«ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς»
Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη, αδελφοί μου, στους Αγίους Πατέρες της Α’ Οικουμενικής Συνόδου που συνήλθε στην Νίκαια της Βιθυνίας το 325 μ.Χ. επί Μεγάλου Κωνσταντίνου. Η Εκκλησία μας όρισε να εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά την Ανάληψη του Κυρίου μας, και μια Κυριακή προ της Πεντηκοστής, όπου έχουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας μας.
Θέλει να μας τονίσει η Εκκλησία μας, με την παρουσία των Αγίων Πατέρων, τους πρώτους εκείνους αγιοπνευματικούς καρπούς που γνώρισαν και πίστεψαν «τον μόνο αληθινό Θεό και ον απέστειλε Ιησούν Χριστόν».
Ήταν οι άνθρωποι εκείνοι που με τον αγώνα, την άσκηση, την προσευχή και την μελέτη της Αγίας Γραφής κατάφεραν με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος να θεολογήσουν, δηλαδή να πουν λόγο περί του Θεού.
Μπόρεσαν αυτά τα αγιοπνευματοφόρα πρόσωπα, όταν η Εκκλησία μας περνούσε κρίση από τις μεγάλες αιρέσεις που ταλαιπώρησαν πολύ το Σώμα του Χριστού, να μιλήσουν για την αλήθεια και να αποκαλύψουν αλήθειες του Θεού και να καθορίσουν δόγματα ορθόδοξα της πίστεως μας.
Η αγία μας Εκκλησία πορεύθηκε και πορεύεται μέσα στην ιστορική της πορεία με την διδασκαλία των Αγ. Πατέρων, ωσάν ιακοστρόφους της κιβωτού της σωτηρίας, γιατί έτσι είναι η Εκκλησία μας, κιβωτός της σωτηρίας.
Με τον φωτισμό του Αγ. Πνεύματος πορεύθηκε στον χρόνο με βάση το Συνοδικό σύστημα που καθορίζει και αποφασίζει την σωστική της πορεία.
Το σημερινό ιερό Ευαγγέλιο που ακούσαμε είναι ένα μέρος της Κυριακής προσευχής ολίγον προ του πάθους, όπου ο Κύριός μας παρακαλεί τον πατέρα να τον δοξάσει όπως και εκείνος τον δόξασε και το έργο που ανέλαβε ετελείωσε. «Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὅ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω καὶ νῦν δόξασόν με σὺ πάτερ».
Η δόξα που ζητάει ο Χριστός μας από τον πατέρα είναι η ενότητα που πρέπει να έχουν οι μαθητές του. Ενότητα αγάπης και πίστεως.
Όταν αναφερόμαστε αδελφοί μου στην Εκκλησία εννοούμε το σώμα του Χριστού μας. Κεφαλή μας είναι ο Χριστός μας και εμείς είμαστε τα μέλη του Σώματος Αυτού. Τα μέλη είναι απολύτως ενωμένα με το σώμα και δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς αυτό, όπως επίσης και η κεφαλή είναι αυτή που κινεί και οδηγεί το σώμα.
Απαραίτητο στοιχείο λοιπόν είναι η ενότητα του σώματος, ώστε το σώμα να επιτελέσει τον σκοπό του. Και ο σκοπός του Σώματος του Χριστού είναι η δια της ενότητος δόξα του Χριστού και η χαρά που θα γεμίζει τις καρδιές των ανθρώπων «ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς».
Παρακαλεί αδελφοί μου ο Κύριός μας τον πατέρα του για μας, που είμαστε και ζούμε μέσα στον κόσμο, ένα κόσμο που «κείται εν τω πονηρώ», τον κόσμο της αμαρτίας και του θανάτου να μας διαφυλλάξει ώστε να μείνουμε «ἐν τῷ ὀνόματι Του, ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς».
Γι’ αυτήν την ενότητα της Εκκλησίας μας πάλεψαν οι Άγιοι Πατέρες, ώστε ο άραφος χιτώνας του Χριστού μας να μην διαρραγεί. Έδωσαν τα πάντα και ταλαιπωρήθηκαν. Χρέος και καθήκον έχουμε αδελφοί να τιμούμε τους πατέρες της πίστεώς μας και να τους δοξάζουμε διότι μας απάλλαξαν από το σκοτάδι του ψεύδους και της πλάνης των αιρέσεων.
Αιώνιοι διδάσκαλοι, ποιμένες γνήσιοι, που φρόντισαν ώστε τα πρόβατα να μείνουν ασφαλή στην μάνδρα της Εκκλησίας. Οι ίδιοι κατά το πρότυπον του Αρχιποίμενος Χριστού μας πρόσφεραν και την ζωή τους ακόμα.
Θεολόγησαν αποστολικά και ορθόδοξα με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, ώστε να έχουμε καθαρή και απλανή την ορθόδοξη πίστη μας. Το μήνυμα των Αγ. Πατέρων της πίστεως μας πρέπει να είναι: Μίμηση της Αγίας ζωής τους, πίστη στα δόγματα που οι ίδιοι θεολόγησαν, αγάπη στην Εκκλησία μας και την Ορθοδοξία μας. Αμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου