Μικρή και ντροπαλή πορτοκαλιά στο κήπο, κι όμως βγάζει τόσο καρπό, που κοντεύει να σπάσει. Δυσκολεύεται να σηκώσει τους καρπούς της. Όπως δυσκολευόμαστε κι εμείς στην ευθύνη των χαρισμάτων που μας έδωσε ο Θεός. Γι αυτό προτιμάμε το ρόλο του άκαρπου, ξερού, άρρωστου δέντρου. Ποιος θα ζητήσει ευθύνη από έναν άρρωστο;
Έκοψα ένα πορτοκάλι. Γλυκό μα στο τέλος αφήνει μια λεπτή πικράδα στο στόμα. Σαν την ζωή, που τα γλυκά πικραίνουν κάπως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου