Του έλεγαν οι άλλοι μαθητές: ‘’Είδαμε τον Κύριο’’. Αυτός όμως τους απάντησε: ‘’Εάν δεν δω με τα μάτια μου στα χέρια του το σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το δάχτυλό μου στο σημάδι των καρφιών και δεν βάλω το χέρι μου στην πλευρά Του, ώστε όχι μόνο με τα μάτια μου αλλά και με τα δάχτυλά μου να βεβαιωθώ, δεν θα πιστέψω’’. Πράγματι λοιπόν, ύστερα από οκτώ ημέρες ήταν πάλι μέσα στο σπίτι οι μαθητές, και μαζί με αυτούς ήταν κι ο Θωμάς. Έρχεται λοιπόν ο Ιησούς, ενώ ήταν κλειστές οι θύρες, και στάθηκε ανάμεσα στους μαθητές και είπε: ‘’Ας είναι ειρήνη σε σας’’. Έπειτα λέει στον Θωμά: ‘’Φέρε το δάχτυλό σου εδώ. Ψηλάφισε και εξέτασε τα σημάδια των πληγών μου, και δες συγχρόνως με τα μάτια σου τα χέρια μου. Φέρε το χέρι σου κάτω από τα ενδύματά μου και βάλε το στην πλευρά μου που χτυπήθηκε από τη λόγχη. Και μην αφήνεις τον εαυτό σου να κυριευτεί από την απιστία, ώστε να γίνεις μόνιμα και ανεπανόρθωτα άπιστος, αλλά για να προοδεύεις και να στηρίζεσαι στην πίστη, ώστε να γίνεις αμετακίνητος και αδιάσειστος σε αυτή’’. Ο Θωμάς τότε Του αποκρίθηκε: ‘’Πιστεύω και ομολογώ ότι είσαι ο Κύριός μου και ο Θεός μου’’. Του λέει ο Ιησούς: ‘’Πίστεψες επειδή με είδες. Μακάριοι και πιο ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να με έχουν δει με τα μάτια τους, όπως με είδες εσύ. Και θα πιστέψουν έτσι όλα τα μέλη της Εκκλησίας μου στις γενιές που θα έλθουν’’. Σύμφωνα λοιπόν με όσα εξιστορήσαμε, εκτός από το θαύμα της Αναστάσεώς Του, ο Ιησούς μπροστά στα μάτια των μαθητών Του έκανε και πολλά άλλα θαύματα που αποδείκνυαν τη θεότητά Του και τα οποία δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο αυτό. Αυτά που εκθέσαμε, γράφτηκαν για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός που προκηρύχθηκε από τους προφήτες, ο μονογενής Υιός του Θεού˙ κι έτσι πιστεύοντας να έχετε ως αναφαίρετο κτήμα σας τη νέα, θεία και αιώνια ζωή, την οποία μεταδίδει ο Ίδιος στις ψυχές των ανθρώπων που επικαλούνται το όνομά Του)» [Ιω. 20, 24-29].
Όπως ακριβώς το να πιστεύει κανείς απλώς και ως έτυχε είναι γνώρισμα επιπολαιότητας, έτσι και το να εξετάζει κανένας και να ερευνά πέραν του μέτρου είναι γνώρισμα παχύτατης και δυσκίνητης διάνοιας. Για τον λόγο αυτό και ο Θωμάς κατηγορείται· διότι στους Αποστόλους δεν πίστεψε όταν του είπαν ότι «είδαμε τον Κύριο», όχι τόσο επειδή δεν πίστεψε στα λόγια τους, όσο διότι θεωρούσε το πράγμα αυτό ότι ήταν αδύνατο· δηλαδή, την εκ νεκρών ανάσταση· διότι δεν είπε «δε σας πιστεύω», αλλά «εάν δε βάλω το χέρι μου στο σημάδι των καρφιών, δε θα πιστέψω». Πώς, λοιπόν, ενώ όλοι ήσαν συγκεντρωμένοι, αυτός μόνος απουσίαζε; Φυσικό ήταν να μην είχε ακόμη επιστρέψει από τη διασπορά που είχε ήδη γίνει. Εσύ όμως όταν δεις τον μαθητή να μην πιστεύει, σκέψου τη φιλανθρωπία του Κυρίου, ότι και χάριν μιας ψυχής δείχνει τον εαυτό Του να έχει τραύματα, και έρχεται για να σώσει και τον ένα, αν και ήταν πνευματικά πιο ατελής από τους άλλους. Για τον λόγο αυτό ζητούσε να πιστέψει μέσω της πιο χοντροειδούς και βραδυκίνητης αισθήσεως [δηλαδή της αφής] και ούτε στα μάτια του δεν πίστευε· διότι δεν είπε «εάν δεν δω», αλλά λέγει: «εάν δεν ψηλαφήσω, μήπως τυχόν και είναι αποκύημα της φαντασίας μου αυτό που βλέπω». Και όμως οι μαθητές αναγγέλλοντας αυτά, αξιόπιστοι ήταν τότε, και ο ίδιος ο Κύριος επίσης που υποσχόταν αυτά· όμως επειδή ζήτησε κάτι περισσότερο ο Θωμάς, ούτε αυτό του το στέρησε ο Χριστός.
Και για ποιο λόγο δεν εμφανίζεται σε αυτόν αμέσως, αλλά μετά από οχτώ ημέρες; Για να κυριευθεί από πιο μεγάλη επιθυμία και να γίνει μελλοντικά πιστότερος κατηχούμενος από τους μαθητές στο διάστημα που θα μεσολαβούσε και ακούγοντας τα ίδια λόγια από αυτούς.
Και από πού γνώριζε ότι και η πλευρά του Κυρίου ανοίχτηκε με τη λόγχη; Το άκουσε από τους μαθητές. Πώς λοιπόν το ένα το πίστεψε, ενώ το άλλο δεν το πίστεψε; Διότι αυτό ήταν πολύ παράδοξο και αξιοθαύμαστο.
Να προσέξεις επίσης, σε παρακαλώ, τη φιλαλήθεια των Αποστόλων, ότι τα ελαττώματα δεν τα κρύπτουν, ούτε τα δικά τους, ούτε των άλλων, αλλά τα εκθέτουν περιγράφοντάς τα με όλη την αλήθεια.
Εμφανίζεται λοιπόν πάλι ο Ιησούς και δεν περιμένει να ζητηθεί αυτό από εκείνον, ούτε να ακούσει κάτι παρόμοιο, αλλά χωρίς να πει τίποτε, ο ίδιος τον προλαβαίνει και εκπληρώνει εκείνο που ο Θωμάς επιθυμούσε, δείχνοντάς του ότι και όταν έλεγε αυτά τα λόγια δυσπιστίας προς τους άλλους μαθητές, Εκείνος ήταν παρών· εφόσον χρησιμοποίησε τα ίδια τα λόγια και κατά τρόπο πάρα πολύ επιτιμητικό και στη συνέχεια με τρόπο διδακτικό· διότι αφού είπε «Φέρε τον δάκτυλό σου και δες τα χέρια μου και βάλε το χέρι σου στην πλευρά μου», πρόσθεσε «και μη γίνεσαι άπιστος, αλλά πιστός». Βλέπεις ότι η αμφιβολία ήταν αποτέλεσμα απιστίας; Όμως αυτό συνέβαινε πριν λάβουν το Άγιο Πνεύμα· μετά από αυτά όμως δε συνέβαινε πλέον αυτό, αλλά στο εξής ήταν κατηρτισμένοι.
Δεν επιτίμησε επίσης αυτόν ο Κύριος με αυτά μόνο τα λόγια, αλλά και με τα όσα λέγει στη συνέχεια. Διότι όταν εκείνος τα πληροφορήθηκε και ανέπνευσε και ανεφώνησε «Ο Κύριός μου και ο Θεός μου», λέγει: «Επειδή με είδες, Θωμά, πίστεψες· μακάριοι είναι εκείνοι που δε με είδαν και πίστεψαν»· διότι αυτό είναι το γνώρισμα της πίστεως, το να αποδέχεται κανείς εκείνα που δεν είναι ορατά· διότι «Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων (: η πίστη κάνει πραγματικά εκείνα που ελπίζουμε, και βέβαια και αναμφισβήτητα εκείνα που δε βλέπουμε)» [Εβρ. 11, 1].
Στην περίπτωση αυτή ο Κύριος δε μακαρίζει μόνο τους μαθητές, αλλά και εκείνους που θα πιστέψουν μετά από αυτούς αργότερα. Και όμως, λέγει, οι άλλοι μαθητές είδαν και πίστεψαν· αλλά όμως δε ζήτησαν κανένα αποδεικτικό σημείο, αλλά από τα σουδάρια αμέσως δέχθηκαν την είδηση περί της αναστάσεως, και πριν δουν το σώμα, έδειξαν όλη την πίστη τους. Όταν λοιπόν κάποιος λέει τώρα: «Ήθελα να ζούσα κατά τα χρόνια εκείνα και να έβλεπα τον Χριστό να θαυματουργεί», ας σκεφθεί τον λόγο του Κυρίου ότι «μακάριοι είναι εκείνοι που δε με είδαν και όμως πίστεψαν».
Είναι δε άξιο απορίας, πώς σώμα άφθαρτο έδειχνε τα αποτυπώματα των καρφιών και ήταν δυνατό ανθρώπινο χέρι να το αγγίξει. Όμως, μην παραξενεύεσαι· αυτό το οποίο συνέβαινε, συνέβαινε κατά συγκατάβαση, ήταν έργο προσαρμογής στα ανθρώπινα μέτρα· διότι το τόσο λεπτό και ελαφρό σώμα, που εισήλθε ενώ οι θύρες ήταν κλειστές, ήταν απαλλαγμένο από κάθε υλική σύσταση· αλλά δεικνύεται αυτό για να γίνει πιστευτή η Ανάσταση και για να μάθουν ότι Αυτός ήταν Εκείνος που σταυρώθηκε, και δεν αναστήθηκε άλλος αντί Αυτού. Για τον λόγο αυτό αναστήθηκε, έχοντας τα σημάδια του σταυρού, και για τον λόγο αυτό τρώγει.
Πράγματι οι Απόστολοι αυτό προέβαλλαν συνεχώς ως απόδειξη της αναστάσεως, λέγοντας· «τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι, οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νεκρῶν (: Ο Θεός όμως Τον ανέστησε την τρίτη ημέρα από το θάνατό Του. Και επέτρεψε να γίνει ορατός και να εμφανισθεί μετά την Ανάστασή Του, όχι πλέον σε όλο τον λαό. Αλλά εμφανίσθηκε σε μάρτυρες που είχαν εκλεγεί από τον Θεό πολύ πριν σταυρωθεί και αναστηθεί ο Ιησούς. Και οι μάρτυρες αυτοί είμαστε εμείς οι απόστολοι, οι οποίοι φάγαμε και ήπιαμε μαζί Του μετά την Ανάστασή Του από τους νεκρούς)» [Πραξ. 10, 40-41].
Όπως ακριβώς λοιπόν βλέποντάς Τον προ του σταυρού να περιπατεί επάνω στα κύματα, δεν λέγαμε ότι το σώμα εκείνο ήταν άλλης φύσεως, αλλά της δικής μας, έτσι βλέποντας Αυτόν μετά την ανάσταση να έχει τα αποτυπώματα του σταυρού, δε θα πούμε πλέον ότι Αυτός είναι φθαρτός· διότι αυτά τα έδειχνε για χάρη του μαθητή.
«Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ·ταῦτα δὲ γέγραπται ἵνα πιστεύσητε ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ (: Σύμφωνα λοιπόν με όσα εξιστορήσαμε, εκτός από το θαύμα της Αναστάσεώς Του, ο Ιησούς μπροστά στα μάτια των μαθητών Του έκανε και πολλά άλλα θαύματα που αποδείκνυαν τη θεότητά Του και τα οποία δεν είναι γραμμένα στο βιβλίο αυτό. Αυτά που εκθέσαμε, γράφτηκαν για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός που προκηρύχθηκε από τους προφήτες, ο μονογενής Υιός του Θεού˙ κι έτσι πιστεύοντας να έχετε ως αναφαίρετο κτήμα σας τη νέα, θεία και αιώνια ζωή, την οποία μεταδίδει ο Ίδιος στις ψυχές των ανθρώπων που επικαλούνται το όνομά Του”)» [Ιω. 20, 30-31].
«Πολλὰ μὲν οὖν καὶ ἄλλα σημεῖα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, ἃ οὐκ ἔστι γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ». Επειδή δηλαδή αυτός ο ευαγγελιστής ανέφερε λιγότερα από εκείνα που ανέφεραν οι άλλοι, λέγει ότι ούτε όλοι οι άλλοι τα ανέφεραν όλα, αλλά όσα ήταν ικανά να προσελκύσουν στην πίστη όσους τους άκουγαν· διότι παρακάτω λέγει: «ἔστι δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. ἀμήν (: Υπάρχουν όμως και πολλά άλλα που έκανε ο Ιησούς, τα οποία, αν γράφονταν λεπτομερειακά, ένα-ένα, νομίζω ότι ούτε ολόκληρος ο κόσμος με όλες τις βιβλιοθήκες του δεν θα χωρούσε τα βιβλία που θα έπρεπε να γραφούν. Πραγματικά)» [Ιω. 21, 25].
Επομένως είναι φανερό ότι δεν τα είπαν από φιλοδοξία εκείνα που έγραψαν, αλλά μόνο εξαιτίας της χρησιμότητάς τους· διότι εκείνοι που παρέλειψαν τα περισσότερα, πώς θα ήταν δυνατόν να τα έγραφαν αυτά από φιλοδοξία; Για ποιο λόγο λοιπόν δεν τα ανέφεραν όλα; Κυρίως μεν εξαιτίας του πλήθους τους, έπειτα επίσης σκέπτονταν και εκείνο, ότι δηλαδή εκείνος που δεν πίστεψε σε όσα έχουν αναφερθεί, ούτε στα περισσότερα θα προσέξει, εκείνος όμως που τα δέχθηκε αυτά, τα οποία έχουν γραφεί, δε θα έχει ανάγκη τίποτε άλλο για να πιστέψει. Εγώ νομίζω εδώ ότι εννοεί τα θαύματα που έκανε μετά την ανάσταση· για τον λόγο αυτόν λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάννης τη φράση: «ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ (: μπροστά στους μαθητές Του)» [Ιω. 20, 30]· διότι όπως πριν από την Ανάσταση έπρεπε να γίνουν πολλά για να πιστέψουν ότι είναι Υιός του Θεού, έτσι και μετά την Ανάσταση, για να παραδεχθούν ότι αναστήθηκε. Γι’ αυτό και πρόσθεσε «ἐνώπιον τῶν μαθητῶν αὐτοῦ», επειδή μόνο με αυτούς συναναστρεφόταν μετά την Ανάσταση. Γι’ αυτό και έλεγε: «ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ (: Ακόμη λίγο χρόνο, και ο κόσμος που βρίσκεται μακριά από τον Θεό δεν θα με βλέπει πια, διότι δεν θα είμαι σωματικώς στη γη, όπως είμαι τώρα. Εσείς όμως θα με βλέπετε με τα μάτια της ψυχής σας και θα με αισθάνεσθε. Διότι εγώ, ενώ μετά από λίγο θα σταυρωθώ και θα πεθάνω, θα εξακολουθώ να ζω. Και σεις θα ζήσετε μια νέα, πνευματική ζωή, που θα αποκτήσετε από μένα)» [Ιω. 14, 19].
Έπειτα για να μάθεις ότι χάριν των μαθητών μονάχα επιτελούνταν όσα συνέβαιναν, ο Ευαγγελιστής πρόσθεσε: «ἵνα πιστεύοντες ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ (: Αυτά που εκθέσαμε, γράφτηκαν για να πιστέψετε ότι ο Ιησούς είναι ο Χριστός που προκηρύχθηκε από τους προφήτες, ο μονογενής Υιός του Θεού˙ κι έτσι πιστεύοντας να έχετε ως αναφαίρετο κτήμα σας τη νέα, θεία και αιώνια ζωή, την οποία μεταδίδει ο Ίδιος στις ψυχές των ανθρώπων που επικαλούνται το όνομά Του)» [Ιω. 20, 31], ομιλώντας γενικά προς τη δική μας φύση και για να δείξει ότι τα ανέφερε αυτά όχι προς χάρη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στον οποίο πιστεύουμε, αλλά προς χάρη εμάς των ίδιων· «ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ»· δηλαδή δι’ Αυτού· διότι Αυτός είναι η Ζωή. ΠΗΓΕΣ:
• https://greekdownloads3.files.wordpress.com/2014/08/in-joannem.pdf
• Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, ομιλία ΠΣΤ΄(επιλεγμένα αποσπάσματα που αφορούν την ερμηνεία της συγκεκριμένης ευαγγελικής περικοπής), Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2011, τόμος 14, σελίδες 705-711.
• Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον, ομιλία ΠΖ΄(επιλεγμένα αποσπάσματα που αφορούν την ερμηνεία της συγκεκριμένης ευαγγελικής περικοπής), Πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 2011, τόμος 14, σελίδες 719-725.
• Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 75, σελ.228-232 (ή: 111-113 του PDF) και σελ.236-240 (ή: 115-117 του PDF).
• http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
• Π.Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.
• Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.
• Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.
• http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm
• http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm