Χριστούγεννα,
Η Ἐκκλησία πανηγυρίζει τὸ μέγα καὶ παράδοξον μυστήριον: Ὁ Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί. Ὁ Ἄναρχος ἐν χρόνῳ γεννᾶται, ὁ Ἀχώρητος ἐν φάτνῃ χωρεῖ, ὁ Παντοκράτωρ ὡς βρέφος θηλάζει. Καὶ ὁ οὐρανὸς ἀνοίγει, ὅχι γιὰ νὰ δεχθῇ τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ γιὰ νὰ κατεβῇ ὁ Θεὸς στὸν ἄνθρωπο.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει:
«Σήμερον ὁ ἀόρατος ὁρᾶται, καὶ ὁ ἀναφής ψηλαφᾶται».
Τὸ θαῦμα δὲν εἶναι ὅτι ἕνα παιδί γεννήθηκε· τὸ θαῦμα εἶναι ὅτι ὁ Θεὸς ἔγινε παιδί.
Ὁ Υἱός δὲν ἐνδύθηκε ἀπλῶς σάρκα, ἀλλὰ ἔλαβε ὅλη τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, πλήν ἁμαρτίας.
Ἐκένωσε ἑαυτόν «μορφὴν δούλου λαβών» (Φιλιπ. 2,7).
Ἐγκατέλειψε τὸ μεγαλείο τῆς θεότητος, χωρὶς νὰ τὸ χάσει, γιὰ νὰ ἀγκαλιάσει τὸ σκοτάδι τῆς ἀνθρώπινης πτώσεως.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος περιγράφει συγκλονιστικά:
«Ὁ πλούσιος πτωχεύει· ὁ ὕψιστος ταπεινοῦται· ὁ Λόγος σαρκῶται· ὁ ἄναρχος ἀρχὴ λαμβάνει».
Καὶ ὅλα ταῦτα δι᾿ ἡμᾶς, «ἵνα τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ ἡμεῖς πλουτήσωμεν» (Β΄Κορ. 8,9).
Ἡ Γέννηση δὲν γίνεται μὲ κραυγές ἢ μὲ βασιλείαν ἐπίγειον.
Γίνεται μυστικῶς, ἐν τῇ σιωπῇ τῆς νυκτός.
– Χωρὶς φῶτα, παρά μόνον τὸ φῶς τοῦ Ἀστέρος.
– Χωρὶς χειροκροτήματα, παρά μόνο τὸ τραγοῦδι τῶν Ἀγγέλων.
– Χωρὶς βασιλικά παλάτια, παρά μόνο τὴ φάτνη τῶν ἀλόγων.
«Ἐν σπηλαίῳ ἐτέχθη» – ὅχι ἀπλῶς τὰπεινά, ἀλλὰ ἐξευτελιστικά.
Διότι ἡ ταπείνωσις τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ ἴαμα τῆς ὑπερηφανίας μας.
Ὁ Χριστὸς γεννᾶται ὅπου βρίσκει τόπο.
Ἐὰν ἡ καρδιά μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ μέριμνες, φιλοδοξίες, λύπες, ὀργές, δὲν ὑπάρχει χώρος γι᾿ Αὐτόν.
Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς γεννᾶται ἐκτὸς πόλεως, διότι οἱ καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων ἦσαν κατειλημμένες.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης ἔλεγε:
«Ἡ καρδιά ποὺ καθαρίζεται ἀπὸ τὰ πάθη γίνεται φάτνη Χριστοῦ».
Καὶ ὁ Γέρων Παΐσιος:
«Ὁ Χριστὸς ἔρχεται ὅταν σιωπήσῃ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀφήσῃ λίγο τόπο μέσα του».
Οἱ ποιμένες εἶναι οἱ πρῶτοι ποὺ προσκυνοῦν.
Πτωχοί, ἁπλοί, ἀγνοί· καρδιὲς ἀνοιχτές.
Ὁ Χριστὸς πηγαίνει πάντα στὴν ἀπλότητα.
Δὲν ἔρχεται στὸν Ἡρώδην, δὲν ἔρχεται στὴν Συναγωγή, δὲν ἔρχεται στὴν ἐξουσία.
Ἔρχεται ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει καθαρότης καρδίας.
Ἡ ἀπλότητα εἶναι ἡ πρώτη σκάλᾶ τοῦ παραδείσου.
Οἱ Μάγοι ἀντιπροσωπεύουν τὴν σοφία τῶν ἐθνῶν.
Ἔφυγαν ἀπὸ τὴν χώρα τους, ἔκαναν ταλαιπωρίαν μεγάλην, ἀκολούθησαν ἕνα ἄστρο, ἐρεύνησαν, ἔψαξαν – ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ προσκυνήσουν ἕνα βρέφος.
Σοφία, ἀλλὰ με ταπείνωση.
Ἀναζήτησις, ἀλλὰ με καθαρό σκοπό.
Γνῶσις, ἀλλὰ ὑποταγμένη στὸ θείον θέλημα.
Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ λέγει:
«Ἡ ἀληθινὴ σοφία γεννιέται ὅταν ὁ ἄνθρωπος γονατίζει μπροστὰ στὴν ἀπλότητα τοῦ Θεοῦ».
Ὁ Ἡρῴδης δὲν μισοῦσε τὸ Βρέφος γιὰ αὐτὸ ποὺ ἦταν, ἀλλὰ γιὰ αὐτὸ ποὺ ἔφερνε:
Απειλὴ στὴν ἐξουσία του, ἀπειλὴ στὸ «ἐγώ» του.
Καὶ μέσα μας καμιά φορά ζεῖ ὁ μικρὸς Ἡρῴδης:
– ὁ φόβος νὰ μὴν χάσουμε τὴν θέλησή μας,
– ὁ φόβος νὰ μὴν ἀλλάξει ἡ ζωή μας,
– ἡ ἀντίδρασις στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Χριστὸς ὅμως δὲν ἤρθε γιὰ νὰ μᾶς ἀπειλήσει· ἦρθε γιὰ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει.
Ἄν θέλαμε νὰ συνοψίσουμε ὅλον τὸ μυστήριον, θὰ λέγαμε:
Ὁ Θεὸς ἐξ ἀγάπης ἔγινε ἄνθρωπος.
Γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος ἐξ ἀγάπης Θεός.
Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος λέγει τὴν περίφημη φράση:
«Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν».
Δὲν ὑπάρχει μεγαλυτέρα τιμή, μεγαλυτέρα χαρά, μεγαλυτέρα δωρεά.
Τί σημαίνει γιὰ μᾶς σήμερα ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ;
Να γεννηθεῖ ὁ Χριστὸς στὴν καρδιά μας
Ὅχι ἁπλῶς νὰ θυμηθοῦμε τὴν ἑορτή. Να μεταμορφωθοῦμε. Να συμφιλιωθοῦμε μὲ ὅλους
«Ἐν γῇ εἰρήνη», ψάλλουν οἱ Ἄγγελοι.
Ποὺ ὑπάρχουν ρήξεις, πικρίες, ψυχρότητες – ἐκεῖ ἡ Γέννηση θέλει νὰ λάμψει.
Να θεραπεύσουμε τὴν καρδιά
Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει ἐσωτερικὴ ἡσυχία.
Ὁ Γέρων Ἰάκωβος Τσαλίκης ἔλεγε:
«Στὴ φάτνη τοῦ Χριστοῦ καταθέστε τὸν πόνο σας· ἐκεῖ ὁ Χριστὸς ζεσταίνει τὶς παγωμένες καρδιές».
Να ἀγαπήσουμε μὲ θυσία
Ἡ Γέννησις τοῦ Χριστοῦ εἶναι πρόσκλησις θυσιαστικῆς ἀγάπης.
Δὲν ἀγαπῶ ὅσους μὲ ἀγαποῦν· ἀγαπῶ ὅπως ὁ Χριστός.
Τὸ μήνυμα τῆς νυκτὸς τῶν Χριστουγέννων
Σήμερα μακάρι νὰ ἀνοίξουμε τὴν καρδιά μας.
Νὰ γίνουμε κι ἐμεῖς ποιμένες ποὺ τρέχουν στὸ σπήλαιο.
Νὰ γίνουμε Μάγοι ποὺ προσφέρουν τὰ δῶρα τῆς καρδιάς:
– τὸ χρυσάφι τῆς πίστεως, – τὸ λίβανον τῆς προσευχῆς, – τὴν σμύρναν τῆς μετανοίας.
Ἀδελφοί μου,
Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε γιὰ ὅλους. Ἐνδύθηκε τὴν μικρότητά μας γιὰ νὰ φορέσουμε τὴν δόξα Του. Ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ μᾶς ἀνεβάσει στὸν οὐρανό.
Σήμερα ὁ οὐρανὸς κατεβαίνει στὴν γῆ, και ἡ γῆ να ἀνεβῇ στον οὐρανό.
Ἐυχόμαστε:
Ὁ γεννηθεὶς Χριστὸς νὰ γεννηθεῖ καὶ στὴν καρδιά μας, νὰ τὴ φωτίσει, νὰ τὴν ἁγιάσει, καὶ νὰ τὴν γεμίσει μὲ εἰρήνη, χαρά καὶ ἀγάπη.
π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΣΚΙΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου