Translate

Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2019

ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ 7 ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ

Είναι ξεχωριστή η παραμονή των Χριστουγέννων στην Κέρκυρα. Το απόγευμα έγινε στο Ιερό προσκύνημα του Αγίου Σπυρίδωνος ο Εσπερινός της εορτής, στον οποίο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος, ο οποίος ευχήθηκε στους πιστούς και προέτρεψε όλους να αποθέσουν πάσαν κακίαν και να εγκολπωθούν το μήνυμα των Χριστουγέννων στην ζωή της Εκκλησίας. Ζούμε σε μία εποχή στην οποία η κακία έχει θριαμβεύσει, ο ορθολογισμός και η αδιαφορία καθιστούν την γιορτή ξένη στην νοοτροπία των πολλών. Εμείς όμως, μέσα σε αυτήν την παγκόσμια αναστάτωση που γεννά φόβους κατά τα ανθρώπινα, καλούμαστε να ελπίσουμε στον Χριστό.

Την επίσημη ομιλία εκφώνησε ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μπογδάνος, εφημέριος του Μητροπολιτικού Ναού Υπεραγίας Θεοτόκου Σπηλαιωτίσσης και υποδιευθυντής Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεως. Στην ομιλία του, μεταξύ άλλων, τόνισε τα εξής:

«Σύμφωνα με την Θεολογία μας τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που διατήρησε ο άνθρωπος μετά την πτώση του είναι δύο. Το ένα γνώρισμα είναι η μελαγχολία για τον χαμένο παράδεισο, γι’ αυτόν που είχε και έχασε, για όλα εκείνα τα αγαθά που του δώρισε ο Θεός, και υλικά και πνευματικά, και τώρα δεν τα έχει. Το δεύτερο γνώρισμα είναι ότι μέσα στον πόνο του, μέσα στην αγωνία του υπάρχει ακτίνα ελπίδος ότι δεν θα μείνει για πάντα στην πτώση, ότι κάποτε θα σηκωθεί, κάποτε κάποιος θα έρθει για να τον σώσει και να τον λυτρώσει.
Ο άνθρωπος ανά τους αιώνες φέρει μέσα του το σπήλαιο με το λίκνο. Φέρει το σκοτάδι της άγνοιας και της οδύνης. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε αυτός ο εσωτερικός μας χώρος το σπήλαιό μας έχει καλυφθεί από το άγχος και τη μελαγχολία γι’ αυτά που χάσαμε ή γι’ αυτά που δεν έχουμε. Έτσι η εσωτερική μας φάτνη παραμένει σκοτεινή, κλειστή για τον μεγάλο επισκέπτη. Μένουμε όχι απλώς σιωπηλοί και αμέτοχοι απέναντι στο θαύμα της ενανθρωπήσεως του Λόγου του Θεού αλλά προσπαθούμε ορθολογιστικά να αποδείξουμε ότι δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο, και αφήνουμε τον κυρτωμένο βοσκό να κατευθύνει το βλέμμα μας προς το χώμα και τη ζωή μας μακριά από την αγάπη. Διακοσμούμε τα σπίτια μας με τα πιο ακριβά στολίδια και τα πιο λαμπερά φωτάκια, αλλά κλειδώνουμε καλά την πόρτα, μήπως και χάσουν τη λάμψη τους αν τα δει και κάποιος άλλος.
Είναι όμως σήμερα η ευκαιρία μας να βιώσουμε το Θαύμα και να τρυπώσουμε κι εμείς στην εικόνα της Γεννήσεως. Κι ο αγιογράφος θα δεχτεί να μας βάλει στο έργο του αν είμαστε έτοιμοι για τρία πράγματα: πρώτον να τολμήσουμε να βγούμε από το σκοτάδι και την αγνωσία να πορευθούμε προς το Φως και την αλήθεια, δεύτερον να υπερβούμε τον ορθολογισμό της υπερηφάνειας και να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς και της ψυχής, και τρίτον να χάσουμε από τον εαυτό μας, να σμικρυνθεί το εγώ μας για να φιλοξενήσουμε τον Έναν, το Κύριό μας και Θεό μας. Αυτόν που έρχεται στη Γη και προσλαμβάνει όλο τον πόνο του ανθρώπου, παίρνοντας πάνω Του και την αμαρτία του Ηρώδη, και των αφιλόξενων κατοίκων της Βηθλεέμ αλλά και όλων ημών, φτάνοντας μέχρι το Σταυρό και τον Θάνατο και αυτό από αγάπη και μόνον Αγάπη, γιατί ο Θεός Αγάπη εστίν»








Δεν υπάρχουν σχόλια: