Τήν Κυριακήν, 18ην /31ην Ἰανουαρίου 2016, ἔλαβε χώραν ἡ ἔνταξις εἰς τό Ἁγιολόγιον τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ νέου Χοζεβίτου εἰς πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων Ἰωάννου καί Γεωργίου τῶν Χοζεβιτῶν.
Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὁ νέος Χοζεβίτης, ἐκ Ρουμανίας καταγόμενος, προσῆλθεν εἰς τούς ἁγίους Τόπους μεσοῦντος τοῦ 20οῦ αἰῶνος καί ἔλαβε τό μοναχικόν σχῆμα εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Ὁσίου Σάββα καί τήν χάριν τῆς Ἱερωσύνης εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καί ἔζησεν τόν πλεῖστον χρόνον τῆς ζωῆς αὐτοῦ εἰς τήν Ἱ. Μονήν τοῦ Χοζεβᾶ καί διεκρίθη εἰς ἀρετήν καί ὁσιότητα, διό καί τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διά συνοδικῆς πράξεως αὐτοῦ ἀπεφάσισε τήν ἔνταξιν αὐτοῦ εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἐκκλησίας ὅλης.
Ἅμα τῇ ἀφίξει τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν Μονήν, ἐν ᾧ τόν προϋπάντησε πλῆθος λαοῦ ἔξω τῆς εἰσόδου τῆς Μονῆς, ὑπεδέχθη Αὐτόν ὁ ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Κωνσταντῖνος εἰς τήν εἴσοδον τοῦ Ναοῦ διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:
«Δίκαιος δὲ ἐὰν φθάσῃ τελευτῆσαι, ἐν ἀναπαύσει ἔσται· γῆρας γὰρ τίμιον οὐ τὸ πολυχρόνιον οὐδὲ ἀριθμῷ ἐτῶν μεμέτρηται· πολιὰ δέ ἐστι φρόνησις ἀνθρώποις καὶ ἡλικία γήρως βίος ἀκηλίδωτος. εὐάρεστος τῷ Θεῷ γενόμενος ἠγαπήθη καὶ ζῶν μεταξὺ ἁμαρτωλῶν μετετέθη· ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ· βασκανία γὰρ φαυλότητος ἀμαυροῖ τὰ καλά, καὶ ρεμβασμὸς ἐπιθυμίας μεταλλεύει νοῦν ἄκακον. τελειωθεὶς ἐν ὀλίγῳ ἐπλήρωσε χρόνους μακρούς, ἀρεστὴ γὰρ ἦν Κυρίῳ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ·
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, Σεβασμία τῶν Ἱεραρχῶν χορεία, Τίμιοι Ἀδελφοί καί Συλλειτουργοί, Ἱερολογιώτατοι Ἱεροδιάκονοι, Ὁσιώτατοι Μοναχοί καί Μοναχαί, Φιλάγιε τοῦ Θεοῦ Λαέ,
Ἡ ἁγιασμένη τοῦ Χοζεβᾶ Λαύρα τελεῖ σήμερον ἐν χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ καί ζῇ τό δικό της Θαβώρειον γεγονός! Διότι το πνευματικό αὐτῆς τέκνο, ὁ μακαριστός ἐν Ἱερομονάχοις Ἰωάννης Ἰακώβ, ἐκ τῆς ἁγιοτόκου γῆς τῆς Ρουμανίας μεταφυτευθείς, διήνυσε τά κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, τρία στάδια τῆς μοναχικῆς καί ἀσκητικῆς πορείας καί βιοτῆς: ἤτοι τήν κάθαρση τό φωτισμό καί τή θέωση.
Ὁ Θεός χαρίτωσε αὐτόν ἐμφανῶς, διά τῆς ἀφθαρσίας τοῦ σκηνώματος, τῆς μυροβλυσίας καί τῆς ταχείας ἀνταποκρίσεως εἰς τά αἰτήματα τῶν ὑπεραλγούντων, οἱ οποῖοι κυριολεκτικῶς συρρέουν πρό τοῦ ἀφθάρτου του σκήνους.
Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, κατόπιν κανονικῆς ἀναμονῆς, συλλογῆς μαρτυριῶν καί καταγραφῆς θαυμαστῶν, πέραν πάσης ἀμφιβολίας, σημείων κατατεθέντων ὑπό τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἔρχεται σήμερον διά τῆς Θεοπνεύστου Ἀποφάσεως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἧς ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Μακαριότης προΐσταται, ὅπως κατάταξῃ τόν μακαριστό Ἱερομόναχο Ἰωάννη Ἰακώβ εἰς τήν τῶν Ἁγίων χορείαν.
Ἡ Ἱερά λοιπόν Λαύρα τοῦ Χοζεβᾶ βιώνει τό δικό της Θαβώρειο γεγονός, διότι ὁ Κύριος, κατά τό γεγονός τῆς Θείας Του Μεταμορφώσεως στό Ὄρος Θαβώρ, ἥνωσε τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον εἰς τά πρόσωπα τοῦ Προφήτου Μωϋσέως, τῶν Ἁγίων Αποστόλων καί τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ ἀντιστοίχως. Οὕτως, κατά τήν σήμερον ἡμέραν ἐν τῇ Θείᾳ Λειτουργίᾳ καί ἀποκλειστικῶς διά τῆς Χάριτος τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τό ὁποῖο ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης θά ἐπιτελέσῃ, ἑνοῦνται οἱ τρεῖς χρονικές βαθμίδες εἰς τήν μακραίωνον ἱστορίαν τῆς Ἱερᾶς ταύτης Λαύρας. Ἤτοι, τό παρελθόν εἰς τά πρόσωπα τῶν Ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, τῶν Ἁγίων Κτιτόρων Γεωργίου καί Ιωάννου, ἔτι δέ καί τῆς χορείας τῶν τριῶν χιλιάδων Ὁσιομαρτύρων Ἀββάδων
μέ τό παρόν εἰς τό πρόσωπον τοῦ μακαριστοῦ ἐν Ὁσίοις Ἰωάννου Ἰακώβ
καί τό μέλλον εἰς τό πρόσωπον τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ὁ οποῖος θά ἔλθῃ «κατά τήν ἡμέραν Κυρίου τήν μεγάλην καί ἐπιφανῆ» (Μαλαχίας 4,4).
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Σᾶς καλωσορίζομε στήν Ἁγιοτόκο Λαύρα τοῦ Χοζεβᾶ καί δεόμεθα:
Θεόφιλε καί νεολαμπέστατε Θεῖε Ιωάννη, πρέσβευε ὑπέρ τοῦ Ἁγιοφίλου Πατριάρχου ἡμῶν Θεοφίλου, ὑπέρ τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου. ΑΜΗΝ».
Εἰς ταύτην ἀνταπήντησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:
Δαυΐδ γὰρ λέγει ὅτι «οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ᾅδου οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν. ἐγνώρισάς μοι ὁδοὺς ζωῆς, πληρώσεις με εὐφροσύνης μετὰ τοῦ προσώπου σου.» (Ψαλμ. 15, 10-11), κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἐν τῷ βιβλίῳ τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων (2, 25-28).
Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα π. Κωνσταντῖνε,
Νῦν ἐπέστη ὁ καιρός τῆς κανονικῆς κατατάξεως ἐν τῷ χορῷ τοῦ νέφους τῶν ἁγίων τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας τοῦ ἐν ἀσκήσει λάμψαντος καί εὐωδιάσαντος Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου ἐν τοῖς σκηνώμασι τοῦ Χοζεβᾶ. Ἡ σημερινή ἑορτή τῶν ἐν ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν Ἀθανασίου καί Κυρίλλου, Πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας, λαμπρύνεται ἔτι περισσότερον διά τοῦ χαρμοσύνου γεγονότος τῆς ἐν εὐχαριστιακῇ συνάξει ἀνακηρύξεως νέου πνευματικοῦ ἀστέρος ἐν τῇ ἁγιωνύμῳ Μονῇ τῶν Ἁγίων Γεωργίου καί Ἰωάννου τῶν Χοζεβιτῶν. Τούτου ἕνεκεν ἡ φωσφόρος ἑορτή αὕτη τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν εἶναι πλήρης χαρᾶς, πλήρης εὐφροσύνης πνευματικῆς, πλήρης Ἁγίου Πνεύματος, πλήρης εὐωδίας καί φωτισμοῦ, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας: «τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί εὐφροσύνης καί εὐωδίας ἤλθομεν μετά τῶν ἐκ περάτων τῆς γῆς εὐλαβῶν προσκυνητῶν ἄς γευθῶμεν καί ἀπολαύσωμεν δοξολογοῦντες ἐν ταὐτῷ καί εὐχαριστοῦντες τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν, τόν μή ἐγκαταλείποντα τάς ψυχάς τῶν ὁσίων Αὐτοῦ ἰδεῖν διαφθοράν ὡς καί μετ’ ἀκριβείας μαρτυρεῖται καί καταγγέλλεται ὑπό τοῦ ἀφθάρτου σκηνώματος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Νέου Χοζεβίτου. Ἡ Γεραρᾶ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων Ἀδελφότης χαίρεται καί καυχᾶται ἐν Κυρίῳ στοιχοῦσα εἰς τούς λόγους τοῦ θείου Παύλου λέγοντος: «ὁ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω», (Α΄ Κορ. 1, 31).
Προσέτι δέ καί εἰς τούς Παυλείους λόγους «καὶ γὰρ ἐν ἑνὶ πνεύματι ἡμεῖς πάντες εἰς ἓν σῶμα ἐβαπτίσθημεν, εἴτε Ἰουδαῖοι, εἴτε Ἕλληνες, (εἴτε Ρουμᾶνοι), εἴτε δοῦλοι εἴτε ἐλεύθεροι, καὶ πάντες εἰς ἓν πνεῦμα ἐποτίσθημεν.», (Α΄ Κορ. 12, 13). Ἐκ τοῦ ἑνός τούτου πνεύματος, δηλονότι τοῦ Ἁγίου, καί τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐποτίσθησαν πάντες οἱ Ἃγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἤ καλύτερον εἰπεῖν πάντες οἱ γενόμενοι φίλοι τοῦ Χριστοῦ καί κοινωνοί τοῦ ἀπροσίτου φωτός τοῦ προσώπου Αὐτοῦ.
Δεηθῶμεν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἵνα καί ἡμεῖς ἀξιωθῶμεν ταῖς πρεσβείαις τῆς Ἀειπαρθένου Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου Μαρίας σύν ταῖς ἱκεσίαις τῶν ἑορταζομένων Ἁγίων καί Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν καί δή τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Νέου Χοζεβίτου τῆς σημειώσεως τοῦ φωτός τοῦ Χριστοῦ, Ἀμήν.
καί ἀραβιστί διά στόματος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2016/01/31/18595
Τῆς πανηγυρικῆς θείας Λειτουργίας ταύτης, ἡ ὁποία ἐτελέσθη διά τήν ἐπίσημον ἀνακοίνωσιν καί ἐνεργοποίησιν τῆς Συνοδικῆς ἀποφάσεως, προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Ἐξάρχου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἰς Κύπρον Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αὐστροουγγαρίας κ. Ἀρσενίου παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἀρχιεπισκόπου Τιμοθέου, πρῴην Ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς Ἱεροσόλυμα, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, Πέλλης κ. Φιλουμένου Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Ἴρμπετ τῆς Ἰορδανίας, τοῦ Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Θαβώρ Ἀρχιμανδρίτου Ἱλαρίωνος, τοῦ ἡγουμένου τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακώβ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰουστίνου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσοστόμου, τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχές τῆς Ἰορδανίας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοφόρου ἡγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς εἰς Ντιμπίν καί πολλῶν ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί πολλῶν Ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, τῶν ὁποίων ἡγεῖτο ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος κ. Τιμόθεος, πρῴην Ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς Ἱεροσόλυμα, ψάλλοντος τοῦ π. Γεωργίου Χαρδαβέλλα, παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἡλείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη καί τοῦ κ. Βασιλείου Κοΐνη ἐν συμμετοχῇ ἀθρόου ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί λαϊκῶν πιστῶν ὡς ἐπί τό πλεῖστον ἐκ Ρουμανίας ἀλλά καί ἐξ ἄλλων χωρῶν, ὡς τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Ρωσίας .
Μετά τήν ὀπισθάμβωνον εὐχήν ὁ Μακαριώτατος ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης καί τῶν συλλειτουργησάντων Ἀρχιερέων κυκλούντων τήν λάρνακα τοῦ Ὁσίου ἀνέγνωσε τό κείμενον τῆς Ἁγιοκατατάξεως, ἐν ᾧ καί ἐκτίθενται λεπτομερῶς τά τοῦ βίου καί τῆς πολιτείας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου,
Τό κείμενον τῆς Ἁγιοκατατάξεως ἠκολούθησε ἡ ἀνάγνωσις τῆς εὐχῆς τῶν κολλύβων τοῦ Ἁγίου μέ τό Ἀπολυτίκιον αὐτοῦ. Ἠκολούθησεν ἡ Ἀπόλυσις καί ἡ ἀποτελείωσις τῆς ἀρξαμένης μεταδόσεως τῆς θ. Κοινωνίας καί ἡ διανομή τοῦ Ἀντιδώρου.
Ἐν τέλει ἠκολούθησεν ἡ δέησις μετά τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου καί ἡ παράθεσις εὐφροσύνου μοναστηριακῆς τραπέζης, εἰς τό τέλος τῆς ὁποίας ἐψάλη ὁ Πολυχρονισμός τοῦ Μακαριωτάτου, ἠκολούθησε ἡ ἄνοδος πρός τήν ἁψῖδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἄνω διά τροχηλάτων ὀχημάτων καί ὀνηλασίας καί ὁδοιπορίας καί ἡ ἀναχώρησις τοῦ Μακαριωτάτου εἰς Ἱεροσόλυμα ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Θεοῦ διά τά θαυμάσια αὐτοῦ εἰς τήν Ἐκκλησίαν Ἱεροσολύμων.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου