Translate

Σάββατο 29 Απριλίου 2023

Η Αποστολική Μητρόπολη της Κέρκυρας εόρτασε τους Αγίους Αποστόλους της

 Σήμερα, 29 Απριλίου 2023, εορτή των αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου, των θεμελιωτών της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κέρκυρας, και της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Κερκύρας και των συν αυτή επτά μαρτύρων, των εν Κερκύρας μαρτυρησάντων, εόρτασε σήμερα η τοπική μας Εκκλησία.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, λειτούργησε και ομίλησε στον ιστορικό ιερό Ναό των Αγίων Ιάσονος και Σωσιπάτρου του 11ου αιώνος, όπου είναι και οι τάφοι των Αγίων Αποστόλων.

Κατά την Θεία Λειτουργία, ο ναός και το προαύλιο του ιερού ναού ήταν υπερπλήρης πιστών. Παρόντες στην Θεία Λειτουργία ήταν και οι υποψήφιοι πολιτευτές και άλλοι τοπικοί παράγοντες. 

Το ιερό αναλόγιο πλαισίωσε ο Αντιπρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου κ. Ευστάθιος Μακρής, και πολλοί φοιτητές του Μουσικού Τμήματος του Ιονίου Πανεπιστημίου, και μαζί με τον Σεβασμιώτατο κ. Νεκτάριο, συλλειτούργησαν αρκετοί Ιερείς και οι Διάκονοι του.

Ο Σεβασμιώτατος στον λόγο του, απευθυνόμενος στους πιστούς, αναφέρθηκε στα πρόσωπα των δύο μαθητών του Αποστόλου Παύλου, τους Αγίους Ιάσονα και Σωσίπατρο, που στις Αποστολικές του περιοδείες, του συμπαρεστάθησαν και τον βοήθησαν. Έτσι έλαβαν και οι ίδιοι πείρα, αλλά και την γνησιότητα της Αποστολικότητος.

Οι άγιοι Απόστολοι, όταν ήρθαν στη χώρα των Φαιάκων, συνήντησαν τον Βασιλέα της Κερκυλίνο, ο οποίος ζούσε στην πλάνη της ειδωλολατρίας, και παρέσυρε και τους λοιπούς ανθρώπους.

Η κόρη του, η μετέπειτα Αγία Κερκύρα, έλαβε την χάριν του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά της, έπειτα από το κήρυγμα των Αγίων Αποστόλων που άκουσε, και έγινε η πρώτη Χριστιανή που επότισε τα θεμέλια της Χριστιανικής εκκλησίας στην Κέρκυρα, με το αίμα της.

Μαζί με την Αγία, ακολούθησαν και οι δεσμωτές της, που είχαν λάβει εντολή από τον πατέρα της να την φρουρούν.

Ο Σεβασμιώτατος, υπέμνυσε στους ανθρώπους, παίρνοντας αφορμή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, στάθηκε στους ανθρώπους, οι οποίοι θαύμασαν το θαυμαστό έργο του Κυρίου μας, από τα θαύματα τα οποία επιτέλεσε, και σκέφθηκαν ότι ένας τέτοιος βασιλιάς, ο οποίος θα τους χόρταινε με υλικά πράγματα, θα τους ήταν χρήσιμος.

Ο Κύριος μας, απάντησε σε αυτή τη χειρονομία των ανθρώπων, ότι ενδιαφέρονται για την απολυμμένη βρώσιν και όχι για την μένουσαν βρώσιν.

Οι Άγιοι Ιάσονος και Σωσίπατρος, στην ειδωλολατρική εποχή που ήρθαν στην Κέρκυρα, μίλησαν στους ανθρώπους γι’ αυτή την μένουσαν βρώσιν, και όχι την απολυμμένη.

Η μένουσα βρώσις είναι όλη η εσωτερική πνευματική και ψυχική κατάσταση του καθενός μας. Είναι δώρα, τα οποία μας έδωσε ο Θεός με τη δημιουργία μας. 

Ο Ιησούς Χριστός μετά την Ανάσταση του, και εν προκειμένω όταν επισκέφθηκε τον τόπον, ου ήσαν συνηγμένοι οι μαθητές, και εισήλθε των θυρών κεκλεισμένων, εκείνοι θαύμασαν, και πίστευσαν ότι είναι πνεύμα πλέον ο Διδάσκαλος.

 Όμως εκείνος, τους είπε βάλτε το δάκτυλο σας στον τύπο των ήλων. Ψηλαφίστε την πλευρά μου και διαπιστώσατε ότι έχω σάρκα και οστά, και δεν είμαι πνεύμα καθώς εσείς με θεωρείτε.

Αυτή λοιπόν είναι η μένουσαν βρώσιν, την οποία οφείλουμε όχι μόνο να την διαφυλάξουμε αλλά και να την επαυξήσουμε.

Δυστυχώς, στις εποχές τις οποίες ζούμε, οι άνθρωποι έχουν θεώρηση μόνο της απολυμμένης βρώσης, των υλικών πραγμάτων, του ψεύδους, της υποκρισίας, του φαίνεσθαι, της μισαλλοδοξίας, και κυρίως της υποδούλωσης των συνανθρώπων προκειμένου να εξουσιάσει ο ένας τον άλλον.

Αυτή η εποχή δεν είναι παρά εποχή ειδωλολατρίας, που ο καθένας λατρεύει το ίδιον θέλημα, προβάλλει το εγώ του, και επιδεικνύει την δύναμη του. 

Οι άγιοι Απόστολοι Ιάσονας και Σωσίπατρος, ήρθαν στην Κέρκυρα, προετοίμασαν πνευματικά τον τόπο, προκειμένου σήμερα η Κέρκυρα μας να είναι πλουτισμένη από πολλούς αγίους της πίστεως μας. 

Είμαστε επομένως οφειλέτες απέναντι στους Αγίους αποστόλους οι οποίοι μας έφεραν το φως της Ανάστασης, την Αλήθεια του Θεού, την Ελπίδα και την Απαντοχή μας, την Χαρά, την Ελευθερία και την Βεβαιότητα.

Αν θέλουμε όλα αυτά τα δώρα να τα διατηρήσουμε, δεν έχουμε παρά να ακούσουμε το κήρυγμα των Αγίων Αποστόλων, που συνεχίζουν να κηρύσσουν, το φαιδρόν της Αναστάσεως κήρυγμα.

Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος προσεφώνησε τους πιστούς με την επινίκιον ιαχή, Χριστός Ανέστη! - Αληθώς Ανέστη! 






























2023-04-29 ΕΣΠΕΡΙΝΌΣ ΜΥΡΟΦΌΡΩΝ

ΠΛΗΡΕΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ & ΣΟΦΙΑΣ



“᾿Επισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτά, πλήρεις Πνεύματος ῾Αγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν” (Πράξ. 6, 4-5). 

“Φροντίστε, λοιπόν, ἀδελφοί, νὰ ἐκλέξετε ἀπ’ ἀνάμεσά σας ἑφτὰ ἄνδρες μὲ καλὴ φήμη, γεμάτους ἀπὸ τὴ σοφία τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Θὰ ὁρίσουμε αὐτοὺς νὰ κάνουν αὐτὸ τὸ ἔργο, κι ἐμεῖς θὰ ἀφιερωθοῦμε ἀποκλειστικὰ στὴν προσευχὴ καὶ στὸ ἔργο τοῦ κηρύγματος”.

Από την πρώτη στιγμή στην Εκκλησία υπήρχε η έγνοια του ποιοι θα τίθενται επικεφαλής του λαού, επικεφαλής της κοινότητας. Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι συνοδικό και κοινοτικό. Συνοδικό σημαίνει ότι δεν αποφασίζει ένας μόνος του, όση αυθεντία και αυθεντικότητα κι αν έχει, όσο ψηλα κι αν βρίσκεται, για τα θέματα τόσο της πίστεως όσο και της καθημερινότητας της εκκλησιαστικής ζωής, αλλά υπάρχει η διάθεση της συνάντησης των πολλών, είτε όλων όσοι συναπαρατίζουν την κοινότητα των πιστών, είτε εκείνων οι οποίοι ξεχωρίζουν, καθότι έχουν την αποστολική συνέχεια και διαδοχή και έχουν εκλεγεί από το σώμα του Χριστού να είναι επικεφαλής κατά τόπους. Αυτοί, όταν ανακύπτουν ζητήματα, συγκεντρώνονται επί το αυτό και με την προσευχή, τον λόγο και διάλογο, κυρίως όμως με την αγάπη και την αλήθεια, ζητούν τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ώστε να λάβουν τις δέουσες αποφάσεις. Αλλά και σε τοπικό επίπεδο, το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι κοινοτικό, δηλαδή όλοι καλούνται να έχουν άποψη για τα κατά τόπους ζητήματα, να συμμετέχουν στην εκκλησιαστική ζωή, να μην αδιαφορούν, να εκλέγουν ή αν αυτό δεν προβλέπεται, να στηρίζουν ή να συζητούν με την ηγεσία της κοινότητας για ό,τι συμβαίνει. Έτσι, οι αποφάσεις είναι δεσμευτικές για όλους, παρεκτός εάν παραβιάζουν την αλήθεια της πίστης.

Στην πρώτη Εκκλησία έχουμε δύο περιπτώσεις άμεσης εκλογής από τους πιστούς: πρώτα είναι η εκλογή του αποστόλου Ματθία, στην θέση του Ιούδα, η οποία έγινε με διπλό τρόπο: οι απόστολοι και η μικρή κοινότητα εξέλεξαν δύο υποψηφίους, τον Ματθία και τον Ιούστο, έκαναν προσευχή και με κλήρο εξελέγη ο Ματθίας, για να συμπληρωθεί ο κύκλος των δώδεκα αποστόλων. Στην συνέχεια, έχουμε την εκλογή των επτά διακόνων, απ’ ευθείας από τον λαό, για να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές και φιλανθρωπικές ανάγκες της κοινότητας και να θεραπευτεί η πληγή που άνοιξε ο εθνικισμός, δηλαδή οι διακρίσεις εις βάρος των πιστών ειδωλολατρικής προέλευσης. 

Ποιο ήταν το κριτήριο και των δύο εκλογών; Το να είναι οι προς εκλογήν “άνδρες πλήρεις Πνεύματος Αγίου και σοφίας”. Δεν ήταν η μόρφωση, ο πλούτος, η κοινωνική θέση, χωρίς να αποκλείεται κάποιοι από τους εκλεγέντας να είχαν και αυτά. Αυτό που είχε σημασία ήταν να είναι οι διάκονοι του λαού άνθρωποι γεμάτοι από το Άγιο Πνεύμα και την σοφία Του. Αυτό σήμαινε να έχουν επίγνωση ότι η εκκλησιαστική κοινότητα είναι αντίτυπο της Αγίας Τριάδος, δηλαδή οικογένεια πνευματική, στην οποία δεν υπάρχει “το δικό μου και το δικό σου, ψυχρός λόγος” (Κ.Π. Καβάφης), αλλά η προτεραιότητα του πλησίον. Σοφία ακόμη σήμαινε η πίστη στην Ανάσταση. Σήμαινε η διαχείριση των προβλημάτων των ανθρώπων με αγάπη και σκοπό την πορεία προς την βασιλεία του Θεού και όχι προς το πρόσκαιρο. Σήμαινε η προτροπή για ελεημοσύνη και όχι για κατοχή αγαθών. Σήμαινε υπακοή στον τρόπο του Χριστού και των Αποστόλων. Σήμαινε ενεργοποίηση της φωνής της συνείδησης εντός του ανθρώπου, της φωνής του Θεού, και υπέρβαση της αντίληψης ότι η ζωή έχει νόημα όταν την απολαμβάνεις με κέντρο τον εαυτό σου και το εδω και τώρα. Και όλα αυτά καθαγιασμένα με την εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, με βίωση των καρπών του Αγίου Πνεύματος, την πίστη, την αγάπη, την χαρά, την καλοσύνη, την απλότητα, την ασκητικότητα και το μέτρο, την δικαιοσύνη και μία συνεχή μετοχή στην συνάντηση της Θείας Ευχαριστίας, ως βάση για να ικανοποιηθούν αιτήματα επιβίωσης, αιτήματα συνύπαρξης, φιλανθρωπίας και προσφοράς.

Η Εκκλησία σήμερα δυσκολεύεται να ακολουθήσει αυτόν τον παλαιό δρόμο, διότι υπάρχει ένας φόβος του κλήρου απέναντι στον λαό και μία αδιαφορία του λαού απέναντι στον κλήρο, σε ο,τι αφορά στην συνύπαρξη και βίωση του εκκλησιαστικού πολιτεύματος. Η συνοδικότητα έχει γίνει προνόμιο και η κοινότητα τυπικότητα. Αρκείται ο λαός στο να λειτουργείται κάποιες Κυριακές και γιορτές, κάποτε να συνεισφέρει φιλανθρωπικά και εθελοντικά σε κάποια έργα. Αρκείται ο κλήρος στην τήρηση των καθηκόντων του και δεν νιώθει την ανάγκη της συγκρότησης των πάντων στο σώμα του Χριστού, την συμπερίληψη όλων στην σχέση με τον Χριστό και τον πλησίον. Τα χαρίσματα τίθενται στο περιθώριο ή λειτουργούν εντελώς ατομοκεντρικά και όχι αγιοπνευματικά και εκκλησιοκεντρικά. Και πορευόμαστε όλοι μας ακολουθώντας τα προστάγματα ενός πολιτισμού που μας ρίχνει ολοένα και βαθύτερα στον λάκο του ατομοκεντρισμού, χωρίς να αφυπνιζόμαστε.

Αγάπη, τόλμη, αφύπνιση. Ας παλέψουμε για να ξαναβρούμε την αληθινή πνευματικότητα, που αλλάζει τον κόσμο! Ας μη φοβηθούμε μεταρρυθμίσεις, επαναφορά ουσιαστικά στο πολίτευμα της πρώτης Εκκλησίας, που θα δώσουν την ευκαιρία στον λαό του Θεού να συμμετάσχει ουσιαστικότερα σ’ αυτό που είναι η Εκκλησία: η ζωή μας!

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

30 Απριλίου 2023

Κυριακή των Μυροφόρων


Ο Απόστολος Κυριακής των Μυροφόρων 30-4-2023 (Πράξ. στ΄, 1-7)



Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων

Εν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, πληθυνόντων τῶν μαθητῶν ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. Προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαις. Ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτὰ, πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης· ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν.

Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος Ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον προσήλυτον Ἀντιοχέα, οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων, καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας. Καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανε, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν Ἰουδαίων ὑπήκουον τῇ πίστει.

Απόδοση σε νεοελληνική ο Απόστολος Κυριακής των Μυροφόρων

Εκεῖνες τίς μέρες, καθώς μεγάλωνε ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν, ἄρχισαν νά παραπονιοῦνται οἱ ἑλληνόφωνοι πιστοί ἐναντίον τῶν ἐβραιοφώνων, ὅτι στήν καθημερινή διανομή τῶν τροφίμων δέν φρόντιζαν τίς ἑλληνόφωνες χῆρες ὅσο ἔπρεπε. Τότε οἱ δώδεκα ἀπόστολοι σύναξαν ὅλους τους μαθητές καί τούς εἶπαν: «Δέν εἶναι σωστό ἐμεῖς ν΄ ἀφήσουμε τό κήρυγμα τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ καί νά ἀσχολούμαστε μέ διανομές τροφίμων. Φροντίστε, λοιπόν, ἀδελφοί, νά ἐκλέξετε ἀπ΄ ἀνάμεσά σας ἑφτά ἄντρες μέ καλῆ φήμη, γεμάτους ἀπό τή σοφία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Θά ὁρίσουμε αὐτούς νά κάνουν αὐτό τό ἔργο, κι ἐμεῖς θά ἀφιερωθοῦμε ἀποκλειστικά στήν προσευχή καί στό ἔργο τοῦ κηρύγματος». Μ΄ αὐτά τά λόγια συμφώνησε ὅλη ἡ κοινότητα.

Ἔτσι διάλεξαν τό Στέφανο, ἄνθρωπο γεμάτον πίστη καί Ἅγιο Πνεῦμα· ἐπίσης τό Φίλιππο, τόν Πρόχορο, τό Νικάνορα, τόν Τίμωνα, τόν Παρμενά καί τό Νικόλαο ἀπό τήν Ἀντιόχεια, ὁ ὁποῖος προηγουμένως εἶχε προσχωρήσει στόν Ἰουδαϊσμό. Ἡ κοινότητα τούς ἔφερε μπροστά στούς ἀποστόλους, οἱ ὁποῖοι προσευχήθηκαν κι ἔβαλαν τά χέρια πάνω στά κεφάλια αὐτῶν τῶν ἑφτά. Στό μεταξύ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶχε μεγάλη διάδοση. Ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν στήν Ἱερουσαλήμ μεγάλωνε πολύ. Ἀκόμη καί πάρα πολλοί Ἰουδαῖοι ἀποδέχονταν τήν πίστη.

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής των Μυροφόρων (Μαρκ. ιε´ 43 – ιστ´ 8)




Το Ευαγγέλιο Κυριακής των Μυροφόρων 30-4-2023

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθὼν ᾿Ιωσὴφ ὁ ἀπὸ ᾿Αριμαθαίας, εὐσχήμων βουλευτής, ὃς καὶ αὐτὸς ἦν προσδεχόμενος τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, τολμήσας εἰσῆλθε πρὸς Πιλᾶτον καὶ ᾐτήσατο τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῾Ο δὲ Πιλᾶτος ἐθαύμασεν εἰ ἤδη τέθνηκε, καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανε· καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ σῶμα τῷ ᾿Ιωσήφ. Καὶ ἀγοράσας σινδόνα καὶ καθελὼν αὐτὸν ἐνείλησε τῇ σινδόνι καὶ κατέθηκεν αὐτὸν ἐν μνημείῳ, ὃ ἦν λελατομημένον ἐκ πέτρας, καὶ προσεκύλισε λίθον ἐπὶ τὴν θύραν τοῦ μνημείου. ῾Η δὲ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ᾿Ιωσῆ ἐθεώρουν ποῦ τίθεται. Καὶ διαγενομένου τοῦ σαββάτου Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ Μαρία ἡ τοῦ ᾿Ιακώβου καὶ Σαλώμη ἠγόρασαν ἀρώματα ἵνα ἐλθοῦσαι ἀλείψωσιν αὐτὸν. Καὶ λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων ἔρχονται ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου. Καὶ ἔλεγον πρὸς ἑαυτάς· Τίς ἀποκυλίσει ἡμῖν τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου; Καὶ ἀναβλέψασαι θεωροῦσιν ὅτι ἀποκεκύλισται ὁ λίθος· ἦν γὰρ μέγας σφόδρα. Καὶ εἰσελθοῦσαι εἰς τὸ μνημεῖον εἶδον νεανίσκον καθήμενον ἐν τοῖς δεξιοῖς, περιβεβλημένον στολὴν λευκήν, καὶ ἐξεθαμβήθησαν.

῾Ο δὲ λέγει αὐταῖς· Μὴ ἐκθαμβεῖσθε· ᾿Ιησοῦν ζητεῖτε τὸν Ναζαρηνὸν τὸν ἐσταυρωμένον· ἠγέρθη, οὐκ ἔστιν ὧδε· ἴδε ὁ τόπος ὅπου ἔθηκαν αὐτόν. ᾿Αλλ᾿ ὑπάγετε εἴπατε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ καὶ τῷ Πέτρῳ ὅτι προάγει ὑμᾶς εἰς τὴν Γαλιλαίαν· ἐκεῖ αὐτὸν ὄψεσθε, καθὼς εἶπεν ὑμῖν. Καὶ ἐξελθοῦσαι ἔφυγον ἀπὸ τοῦ μνημείου· εἶχε δὲ αὐτὰς τρόμος καὶ ἔκστασις, καὶ οὐδενὶ οὐδὲν εἶπον· ἐφοβοῦντο γάρ.

Απόδοση σε νεολληνική το Ευαγγέλιο Κυριακής των Μυροφόρων

Εκεῖνο τὸν καιρό, ὁ ᾿Ιωσήφ, ἕνα ἀξιοσέβαστο μέλος τοῦ συνεδρίου, ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴν ᾿Αριμαθαία, καὶ περίμενε κι αὐτὸς τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, τόλμησε νὰ πάει στὸν Πιλᾶτο καὶ νὰ τοῦ ζητήσει τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῾Ο Πιλᾶτος ἀπόρησε ποὺ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶχε κιόλας πεθάνει. Κάλεσε τὸν ἑκατόνταρχο καὶ τὸν ρώτησε ἂν εἶχε πεθάνει ἀπὸ ὥρα. ῞Οταν πῆρε τὴν ἀπάντηση ἀπὸ τὸν ἑκατόνταρχο, χάρισε τὸ σῶμα στὸν ᾿Ιωσήφ. ᾿Εκεῖνος ἀγόρασε ἕνα σεντόνι, κατέβασε τὸν ᾿Ιησοῦ, τὸν τύλιξε μ’ αὐτὸ καὶ τὸν τοποθέτησε σ’ ἕνα μνῆμα ποὺ ἦταν λαξεμένο σὲ βράχο· μετὰ κύλησε ἕνα λιθάρι κι ἔκλεισε τὴν εἴσοδο τοῦ μνήματος.

῾Η Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ Μαρία ἡ μητέρα τοῦ ᾿Ιωσῆ παρακολουθοῦσαν ποῦ τὸν ἔβαλαν. ῞Οταν πέρασε τὸ Σάββατο, ἡ Μαρία ἡ Μαγδαληνὴ καὶ ἡ Μαρία ἡ μητέρα τοῦ ᾿Ιακώβου, καὶ ἡ Σαλώμη, ἀγόρασαν ἀρώματα, γιὰ νὰ πᾶνε ν’ ἀλείψουν τὸ σῶμα τοῦ ᾿Ιησοῦ. ῏Ηρθαν στὸ μνῆμα πολὺ πρωὶ τὴν ἑπομένη τοῦ Σαββάτου, μόλις ἀνέτειλε ὁ ἥλιος. Κι ἔλεγαν μεταξύ τους· Ποιὸς θὰ μᾶς κυλήσει τὴν πέτρα ἀπὸ τὴν εἴσοδο τοῦ μνήματος; Γιατὶ ἦταν πάρα πολὺ μεγάλη. Μόλις ὅμως κοίταξαν πρὸς τὰ κεῖ, παρατήρησαν ὅτι ἡ πέτρα εἶχε κυλήσει ἀπὸ τὸν τόπο της. Μόλις μπῆκαν στὸ μνῆμα, εἶδαν ἕναν νεαρὸ μὲ λευκὴ στολὴ νὰ κάθεται στὰ δεξιά, καὶ τρόμαξαν.

Αὐτὸς ὅμως τοὺς εἶπε· Μὴν τρομάζετε. Ψάχνετε γιὰ τὸν ᾿Ιησοῦ ἀπὸ τὴ Ναζαρέτ, τὸν σταυρωμένο. ᾿Αναστήθηκε. Δὲν εἶναι ἐδῶ. Νά καὶ τὸ μέρος ὅπου τὸν εἶχαν βάλει. Πηγαίνετε τώρα καὶ πεῖτε στοὺς μαθητές του καὶ στὸν Πέτρο· “πηγαίνει πρὶν ἀπὸ σᾶς στὴν Γαλιλαία καὶ σᾶς περιμένει· ἐκεῖ θὰ τὸν δεῖτε, ὅπως σᾶς τὸ εἶπε. Οἱ γυναῖκες βγῆκαν κι ἔφυγαν ἀπὸ τὸ μνῆμα γεμάτες τρόμο καὶ δέος· δὲν εἶπαν ὅμως τίποτα σὲ κανέναν, γιατὶ ἦταν φοβισμένες.

Κήρυγμα Κυριακής των Μυροφόρων (30-04-2023)

 


Επί του Αποστολικού Αναγνώσματος (Απόστολος: Πράξ. στ΄1-7)

«Επισκέψασθε ουν άνδρες εξ υμών μαρτυρουμένους»

Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι αφιερωμένη σ’ όλους αυτούς που με θάρρος και πίστη, χωρίς φόβο και υπολογισμούς, φρόντισαν να περιποιηθούν και να κηδέψουν τον Μεγάλο Νεκρό. Νικόδημος, Ιωσήφ και γυναίκες Μυροφόρες εορτάζουν και τιμώνται από την Αγία μας Εκκλησία. Παράλληλα, η Εκκλησία μας στα πρόσωπα των Μυροφόρων Γυναικών τιμά γενικώς την κάθε ευσεβή γυναίκα που με την πίστη της και την ευσέβεια της γίνεται η πηγή των μελών της Εκκλησίας μας. Η μάνα, η σύζυγος, η αδελφή, αλλά και κάθε γυναίκα μέσα στο σώμα της Εκκλησίας με την αφιέρωση της στον Χριστό μπορεί να γίνει η τροφοδότρια των μελών της.

Τον πρώτο Χριστιανικό σπόρο στην καρδιά του παιδιού, η μάνα τον σπέρνει. Η σύζυγος μπορεί να διαμορφώσει την όμορφη χριστιανική οικογένεια με την αγάπη της, την πίστη και την καλοσύνη της.

Πόσα παραδείγματα έχουμε μέσα στην ζωή της Εκκλησίας μας ευσεβών γυναικών που ανέδειξαν αγίους και αγίασαν οι ίδιες!

Όμως, αδελφοί, το θέμα μας σήμερα με βάση το ιερό κείμενο του Αποστολικού αναγνώσματος θα είναι η κοινωνική προσφορά και το κοινωνικό μέλημα της Εκκλησίας, καθώς και ο τρόπος που πρέπει να αναδεικνύονται οι πνευματικοί της ταγοί και οι διάκονοι, προκειμένου να ποιμαίνεται και να διοικείται σωστά το σώμα της Εκκλησίας ως Θεανθρώπινος οργανισμός.

Η Αγία μας Εκκλησία έχει δύο φύσεις, όπως ο Χριστός μας. Θεία και ανθρώπινη. Κεφαλή της είναι ο Χριστός και το σώμα της οι άνθρωποι. Άρα ως Θεανθρώπινος οργανισμός έχει ανάγκη από αξίους ανθρώπους, κατάλληλους ώστε αυτό το Θεανθρώπινο σώμα να ποιμανθή, να αγιασθή και να διοικηθή.

Η Εκκλησία μας από την αρχή της υπάρξεως της φρόντισε πάντοτε τους εμπερίστατους, πτωχούς και ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Να θυμηθούμε τον Κύριο μας! Η ζωή του πέρασε προσφέροντας και ιώμενος πάντας. 

«Τον ερχόμενον προς με ου μη εκβάλω έξω». Αυτό βλέπουμε και σήμερα στο κείμενο του Αποστολικού αναγνώσματος «ουκ αρεστόν εστίν ημάς καταλείψαντας τον λόγο του Θεού διακονείν τραπέζαις». Από τα πρώτα της Αποστολικά χρόνια η Εκκλησία φρόντισε να θρέψη τα παιδιά της, πρώτα με την πνευματική τροφή, το κήρυγμα και το θαύμα, και δεύτερον με τις κοινές τράπεζες ώστε κανείς να μην πεινά και να μην δυστυχεί. Η φιλανθρωπία λοιπόν και η ελεημοσύνη ήταν το κύριο μέλημα της Εκκλησίας. 

Ακόμα και σήμερα δύο και πλέον χιλιετίες από τότε, η Εκκλησία έρχεται πρώτη στην κοινωνική και φιλανθρωπική φροντίδα των εμπερίστατων αδελφών χωρίς διάκριση.

Εκείνο που μας εκπλήσσει όμως είναι ότι από την στιγμή που οι Απόστολοι αδυνατούσαν να επιβλέψουν τα κοινά αυτά τραπέζια λόγω των μεγάλων Αποστολικών υποχρεώσεων, «προσκαλεσάμενοι δε οι δώδεκα το πλήθος των μαθητών», κάλεσαν μας λέγει το ιερό κείμενο, ολόκληρο το σώμα της πρώτης Εκκλησίας των Ιεροσολύμων, προκειμένου να εκλέξουν όλοι μαζί από κοινού. «και εξελέξαντο Στέφανον, άνδρα πλήρης πίστεως και πνεύματος Αγίου και Φίλιππον και Πρόχορον, Νικάνορα, Τίμωνα και Παρμενά».

Αυτούς εξέλεξαν και αναγνώρισαν ως αξίους. Αυτοί ως Πνεύμα άγιον έχοντες αναγνωρίσθηκαν και «έστησαν ενώπιον των Αποστόλων και προσευξάμενοι επέθηκαν αυτοίς τας χείρας». Τους χειροτόνησαν δηλαδή οι Απόστολοι. Δεν τους πρότειναν αλλά έχοντας εμπιστοσύνη στην Εκκλησία χειροτόνησαν ώστε δίκαια να επιτελούν την φιλανθρωπία.

Αλλά και οι επίσκοποι να μπορούν να βρίσκουν τα κατάλληλα πρόσωπα ώστε να είναι άξια και ικανά να ποιμένουν το ποίμνιο της Εκκλησίας του Χριστού και να μην αναγκάζονται να κάνουν εκπτώσεις στους κανόνες της Εκκλησίας.


Τετάρτη 26 Απριλίου 2023

ΑΠΟΓΙΟΡΤΑ…


                Καθώς ολοκληρώθηκε ο κύκλος της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα, μπορούμε να επισημάνουμε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία δείχνουν ελπίδα για την σχέση της Εκκλησίας με την κοινωνία μας.

                Το πρώτιστο είναι το γεγονός της μεγάλης συμμετοχής των ανθρώπων στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδος, με αξιοσημείωτη την επάνοδο στο μυστήριο της θείας Ευχαριστίας. Ένας αδιόρατος φόβος, ο οποίος άφησε αρκετούς στα χρόνια της πανδημίας μακριά από την θεία κοινωνία, έφυγε. Πολλοί εξομολογήθηκαν. Νήστεψαν. Εδώ να σημειώσουμε ότι οι νέοι βοηθιούνται στην νηστεία από τις επιλογές που υπάρχουν σε νηστίσιμα, ακόμη και στον καφέ. Μπορεί οι αυστηροί χριστιανοί να διαμαρτύρονται και να καταγγέλλουν αυτού του είδους την νηστεία, όμως δεν παύει να υφίσταται.

                Το δεύτερο που έχει σημασία είναι ότι η πασχαλινή θεία λειτουργία δεν είναι η λειτουργία των λίγων, αλλά των πολλών. Κι αυτό δείχνει ότι υπάρχει μια βαθιά στροφή στην νοηματοδότηση της Μεγάλης Εβδομάδος όχι ως εθιμικού στοιχείου μόνο, αλλά ως συστατικού στην πορεία για την Ανάσταση. Δεν έχουν νόημα οι στατιστικές αναφορές, αν και ήδη έχουν δημοσιευθεί κάποιες πρώτες έρευνες της κοινής γνώμης, στις οποίες διαφαίνεται ότι η εκκλησιαστική ζωή εξακολουθεί να συγκινεί τους ανθρώπους, ακόμη κι αν δεν είναι στο ποσοστό του παρελθόντος. Έχουμε την αίσθηση όμως ότι είναι πλέον αυτοί που συμμετέχουν πιο συνειδητά μέλη, με περισσότερη επίγνωση, και λιγότερο οι επισκέπτες της συνήθειας του παρελθόντος.

                Το τρίτο είναι πως το εκκλησιαστικό τελετουργικό, ιδίως όπου συμμετέχει το λαϊκό στοιχείο (π.χ. το κεράκι που ανάβουν στον Νυμφίο, στον Μυστικό Δείπνο, στα ευαγγέλια, η συμβολή στον στολισμό του Επιταφίου, η συμψαλμωδία στα εγκώμια της Μεγάλης Παρασκευής, περιφορά του Επιταφίου, ακόμη και το "Ανάστα ο Θεός" του Μεγάλου Σαββάτου, παρά τις κάποτε απαράδεκτες υπερβολές που κυκλοφορούνται στο Διαδίκτυο, όπως επίσης και η αναστάσιμη ακολουθία με τις λαμπάδες, τα αυγά, την συμψαλμωδία του "Χριστός Ανέστη"), εξακολουθεί να δεσπόζει στην καρδιά του Έλληνα. Η εκκλησιαστική ποίηση, πολύ πιο προσιτή λόγω των χρηστικών εγχειριδίων με την μετάφρασή της στην απλή νεοελληνική, αγγίζει καρδιές και γεννά συναισθήματα, οδηγώντας σε κατάνυξη και προσευχή. Και έτσι αναζητείται και βιώνεται ο Χριστός.

                Το τέταρτο είναι πως υπάρχει μία γκρίνια από αρκετούς κληρικούς και υπερευσεβείς λαϊκούς, η οποία όμως απευθύνεται γενικά και αόριστα, χωρίς να βλέπει την κάθε ενορία ξεχωριστά. Το Διαδίκτυο έχει δώσει αυτή τη δυνατότητα και οι ακόλουθοι στα διάφορα προφίλ ενθαρρύνουν διάφορους να "τα λένε", να επισημαίνουν τα "κακώς κείμενα" κατά τη γνώμη τους, που έχουν να κάνουν με ένα σφυροκόπημα των πολλών ανθρώπων, οι οποίοι δήθεν δεν αισθάνονται την εκκλησιαστική ζωή. "Τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην;". Το ερώτημα τίθεται ξεκάθαρα. Ο καθένας ας κάνει αυτό που περνά από το χέρι του. Να ποιμάνει την ενορία του. Να εξομολογήσει τους πιστούς που το ζητάνε, με αγάπη και επιείκεια. Να οδηγήσει στο ποτήριο της ζωής υπομονετικά. Δεν είναι πλέον οι χριστιανοί της Μεγάλης Πέμπτης και του Μεγάλου Σαββάτου, αυτοί που κοινωνούνε για το καλό του χρόνου. Οι περισσότεροι έχουν μία δίψα να παραμείνουν μέλη του σώματος του Χριστού, όσο μπορούνε. Ας μην τους επιτιθέμεθα, λες και είμαστε οι άγιοι, οι κατηχημένοι, οι αναμάρτητοι, ενώ υστερούμε συχνά ως προς την θεολογική μας επάρκεια.

