Translate

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Όταν χάσαμε....


Ίσως το μεγαλύτερο θαύμα στην ζωή μας, να είναι οτι κάποτε "χάσαμε". Μπορεί και τα πάντα. Αλλά δεν κρεμαστήκαμε στην συκή των ενοχών μας. Πονέσαμε, κλάψαμε, πενθήσαμε, αλλά δεν λιποτακτήσαμε από την ζωή. Ο Σταυρός έγινε η ομορφιά της ζωής μας, γιατί μας αποκάλυψε τα σημαντικά εκείνα που είχαμε καταστροφικά ξεχάσει. Άλλωστε η γνωριμία με τον εαυτό μας και τον Θεό, ξεκινάει συνήθως όταν έχουμε ποιάσει πάτο, οταν μυρίσαμε την κόλαση και ζητήσαμε ανάσες απο τον παράδεισο.

Εκδήλωση για την διάσωση των ιερών κειμηλίων στην Ι.Μ. Κερκύρας



Το απόγευμα της Τετάρτης 31 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιήθηκε στον ιστορικό ναό των Αγίων Πατέρων, στην πόλη της Κέρκυρας εκδήλωση για την διάσωση των ιερών κειμηλίων.
Την εκδήλωση προλόγισε ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Ιουστίνος Κωνσταντάς, Πρωτοσύγκελος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος αφού μετέφερε τις πατρικές ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, επεσήμανε την σπουδαιότητα της καταγραφής και ανάδειξης των ιερών κειμηλίων των ναών.
Συγκεκριμένα όσον αφορά τον ναό των Αγίων Πατέρων ο π. Ιουστίνος αρχικά αναφέρθηκε εν συντομία στο ιστορικό του ναού, τον οποίο και αναστήλωσε εκ θεμελίων ο μακαριστός Μητροπολίτης Κερκύρας κυρός Τιμόθεος. Στόχος της τοπικής Εκκλησίας είναι να αναδειχθεί έτι περαιτέρω ο ναός που δεν αποτελεί μονάχα μουσείο με ανεκτίμητους θησαυρούς, αλλά κυρίως είναι χώρος λατρείας, που προσφέρεται το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Ως εκ τούτου χρειάζεται να λειτουργείται πιο τακτικά ο ναός, ώστε και οι άνθρωποι να μετέχουν περισσότερο στην Θεία λατρεία.
Καταλήγοντας ο Πρωτοσύγκελος ευχαρίστησε τους ομιλητές, ήτοι τον κ. Ιωάννη Τσιουρή, Αρχαιολόγο-Καθηγητή, τον κ. Δημήτρη Αλκλήφ και την κα Κατερίνα Κατσή, αμφότεροι επιστήμονες, συντηρητές και μέλη της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης "Παντοκράτωρ".
Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ακόμη ο Αιδεσιμολ. Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχ. Επίτροπος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος τόνισε και εκείνος με την σειρά του την σπουδαιότητα της καταγραφής, συντήρησης, αλλά και ψηφιοποίησης των ιερών κειμηλίων και δη στην Κέρκυρα, όπου η πολυπολιτισμικότητα είχε μέσα στους αιώνες θετικό πρόσημο, για τον λόγο ότι κέντρο της είχε την πίστη, σε αντίθεση με τον σημερινό πολυπολιτισμικό εκφυλισμό που στόχο έχει την εκρίζωση των ιδιαίτερων γνωρισμάτων κάθε λαού.
Ακολούθως τον λόγο πήρε ο κ. Ιωάννης Τσιουρής, Αρχαιολόγος-Καθηγητής ο οποίος στην εισήγησή του υπογράμμισε ότι η εκκλησιαστική συλλογή του ναού των Αγίων Πατέρων, αποτελεί την πιο σημαντική συλλογή φορητών εικόνων στο νησί, μέσα από την οποία μπορεί ο επισκέπτης, αλλά και ο μελετητής να παρακολουθήσει την πορεία της Ορθόδοξης ζωγραφικής και συγκεκριμένα από τον 14ο εως τον 19ο αιώνα. Μέσα στην συλλογή περιλαμβάνονται φορητές εικόνες από την βυζαντινή περίοδο, όπως λ.χ. η εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που χρονολογείται στο πρώτο μισό του 14ου αιώνα και εικόνες μερικών από τους μεγαλύτερους αγιογράφους του 16ου αιώνα όπως ο Μιχαήλ Δαμασκηνός. Οι εικόνες αυτές δεν προέρχονται μόνο από τον ναό των Αγίων Πατέρων, αλλά έχουν συγκεντρωθεί στον χώρο αυτό, από διάφορους ναούς, με σκοπό την προστασία και την  συντήρησή τους.
Εν συνεχεία μίλησε ο κ. Δημήτρης Αλκλήφ, ο οποίος αναφέρθηκε στην  Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση "Παντοκράτωρ", που ιδρύθηκε το 2015 και μετρά ήδη αρκετές συνεργασίες με εκκλησιαστικούς φορείς, Ιερές Μητροπόλεις, αλλά και με Μονές του Αγίου Όρους.
Τέλος τον λόγο πήρε η κα Κατερίνα Κατσή η οποία παρουσίασε τα βήματα  της καταγραφής και της ψηφιοποίησης των ιερών κειμηλίων σε έναν ναό. Στόχος της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης "Παντοκράτωρ", είναι η διατήρηση της παράδοσης και της ιστορικής μας μνήμης, που αποτελεί ιερό καθήκον των Χριστιανών. Υποχρέωση όλων, Ιερέων και επιστημόνων είναι να ενώσουν τις δυνάμεις τους, ώστε να δημιουργηθούν τα σωστά και γερά θεμέλια, για την διαφύλαξη των θησαυρών κάθε ναού, συνδυάζοντας την επιστημονική γνώση με τον σεβασμό προς τα ιερά κειμήλια και την παράδοσή τους στις επόμενες γενεές, πρόσθεσε κλείνοντας η κα Κατσή.











Ιερατική Σύναξη στην Ι.Μ. Κερκύρας

Την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο, Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας με θέμα : ”Τριώδιο και προετοιμασία για την Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Καταγραφή Εκκλησιαστικών Κειμηλίων παλαιών Ι. Ναών”.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, αφού ανέλυσε τον λόγο εις το “Πρόσεχε σεαυτῷ ” του Μεγάλου Βασιλείου, προέτρεψε τους πατέρες της τοπικής Εκκλησίας, όλως ιδιαιτέρως την περίοδο του Τριωδίου που διανύουμε, να εντείνουν την προσευχή τους, τον αυτοέλεγχό τους και τον εν γένει πνευματικό τους αγώνα. Η στάση ζωής των Ιερέων αποτελεί παράδειγμα ζωής για τους υπόλοιπους ανθρώπους, είτε προν μίμησην, είτε προς αποφυγήν, στις περιπτώσεις εκείνες που μετις πράξεις τους σκανδαλίζουν τους πιστούς. Και ο Κύριός μας είναι πολύ αυστηρός όσον αφορά τον σκανδαλισμό των ανθρώπων. Αλίμονο στον Ιερέα εκείνον που γίνεται αφορμή σκανδαλισμού για τον αδελφό του ! Ο Ιερέας πρέπει να προσέχει ιδιαίτερα, να έχει φόβο Θεού και παράλληλα ζήλο, ώστε να διακονήσει τις ψυχές που του ενεπιστεύθη ο Χριστός.
Επιπλέον ο κ. Νεκτάριος παρουσίασε στους πατέρες τις ξεκάθαρες θέσεις της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, σχετικά με το επίκαιρο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Η Αγία μας Εκκλησία δια μέσου των αιώνων υπήρξε μπροστάρισσα στους αγώνες του Έθνους μας. Είναι εκείνη που ως στοργική μητέρα, προειδοποιεί εγκαίρως για τους κινδύνους που απειλούν τα τέκνα Της. Για τον λόγο αυτό η Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων εξέδωσε ψήφισμα, αφενός για το Σκοπιανό και αφετέρου για την επιβολή ως αργίας της εορτής των Τριών Ιεραρχών, από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας.
Ακολουθεί το ψήφισμα :
ΨΗΦΙΣΜΑ

Οἱ Κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων οἱ ὁποῖοι συγκεντρωθήκαμε σήμερα Τετάρτη 31 Ἰανουαρίου 2018 στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως στήν τακτική Ἱερατική μας Σύναξη ὑπό τήν προεδρία τοῦ Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Νεκταρίου συζητήσαμε προβληματιζόμενοι ἰδιαιτέρως γιά δύο θέματα: τήν στάση μας ἔναντι τῆς ἀπόπειρας νά περιληφθεῖ ὁ ὅρος «Μακεδονία» στήν ὀνομασία τοῦ κράτους τῶν Σκοπίων καί στήν καθιέρωση ὡς ἀργίας τῆς ἡμέρας τῆς σχολικῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Κατόπιν τῆς συζητήσεως
Ἡ Ἱερατική μας Σύναξις ὁμοφώνως ἀποφασίζει:
1. Ἐκφράζει τήν ἀπόλυτη ἱκανοποίησή της γιά τήν ἐμμονή τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου στήν «ξεκάθαρη θέση Της» «περί τῆς μή ἀποδοχῆς ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ὅρου ,Μακεδονία’ ἤ παραγώγου του, ὡς συστατικοῦ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κράτους τῶν Σκοπίων, πού ἄλλωστε θά εἶχε ἐπιπτώσεις καί στήν ὀνομασία τῆς σχισματικῆς αὐτοαποκαλούμενης ἐκκλησίας τῆς ,Μακεδονίας’» (Δελτίον Τύπου Δ.Ι.Σ. τῆς 26-1-2018), καί ζητᾶ τόσο ἀπό τήν ἑλληνική κυβέρνηση ὅσο καί ἀπό ὅλα τά πολιτικά κόμματα νά ἀρθοῦν στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά ἀντισταθοῦν σέ ὁποιεσδήποτε πιέσεις, οἱ ὁποῖες θά δημιουργήσουν τετελεσμένα καί θά ἀποβοῦν σέ βάρος τῆς πατρίδας μας. Ἡ Μακεδονία εἶναι Ἑλλάδα. Ζητοῦμε ἀπό τήν ἑλληνική κυβέρνηση νά ἐκφράσει τό φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί νά ἀπαιτήσει τήν πλήρη καί ὁριστική ἀπάλειψη ἀπό τό Σύνταγμα τῆς γείτονος κάθε ἀλυτρωτικοῦ ὑπαινιγμοῦ, καθώς καί νά ἀπορρίψει κάθε εἴδους «σαλαμοποίηση» τοῦ ὅλου προβλήματος, δηλαδή χορήγηση στήν χώρα τῶν Σκοπίων ὀνόματος μέ τόν ὅρο «Μακεδονία» ἤ παράγωγό του καί εἰσδοχή τῆς χώρας τῶν Σκοπίων στό ΝΑΤΟ, μέ παραμερισμό τῆς ὁριστικῆς λύσης τοῦ προβλήματος γιά ἀργότερα.
2. Ὑπενθυμίζει τόν λόγο τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου καί ἐμμένει σ’ αὐτόν: «Ἡ Μακεδονία θά σώσει τήν Ἑλλάδα γιατί κάποια Ἑλλάδα ἀποφάσισε νά αὐτοκτονήσει. Καί ἡ Μακεδονία εἶναι αὐτή πού κρατᾶ ψηλά τά λάβαρα μέ τέτοιες ἱστορίες, ἀναμνήσεις. Μέ τήν ἱστορική μνήμη καθάρια. Χωρίς σκοπιμότητες. Χωρίς ὑπολογισμούς. Χωρίς ἔξωθεν ἐντολές. Χωρίς ὑπαγορεύσεις. Γι’ αὐτό καλό θά ἦταν ὅλοι οἱ Ἕλληνες νά ἔρχονται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν στήν Μακεδονία. Καί νά προσέχουν πού πατᾶνε γιατί σέ κάθε βῆμα μπορεῖ νά πατήσεις χῶμα ἱερό. Μπορεῖ νά πατήσεις ἕναν τάφο. Μπορεῖ νά πατήσεις ἕνα λείψανο. Εἶναι διάσπαρτος ὁ τόπος ἀπό θυσία. Αὐτή ἡ θυσία μᾶς δίνει ζωή. Αὐτή ἡ θυσία μᾶς συντηρεῖ. Καί εἶναι τό ἀντίδοτο τῆς παγκοσμιοποίησης πού θέλει ὅλα νά τά ἰσοπεδώσει. Νά μή μιλᾶμε γιά ἀγῶνες, νά μή μιλᾶμε γιά πολέμους, νά μή μιλᾶμε γιά θυσίες».
3. Ἐκφράζει τήν βαθύτατη λύπη της, διότι διά τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 120/23-1- 2018 ΦΕΚ, 3. ἄρθρ.2, παράγρ. 4β, ὁρίζεται ὡς ἡμέρα ἐκπαιδευτικῆς ἀργίας ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Τριῶν Ἱεραρχῶν, Προστατῶν τῆς Παιδείας, καθιερωθεῖσα ὡς ἑορτή τῆς Παιδείας ἀπό τόν 11ο αἰῶνα στό Βυζάντιο καί ἀπό τό 1842 ὑπό τῆς Συγκλήτου τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, σέ συνέχεια τῆς ἀντίστοιχης καθιερώσεως στήν Ἰόνιο Ἀκαδημία στήν Κέρκυρα. Ἡ καθιέρωσή της ὡς ἡμέρας ἀργίας συνεπάγεται παύση μαθημάτων, στέρηση τοῦ καθωρισμένου σχολικοῦ ἐκκλησιασμοῦ καί ματαίωση ἑορτίων ἐκδηλώσεων κατά τήν ἁγιώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς. Ἀναρωτιόμαστε λοιπόν ποιό μπορεῖ νά εἶναι τό νόημα τῆς ἀργίας αὐτῆς, ὅταν οἱ ἑορταζόμενοι ἅγιοι Οἰκουμενικοί Διδάσκαλοι δέν τιμῶνται μέ τόν σχολικό ἐκκλησιασμό, μέ πανηγυρικούς λόγους καί ἑόρτιες ἐκδηλώσεις; Ἀπευθύνουμε ἔκκληση πρός τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων νά ἐπαναφέρει τήν σχολική ἑορτή τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν εἰς τά μέχρι σήμερα ἰσχύσαντα καί νά μή συνεχίσει νά προκαλεῖ ζημιά στό ἦθος καί τήν παράδοση τῆς παιδείας μας.

Ακολούθως τον λόγο πήρε ο Πανοσιολ. Αρχιμ. Ιουστίνος Κωνσταντάς, Πρωτοσύγκελος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος και αναφέρθηκε σε θέματα που άπτονται της εύρυθμης λειτουργίας της τοπικής Εκκλησίας.
Εν συνεχεία  ομίλησε ο κ. Σπυρίδων Ανδριώτης, υπεύθυνος της νέας ιστοσελίδας της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος έκανε την παρουσίαση των νέων λειτουργιών στον Σεβασμιώτατο και στους πατέρες.
Τέλος έγινε η παρουσίαση της καταγραφής, συντήρησης και ψηφιοποίησης των ιερών κειμηλίων  του ιστορικού ναού των Αγίων Πατέρων στην πόλη της Κέρκυρας. Ομιλητές ήταν κατά χρονική ακολουθία ο κ. Ιωάννης Τσιουρής, Αρχαιλόγος-Καθηγητής, καθώς και ο κ. Δημήτριος Αλκλήφ και η κα Αικατερίνη Κατσή, μέλη της επιστημονικής ομάδος της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης "Παντοκράτωρ".
Συγκεκριμένα στον Ι.Ν. των Αγίων Πατέρων καταγράφηκαν : 193 φορητές εικόνες, 36 Λειτουργικά βιβλία, 76 Λειτουργικά Σκεύη, 30 Ιερά Άμφια και 21 αντικείμενα λαϊκής τέχνης(πόρπες, τάματα κλπ.).












ΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ


Τον μόνο που δεν μπορεί ο άνθρωπος να νικήσει είναι ο χρόνος. Όχι γιατί δεν μπορεί να τον νοηματοδοτήσει με την πίστη, τα λόγια και τα έργα του, αλλά γιατί ο καθένας μας έχει τον καιρό της εξόδου του από αυτόν. Οι υπόλοιποι βλέπουμε το πρόσωπο που φεύγει, αισθανόμαστε πιο φτωχοί με την απουσία του, εκτιμούμε το έργο του, αλλά και συνειδητοποιούμε ότι μόνο στον τρόπο της πίστης υπάρχει η υπέρβαση του χρόνου, η ήττα μετατρέπεται σε νίκη διά της κοινωνίας με τον Χριστό. Ο χρόνος βρίσκει το αληθινό περιεχόμενό του στην Εκκλησία. Και τα πρόσωπα διασώζονται είτε ως μνήμη, είτε ως νοσταλγία εντός της.
Πέρασαν δέκα χρόνια από την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Το διάστημα δίνει την ευκαιρία να αποτιμήσουμε με νηφαλιότητα τι του οφείλουμε όσοι μαθητεύσαμε, εμπνευστήκαμε, διακονήσαμε κοντά του, αλλά και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τους δρόμους που εκείνος χάραξε, ιδίως στην ποιμαντική των νέων.
Του οφείλουμε την ανυποχώρητη πίστη στον Χριστό που μας δίδαξε. Ότι ο Χριστός είναι η αρχή και το τέλος της ζωής μας, ότι είναι το Παν για μας, η πηγή της έμπνευσής μας, ο λόγος που ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε. Και τον Χριστό Τον βλέπουμε στα πρόσωπα των άλλων, αλλά και σε κάθε πτυχή της πορείας μας. Αυτός μας στηρίζει και γι’ Αυτόν μιλούμε. Αυτός μας τρέφει υπαρξιακά και Αυτός ζητάμε να γίνει η τροφή του κόσμου, με ελευθερία και όχι εξαναγκασμό.
Του οφείλουμε τον νεανικό ενθουσιασμό με τον οποίο προσέγγιζε όλους τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νεώτερους. Ο νέος βγάζει ζωή από μέσα του και χαίρεται να μοιράζεται αυτό που είναι με τους άλλους. Ακόμη και στις διαφορετικές απόψεις ο ενθουσιασμός κάνει τον άνθρωπο να θέλει να ακουστεί η γνώμη του, η αλήθειά του, όχι για να επικρατήσει εγωιστικά, αλλά για να δείξει ότι υπάρχει η δική του όψη ζωής που έχει κάτι να πει.
Του οφείλουμε την άδολο και νοσταλγικό πατριωτισμό, όχι μια στείρα εθνολατρία, αλλά την συγκίνηση να αισθάνεσαι Έλληνας, συνεχιστής μιας μοναδικής ιστορίας, παράδοσης, πολιτισμού, αξιών, ελπίδων, στηριγμένων και στο αίμα και στην θυσία και όχι μόνο στην θεωρία. Το να αισθάνεσαι Ευρωπαίος Έλληνας και όχι «ευρωλιγούρης», άρχοντας και όχι ζητιάνος. Ικανός να παρακολουθήσεις στην γλώσσα τους τούς Ευρωπαίους, χωρίς όμως να ξεπουλάς τα δικά σου γλωσσικά πρωτοτόκια
Του οφείλουμε τον ζήλο της ιεραποστολής. Την ανάγκη για ποιότητα και όχι την ραθυμία της επανάπαυσης. Το μέτρημα της Εκκλησίας όχι μόνο στην προοπτική της υλικής διακονίας των ανθρώπων, αλλά μέσα από τον διάλογο με όλες τις κοινωνικές ομάδες, από την γιαγιά που σταυροκοπιέται μέχρι τον υψηλής ευφυΐας επιστήμονα που αναζητεί την αλήθεια.
Του οφείλουμε το αίσθημα ότι στην Εκκλησία δεν μπορείς να είσαι ουραγός, αλλά ηγέτης. Ότι δεν κρύβεσαι, αλλά αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. Ότι δεν διασώζεις τα προνόμιά σου αφήνοντας τον κλήρο για τα δύσκολα στον επόμενο, αλλά παλεύεις με ό,τι συναντάς χωρίς φόβο.
Του οφείλουμε το χαμόγελο, την αφελότητα της καρδιάς, την υπομονή στις δοκιμασίες, την όρεξη για ζωή μέχρι το τέλος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος υπήρξε ο «ρομαντικός» ηγέτης που ήθελε την Εκκλησία να αφουγκράζεται την κοινωνία, να εκπληρώνει το χρέος τού αεί χωρίς να αφήνει το νυν. Ο καθένας ας κρίνει αν χρειαζόμαστε το παράδειγμά του.

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός
Δημοσιεύθηκε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»
Στο φύλλο της Τετάρτης 31 Ιανουαρίου 2018

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΣΤΟΝ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ


Την Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018 τελέστηκε στον Μητροπολιτικό ναό της Υ.Θ. Σπηλαιωτίσσης ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, για τους Τρεις Ιεράρχες, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου. Στην Θεία Λειτουργία προσήλθαν ο Περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων κ. Κώστας Γκούσης, οι μαθητές του Νηπιαγωγείου και Δημοτικού Σχολείου παλιάς πόλης, με τους δασκάλους τους,  αντιπροσωπείες του 4ου, 6ου και 7ου Γυμνασίου Κέρκυρας, με τους συνοδούς καθηγητές τους, καθώς επίσης και άλλα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας του νησιού.
Στον λόγο του ο Σεβασμιώτατος αφού εξέφρασε την μεγάλη του χαρά, αλλά  και συγκίνηση για την προσέλευση των μαθητών στην Θεία Λειτουργία, εξήρε το θάρρος που επέδειξαν οι δάσκαλοι και καθηγητές, αγνοώντας την επιβολή της αργίας από πλευράς Υπουργείου, για την ημέρα της εορτής των Τριών Ιεραρχών, η οποία εορτή ειρήσθω εν παρόδω έχει καθιερωθεί από τον 11ο αιώνα !
Επιπλέον ο κ. Νεκτάριος παίρνοντας αφορμή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, ζήτησε από τα παιδιά αφενός μεν το φως του Χριστού μας να το μεταλαμπαδεύουν στους υπόλοιπους ανθρώπους και αφετέρου να κρατούν μέσα στην καρδιά τους την αγάπη για την Ελλάδα μας, την ιστορία της και τον πολιτισμό της. Η πίστη στον Χριστό και η φιλοπατρία κράτησαν όρθιο το γένος μας, στο διάβα των αιώνων.
Καταλήγοντας ο Μητροπολίτης Κερκύρας ευχήθηκε στους μαθητές και στους  εκπαιδευτικούς, ο Κύριός μας δια πρεσβειών πάντων των Αγίων να δίδει φώτιση σε όλους.
Για  τους Τρεις Ιεράρχες και την προσφορά τους στην Παιδεία ομίλησε ο κ. Κωνσταντίνος Μουμούρης, φιλόλογος-καθηγητής στο 1ο Λύκειο Κερκύρας, ο οποίος και στηλίτευσε την πολεμική που δέχεται η Παιδεία των Ελλήνων τα τελευταία χρόνια.

Αξίζει να τονιστεί τέλος η μεγάλη προσέλευση των μαθητών στο Ποτήριον της Ζωής.















Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018

Εκδηλώση για τους Τρεις Ιεράρχες στην Ι.Μ. Κερκύρας




Το απόγευμα της Δευτέρας 29 Ιανουαρίου 2018 πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο της Ι.Μ. Κερκύρας, εκδήλωση για τους Τρεις Ιεράρχες, με την παρουσία πλήθους κόσμου.
Την εκδήλωση άνοιξε η Χορωδία της Σχολής Εκκλησιαστικής Μουσικής της Ι.Μ. Κερκύρας “Ο Άγιος Αρσένιος”, υπό την διεύθυνση του Πρωτοψάλτου κ. Γεωργίου Λαδοβρέχη, η οποία έψαλλε ύμνους, αφιερωμένους στους εορτάζοντες Τρεις Ιεράρχες.
Στον χαιρετισμό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος τόνισε ότι οι Τρεις Ιεράρχες είναι εκείνοι οι οποίοι όχι μόνο υπήρξαν διδάσκαλοι, αλλά διάνοιξαν τις οδούς για να φθάσουμε στην Θεογνωσία.  Δύο στοιχεία ξεχωρίζουν στην εποχή μας. Το πρώτο  έχει να κάνει με το απρόσωπον της εποχής και το δεύτερο είναι το προσωπείο. Από τη μια πλευρά δηλαδή ο σύγχρονος άνθρωπος περιορίζεται στο εγώ του, χωρίς να τον νοιάζει απολύτως ο αδελφός του και από την άλλη μεγάλη μερίδα των σύγχρονων κοινωνιών, για να φανούν τάχα εκσυγχρονιστές απορρίπτουν τόσο τις παραδόσεις τους, όσο και τον τρόπο ζωής των προηγούμενων γενεών ή δηλώνουν με κομπασμό ότι είναι ώρα να ξεπεράσουμε τους Πατέρες, το Άγιο Πνεύμα με άλλα λόγια, που ενέπνευσε και καθοδήγησε όλους τους Πατέρες της Πίστεώς μας.
Ακόμη ο κ. Νεκτάριος διατύπωσε μετά λύπης του ότι ακόμη και η εορτή των Τριών Ιεραρχών, η οποία καθιερώθηκε από τον 11ο κιόλας αιώνα, προϊόντος του χρόνου τείνει να καταργηθεί από τους κρατούντες, ως μέρος του γενικού σχεδιασμού εξαλείψεως όλων εκείνων των στοιχείων που συνθέτουν τον Ελληνικό κοινωνικό ιστό.
Καταλήγοντας ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε όλοι μας να ιχνηλατούμε στις οδούς που χάραξαν εν Αγίω Πνεύματι οι Τρεις Ιεράρχες και όχι να ακροβατούμε, έχοντας την ψευδή βεβαιότητα ότι μονάχα με τις δικές μας δυνάμεις θα μπορέσουμε να δώσουμε απαντήσεις στα υπαρξιακά μας προβλήματα.
Ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο Αιδεσιμολ. Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος επεσήμανε ότι στην εποχή μας ελάχιστα γνωρίζουμε για τους Τρεις Ιεράρχες και την συμβολή τους στην διαμόρφωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, καθώς σήμερα δεν μας ενδιαφέρει το ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά η χρησιμοθηρία και η πρακτικότητα. Έτσι, χωρίς να γίνεται ευθεία επίθεση στην γιορτή, την αφήνουμε να σβήσει σιγά-σιγά.
Οι Τρεις Ιεράρχες ήταν άνθρωποι κυριολεκτικά θεόπνευστοι. Γι’ αυτούς ο άνθρωπος είναι πρόσωπο ως υπόσταση πλασμένη από τον Τριαδικό Θεό κατ’ εικόνα Του και ομοίωσί Του. Σκοπός της ζωής μας είναι να γίνουμε θεούμενες υπάρξεις. Αν έχουμε αυτόν τον γενικό στόχο στην ζωή μας, τότε και στο εκπαιδευτικό σύστημα δεν θα περιοριστούμε στην γνώση, αλλά θα παλέψουμε για την γνώση του Θεού. Γι’ αυτό και η παιδεία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η μετάληψη της αγιότητας. "Ἡ παιδεία μετάληψις ἁγιότητος ἐστι" , λέει χαρακτηριστικά ο ιερός Χρυσόστομος. Αυτό σημαίνει ότι τελικά σκοπός της παιδείας δεν είναι απλώς η προσφορά γνώσεων, αλλά το ανθρώπινο πρόσωπο να βρει την οδό της αγιότητας, δηλαδή της γνώσης και της τιμής του Θεού, της αρετής και της κατά Θεόν διαγωγής, τουτέστιν της αγάπης και της αληθινής κοινωνίας, ώστε να ενεργοποιήσει την δυνατότητα του καθ’ ομοίωσιν.
Εδώ έρχεται το στοιχείο της προαίρεσης του μαθητή, με την έννοια της καλλιέργειας της δυνατότητας κριτικής πρόσληψης και της γνώσης και της ζωής, η οποία προϋποθέτει συναίσθηση της ελευθερίας που ο Θεός μας έχει δώσει. Με την καλλιέργεια της προαίρεσης, ενισχύεται η οδός προς το αγαθό. Ειδικότερα, ο δάσκαλος καλείται να εργαστεί στην καλλιέργεια της δίψας για γνώση και σοφία, την οποία μπορεί να εμφυσήσει στον μαθητή. Ταυτόχρονα, στην δίψα για κοινωνικότητα και αγάπη, αλλά και για δημιουργικότητα. Ο άνθρωπος δεν είναι προορισμένος, προγραμματισμένος. Μπορεί να λειτουργήσει με πρωτοτυπία και ελευθερία. Και έργο του δασκάλου είναι να βοηθήσει τον μαθητή να εργαστεί σ’ αυτή την προοπτική, να συναντήσει δηλαδή τον στοχασμό των Τριών Ιεραρχών.
Ο δάσκαλος χρειάζεται ο ίδιος να δημιουργήσει τις συνθήκες εκείνες, κατά τις οποίες όλοι οι μαθητές του θα προχωρήσουν σε συνάντηση με την αρετή και το ήθος, αλλά και σε συνάντηση μεταξύ τους. Η σχολική αίθουσα είναι κοινωνία συλλογικότητας. Ο δάσκαλος και οι μαθητές καλούνται να λειτουργήσουν ως οικογένεια, δηλαδή ως μία μικρή κοινότητα, στην οποία ο δάσκαλος θα θέσει τους στόχους της πορείας της, αφού λάβει υπ’ όψιν την ετερότητα του προσώπου του κάθε μαθητή.
Όλα αυτά μπορεί να φαντάζουν θεωρίες στην εποχή μας, στην οποία κυριαρχεί το πρακτικό και χρήσιμο από την μία του Διαφωτισμού, αλλά και η αυτο-ειδωλοποίηση του ανθρώπου στα πλαίσια της μετα-νεωτερικότητας. Ο άνθρωπος δεν θεωρεί τον εαυτό του εικόνα Θεού, αλλά αυτόνομη ύπαρξη, που υπάρχει όχι για να εκπληρώσει κάποιο σκοπό στη ζωή του που πηγάζει και από την συλλογικότητα στην οποία ανήκει, αλλά για να γίνει από μόνος του ευτυχισμένος.
Σκοπός στην πράξη του εκπαιδευτικού συστήματος, συνέχισε ο π. Θεμιστοκλής,  είναι να υπηρετήσει την κοινωνία στην οποία υφίσταται. Απουσιάζει από το εκπαιδευτικό σύστημα το όραμα για μια κοινωνία διαφορετική σε σχέση μ’ αυτή στην οποία ζούμε. Η γνώση έχει μετατραπεί σε πληροφορία, χωρίς ιεράρχηση του σημαντικού, και αυτό μεταφέρεται και στην καθημερινότητα της τάξης, αλλά και της σχολικής ζωής. Παράλληλα, το σχολείο παλαιότερα, παρότι κινούνταν σε αρκετά αυταρχικά πλαίσια, εντούτοις διέσωζε το στοιχείο της ιεραρχίας και του σεβασμού. Το σχολείο είχε πλαίσια και κανόνες, που λειτουργούσαν εν γνώσει όλων, ενώ σήμερα, η κοινωνία δείχνει ανοχή στην ανομία και μεταφέρει την ανοχή στο σχολείο, αρνούμενη να ζητήσει τον σεβασμό στα πρόσωπα. Επικρατεί σύγχυση, η οποία οδηγεί σε έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος από πλευράς του εκπαιδευτικού συστήματος για το πρόσωπο και για τη συλλογικότητα. Η παιδεία προσφέρει γνώσεις, αλλά δεν στέκεται στη γνώση για τον άνθρωπο.
Εξάλλου, επειδή οι πυρήνες της συλλογικότητας έχουν μετατραπεί σήμερα σε πανδοχεία, όπως η οικογένεια που είναι το πανδοχείο του ύπνου, της απόλαυσης και της κάλυψης των βιοτικών αναγκών και η Εκκλησία είναι το πανδοχείο της κάλυψης της θρησκευτικής ανάγκης και του θρησκευτικού καθήκοντος, της γιορτής που θα αναμοχλεύει μέσα μας το παρελθόν και θα κρατεί την σπίθα της ιστορίας αναμμένη, χωρίς όμως συλλογικότητα, το σχολείο μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, αν ξαναβρεί τον προσανατολισμό στο πρόσωπο με κέντρο το πρόσωπο του εκπαιδευτικού, του δασκάλου. Στη νοσηρότητα της εποχής μας ο δάσκαλος καλείται να αναλάβει ο ίδιος να μεταδώσει στους μαθητές του τόσο τις αξίες, όσο και την συλλογικότητα που θα οδηγήσουν τον άνθρωπο στο να θυμηθεί ότι είναι εικόνα Θεού και καλείται να πορευθεί στο καθ’ ομοίωσιν. Ότι είναι σπουδαίο να καλλιεργεί την προαίρεσή του, γιατί η ευτυχία βρίσκεται στη συνάντηση με το Θεό και τον συνάνθρωπο, στις γνήσιες διαπροσωπικές σχέσεις και όχι στα αγαθά, στις πληροφορίες, στα πάθη που βαφτίζονται δικαιώματα. Με το να μην σταματά τον καταρτισμό του. Με το να βιώνει τη διδασκαλία ως χαρά. Με το να μην υποκύπτει στη λογική ότι «κάνε όπως κάνουν όλοι», με το να βλέπει διακριτικά τα πρόσωπα των μαθητών του και να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον γι’ αυτούς και όχι μόνο για την σχολική τους πρόοδο. Και πρωτίστως, με την προσευχή του για τους μαθητές του.
Κλείνοντας ο π. Θεμιστοκλής τόνισε ότι ο στοχασμός, το βίωμα και οι παροτρύνσεις των Τριών Ιεραρχών αποτελούν οδοδείκτες μας στην ελπίδα να ξαναβρούμε στην παιδεία το ξεχασμένο μας πρόσωπο. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, «ας συνεισφέρει ο καθένας ό,τι μπορεί, άλλος λόγο που να είναι εύστοχος, άλλος την σιωπή όπου χρειάζεται, η οποία είναι ο καλύτερος λόγος. Άλλος να προσφέρει τη διδασκαλία που δεν έχει ψεγάδι και τη ζωή του που να μην αντιτίθεται στη διδασκαλία αυτή, και άλλος να προσφέρει την ακοή και αποδοχή των λόγων, με προθυμία και ευγνωμοσύνη».

Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυναν ο Αρχιεπίσκοπος των εν Κερκύρα Ρωμαιοκαθολικών Ιωάννης Σπιτέρης, ο Περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων κ. Κώστας Γκούσης, ο οποίος  αναφέρθηκε  ιδιαιτέρως στην ιερότητα της παιδείας και η πρόεδρος της Ένωσης Χριστιανών Επιστημόνων κα Ειρήνη Μαλαχά.
Να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκε οπτικοακουστικό υλικό αφιερωμένο στους Τρεις Ιεράρχες, από το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως.
Τέλος την εκδήλωση συντόνισε ο κ. Χρήστος Δεσύλλας Δρ. Ιστορίας-Θεολόγος και διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του Σεβασμιωτάτου.