Ο Κερκύρας Νεκτάριος στους Παξούς για την εορτή των Αποστόλων

 Η εορτή των πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, και των συν αυτοίς αγίων Γαίου και Κρήσπου, μαθητών του Αποστόλου Παύλου, εορτάστηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια στη νήσο των Παξών, και ιδιαίτερα στον ιερό ναό των Αγίων Αποστόλων παρά τον Γάιον, τη λεγομένη Χώρα των Παξών.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, μετέβη δια την κατ’ έτος εορτή του πολιούχου της Πόλεως Γαίου στους Παξούς, όπου χοροστάτησε, λειτούργησε και ομίλησε στην Πανηγυρική Θεία Λειτουργία.

Μετά του Σεβασμιωτάτου, συλλειτούργησαν οι αρχιμανδρίτες π. Νεκτάριος Ρούσσης και π. Ιεζεκιήλ Βλαχόπουλος, οι πρωτοπρεσβύτεροι π. Αθανάσιος Αρώνης και π. Ιωάννης Σαλβάνος και οι διάκονοι του Σεβασμιωτάτου, π. Ανδρέας και π. Δοσίθεος.

Ο Ιερός Ναός είναι του 17ου αιώνος, και η παράδοση των Παξών αναφέρει ότι ο Κορίνθιος μαθητής του Αποστόλου Παύλου Γάιος και ο Κρήσπος, κήρυξαν τον Χριστιανισμό στο νησί, καθώς και ότι ο Γάιος ή ο Κρήσπος τελείωσαν εκεί τη ζωή τους.

Από τον Γάιο έλαβε το όνομα της και η πρωτεύουσα του νησιού.

Αναφέρεται δε, ότι ο Γάιος είναι θαμμένος κάτω από το Άγιο βήμα του Ναού των Αγίων Αποστόλων.

Ο Σεβασμιώτατος στο κήρυγμα του, έλαβε αφορμή από την Προς Κορινθίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου, ο οποίος τρόπον τινά απολογείται για την μαρτυρική αποστολική ζωή του.Τα ναυάγια, τις φυλακές, τις εξορίες, τους ραβδισμούς και τους φυλακισμούς, για τα οποία μόνον μπορεί να καυχηθεί.

Ο Σεβασμιώτατος υπεγράμμισε στο εκκλησίασμα τι ήταν η ζωή των Αποστόλων που τους απέστειλε ο Κύριος μας, ο Ιησούς Χριστός, λέγοντάς τους μετά την Ανάσταση του, «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντας αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν»

Ο κάθε Απόστολος, επέλεξε ένα γεωγραφικό τμήμα της γνωστής τότε οικουμένης, προκειμένου να κηρύξει το Ευαγγέλιο.

Ο Απόστολος Πέτρος, πέραν της Παλαιστίνης, έφτασε μέχρι τη Ρώμη, όπου κήρυξε το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού αλλά και μαρτύρησε.

Ο Απόστολος Παύλος, αν και νεότερος των άλλων Αποστόλων, έλαβε την Αποστολική του διαδοχή, από τον ίδιο τον Ιησούν Χριστόν, όταν ηρπάγη εις τον τρίτον ουρανό και του απεκάλυψε όλα τα μυστήρια της θεότητος.

Ο Απόστολος των Εθνών Παύλος, ως πρότερον της μεταστροφής του, ήτο ζηλωτής των πατρώων παραδόσεών του, και μετά την μεταστροφή του εις Χριστόν, τον ίδιον ζήλον ή και περισσότερο, διέθεσε για να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Αναστάντος Ιησού Χριστού, δια την σωτηρία του ανθρωπίνου Γένους.

Είναι ο πρώτος Απόστολος, ο οποίος μετά το όραμα το οποίο είδε εις την Τρωάδα, τον μακεδόνα να τον προσκαλεί «διαβάς εις Δυτικήν Μακεδονίαν βοήθησον ημίν», επάτησε πρώτος το πόδι του επί Ευρωπαϊκού εδάφους.

Εμείς ιδιαίτερα ως Έλληνες, είμαστε ευγνώμονες στον Απόστολο των Εθνών, που δημιούργησε εν μέσω πολλών δυσκολιών και διωγμών, τις Εκκλησίες των Φιλίππων, των Θεσσαλονικέων, της Βεροίας, των Αθηνών, της Κορίνθου.

Το δυνατό κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, ήταν εκείνο που μπόρεσε να κάμψει του Φιλοσόφους των Αθηνών, ώστε εις τον Άρειο Πάγο να του πουν αυτοί οι Φιλόσοφοι να επαναλάβει το κήρυγμα του, για να μπορέσουν να αντιληφθούν το βάθος της διδασκαλίας του Αποστόλου, και να τον ακολουθήσει ο Διονύσιος Αρεοπαγίτης, ώστε να γίνει ο πρώτος Επίσκοπος Αθηνών, μετά την κατήχηση του από τον Απόστολο Παύλο.

Ευγνώμονες είμαστε και εμείς, η μεν Κέρκυρα να δεχθεί τους δύο μαθητάς του Αποστόλου Παύλου, Ιάσωνα και Σωσίπατρο, ώστε να θεμελιώσουν την Αποστολική Εκκλησία της Κέρκυρας, και των μαθητών του Αποστόλου Γαίου και Κρήσπου, ώστε να θεμελιώσουν την Εκκλησία των Παξών.

Η Ευγνωμοσύνη μας στους Αγίους Αποστόλους, από εμάς τους συγχρόνους Χριστιανούς, θα εκφραστεί εάν ανανεώσουμε το κήρυγμα των Αγίων Αποστόλων στη ζωή μας, και γίνουμε οι σύγχρονοι μαθητές των Αγίων Αποστόλων, στην ολοένα μεταβαλλόμενη εποχή στην οποία και ζούμε, ώστε να μη χάσουμε την πολύτιμη παρακαταθήκη της πίστεως εις τον Ιησούν Χριστόν.

ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

          

 Ένα από τα συγκλονιστικότερα κείμενα της παγκόσμιας γραμματείας είναι ο λόγος του Αποστόλου Παύλου στην Αθήνα, στην Πνύκα. Αφού περιδιάβηκε την πόλη, είδε τους βωμούς και τους ιερούς τόπους των Αθηναίων, ο Απόστολος των εθνών διαπίστωσε την ύπαρξη του βωμού με την επιγραφή: "στον άγνωστο Θεό". Πάνω σ' αυτή την παρατήρηση δόμησε την ομιλία του. Αν την διαβάσει κάποιος στις "Πράξεις των Αποστόλων" της Καινής Διαθήκης (κεφάλαιο 17), θα διαπιστώσει πόσο άγνωστος παραμένει για πολλούς, ακόμη και σήμερα, ο Θεός του Αποστόλου Παύλου, ο Θεός της πίστης μας.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σ'  αυτόν σε εκείνους που πιστεύουν στην τύχη και όχι στην πρόνοια. Σε όσους πιστεύουν σε μια ανώτερη δύναμη και όχι σε έναν Θεό που νοιάζεται προσωπικά για τον καθέναν.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δεν κατοικεί σε χειροποίητους ναούς, ούτε υπηρετείται από ανθρώπινα χέρια σαν να' χε ανάγκη, για όσους αναλαμβάνουν να γίνουν οι σωτήρες του Θεού, για όσους νομίζουν ότι θα πρέπει να επιβάλουν τα του Θεού με την βία στους ανθρώπους στο όνομα του Θεού.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που δημιούργησε από έναν άνθρωπο όλα τα έθνη των ανθρώπων, τους εγκατέστησε πάνω σ' όλη τη γη και όρισε πόσον καιρό θα υπάρχουν και μέσα σε ποια σύνορα θα κατοικούν, για όσους πιστεύουν ότι είμαστε υπάρξεις που κυβερνιόμαστε μόνο από τα ένστικτα και τις επιθυμίες μας, ότι εμείς διαφεντεύουμε τη ζωή μας και σκοπός μας είναι να επιβληθούμε σε όλους τους άλλους, ότι οι συνάνθρωποί μας δεν είναι πλησίον κι αδέρφια μας, διότι τάχα εμείς είμαστε ανώτεροι από εκείνους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που θέλησε να Τον αναζητούν και να προσπαθούν να Τον βρουν ψηλαφώντας στα σκοτάδια, αν και δεν βρίσκεται μακριά μας, για εκείνους που διαγράφουν την θρησκευτική πίστη από την δημόσια ζωή, που νομίζουν ότι μπορούν να ζούνε χωρίς νόημα Θεού, ότι θεός είναι μόνο ο εαυτός τους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός για εκείνους που έκαναν θεό τους το χρήμα, τα είδωλα, τις πέτρινες καρδιές, την φαντασία τους.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που ζητά μετάνοια από εμάς, αλλαγή ζωής δηλαδή, αγάπη, ταπείνωση συγχώρηση, για εκείνους που βλέπουν τον κόσμο με κριτήριο το δίκιο και το δικαίωμά τους, το εγώ δηλαδή που δεν κάνει στην άκρη, που δεν νιώθει ότι σφάλλει, που δεν χωρά μέσα στην Εκκλησία ως σώμα Χριστού, αλλά μετρά τη ζωή φαρισαϊκά.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που θα κρίνει την οικουμένη με δικαιοσύνη, για εκείνους που έχουν μάθει να κατακρίνουν τον άλλον διότι δεν είναι όπως τον θέλουν, που έχουν κόψει και ράψει τον Θεό στα μέτρα τους και δεν θέλουν να κάνουν ούτε ένα βηματάκι προς Αυτόν.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που αναστήθηκε από τους νεκρούς, για εκείνους που θέλουν τον άνθρωπο υποταγμένο στον χρόνο, που είναι βέβαιοι για  το μεταθανάτιο μηδέν και τίποτα, που θεοποιούν μόνο την λογική τους, κι αυτή εκεί που τους συμφέρει.

                Άγνωστος είναι ο Θεός που μας έχει αφήσει τη φωνή του μέσα από τους αγίους Του, μέσα από το κοίταγμά μας στα μάτια του διπλανού μας, που περιμένει με αγκαλιά ανοιχτή, όπως ο πατέρας το παιδί που δεν νιώθει την αγάπη.

                Αυτού του άγνωστου Θεού πάντως "δική Του είμαστε και θα είμαστε γενιά". 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην "Ορθόδοξη Αλήθεια"

στο φύλλο της Τετάρτης 28 Ιουνίου 2023

Χειροτονία Διακόνου στο ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος Κέρκυρας

 Την Γ΄ Κυριακή του Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στο Ιερό Προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος, στη Νήσο της Κέρκυρας.

Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος χειροτόνησε στον α΄ βαθμό της ιεροσύνης, τον μοναχόν Ιάκωβο της Ιεράς Μονής Κυράς των Αγγέλων Λευκίμμης, καταγόμενο εκ Ρωσίας.

Κατά την προσφώνηση του ο κ. Νεκτάριος, υπογράμμισε στο νέο διάκονο τρεις βασικές αλήθειες γύρω από την ζωή του ως νέου ιερομονάχου, ο οποίος εγκαταβιεί και διακονεί εντός της μονής.

Πρώτη αλήθεια είναι η διαφύλαξη όλων των μοναχικών υποσχέσεων που υποσχέθηκε πλέον των εικοσιπέντε ετών όταν αφιερώθηκε ως μοναχός στο αγιώνυμον όρος, και συνέχισε αυτή του την αφιέρωση εντός της Ιεράς Μονής Υπεραγίας Θεοτόκου, κυράς των Αγγέλων. Και αυτές οι υποσχέσεις επ’ ουδενί αναιρούνται με την λήψη της ιεροσύνης. Η Ακτημοσύνη, η παρθενία-εγκράτεια και η πτωχεία, είναι αρετές οι οποίες δεν κοσμούν μόνον τον μοναχό, αλλά ιδιαίτερα εξυψώνουν τον ιερομόναχο.

Δεύτερη Αλήθεια είναι η αμεριμνησία μέσα στην πολύβουη κοινωνία την οποία ζούμε. Ένας ιερομόναχος οφείλει να ζει χωρίς βιοτικές μέριμνες. Η μοναδική μέριμνα ενός ιερομονάχου είναι το πώς θα αγαπά ολοκληρωτικά και ειλικρινά τον Ιησούν Χριστόν, την Εκκλησία του Θεού, και όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος «ὁ ἄγαμος μεριμνᾷ τὰ τοῦ Κυρίου, πῶς ἀρέσει τῷ Κυρίῳ»

Και η τρίτη αλήθεια είναι η διαρκής προσευχή, και εν προκειμένω για ένα μοναχό –ιερομόναχο, η αδιάλειπτη προσευχή είναι εκείνη η οποία ελκύει την Χάριν του Θεού, όχι μόνο στη ψυχή και την καρδιά του, αλλά σε όλο το είναι του. 

Όταν ένας κληρικός είναι γεμάτος από την Θεία Χάριν, αυτή αντανακλάται και στους ανθρώπους, οι οποίοι τον πλησιάζουν. 

Ο κ. Νεκτάριος κλείνοντας την πατρική του προσφώνηση προς τον π. Ιάκωβο, τόνισε πως στην ζωή την ιερατική και ιδιαίτερα στη μοναχική πολιτεία, πρέσβειρα είναι η Παναγία, της οποία την Ιερά μονή διακονεί ο νεοχειροτονούμενος, είναι ο άγιος Σπυρίδωνας, η απαντοχή μας και ο προστάτης μας, είναι οι άγιοι Απόστολοι Ιάσωνας και Σωσίπατρος, οι οποίοι πάντοτε θα του υπενθυμίζουν την ευθύνη της Αποστολικότητος και του κηρύγματος, αλλά και της διδασκαλίας του Ευαγγελίου στους ανθρώπους.

2023-06-25 ΚΥΡΙΑΚΉ Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Νέο Ησυχαστήριο στην άκρη της Ελλάδος από την Μητρόπολη Κερκύρας

Στο βορειοδυτικότερο άκρον της Ελλάδος, στη Νήσο των Οθωνών, που ανήκει στο σύμπλεγμα των Διαποντίων Νήσων, περιόδευσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, από την παρελθούσα Πέμπτη έως και σήμερα Σάββατο, όπου και εγκαινίασε το νεοανεγερθέντα ιερό Ναό, επ’ ονόματι των νεοκαταταγέντων οσίων αγιορειτών πατέρων, Οσίου Ιωσήφ του Σπηλαιώτου και Οσίου Εφραίμ του Κατουνακιώτου.

 Στο υπό ίδρυσιν ιερόν ησυχαστήριον, όπου και εγκαινιάστηκε ο ως άνω ιερός ναός, ο Σεβασμιώτατος εγκατέστησε δύο πατέρες, τον αρχιμ. π. Ιωσήφ μετά του υποτακτικού του, ο οποίος και διαποιμαίνει το νησί των Οθωνών.

Η τοπική Εκκλησία ιδιαίτερα φροντίζει αυτά τα Διαπόντια Νησιά, με την ποιμαντική μέριμνα και φροντίδα της, διότι είναι τα σύνορα της Πατρίδας μας, και αξίζει κάθε τιμή στους λιγοστούς κατοίκους, και των τριών Διαποντίων Νήσων.

Την Παρασκευή εσπέρας, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τον εσπερινό των εγκαινίων, κομίζοντας τα ιερά λείψανα των οσιάθλων πατέρων, των μαρτυρησάντων εν τω όρει των Αμώμων, τα οποία και κατετέθησαν εις την Αγίαν Τράπεζαν. 

Ομοίως μετέφερε και αποτμήματα ιερών λειψάνων του Οσίου Ιωσήφ και Οσίου Εφραίμ, εντός ιεράς λειψανοθήκης, τα οποία εδωρήθησαν εις το ιερόν ησυχαστήριον, προς ευλογίαν.

Σήμερα Σάββατο, μνήμη του Γενεθλίου του Τιμίου Προδρόμου, ετελέσθησαν τα ιερά εγκαίνια με τον καθαγιασμό της Αγίας Τραπέζης αλλά και ολοκλήρου του Ιερού Ναού, επικαλούμενος την χάρη του Αγίου Πνεύματος, ούτως ώστε ο ιερός ναός να καταστεί ουρανομήκης.

Πλέον, το ανέσπερον φως της τρισιλίου Θεότητος θα παραμένει εσαεί, φωτίζοντας και καθαίροντας τις ψυχές και τις καρδιές των προσερχομένων μοναχών αλλά και προσκυνητών, προκειμένου να γίνονται μέτοχοι της Θείας Ευχαριστίας και των ιερών μυστηρίων.

Κατά την διάρκεια των εγκαινίων, ο Σεβασμιώτατος εξηγούσε τα τελούμενα στους παρισταμένους ανθρώπους, προκειμένου να κατανοούν αυτά τα οποία τελούνται. Στη συνέχεια, μετά τον εγκαινιασμόν, τελέσθηκε και η πρώτη Θεία Λειτουργία στο νέο θυσιαστήριο.

Στην σύντομη ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος ομίλησε περί της σημασίας και την έννοια της καθιερώσεως του ιερού θυσιαστηρίου, για τους δύο αγίους οι οποίοι πλέον θα τιμώνται στον ιερό ναό, και για την έννοιαν της ασκητικής και νηπτικής ζωής, η οποία συμφιλιώνει τον πεπτωκότα άνθρωπο με τον θεό.

Και τέλος αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Τιμίου Προδρόμου, Προφήτου και Βαπτιστού Ιωάννου, ο οποίος στην εποχή του, εθεωρήθη από τους ανθρώπους ως μια ακραία φωνή, που άφησε τα εγκόσμια και την καθημερινότητα , φεύγοντας στην έρημο, καλώντας τους ανθρώπους σε μετάνοια. 

Ο ίδιος έβλεπε την κατρακύλα της ανθρωπότητας, και την αποστασία του λαού από τον Θεό Πατέρα.

Ήταν όντως για την εποχή του ανερμήνευτη η στάση του Τιμίου Προδρόμου, και το κήρυγμα του για τους ανθρώπους ήταν ίσως ακραίο, πλην όμως αληθινό.

Στην εποχή μας τον Τίμιο Πρόδρομο, ιδιαιτέρως οι μοναχοί στα μοναστήρια τιμούν και σέβονται, και τον θεωρούν ως ερημίτην αγονιζόμενο κατά της αμαρτίας και του πειρασμού.

 Ίσως αυτή η φωνή η Προδρομική, να είναι ιδιαιτέρως απαραίτητη και επίκαιρη για τη σύγχρονη εποχή, με το νέο κατρακύλισμα της ανθρωπότητας, για να αναταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα.

Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στους νέους Πατέρες, τους οποίους και εγκατέστησε, και έχουν το ησυχαστικό πνεύμα και την διάθεση για προσευχή, να αντιγράψουν στην πορεία της ζωής τους, τόσο την ακραιφνή ζωή του Τιμίου Προδρόμου όσο και την βίαν στην ζωή τους, την οποία εδίδαξαν οι όσιοι Ιωσήφ και Εφραίμ.

Αυτή η βία η πνευματική είναι απαραίτητη για τον καθένα μας, καθώς στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, λέγει πως «Η Βασιλεία των Ουρανών βιάζεται και βιασταί αρπάζουσιν αυτήν». 

Ο Σεβασμιώτατος κ. Νεκτάριος, ευχαρίστησε για την παρουσία τους τον αντιδήμαρχο Κερκύρας, όλους τους τοπικούς παράγοντες, και ιδιαίτερα τους κατοίκους των Οθωνών, οι οποίοι συμπαρίστανται στο έργο της τοπικής Εκκλησίας, και εκφράζουν την ευγνωμοσύνη τους για την παρουσία του ταπεινού ιερομονάχου π. Ιωσήφ μετά της συνοδείας του. 

Ειρήσθω δε , ότι ο π. Ιωσήφ είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής της Τυφλίδος Γεωργίας απ΄ όπου και κατάγεται.

Να αναφερθεί, πως το ως άνω έργον, έγινε εκ βάθρων με την προσωπική φροντίδα και μέριμνα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. Νεκταρίου, ιδίοις κόποις και αναλώμασι. Η δε παρουσία του στα διαπόντια νησιά είναι τακτική, και η μέριμνα του αδιάκοπη.

Ο Απόστολος Κυριακής Γ´ Ματθαίου 25-6-2023 (Ρωμ. ε΄ 1-10)

Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Γ´ Ματθαίου

Αδελφοί, δικαιωθέντες ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. Οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος Ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν.

Ἒτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. Μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. Συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. Πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι’ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. Εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.

Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής Γ´ Ματθαίου

Αδελφοί, ἀφοῦ ὁ Θεός μᾶς ἔσωσε ἐπειδή πιστέψαμε, οἱ σχέσεις μας μ΄ αὐτόν ἀποκαταστάθηκαν μέ τή μεσολάβηση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτός μᾶς ὁδήγησε μέ τήν πίστη στό χῶρο αὐτῆς τῆς χάρης τοῦ Θεοῦ, στήν ὁποία εἴμαστε στερεωμένοι, καί καυχόμαστε γιά τήν ἐλπίδα τῆς συμμετοχῆς μας στή δόξα τοῦ Θεοῦ. Μά δέ σταματᾶ ἐκεῖ ἡ καύχησή μας· καυχόμαστε ἀκόμα καί στίς δοκιμασίες, γιατί ξέρουμε καλά πώς οἱ δοκιμασίες ὁδηγοῦν στήν ὑπομονή, ἡ ὑπομονή στό δοκιμασμένο χαρακτήρα, κι ὁ δοκιμασμένος χαρακτήρας στήν ἐλπίδα. Κι ἡ ἐλπίδα τελικά δέν ἀπογοητεύει. Μαρτυρεῖ γι΄ αὐτό ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ὁποία τό Ἅγιο Πνεῦμα πού μᾶς δόθηκε, γέμισε καί ξεχείλισε τίς καρδιές μας.

Γιατί ὁ Χριστός, παρ΄ ὅλο πού ἤμασταν ἀκόμη ἀνίκανοι νά κάνουμε τό καλό, πέθανε γιά μᾶς, τούς ἀσεβεῖς ἀνθρώπους, στόν προκαθορισμένο καιρό. Δύσκολα θά ΄δινε κανείς τή ζωή του ἀκόμα καί γιά ἕνα δίκαιο ἄνθρωπο. Ἴσως ἀποφάσιζε κανείς νά πεθάνει γιά κάποιον καλό ἄνθρωπο. Ὁ Θεός ὅμως ξεπερνώντας αὐτά τά ὅρια ἔδειξε τήν ἀγάπη του γιά μᾶς, γιατί ἐνῶ ἐμεῖς ζούσαμε ἀκόμα στήν ἁμαρτία, ὁ Χριστός ἔδωσε τή ζωή του γιά μᾶς. Τώρα, λοιπόν, ἀφοῦ ὁ Θεός μᾶς ἀπάλλαξε ἀπό τήν καταδίκη, μέ τή μεσολάβηση τοῦ σταυρικοῦ θανάτου τοῦ Χριστοῦ, πολύ περισσότερο ὁ ἴδιος θά μᾶς σώσει κι ἀπό τή μέλλουσα ὀργή. Παρ΄ ὅτι ἤμασταν ἐχθροί μέ τό Θεό, μᾶς συμφιλίωσε μαζί του ὁ σταυρικός θάνατος τοῦ Υἱοῦ του· πολύ περισσότερο τώρα πού συμφιλιωθήκαμε, ἡ ζωή του θά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία.

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής Γ´ Ματθαίου (Ματθ. στ΄ 22-33)

Το Ευαγγέλιο Κυριακής Γ´ Ματθαίου 25-6-2023

Εἶπεν ὁ Κύριος· ῾Ο λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ἐὰν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἔσται· ἐὰν δὲ ὁ ὀφθαλμός σου πονηρὸς ᾖ, ὅλον τὸ σῶμά σου σκοτεινὸν ἔσται. εἰ οὖν τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστί, τὸ σκότος πόσον; Οὐδεὶς δύναται δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· ἢ γὰρ τὸν ἕνα μισήσει καὶ τὸν ἕτερον ἀγαπήσει, ἢ ἑνὸς ἀνθέξεται καὶ τοῦ ἑτέρου καταφρονήσει. οὐ δύνασθε Θεῷ δουλεύειν καὶ μαμωνᾷ.

Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα;

καὶ περὶ ἐνδύματος τί μεριμνᾶτε; καταμάθετε τὰ κρίνα τοῦ ἀγροῦ πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. Εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν, οὐ πολλῷ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι;

μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

Απόδοση σε νεολληνική το Ευαγγέλιο Κυριακής Γ´ Ματθαίου

Είπε ο Κύριος: Το λυχνάρι του σώματος είναι το μάτι. Συνεπώς, αν το μάτι σου είναι απονήρευτο, ολόκληρο το σώμα σου θα είναι φωτεινό. Αν όμως το μάτι σου είναι πονηρό, τότε όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. Αν, λοιπόν, το φως που υπάρχει μέσα σου είναι σκοτάδι, πόσο χειρότερο θα είναι το σκοτάδι; Κανένας δεν μπορεί να υπηρετεί δύο κυρίους, γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλο ή θα προσηλωθεί στον ένα και θα καταφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να υπηρετείτε και το Θεό και το Μαμωνά.

Γι’ αυτό σας λέω, μην ανησυχείτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε, ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Δεν είναι μήπως η ζωή πολυτιμότερη από την τροφή και το σώμα από τα ρούχα; Παρατηρήστε τα πουλιά του ουρανού που δε σπέρνουν, ούτε θερίζουν, ούτε συνάζουν σε αποθήκες, όμως ο Πατέρας σας ο ουράνιος τα τρέφει. Εσείς δε διαφέρετε πολύ περισσότερο απ’ αυτά; Αλλά και ποιος από σας μπορεί, με το να ανησυχεί, να προσθέσει έστω και λίγα εκατοστά στη διάρκεια της ζωής του;

Και για ρούχα τι ανησυχείτε; Παρατηρήστε προσεκτικά τα κρίνα στην εξοχή και μάθετε πώς μεγαλώνουν. Ούτε κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Κι όμως, σας λέω, ούτε ο Σολομών με όλη του τη δόξα, δεν ντυνόταν σαν ένα απ’ αυτά. Κι αν της εξοχής το χορτάρι, που σήμερα υπάρχει κι αύριο πετιέται στο φούρνο, ο Θεός το ντύνει έτσι, δε θα ντύσει πολύ περισσότερο εσάς, ολιγόπιστοι;

Μην ανησυχείτε, λοιπόν, λέγοντας τι θα φάμε ή τι θα πιούμε ή τι θα ντυθούμε άλλωστε όλα αυτά τα επιδιώκουν οι ειδωλολάτρες επειδή ξέρει ο Πατέρας σας ο ουράνιος ότι όλα αυτά τα χρειάζεστε. Αντίθετα, να ζητάτε πρώτα τη βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του, κι όλα αυτά θα σας προστεθούν.

2023-06-24 ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ Γ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ

Στην αυλή του Ιδρύματος Χρονίως Πασχόντων Η ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ έγινε το απόγευμα της Τετάρτης 21 Ιουνίου 2023 η καλοκαιρινή γιορτή του Βρεφονηπιακού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας ΕΛΕΝΗ ΜΠΕΛΛΟΥ. Κατ' αυτήν, τα νήπια και τα παιδιά 2,5 έως 4,5 ετών που συμμετέχουν στα προγράμματα του σταθμού ετοίμασαν και παρουσίασαν ένα πρόγραμμα αφιερωμένο στη γειτονιά του παππού και της γιαγιάς, με ρετρό τραγούδια, καντάδες και μουσικοκινητικό πρόγραμμα που έφερε όλους, κυρίως τους μεγαλύτερους, στη συγκίνηση της ανάμνησης της παιδικής τους ηλικίας. Οι γονείς που κατέκλυσαν τον χώρο θυμήθηκαν τα αλφαβητάρια και τις ποδιές, τα παιδικά παιχνίδια με τους ντενεκέδες, τα παιδιkά τραγούδια που τόσο έχουν λείψει από τους καιρούς μας και τα παιχνίδια της γειτονιάς και της κοινότητας που δεν ήταν στηριγμένα στην εικόνα και στην οθόνη, αλλά στην φυσική συμμετοχή των παιδιών. Όμορφη στιγμή ήταν όταν οι ηλικιωμένοι που φιλοξενούνται στο Ίδρυμα και ήταν κι αυτοί στην αυλοί, τραγούδησαν μία παραδοσιακή καντάδα, μετέχοντας στο πανηγύρι των παιδιών.

Χαρούμενος και συγκινημένος μαζί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος παρακολούθησε τη γιορτή με τους στενούς του συνεργάτες, επαίνεσε την διευθύντρια κ. Βασιλική Όμπαλη και τις παιδαγωγούς του σταθμού, ενώ προσφωνώντας τους γονείς τόνισε πως η Εκκλησία διατηρεί ζωντανή τη μνήμη της παράδοσης, την χαρά του ανθρώπινου προσώπου, καθώς εφαρμόζει τον λόγο του Χριστού να γινόμαστε όπως τα παιδιά, στην καθαρότητα της καρδιάς, στην αγάπη και την επικοινωνία. Τόνισε ακόμα πως παρότι η Εκκλησία συκοφαντείται, εντούτοις η ίδια θα συνεχίσει να παρέχει στην νέα γενιά ακέραιο τον λόγο και το βίωμα του Ευαγγελίου. Ο ίδιος εξέφρασε τη συγκίνησή του διότι ως πνευματικός πατέρας βλέπει τα έκγονά του να προχωρούνε και να σπείρεται καρπός πολύς μέσα από το νεανικό έργο της Εκκλησίας, πτυχή του οποίου είναι και ο Βρεφονηπιακός Σταθμός. "Είναι ωραίο που με κάνατε κι εμένα παιδί", είπε προς τα παιδιά ο κ. Νεκτάριος και έδωσε σε αυτά μικρές ευλογίες.

Ο Βρεφονηπιακός Σταθμός θα συνεχίσει την λειτουργία του όλο το καλοκαίρι, με παιδαγωγία και αγάπη για τα παιδιά στις σύγχρονες εγκαταστάσεις της τοπικής Εκκλησίας στην περιοχή ΠΛΑΤΥΤΕΡΑ.

Ο Μητροπολίτης Κερκύρας Νεκτάριος στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου

  Την Κυριακή Β Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, επισκέφθηκε την ιδιαίτερη πατρίδα του τον Βόλο, και λειτούργησε με την συγκατάθεση του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Βόλου, όπου επί πολλών ετών διηκόνησε την ενορία ως πνευματικός προϊστάμενος και ιεροκήρυξ.

Στον κατάμεστο ιερό ναό, ο κ. Νεκτάριος απευθυνόμενος στους πιστούς, έλαβε αφορμή από το Αποστολικό ανάγνωσμα του Αποστόλου Παύλου προς τους Ρωμαίους, και αναφέρθηκε σε δύο ζητήματα τα οποία έχουν αμεσότητα με τον αγώνα τον πνευματικό του καθενός Χριστιανού.

Το πρώτο είναι η υπόθεσις της κρίσης των ανθρώπων, όπου θα υποστούμε όλοι μας, διότι ο Θεός είναι εκείνος ο οποίος ετάζει καρδίας και νεφρούς των ανθρώπων. 

Και το δεύτερο είναι η συνείδησις, ο εν ημίν άγραφος Νόμος του Θεού.

Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι κατά την ημέρα της κρίσεως θα δούμε μεγάλες εκπλήξεις, διότι κατ’ αυτήν ο Θεός θα κρίνει τα κρύφια της καρδίας μας, τους λογισμούς, τις επιθυμίες, τις πράξεις και την πρόθεση των πράξεων μας.

Ιδιαίτερα δε, κάνει μνείαν προς τους Ρωμαίους ότι υπάρχουν πολλοί εθνικοί-ειδωλολάτρες, οι οποίοι δεν γνωρίζουν το νόμο του Θεού, όπως τον γνωρίζουν οι Ιουδαίοι οι οποίοι τον έλαβαν δια Μωυσέως, αλλά η συμπεριφορά αυτών των εθνικών πολλές φορές, είναι καλύτερη από την στάση των γνωριζόντων των νόμων του Θεού.

Ο Θεός θα μας κρίνει σύμφωνα με την ποσότητα της χάριτος την οποία έδωσε στον καθένα.

Επομένως, εκείνος ο οποίος δια της πίστεως και της αγάπης και του πνευματικού αγώνος του, αυτή την χάρη του Θεού, την διατήρησε και την επαύξησε, με την ποσότητα και την ποιότητα της προσευχής του, θα έχει λιγότερη ευθύνη από εκείνους, οι οποίοι αθέτησαν ή έχασαν αυτή την χάρη του Θεού.

Οι δωρεές του Θεού, είναι μεγάλη ευλογία, αλλά είναι και μεγάλη ευθύνη και σταυρός για να τις διατηρήσουμε. 

Δημιουργώντας μας ο Θεός κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του, δημιούργησε ξεχωριστά τον καθένα μας, έχοντας ιδιαίτερα χαρίσματα και ιδίαν συνείδησιν ο καθένας μας.

Ταυτόχρονα έθεσε στην ψυχή και την καρδιά μας ένα φως, το οποίο προσλαμβάνει την δύναμη του και την φωτεινότητα του εκ του Θεϊκού φωτός.

Έτσι, αυτό αναφέρεται στην συνείδηση που έχει ο καθένας μας, και εκείνος που αγωνίζεται να διατηρήσει το φως της συνείδησης του, εντονότερο και φωτεινότερο, λάμπει τη συνείδηση του από το φως του Θεού. Εκείνος όμως ο οποίος δεν κράτησε αναμμένο αυτό το φως της συνείδησης με την παράβαση και την αθέτηση των εντολών του Θεού, δεν μπορεί να δεχθεί, το θεϊκό φως.

Και τότε η συνείδησις του, γίνεται σκοτεινή. Κατά την ημέρα της κρίσεως, η καθαρή συνείδησις θα είναι εκείνη η οποία θα συμμαρτυρήσει στον Θεό για τους αγαθούς λογισμούς ή για το αντίθετο.

Υπάρχουν τριών ειδών λογισμοί, οι μεν είναι εκείνοι οι οποίοι προέρχονται από τον Θεό, και είναι αγαθοί αυτοί οι λογισμοί. Είναι οι λογισμοί της Αγάπης για τον Θεό και τον συνάνθρωπο, είναι οι λογισμοί της ακακίας, είναι οι λογισμοί της απαθείας.

Ένα δεύτερο είδος λογισμών είναι οι φυσικοί λογισμοί. Αυτοί που προέρχονται από τα φυσικά γεγονότα της ζωής μας. Παραδείγματος χάριν, οι λογισμοί της πείνας, της νύστας, του κόπου και της ασθένειας.

Το τρίτο είδος των λογισμών είναι εκείνοι οι οποίοι προέρχονται από τον πειρασμό. Είναι οι δαιμονικοί λογισμοί. Όταν ο άνθρωπος είναι ανοχύρωτος πνευματικά, τότε είναι επιδεκτικός στους λογισμούς της κακίας, του μίσους, της πλεονεξίας, της πορνείας κ.ο.κ.

Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε στο εκκλησίασμα, πως η συνείδηση μας σήμερα δυστυχώς, έχει διαμορφωθεί και έχει επηρεασθεί από μια μερίδα ισχυρά, η οποία ανθίσταται στην πίστη του Θεού και στην παρουσία Του.

Και τεχνηέντως έχει διαμορφώσει την συνείδηση των συγχρόνων ανθρώπων, είτε με την λεγομένη τεχνητή νοημοσύνη, είτε με το πρόσχημα του εκφοβισμού των πανδημιών, των ασθενειών και της φτώχειας, κάνοντας τους λαούς να είναι πειθήνια όργανα σκοτεινών κέντρων, και υποταγμένους σ’ αυτά τα σκοτεινά κέντρα.

Ζήτησε λοιπόν από τους ανθρώπους να προσπαθήσουμε να αφυπνίσουμε τη συνείδηση μας. Να κοιτάξουμε το πρόσωπο του αληθινού Θεού, την αγάπη τη Σταυρική την οποία μας περιέλαβε, και να ανακτήσουμε τα ιδεώδη και τις αξίες, τις οποίες απεμπολήσαμε με το πρόσχημα της προόδου της νέας εποχής, στην οποία μας εισήγαγαν.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος κ. Νεκτάριος, ευχήθηκε καλό καλοκαίρι στους ανθρώπους, και εξέφρασε τη χαρά του, για την ανανέωση των πνευματικών σχέσεων με τους ανθρώπους τους οποίους ξεκίνησε την ιερατική του ζωή.

Ευχαρίστησε τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, που του έδωσε την ευλογία να λειτουργήσει στο περικαλλή ναό, τον προϊστάμενο του ιερού ναού αρχιμ. Καλλίνικο Γεωργακόπουλο, και τους εφημερίους, με ιδιαίτερη αναφορά στον πρωτ. π. Απόστολο Θάνο, με τον οποίο συνυπήρξαν πρεσβύτεροι.