                Φως και χαρά πηγάζουν από την Ανάσταση, δοσμένα από το πρόσωπο του Χριστού. Με ταπείνωση ας οικειωθούμε την αγάπη Του.   

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Δημοσιεύθηκε στην "Ορθόδοξη Αλήθεια"

στο φύλλο της Τετάρτης 26 Απριλίου 2023

Τρίτη 25 Απριλίου 2023

Ο Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος στο Άγιον Όρος

 Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, επισκέφθηκε προσκυνηματικά το Άγιον Όρος κατά την Διακαινήσιμο εβδομάδα, κατόπιν αδείας και ευλογίας του Παναγιωτάτου και Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Επισκέφθηκε την Ιερά Μονή Χιλανδαρίου, όπου έτυχε θερμής υποδοχής από τον Πανοσιολογιότατο αρχιμ. π. Μεθόδιο, καθηγούμενο της Ιεράς Μονής και της συνοδείας αυτού.

Το εσπέρας της Τετάρτης της Διακαινησίμου, ο Σεβασμιώτατος χοροστάτησε στον αναστάσιμο εσπερινό, και την επομένη, Πέμπτη της Διακαινησίμου, συλλειτούργησε μετά του αγίου καθηγουμένου και πολλών πατέρων της Ιεράς Μονής, όπου στο τέλος τελέστηκε αναστάσιμη λιτανεία και ο καθιερωμένος αγιασμός πέριξ της Ιεράς Μονής.

Ο άγιος καθηγούμενος π. Μεθόδιος στην τράπεζα, προσεφώνησε τιμητικά τον κ. Νεκτάριο, και εκείνος ανταπάντησε με λόγους αναστάσιμους στους πατέρες και τους πολυπληθείς προσκυνητές της μονής.

Στη συνέχεια μετέβη στην αδελφότητα του ιερού Κελλίου Αγίου Νικολάου Μπουραζέρη, όπου ο Γέροντας π. Αρσένιος και οι πατέρες, ομοίως επεφύλαξαν θερμή υποδοχή στον Σεβασμιώτατο και την συνοδεία του. 

Την επομένη, Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής, τελέστηκε συλλείτουργο στον περικαλλή και υπερμεγέθη ιερό ναό της αδελφότητος, και εις την τράπεζα έγιναν λόγοι εκατέρωθεν, τόσο του Γέροντος όσο και του Σεβασμιωτάτου, με αναστάσιμους χαιρετισμούς και πνευματικούς λόγους.

Ο Σεβασμιώτατος κατ’ αυτή την ημέρα, επισκέφτηκε την Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας, και εκεί ο καθηγούμενος αρχιμ. π. Πρόδρομος, τον ξενάγησε στα ιερά προσκυνήματα της Ιεράς Μονής και δεξιώθηκε τον Σεβασμιώτατο και τη συνοδεία του.

Εν συνεχεία μετέβη στην ιερά Σκήτη του Τιμίου Προδρόμου (Ρουμάνικη), όπου συνάντησε τον Δικαίον και Γέροντα της Ιεράς Μονής π. Αθανάσιο, και είχαν μια ευλογημένη πνευματική επικοινωνία.

Επισκέφθηκαν την Ιερά Μονή Ιβήρων, προκειμένου να προσκυνήσει την ιερά εικόνα της Πορταίτισσας, και είχε επαφή με τον πανοσιολογιότατο αρχιμ. π. Ναθαναήλ , καθηγούμενο της Ιεράς Μονής, όπου αντήλλαξαν αναστάσιμες ευχές και πνευματικές ανησυχίες.

Το εσπέρας κατέλυσαν στο ιερόν Κελλίον του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου πλησίον των Καρυών. Ο Γέροντας Πρόδρομος και η περί αυτού συνοδεία, έδειξαν ιδιαιτέρα δοχήν στον Σεβασμιώτατο και την συνοδεία του. Την επομένη, το Σάββατο της Διακαινησίμου έγινε συλλείτουργο εις το ως άνω ιερόν Κελλίον.

Το εσπέρας του Σαββάτου, τελέστηκε Μέγας πανηγυρικός εσπερινός στο πανηγυρίζων ιερό Χιλανδαρινό Κελλίον του Αγίου Θωμά, όπου ο Γέρων ιερομόναχος Ιλλαρίων, υπεδέχθη τον Σεβασμιώτατο και την συνοδεία του, ο οποίος εσχάτως ανέλαβε την ανοικοδόμηση σχεδόν εκ βάθρων του κατεστραμμένου εν τω χρόνω ιερού Κελλίου.

Στον εσπερινό προσήλθε και ο Ιβηρίτης Γέρων Χριστοφόρος, πρωτεπιστάτης του Αγίου Όρους, συγχοροστατούντος μετά του Σεβασμιωτάτου.

Την επομένη τελέστηκε βαθύς όρθρος και Θεία Λειτουργία μετά του Σεβασμιωτάτου, όπου συλλειτούργησαν αρκετοί ιερομόναχοι καθώς και ο διάκονος του π. Δοσίθεος.

Κατά την ακολουθία του Όρθρου, και σύμφωνα με την αγιορείτικην τάξιν, εξήλθε εις προσκύνησιν απότμημα ιερού λειψάνου του Αγίου Αποστόλου Θωμά, το οποίο εσχάτως δωρήθηκε στην ως άνω ιερά καλύβη από τον Καρδινάλλιο Ιωσήφ της Φλωρεντίας, όστις παρέδωσε και το πιστοποιητικό γνησιότητας, διαβεβαιώνοντας ότι τούτο το ιερό λείψανο προήλθε εκ της Κωνσταντινούπολης, το οποίο εδωρήθη από τον τελευταίο αυτοκράτορα, ως και πολλά άλλα κειμήλια και τιμαλφή, και εξεδήλωσε την χαρά του για την επιστροφή του στην Ανατολή, απ’ όπου και προήλθε.

Σύμφωνα με την Αγιορείτικη τάξη, παρετέθη πανηγυρική τράπεζα σε όλους, όπου τόσο ο Γέρων Ιλλαρίων , ο οποίος ήταν εμφανώς συγκινημένος, όσο και ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος συνδέεται πνευματικά εκ σαρακονταετίας με τον π. Ιλλαρίων, τον οποίο χειροτόνησε εις Διάκονον και Πρεσβύτερον, αντάλλαξαν όμορφες πνευματικές σκέψεις προς τους παρευρισκομένους.















2023 04 23 ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ

Δευτέρα 24 Απριλίου 2023

Η Εορτή του Ευαγγελιστού Μάρκου στην Κέρκυρα

Με λαμπρότητα εορτάστηκε η εορτή του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου, στην ομώνυμη κωμόπολη της Κέρκυρας. 

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, λειτούργησε και ομίλησε στον εορτάζοντα ιερό ναό του Αγίου Μάρκου, τον οποίο ο ίδιος είχε την ευλογία να εγκαινιάσει προ δεκαπενταετίας.

Στον ιερό ναό, προΐσταται ο σεβάσμιος πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Χονδρογιάννης, ο οποίος από την αρχή της διακονίας του, ανοικοδόμησε με κόπο αλλά και την συνεργασία εκλεκτών συνεργατών του, τον ως άνω ιερό ναό. 

Ο Σεβασμιώτατος κατά την Θεία Λειτουργία, λειτούργησε και ομίλησε στο πολυπληθές εκκλησίασμα, μεταξύ των οποίων παρευρέθηκαν ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Δημήτριος Μεταλληνός, Αντιδήμαρχοι, ο πρώην Περιφερειάρχης κ. Σπύρος Σπύρου, ως και άλλοι εκπρόσωποι των τοπικών φορέων.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Αγίου Μάρκου, ο οποίος ενώ δεν ήταν εκ των στενών μαθητών του Κυρίου μας, εν τούτοις φαίνεται ότι στο πατρικό του σπίτι, και συγκεκριμένα στο υπερώον, ο Ιησούς Χριστός τέλεσε τον Μυστικό Δείπνο και την παράδοση των φρικτών μυστηρίων της Θείας Ευχαριστίας.

Νεανίας τότε, ηκολούθησε τον Κύριο μας στον κήπο της Γεθσημανής, και παρακολούθησε όλα τα γεγονότα, από την προδοσία έως και την σύλληψη Του.

Ο Μάρκος ηκολούθησε τους Αποστόλους Παύλο και Βαρνάβα στις περισσότερες περιοδείες των. Συνέγραψε το συνοπτικό Ευαγγέλιο του, το οποίον κυρίως αναφέρει, τα περισσότερα θαύματα τα οποία επιτέλεσε ο Κύριος μας.

Κι αυτό το έκανε διότι ήθελε οι αναγνώστες όπου κι αν διεδόθη το Ευαγγέλιο, να πειστούν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι όντως ο απεσταλμένος Μεσσίας, για την Λύτρωση της ανθρωπότητας.

Αυτή η Λύτρωσις της ανθρωπότητος, είναι εκείνη η οποία συνεχίζεται και στις ημέρες μας. Οι άνθρωποι σήμερα είναι επηρεασμένοι από πολλά γεγονότα, και έχουν σύγχυση γύρω από το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. 

Μέσα από αυτή τη σύγχυση, προβάλλει η αμφισβήτηση, και από την αμφισβήτηση, οι άνθρωποι έφθασαν στην σκληροκαρδία της αθεΐας και της απιστίας.

Σήμερα λοιπόν, το Ευαγγέλιον του Ευαγγελιστού Μάρκου, όπως και τα υπόλοιπα Ευαγγέλια, είναι τα πιο επίκαιρα, καθώς με το φως της αλήθειας μπορούν να φωτίσουν τις σκοτισμένες συνειδήσεις μας, προκειμένου να λάβουμε απόφαση επιστροφής στον αληθινό Θεό.

Εάν η ανθρωπότητα παραμείνει μέσα στο τέλμα το πνευματικό, τότε είναι σαν να ζητάει την αυτοκαταστροφή της, διότι όλες οι προτάσεις τις οποίες προσφέρει το σύγχρονο γίγνεσθαι, δεν φέρουν καμία ελπίδα και κανένα φως στη ζωή των ανθρώπων.

Η μοναδική ελπίδα και το φως στη ζωή μας, είναι η Ανάσταση του Χριστού μας, την οποία κατήργησε ο ίδιος ο Κύριος μας δια του θανάτου Του, και μας έδωσε την ελπίδα, την ανεκλάλητη χαρά και το φως στη ζωή του κόσμου.

Στο τέλος, ο Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε Χρόνια Πολλά στους εορτάζοντες, αναφωνώντας την επινίκιο ιαχήν, «Χριστός Ανέστη!- Αληθώς Ανέστη!»