Θυρανοίξια του Ιερού Ναού στο Νοσοκομείο της Κέρκυρας

     Σήμερα 31 Ιανουαρίου 2023 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, τέλεσε τα θυρανοίξια του νεοανεγερθέντος Ιερού Ναού, επ’ ονόματι της αγίας Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης και του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Κέρκυρας.

Ο ως άνω Ιερός Ναός θεμελιώθηκε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη κ. Νεκτάριο, παρουσία της υφυπουργού υγείας κ. Ζωής Ράπτη, και του Διοικητού του Νοσοκομείου κ. Λεωνίδα Ρουμπάτη, την 15ην Φεβρουαρίου 2021.

 Ο Ιερός Ναός είναι δημιούργημα κόπων και προσπαθειών πολλών ετών, καθώς η Ιερά Μητρόπολη συνάντησε πολλές δυσκολίες και άρνηση στις προηγούμενες διοικήσεις. Κατόπιν παρεμβάσεως του Υπουργού Υγείας κ. Βασιλείου Κικίλια και με την συναίνεση και συνεργασία του ως άνω Διοικητού, ήχθη εις πέρας η ανοικοδόμηση του ιερού Ναού.

Με κόπον και μόχθον, και με την ιδία επιστασία του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Νεκταρίου, και την σημαντική οικονομική συμβολή του κ. Κωνσταντίνου Σάβελ, εις μνήμην της αδελφής του Ειρήνης, και του αειμνήστου αξιωματικού κ. Σωφρονίου Μαυρωνά. Βεβαιότατα, συνέβαλε η Ιερά Μητρόπολη και το προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος για της μέχρι τούδε οικοδομικές εργασίες. 

Το παρόν στα θυρανοίξια έδωσαν ο Βουλευτής Κέρκυρας κ. Δημήτριος Μπιάγκης, η Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων κ. Ρόδη Κράτσα, η Δήμαρχος Κεντρικής Κέρκυρας κ. Μερόπη Υδραίου, η Αντιπεριφερειάρχης κ. Μελίτα ανδριώτη, ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημήτρος Μεταλληνός, ο Διοικητής του Νοσοκομείου κ. Λεωνίδας Ρουμπάτης, το ιατρικό- νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό του Νοσοκομείου Κέρκυρας, οι εντεταλμένοι ιερείς εις την διακονία του Νοσοκομείου, και αρκετοί άνθρωποι.

Ο Σεβασμιώτατος μετά την τέλεση του Αγιασμού, απευθύνθηκε στους παρόντες, και αφού ευχαρίστησε τον τριαδικό Θεό με τις πρεσβείες των Αγίων που τιμάται ο ιερός Ναός, ευχαρίστησε τον Διοικητή κ. Ρουμπάτη, για την αγαστή συνεργασία και συμπαράσταση του, ως και τον τότε υπουργό υγείας, ο οποίος διευκόλυνε με την διαμεσολάβηση του, την δημιουργία αυτού του έργου.

Ευχαρίστησε όλους όσοι ηθικά και υλικά συμπαρεστάθησαν και θα συμπαρασταθούν μέχρι την ολοκλήρωση του ως άνω ιερού Ναού, αναγγέλοντας μάλιστα ότι την 5ην Μαίου, εορτή της Αγίας Ειρήνης, θα τελεστούν και τα εγκαίνια του Ιερού Ναού.

Εκ μέρους της διοίκησης του Νοσοκομείου, παρεσχέθη μικρά δεξίωσις.

2023-01-30 π. Νίκων Αγιορείτης

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

     Με επίκεντρο του εορτασμού τον Μητροπολιτικό ναό της Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης η Κέρκυρα γιόρτασε την εορτή των Τριών Ιεραρχών, προστατών της παιδείας. Όλα τα σχολεία εκκλησιάστηκαν στις ενορίες του νησιού, ενώ και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο τίμησε την ημέρα αυτή με την συμμετοχή του τμήματος Μουσικών Σπουδών στην θεία λειτουργία στον ναό των Αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου.

Στον Μητροπολιτικό ναό λειτούργησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, με την συμμετοχή μαθητών από Δημοτικά και Γυμνάσια της πόλης, ενώ εκ μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας τον επίσημο λόγο εκφώνησε η προϊσταμένη της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Δέσποινα Σαββίδου.  

Προσφωνώντας τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές ο Μητροπολίτης Κερκύρας ζήτησε από όλους να μιμηθούν το ήθος των Τριών Ιεραρχών, να αγωνιστούν για μία παιδεία με αγάπη στα γράμματα και την πίστη στον Θεό και να προοδεύσουν καλλιεργώντας και την ψυχή, χωρίς να μένουν μόνο στην ξηρά γνώση.

Με την ευκαιρία της εορτής η Ιερά Μητρόπολη διοργάνωσε επίσημη εκδήλωση προς τιμήν των εκπαιδευτικών του τόπου το απόγευμα της Κυριακής 29 Ιανουαρίου 2023, στο αμφιθέατρο του Ιδρύματος Χρονίως Πα\σχόντων Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ. Αφού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος ευλόγησε την βασιλόπιτα των εκπαιδευτικών, ακολούθησε η παρουσίαση ύμνων από την εορτή των Τριών Ιεραρχών από την Χορωδία της Σχολής Εκκλησιαστικής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Ο ΑΓΙΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΣ, υπό τη διεύθυνση του χοράρχη κ. Νικόλαου Μακρόπουλου. Στη συνέχεια, την εκδήλωση χαιρέτησαν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κεντρικής Κέρκυρας κ. Δημήτρης Μεταλληνός, ο Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου κ. Ανδρέας Φλώρος και ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης κ. Χάρης Αλαμάνος.

Κύριος ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο λόγιος Αγιορείτης π. Νίκων, ο οποίος, με την ευκαιρία της εορτής, τόνισε ότι ο εκπαιδευτικός, όπως και ο κάθε χριστιανός καλείται να γίνει ένας μικρός ιεραπόστολος, για να διδάξει τα παιδιά και τον κόσμο την αλήθεια, αφού ζήσει την συνέπεια λόγων και έργων. παρέθεσε στην συνέχεια εμπειρίες από την αγιορείτικη παράδοση, που βοηθούν στην πνευματική αυτογνωσία.

Κλείνοντας την εκδήλωση ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, αφού ευχαρίστησε όσους παραβρέθηκαν σ' αυτήν, ζήτησε από τους εκπαιδευτικούς να μην αδιαφορήσουν για κανέναν μαθητή, αλλά με αγάπη να σταθούν τόσο στον αγώνα της γνώσης, όσο και στην καλλιέργεια της ψυχής. Παράλληλα, επεσήμανε την ανάγκη να ξαναβρούμε το ήθος των Τριών Ιεραρχών, που περνά μέσα από την σχέση δασκάλου και μαθητή, μέσα από την πνευματική διάσταση της γνώσης που οδηγεί τον άνθρωπο σε κοινωνία με τον Θεό και τον συνάνθρωπο. 

Στην εκδήλωση προβλήθηκε και μία παραγωγή με πολυμέσα του Γραφείο Νεότητας της τοπικής Εκκλησίας με θέμα "Οι Τρεις Ιεράρχες ως ξεχωριστά πρότυπα".

Το απόγευμα, τέλος, της Δευτέρας 30 Ιανουαρίου 2023, στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, έγινε δεύτερη εκδήλωση με ομιλητή πάλι τον π. Νίκωνα, ο οποίος απευθύνθηκε στα μέλη της Σχολής Γονέων,του Κύκλου Επιστημόνων και εργαζομένων και την φοιτητική σύναξη της τοπικής Εκκλησίας, με αφορμή από τις εμπειρίες της μοναχικής ζωής και δίνοντας απάντηση στο ερώτημα "πώς μπορώ να σωθώ;". Ο γέροντας επεσήμανε την ανάγκη της μετοχής στην εκκλησιαστική ζωή, του διαλόγου με τον κόσμο και την τεχνολογία, χωρίς φόβο, όπως επίσης και την ανάγκη για να μένει ο καθένας εφ ω ετάχθη, ώστε διά της πίστεως να παλεύει κάθε περίσταση.

Μετά από τον διάλογο που ακολούθησε, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος ευχαρίστησε τον π. Νίκωνα και προέτρεψε τους συμμετέχοντες να έχουν πνεύμα κριτικό απέναντι στην τεχνολογία, να αγωνίζονται να έχουν νου καθαρό από περισπασμούς και να παλεύουν στον αγώνα της προσευχής και της αγάπης για τον Θεό και τον συνάνθρωπο. 

Κερκύρας: Να συνεχίζουμε να ικετεύουμε τον Κύριο, όπως ικέτευε και η Χαναναία.

Σήμερα Κυριακή της Χαναναίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, λειτούργησε και ομίλησε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Γαρίτσας στην πόλη της Κέρκυρας.

Ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την Θεία Λειτουργία και με την ευκαιρία της τοποθέτησης νέου εφημερίου στην ως άνω ενορία, κατόπιν συνταξιοδοτήσεως του αιδεσιμολογιοτάτου πρωτ. π. Ιωάννου Βλάσση, ο οποίος εργάστηκε πάνω από 35 χρόνια στην ενορία της Αγίας Τριάδος και την καλλιέργησε πνευματικά, με εκκλησιαστικό φρόνημα και με ταπείνωση, προσφέροντας την αγάπη και την διακονία του, στο λαό της ενορίας. 

Ο νέος εφημέριος και ιεροκήρυκας, είναι ο αρχιμανδρίτης Θεολόγος Σκορδίλης, υιός ιερέως, ο οποίος θα συνεχίσει το ευλογημένο έργο του πατρός Ιωάννου.

Κατά την Θεία Λειτουργία, ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα έλαβε αφορμή από την ευαγγελική περικοπή της Χαναναίας, και αφού ανέλυσε δι’ ολίγων την περικοπή, στάθηκε σε τρία σημεία.

 Πρώτον, παρά το γεγονός ότι η Χαναναία δεν ανήκε στον εκλεκτό και πλούσιο λαό του Ισραήλ και ανήκε στους ειδωλολάτρες, ανεγνώρισε τον Μεσσίαν, τον Ιησούν Χριστόν, γι’ αυτό και τον προσεφώνησε «Υιέ Δαβίδ, Ελέησον με». Μπορεί μεν και στην εποχή μας να είναι πολλοί εκείνοι οι οποίοι ανήκουν στο εκλεκτό λήμμα της εκλογής του Θεού, αλλά το πνεύμα του Θεού, όπου θέλει πνεί.

Γι αυτό τον λόγο, ο ίδιος ο Θεός εκτιμά την πρόθεση και την αγαθή προαίρεση των ανθρώπων, και ουδείς δεν πρέπει να περιφρονείται εξ εκείνων οι οποίοι ζουν εκτός του σώματος της εκκλησίας, οι λεγόμενοι αιρετικοί , οι αμαρτωλοί, είτε ως μη σεσωσμένοι, απ’ όλους εμάς που μετέχουμε τυπικά στο σώμα της εκκλησίας και της ορθοδόξου πίστεως μας. Ο ίδιος ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος με δικά του κριτήρια θα κρίνει όλο τον κόσμο.

Δεύτερον, ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε ότι η κραυγή μας και η ικεσία μας προς τον θεό, δεν λαμβάνεται υπόψιν, και με απόγνωση λέμε ότι δεν μας ακούει και δεν ανταποκρίνεται ο ίδιος ο Θεός. Ο Ιησούς άκουγε την φωνή της Χαναναίας αλλά δεν της απαντούσε, αφήνοντας την να συνεχίζει την ικεσία της εντονότερα. 

Συμβαίνει λοιπόν και σ’εμάς να αναθέτουμε στον θεό τα προβλήματα μας, είτε των ασθενειών μας, είτε της πτωχείας μας, είτε όποιον άλλον πειρασμό μας διακατέχει.

Ο Θεός γνωρίζει πότε θα απαντήσει στα αιτήματα μας, αρκεί εμείς να συνεχίζουμε να τον ικετεύουμε σαν την ικεσία της Χαναναίας. Ο Θεός απαντάει και ικανοποιεί τα αιτήματα μας, εκείνα τα οποία μας οδηγούν στην λύτρωση και το πνευματικό μας συμφέρον.

Και το τρίτο σημείο, είναι ότι όταν ο Κύριος μας, είδε την αληθινή ταπείνωση της Χαναναίας, που εκείνος δεν δίστασε παιδαγωγικά να την υποτιμήσει λέγοντας της, ότι «οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις», που ουσιαστικά την ονόμασε κυνάριον. Εκείνη εν επιγνώσει και με ταπείνωση απάντησε «Ναί Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν». 

Η δήλωση της χαρακτηρίζει την απόλυτη ταπείνωση της, ενώπιον του Κυρίου μας. Γι αυτό και ο Κύριος μας, της απαντάει «μεγάλη σου ἡ πίστις. γενηθήτω σοι ὡς θέλεις».

 Συντελέστηκε το θαύμα, δηλαδή ο Κύριος μας απάντησε έμπρακτα στο αίτημα της Χαναναίας. Ας έχουμε λοιπόν υπόψιν μας, αυτά τα τρία σημεία για να προχωρήσουμε στην πνευματική μας ζωή και ολοκλήρωση.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος, συνέστησε τον νέο εφημέριο και πνευματικό πατέρα της ενορίας λέγοντας του, «Ιδού το ποίμνιο σου, το οποίο σου αναθέτω, να το διακονήσεις και να το επαυξήσεις πνευματικά». Και απευθυνόμενος στο εκκλησίασμα, τους είπε, «Ιδού ο νέος ποιμένας, και πνευματικός σας πατέρας, στον οποίο σας εμπιστεύομαι».

Ομιλία του Γέροντος Νικωνος για τους Τρεις Ιεράρχες στην Κερκυρα

2023-01-29 ΚΥΡΙΑΚΉ ΙΖ' ΛΟΥΚΑ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

Κήρυγμα Κυριακής Απ. ΙΖ’ Επιστολών (29-1-2023)

«ὑμεῖς ἐστε ναός Θεοῦ ζῶντος»

Μια μεγάλη αλήθεια διακηρύττει ο Απ. Παύλος σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί προς τους Χριστιανούς της Εκκλησίας της Κορίνθου. «Εσείς είστε ναοί του ζωντανού Θεού». Πρωτόγνωρος λόγος σε ανθρώπους που προέρχονται από τον ειδωλολατρικό χώρο να ακούν ότι αυτοί οι ίδιοι είναι κατοικητήρια του Θεού.

Γνωρίζουμε ότι από τότε που ο άνθρωπος αντελήφθη ότι είναι δημιούργημα και κάποια υπερτέρα από αυτόν δύναμη υπάρχει, από τότε άρχισε να κτίζει ναούς και θυσιαστήρια. Από τα πανάρχαια χρόνια, από τότε που εθεωρείτο απολίτιστος άρχισε να αισθάνεται την ανάγκη της προσευχής και της λατρείας, επικαλούμενος δυνάμεις πνευματικές, ανώτερες από αυτόν, έτσι ώστε να τον βοηθήσουν στις δυσκολίες της ζωής του ή να εξευμενίσει αυτές τις δυνάμεις προκειμένου να μην τον τιμωρήσουν.

Καθώς ο άνθρωπος προοδεύει και εκπολιτίζεται, αρχίζει να κτίζει ναούς που θεωρούνται τα σπουδαιότερα κτίσματα σε αρχιτεκτονική τέχνη και πλούτο. Να θυμηθούμε μερικά από αυτά όπως ο πύργος της Βαβέλ που η κορυφή του ήταν ναός. Οι αρχαίοι ναοί της Αιγύπτου. Η αρχαία Ελλάδα γεμάτη από περικαλλείς ναούς με κορυφαίο τον Παρθενώνα. Ο Ναός του Σολομώντα. Μεγάλοι και περικαλλείς ναοί σε όλον τον χριστιανικό κόσμο με κορυφαίο τον Ναό της του Θεού Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη.

Ο θρησκευόμενος άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να λατρεύει και να επικοινωνεί με τον Θεό του σε συγκεκριμένο χώρο γι’ αυτό και φροντίζει πάντα αυτός ο χώρος να είναι ό,τι το ωραιότερο, ό,τι το περικαλέστερο, να αρμόζει κατάλληλα σ’ αυτό για το οποίο χτίστηκε.

Όμως αδελφοί μου ακούμε σήμερα τον Μέγα Παύλο να μας λέει ότι εμείς είμαστε ναοί του ζωντανού Θεού, «ὑμεῖς ναός Θεοῦ έστε ζῶντος». Τι ύψιστη τιμή, η ψυχή και το σώμα μας είναι ο πραγματικός ναός του ζωντανού Θεού. Αυτός που δεν χωρεί ολόκληρη η κτίση, Αυτόν αξιώνεται να χωρέσει ο άνθρωπος, να τον φιλοξενήσει, να κατοικήσει εντός του. Ο μόνος υπεράνω όλων των Ναών της γης είναι ο άνθρωπος, κάθε άνθρωπος που θέλει να κατοικεί ο Θεός στην καρδιά του. Να γίνεται αναπαυτικός θρόνος Του.

Όμως αδελφοί θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όπως φροντίζουμε ώστε οι Ναοί μας να είναι καθαροί, ευπρεπισμένοι με τα ομορφότερα και πολυτελέστερα σκεύη και θεωρούμε ότι όλα είναι ιερά, μέσα σ’ αυτόν τον Ναό, το ίδιο πρέπει να γίνεται με τον ανθρώπινο ναό. Τι μας λέγει ο Απ. Παύλος σήμερα; «καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καὶ πνεύματος ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ». Να διατηρούμε την ψυχή και το σώμα μας ολοκάθαρα, κατάλευκα χωρίς καμία, ει δυνατόν, κηλίδα αμαρτίας και μολυσμού. Αυτό θα γίνει όταν ο Χριστιανός προσέχει όχι μόνο το πώς ενεργεί, αλλά προπαντός τις σκέψεις και τους πόθους του. Κάθε μέρα να αγωνίζεται στην αρετή και τον αγιασμό.

Να ζει με την συνεχή σκέψη ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και προπαντός κατοικεί εντός μας. Μας αποκαλεί παιδιά του! «Ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱούς καὶ θυγατέρας». Δια του Ιησού Χριστού με τον Σταυρικό του θάνατο και την ανάσταςή Του αποκατασταθήκαμε στο «Αρχαίον κάλος» λάβαμε και πάλι την «Υιοθεσίαν». Γίναμε παιδιά Του. Η αιτία της σωτηρίας μας είναι ο Χριστός μας. Η αμαρτία αμαυρώνει τον άνθρωπο, τον απομακρύνει από τον Θεό και τον αλλοτριώνει.

Λέγεται ότι ο μεγάλος ζωγράφος Ντα Βίτσι όταν θέλησε να κάνει τον μυστικό δείπνο έψαχνε να βρεί ένα μοντέλο για την απεικόνιση του Χριστού. Μετά από πολύ καιρό ανακάλυψε σε μια χορωδία κάποιας Εκκλησίας ένα γλυκύτατο νέο και τον χρησιμοποίησε. Πέρασαν όμως κάποια χρόνια και το έργο σταμάτησε διότι δεν έβρισκε το κατάλληλο πρόσωπο για να απεικονίσει το πρόσωπο του Ιούδα. Μια μέρα στον δρόμο συναντά ένα νέο με γερασμένο πρόσωπο, με βαθιά θλίψη, με κουρασμένα χαρακτηριστικά. Του προτείνει και ο νέος δέχεται να γίνει το πρόσωπο του Ιούδα.

Σαν στάθηκε μπροστά στον πίνακα του Μυστικού Δείπνου και ο ζωγράφος τον ζωγράφιζε, τότε ο νέος άρχισε να κλαίει με αναφιλητά. Ο ζωγράφος απορεί και τον ρωτά τι συμβαίνει; Και εκείνος απαντά: «Είμαι ο νέος που προ ετών βρέθηκα πάλι εδώ μέσα, όμως τότε ήμουν μοντέλο του Χριστού. Τώρα είμαι του Ιούδα». «Πως έγινε παιδί μου αυτό το μεγάλο κακό;» «έχασα τον Θεόν! Έπεσα στην αμαρτία. Έγινα ένα αληθινό κουρέλι». Αυτά είπε ο νέος με αναφιλητά! Εμείς τι άλλο να πούμε; Η ιστορία μιλάει μόνη της. Αμήν! 

ΚΑΓΩ ΕΙΣΔΕΞΟΜΑΙ ΥΜΑΣ

"Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ" (Β' Κορ. 6, 17-18)

"Γι’ αὐτὸ λέει ὁ Κύριος· Φύγετε μακριὰ ἀπ’ αὐτοὺς καὶ ξεχωρίστε. Μὴν ἀγγίζετε ἀκάθαρτο πράγμα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς δεχτῶ. Θὰ εἶμαι γιὰ σᾶς ὁ Πατέρας, κι ἐσεῖς θὰ εἶστε γιοὶ καὶ θυγατέρες μου, λέει ἀκόμα ὁ παντοκράτορας Κύριος"

            Ο άνθρωπος, ο οποίος αναζητεί τον Θεό, νιώθει επιτακτική ανάγκη στην ψυχή του να αισθανθεί ότι ο Θεός τον δέχεται ό,τι κι αν έχει κάνει, όσο κι αν βρίσκεται σε πάθη και λάθη, όσο κι αν ο τρόπος ζωής δεν συμβαδίζει με τον έρωτα που ο Θεός ζητά από τον καθέναν μας. Είναι ανακουφιστική η αναφορά του αποστόλου Παύλου, σε συνέχεια ενός λόγου της Παλαιάς Διαθήκης, ότι ο Θεός θα πει σε όλους μας: "καγώ εισδέξομαι υμάς". Αυτός ο λόγος δείχνει πατρότητα, δείχνει συγχωρητικότητα, δείχνει στοργή, δείχνει υπέρβαση που έχουμε όσο τίποτε άλλο ανάγκη, παραδομένοι, καθώς είμαστε, στην δική μας κλειστή καρδιά, στην δική μας θέληση να δεχόμαστε μόνο όσους συμφωνούν μαζί μας και φέρονται, όπως θέλουμε εμείς να φέρονται.

            "Καγώ εισδέξομαι υμάς". Τρεις προϋποθέσεις θέτει ο Θεός για να γίνει αυτό. Να φύγουμε μακριά από την ειδωλολατρική νοοτροπία, να αισθανόμαστε δυνατή στην καρδιά μας την χριστιανική ιδιότητα, να μην πειραματιζόμαστε με το κακό και την αμαρτία. Το πρώτο δείχνει ότι ζούμε μεν μέσα στον κόσμο, όμως η ελπίδα μας είναι ο ουρανός. Χρησιμοποιούμε τα ανθρώπινα, δεν τα καθιστούμε όμως κέντρο της ζωής μας. Πάντοτε στην καρδιά μας δεσπόζει η αγάπη προς τον Θεό. Εκείνος είναι η ελπίδα μας. Και εξετάζουμε τα της ζωής μας μέσα από το πρίσμα των εντολών Του, μέσα από το πρίσμα του Ευαγγελίου, που μας δείχνει τι είναι αληθινό, γνήσιο και διαρκές, και τι παραμένει πρόσκαιρο και μάταιο. Το δεύτερο δείχνει ότι η χριστιανική μας ιδιότητα είναι αυτή που μας δίνει την ταυτότητά μας. Είμαστε πρώτα από όλα χριστιανοί. Κι στα σωστά και στα λάθη μας και στις χαρές και στις λύπες μας, και στις σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους και στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τις κρίσεις της ζωής μας, δεσπόζει η πίστη μας στον Χριστό και Εκείνος είναι που καταδεικνύεται μέσα από τις σκέψεις και τα έργα μας και όχι το εγώ μας. Το τρίτο είναι πως δεν αφήνουμε το κακό και την αμαρτία να είναι κυρίαρχα στην ζωή μας, δεν πειραματιζόμαστε με αυτά στην λογική του "δεν πειράζει", αλλά αντιστεκόμαστε στην φαινομενική αρχική γλυκύτητα του κακού, το οποίο μάς δίνει την αίσθηση ότι δικαιωνόμαστε μέσω αυτού, όμως στην πραγματικότητα μάς σκλαβώνει σε έναν κόσμο χωρίς νόημα, εφόσον το κλειδί για ζωή που αξίζει είναι η αγάπη.  

            "Καγώ εισδέξομαι υμάς". Κι ενώ θα περίμενε κάποιος ότι ο Θεός θα είχε όρια σ'  αυτή την αποδοχή μας, εντούτοις διαπιστώνουμε πως ούτε τα προηγούμενα μπορούν να μας χωρίσουν από αυτή την ανοιχτή αγκαλιά που ο Θεός έχει για μας, αρκεί για όσα δεν καταφέρνουμε, να νιώθουμε την ανάγκη της μετανοίας. Διότι εκεί τελικά είναι το κλειδί. Πάλη για όσα μπορούμε, μετάνοια για όσα δεν αντέχουμε να πράξουμε ή για όσα πράττουμε αντίθετα με το θέλημα του Θεού. Κι εδώ έγκειται η πατρότητα. Διότι ο πατέρας γνωρίζει να συγχωρεί. Να ανοίγει την αγκαλιά Του και στο πεπτωκός παιδί του. Ιδίως σ'  αυτό. Σε αντίθεση με μας, που αναζητούμε την δικαίωση, μισούμε και απορρίπτουμε όποιον ή όποια δεν φέρεται όπως θέλουμε.

            " Καγώ εισδέξομαι υμάς". Σε μία εποχή στην οποία ομνύουμε στην διαφορετικότητα, απορρίπτοντας συνήθως ως μισαλλόδοξο και απορριπτικό αυτό που είμαστε, δηλαδή χριστιανοί, δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η μόνη λύση για την αποδοχή των συνανθρώπων μας περνά από το να γίνουμε περισσότερο και καλύτεροι χριστιανοί. Περνά από το γεγονός ότι χριστιανός δεν γίνεσαι αν δεν αγαπάς τον Θεό και δεν παλεύεις στην ζωή σου να νικήσεις τα πάθη και τα λάθη σου, να μην ταυτιστείς με τις νοοτροπίες που μας κρατάνε εξαρτημένους από τον κόσμο τούτο και που μας υπόσχονται την ευτυχία του "κάνε ό,τι σου αρέσει" και "να είσαι ο εαυτός σου και σε όποιον αρέσεις". Έτσι όμως ο άνθρωπος παραμένει κλεισμένος στις δικές του επιθυμίες και δεν βλέπει τον πλησίον. Δεν βλέπει το θέλημα του Θεού, δεν νιώθει ότι κλήθηκε να παλέψει να βγει από την αυτάρκεια του εγώ του και, αφού κατανοήσει την απόσταση από τον Θεό και τον συνάνθρωπο, να κάνει το βήμα που του αναλογεί για να έρθει πιο κοντά. Η αγκαλιά του Θεού είναι ανοιχτή. Θέλει όμως να αφεθούμε σ'  αυτήν, για να νιώσουμε και να ζήσουμε την ασφάλεια της αγάπης Του που χωρά όλους.

            Αυτός είναι ο δρόμος και ο τρόπος της Εκκλησίας. 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός  

29 Ιανουαρίου 2023

Της Χαναναίας

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου (ιε´ 21-28) Θεραπεία της θυγατρός της Χαναναίας

Το Ευαγγέλιο Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου 29-1-2023

Tῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐξῆλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ γυνὴ Χαναναία ἀπὸ τῶν ὁρίων ἐκείνων ἐξελθοῦσα ἐκραύγασεν αὐτῷ λέγουσα· Ἐλέησόν με, Κύριε, υἱὲ Δαυῒδ· ἡ θυγάτηρ μου κακῶς δαιμονίζεται. Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον. Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτουν αὐτὸν λέγοντες· Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν. Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ. Ἡ δὲ ἐλθοῦσα προσεκύνησεν αὐτῷ λέγουσα· Κύριε, βοήθει μοι.

Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις. Ἡ δὲ εἶπε· Ναί, Κύριε, καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν. Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῇ· Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις. Καὶ ἰάθη ἡ θυγάτηρ αὐτῆς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.

Απόδοση σε νεολληνική το Ευαγγέλιο Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου

Εκεῖνο τόν καιρό, ἒφυγε ὁ Ἰησοῦς γιά τήν περιοχή τῆς Τύρου καί τῆς Σιδώνας. Τότε μιά γυναίκα Χαναναία βγῆκε ἔξω ἀπό τά ὅρια τῆς περιοχῆς ἐκείνης καί τοῦ φώναζε δυνατά: «Ἐλέησε μέ, Κύριε, Υἱέ τοῦ Δαβίδ. Ἡ θυγατέρα μου βασανίζεται ἀπό δαιμόνιο». Αὐτός δέν τῆς ἀπαντοῦσε λέξη. Τόν πλησίασαν τότε οἱ μαθητές του καί τόν παρακαλοῦσαν: «Διῶξε την, γιατί μᾶς ἀκολουθεῖ καί φωνάζει». Ὁ Ἰησοῦς εἶπε: «Ἔχω ἀποσταλεῖ μόνο γιά τούς πλανεμένους Ἰσραηλίτες». Ἐκείνη ὅμως ἦρθε καί τόν προσκύνησε λέγοντας: «Κύριε, βοήθησέ με».

Αὐτός τῆς ἀποκρίθηκε: «Δέν εἶναι σωστό νά πάρει κανείς τό ψωμί τῶν παιδιῶν καί νά τό πετάξει στά σκυλιά». «Ναί, Κύριε», εἶπε ἐκείνη, «ἀλλά καί τά σκυλιά τρῶνε ἀπό τά ψίχουλα πού πέφτουν ἀπό τό τραπέζι τῶν κυρίων τους». Τότε ὁ Ἰησοῦς τῆς ἀπάντησε: «Μεγάλη εἶναι ἡ πίστη σου, γυναίκα! Ἄς γίνει ὅπως τό θέλεις». Κι ἀπό κείνη τήν ὥρα γιατρεύτηκε ἡ θυγατέρα της.

Ο Απόστολος Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου 29-1-2023 (Β΄ Κορ. στ΄ 16 – ζ΄ 1)

 Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου

Αδελφοί, ὑμεῖς ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ».

Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής ΙΖ´ Ματθαίου

Αδελφοί, ἐσεῖς εἶστε ναός τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε: Θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους. Θά εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοί θά εἶναι λαός μου. Γι΄ αὐτό λέει ὁ Κύριος: Φύγετε μακριά ἀπ΄ αὐτούς καί ξεχωρίστε. Μήν ἀγγίζετε ἀκάθαρτο πράγμα, κι ἐγώ θά σᾶς δεχτῶ. Θά εἶμαι γιά σᾶς ὁ πατέρας, κι ἐσεῖς θά εἶστε γιοί καί θυγατέρες μου, λέει ἀκόμα ὁ παντοκράτορας Κύριος.

Ἀφοῦ λοιπόν, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε αὐτές τίς ὑποσχέσεις, ἄς καθαρίσουμε τούς ἑαυτούς μας ἀπό καθετί πού μολύνει τό σῶμα καί τήν ψυχή. Ἄς ζήσουμε μία ἅγια ζωή μέ φόβο Θεοῦ.

2023-01-28 ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ ΘΑ ΤΕΛΕΣΕΙ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, θα τελέσει, με την ευλογία και την άδεια του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, το Σάββατο 28η Ιανουαρίου 2023 Θεία Λειτουργία στον Ι. Ναό των Αγίων Θεοδώρων του Πρώτου Κοιμητηρίου Αθηνών και μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου, του και πνευματικού του πατρός, επί τη συμπληρώσει δεκαπέντε ετών από την κοίμησή του (28/1/2008).

            Η παρουσία των πιστών και η προσευχή τους θα αποτελέσει σημείο αναγνώρισης και αγάπης προς τον Μακαριστό Προκαθήμενο για τα όσα εκοπίασε υπέρ της Εκκλησίας και της Πατρίδας μας.

ΣΥΝΤΑΓΕΣ

                Στην εποχή του life coaching και της θετικής σκέψης οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από συνταγές, από πρακτικές λύσεις. Όσο λιγότερο σκεφτόμαστε, τόσο το καλύτερο! Αν, μάλιστα, πετύχουμε κάποιον ξεχωριστό "συνταγολόγο", τότε είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Συρρέουμε, διαβάζουμε, είμαστε έτοιμοι να υιοθετήσουμε "μαγικές λύσεις". Δεν νιώθουμε ότι η ζωή θέλει κόπο. Ότι αν δεν έχεις έναν οραματισμό, αν δηλαδή δεν έχεις σκοπό κάπου να οδηγηθείς, να έχεις μία στάση ζωής η οποία θα σε βοηθήσει στις δυσκολίες σου, αλλά και θα σου δώσει ένα διαφορετικό μέτρο στην όποια χαρά, ώστε να μπορέσεις να την διακρίνεις από την  ευχαρίστηση που κρατά λίγο και μαραίνεται ως άνθος, τότε, στην πραγματικότητα, όσες συνταγές και να ακολουθήσεις, δεν θα μπορέσεις να πατήσεις στα πόδια σου, να βρεις αληθινή πορεία.

                Για να γίνει κάτι τέτοιο προφανώς και χρειάζεται κάποιος ή κάποια να σου σταθεί, να σε ακούσει, να σε συμβουλέψει. Εντός μας όμως χρειάζεται να νιώσουμε πως ό,τι κι αν λάβουμε, αν δεν το υιοθετήσουμε και δεν το παλέψουμε, δεν θα πετύχουμε κάτι. Παράλληλα, οφείλουμε να σκεπτόμαστε πως ό,τι κι αν έχουμε στον νου μας, όποια συνταγή κι αν μας δοθεί, η ελευθερία του συνανθρώπου μας είναι το κλειδί. Οι γονείς μπορεί να ακούσουν από ειδικούς τις πιο εξαιρετικές προτάσεις, όμως το παιδί τους να μη θέλει τίποτε να εφαρμόσει. Από την άλλη, πόσες φορές οι γονείς νιώθουμε ότι είμαστε ανήμποροι να βάλουμε και τα ελάχιστα όρια στα παιδιά μας; Είμαστε έτοιμοι πάντοτε, επειδή τα αγαπούμε, να τα δικαιολογήσουμε, να μην επισημάνουμε τα σφάλματά τους, να μην επιδιώξουμε αυτά να έχουν συνέπειες, ώστε  τα παιδιά να γίνουν πιο υπεύθυνα και να γνωρίζουν πως τίποτα στην ζωή δεν μας χαρίζεται, όσο κι αν το απαιτούμε, όσο κι αν πιστεύουμε ότι το δικαιούμαστε, όσο κι αν όντως το αξίζουμε. Η οδός της ζωής θέλει ένα όραμα. Θέλει ένα πλαίσιο που θα απαντά στο ερώτημα "πού πηγαίνουμε;". Κι αυτό δεν έρχεται με συνταγές, επειδή ακριβώς δεν είμαστε μόνοι μας και η πραγματικότητα απαρτίζεται από την συνάντησή μας με τους άλλους.

                Τότε ας μην υπάρξει καμία πρόταση, αφού οι λύσεις θέλουν αγώνα και προοπτική, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί. Ούτε αυτό είναι σωστό. Απλώς, ας μην επαναπαυόμαστε σε συνταγές και μάλιστα σε εκείνες που κανακεύουν το εγώ μας, αντί να προτείνουν οδούς που μοιάζουν και είναι σταυρικές.  Ο σταυρός μοιάζει με ήττα. Όμως μαζί του έρχεται και η ανάσταση. Χρειαζόμαστε προφανώς προτάσεις. Χρειαζόμαστε όμως και υπομονή, για να καρποφορήσουν. Διότι απτά αποτελέσματα δεν μπορούν να έρθουν αμέσως. Ακόμη κι αν υπάρχει αυτή η αίσθηση, ο επόμενος γύρος θα μας πείσει ότι ο χρόνος είναι μπροστά μας και δεν έρχονται οι μόνιμες λύσεις όπως τις θέλουμε.

                Οι νέοι έχουν στην ψυχοσύνθεσή τους το "εδώ και τώρα". Γι' αυτό και οι πολιτικοί, οι επικοινωνιολόγοι, οι διαφημιστές, οι προαγωγοί του καταναλωτικού πολιτισμού στηρίζονται στην άμεση ικανοποίηση της επιθυμίας. Έτσι, από την νεανική ψυχοσύνθεση περνούμε στην ψυχοσύνθεση όλων, με αποτέλεσμα η υπομονή να χάνεται. Φτάνουμε σε έναν κόσμο εντυπώσεων, όπου κυριαρχεί όποιος κάνει περισσότερο θόρυβο ή έχει περισσότερη λάμψη και υπόσχεται ευκολία. Η πίστη μάς δείχνει ότι το να συναντήσεις τον Χριστό, πέρα από το "έρχου και ίδε", προϋποθέτει την στενή πύλη. Για να κρατηθεί η αγάπη. Για να κρατηθεί ο Χριστός στην καρδιά μας.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην "Ορθόδοξη Αλήθεια"

στο φύλλο της Τετάρτης 25 Ιανουαρίου 2023

Ο Μητροπολίτης Κερκύρας προς τους Εκκλησιαστικούς επιτρόπους για μια δημιουργική και ευδόκιμη θητεία

Στα πλαίσια της ποιμαντικής μέριμνας και φροντίδας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος προσκάλεσε τους Προέδρους και τα μέλη των εκκλησιαστικών συμβουλίων σε κληρικολαϊκή σύναξη, προκειμένου να κόψει την βασιλόπιτα, να ευχηθεί στα νέα μέλη, να δώσει παραινέσεις και νουθεσίες στα νεοδιόριστα μέλη των εκκλησιαστικών συμβουλίων, και επιπλέον να κάνει τον κατ΄ έτος οικονομικό απολογισμό όλων των δομών της Ιεράς Μητροπόλεως.

Η ως άνω σύναξη πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του ιδρύματος χρονίως πασχόντων «Η Πλατυτέρα». 

Αφού πρώτα ευλογήθηκε η βασιλόπιτα, ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε στους νέους εκκλησιαστικούς συμβούλους που τους συνεχάρη κατ’ αρχήν για τον διορισμό τους, και ευχήθηκε να έχουν μια δημιουργική και ευδόκιμη θητεία επ’ αγαθώ της εκκλησίας μας και προς δόξαν Θεού. 

Τους υπέμνυσε τον κανονισμό των ιερών ναών και ενοριών, ο οποίος εκπονήθηκε από την Ιερά Σύνοδο και δημοσιεύθηκε στο φύλλο εφημερίδος της κυβερνήσεως. 

Αφού τους απαρίθμησε τα καθήκοντα τους, υπογράμμισε πως οφείλουν να έχουν καλή συνεργασία, υπακοή και αγάπη στον εφημέριο πρόεδρο τους, και επιπλέον να μη λησμονούν την αναφορά τους στον επίσκοπο, που είναι προεστός της τοπικής εκκλησίας. 

Φυσικά μπορούν με ταπείνωση και με διάκριση να διαλέγονται με τον πρόεδρο, και ταυτόχρονα ελεύθερα να επικοινωνούν με τον επίσκοπο για περεταίρω διευκρινήσεις.

Δεύτερον, το εκκλησιαστικό συμβούλιο είναι υπεύθυνο για την διαχείριση του ιερού ναού, των οικονομικών και όλων των έργων που συντελούνται στην ενορία. Τα πάντα θα πρέπει να είναι σύννομα, χωρίς οικονομικές ατασθαλίες και πλήρη διαφάνεια. 

Τους υπέμνησε επιπλέον ότι έχουν υποχρέωση να μεριμνούν για την διαφύλαξη της περιουσίας της ενορίας και την αξιοποίηση της, σύμφωνα με τον κανονισμό που διέπει την διαχείριση τους. Όλες οι αποφάσεις των εκκλησιαστικών συμβουλίων υποβάλλονται υποχρεωτικά προς έγκριση στο μητροπολιτικό συμβούλιο, και μετά αποκτούν οριστικό χαρακτήρα. Το μητροπολιτικό συμβούλιο δύναται να εγκρίνει, να τροποποιεί, ή να ακυρώνει αυτές.

Οι εκκλησιαστικοί επίτροποι είναι αρμόδιοι για την τήρηση της ευταξίας στον ιερό ναό, ιδίως κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και άλλων ιερών ακολουθιών. Πρέπει να τους διακρίνει η ευγένεια, η διακριτικότητα με τους πιστούς, και ιδιαίτερα στα νέα ανδρόγυνα και στα μικρά παιδιά. Δεν πρέπει να δίνουν την εικόνα της δυστροπίας, ούτε να σκανδαλίζουν τους ανθρώπους με την στάση τους, η οποία ενίοτε δεν διέπεται από την πνευματικότητα.

Επιπλέον, οι εκκλησιαστικοί επίτροποι είναι οι εκπρόσωποι ταυτόχρονα και του λαού, και οφείλουν να συμπαρίστανται στην προσπάθεια του εφημερίου, προκειμένου να έρχονται οι άνθρωποι στο ναό και όχι να φεύγουν στεναχωρημένοι από δικά τους λάθη. 

Τους υπογράμμισε ακόμη, ότι η χρονιά η οποία αρχίζει με την διακονία τους, ταυτόχρονα είναι και μια χρονιά αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων, και τους κάλεσε να μην έχουν ανάμειξη στα διάφορα πολιτικά κόμματα από την θέση του εκκλησιαστικού επιτρόπου.

Τους συνεχάρη και πάλι για τον διορισμό τους, και τους διαβεβαίωσε για την εμπιστοσύνη με την οποία τους περιβάλλει ο επίσκοπος και η Εκκλησία. Τους ευχήθηκε να έχουν μια τριετή θητεία με υγεία, να εργαστούν φιλότιμα και με ζήλο, για την προαγωγή της ενορίας παντοιοτρόπως.

Στο τέλος παρουσιάστηκαν οι απολογισμοί όλων των δομών κοινωνικού, ιεραποστολικού, φιλανθρωπικού , κατηχητικού έργου, ιδρυμάτων, κοινωνικών παντοπωλείων, διενοριακών συσσιτίων και του γενικού φιλόπτωχου ταμείου.

Η εκδήλωση έκλεισε με τη διανομή της βασιλόπιτας, την οποία μοίρασε ο Σεβασμιώτατος κ. Νεκτάριος.

Κερκύρας: Χρέος πνευματικόν είναι η ευγνωμοσύνη.

Η εορτή του Αγίου ενδόξου και Πανευφήμου Αποστόλου Τιμοθέου εορτάστηκε στην πόλη της Κέρκυρας, και ιδιαίτερα στο ίδρυμα χρονίως πασχόντων «Η Πλατυτέρα», όπου ο Ιερός ιδρυματικός Ναός είναι αφιερωμένος εις την Παναγία Τριάδα και τον Απόστολο Τιμόθεο, όπου κτήτωρ του Ιερού Ναού αλλά και του ως άνω ιδρύματος είναι ο μακαριστός Μητροπολίτης Κερκύρας, κυρός Τιμόθεος Τριβυζάς, όπου βρίσκεται και ο τάφος του αειμνήστου Μητροπολίτου.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ιερούργησε στον Ιερό Ναό του ιδρύματος, και τέλεσε το κατ΄ έτος ιερόν μνημόσυνον του μακαριστού προκατόχου του, κυρού Τιμοθέου.

 Παρόντες στην Θεία Λειτουργία ήταν όλοι οι τρόφιμοι του ιδρύματος, αλλά και αρκετοί προσκυνητές και συνεργάτες του μακαριστού Μητροπολίτου. 

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του, έλαβε αφορμή από το Αποστολικό Ανάγνωσμα, όπου ο Απόστολος Παύλος απευθύνεται στον μαθητή του Απόστολο Τιμόθεο, και του δίδει πνευματικές υποθήκες, «Τέκνον Τιμόθεε, πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος».

Ο Απόστολος Παύλος υπογραμμίζει την αξία του λόγου του Θεού, ο οποίος έχει αξία διαχρονική. Δεν είναι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, αλλά ο Απόστολος Παύλος στηρίζεται στον λόγο του Θεού, και στα μυστήρια τα οποία του απεκαλύφθησαν, όταν έγινε η αρπαγή του εις τον τρίτον ουρανό, καθώς ο ίδιος ο Κύριος τον εμύησε σε τούτα τα υπέρτατα μυστήρια. 

Τον προτρέπει στην ποιμαντική του διακονία να στηρίζεται ακριβώς στον πιστό λόγο του Θεού. Γι αυτό σε άλλο σημείο της επιστολής του αναφέρει, « Ταῦτα μελέτα, ἐν τούτοις ἴσθι, ἵνα σου ἡ προκοπὴ φανερὰ ᾖ ἐν πᾶσιν».

Τον προτρέπει λοιπόν συνεχώς να μελετά τον λόγο του Θεού, διότι μέσα από την μελέτη του λόγου του Θεού, θα μπορέσει να προκόψει αφενός μεν ο ίδιος πνευματικά, και αφετέρου θα μπορέσει να οικοδομήσει το σώμα του Χριστού μας, την Εκκλησία του.

Ο Απόστολος Τιμόθεος ακολούθησε τα ίχνη του Αποστόλου Παύλου, αφού του συμπαραστάθηκε στους λιθοβολισμούς του, όταν έγιναν στην ιδιαίτερη πατρίδα του Τιμοθέου, και τον περιέθαλψε η ευλαβής μητέρα του Ευνίκη, και η μάμη του.

Έκτοτε αφοσιωμένος στο ιερό πρόσωπο του Αποστόλου Παύλου, τον ηκολούθησε στη διδασκαλία του, στα έργα και στο μαρτύριο του, αφού και ο ίδιος τελείωσε την ζωή του με μαρτυρική ζωή, αποδεχόμενος τον λόγο του Κυρίου μας, «οι εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν». 

Τα λόγια αυτά δεν εφαρμόστηκαν μόνο από τον Απόστολο Παύλο, αλλά όλοι μας έχουμε την ανάγκη και της μελέτης των γραφών, και της εφαρμογής των για την κατά Θεόν προκοπή μας, σε μια εποχή άνηκμη και στείρα πνευματικά. 

Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε και στο πρόσωπο του προκατόχου του κυρού Τιμοθέου, ο οποίος στην επίγεια ζωή του, και εκείνος εφαρμόζοντας τον βίο του Αγίου Αποστόλου Τιμοθέου, και τον λόγο του Κυρίου μας, πολεμήθηκε απεινώς, από την σύγκρουση των κοσμικών συμφερόντων της εποχής του.

Ο ίδιος εργάστηκε και προσέφερε ως άλλος Μέγας Βασίλειος, το ίδρυμα για τους πάσχοντες αδελφούς μας στην Κέρκυρα. 

Χρέος πνευματικόν ημών των επιγενομένων είναι η ευγνωμοσύνη, τελώντας μνημόσυνα υπέρ της αιωνίου αναπαύσεως του. 

Ο Σεβασμιώτατος απευθύνθηκε και στους τροφίμους με λόγο παρηγορητικό και λόγο αγάπης, υπενθυμίζοντας τους ότι η θαλπωρή, η ψυχική και πνευματική, αλλά και η εξυπηρέτηση του γήρατος μέσα σ’ αυτή την δομή της τοπικής μας εκκλησίας, είναι η έκφραση της αγάπης του Θεού στο πρόσωπο τους.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το μνημόσυνο και παρεσχέθη μικρά δεξίωση στους προσκυνητάς και στους συμμετέχοντες της ιεράς πανηγύρεως.